Ο Ολυμπιακός ήταν κακός στο πρώτο ημίχρονο, είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του και η ΑΕΚ τον "χτυπούσε" στις αδυναμίες του στην άμυνα, με αποτέλεσμα η "Ένωση" να καταφέρει να προηγηθεί και με +17 (50-33) στο 24'. Ανέκαθεν, όμως, σε αυτή την ομάδα σε συναρπάζει η αντίδραση της και οι μεγάλες ανατροπές που έχει μάθει να σημειώνει, αν και φέτος στην Ευρώπη σε κάποια ματς έχασε αυτό το χαρακτηριστικό της. Στο ΟΑΚΑ όμως, οι Πειραιώτες θυμήθηκαν πως είναι εξπέρ στο να γυρνούν τα παιχνίδια και να φέρνουν τα πάνω-κάτω.

Ο Ολυμπιακός νίκησε με +14 (75-89) την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, αλλά αν μετρήσετε τους πόντους των δύο ομάδων από το 50-33 στο 24' και μετά, οι Πειραιώτες μέτρησαν ένα εντυπωσιακό επί μέρους σκορ που έφτασε το 56-25 μέσα σε 16 (!) λεπτά. Δηλαδή, εκεί που οι "ερυθρόλευκοι" βρέθηκαν στο -17 (50-33), απάντησαν με ένα +31, φτάνοντας στην επικράτηση με σκορ 75-89, σημειώνοντας 58 (!) πόντους στο δεύτερο ημίχρονο και 34 στην τέταρτη περίοδο. Το να απαντάς με "30άρα" σε αυτό το χρονικό διάστημα ενώ βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο δείχνει τον χαρακτήρα της ομάδας, το μαχητικό της πνεύμα, αλλά και την νοοτροπία της, με την ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου να έχει επικρατήσει και με +35 (93-58) στον πρώτο ημιτελικό στο ΣΕΦ.

Το ψηλό σχήμα με τον Χάκετ στον "άσο", τον Λοτζέσκι στο "2" αντί του Σπανούλη, τον Παπαπέτρου στο "3", τον Αγραβάνη στο "4" (οι δύο Έλληνες βοήθησαν πάρα πολύ στην άμυνα) και τον Χάντερ σε ρόλο σέντερ, ήταν αυτό που ουσιαστικά γύρισε το ματς για τον Ολυμπιακό. Ο Ιταλός γκαρντ και ο Αμερικανός σουτέρ έδωσαν την απαραίτητη επιθετική ώθηση στους Πειραιώτες, σημειώνοντας μεγάλα σουτ και πασάροντας γρήγορα (έδωσε πολύτιμες ασίστ ο Λοτζέσκι στο διάστημα της ανατροπής), τρέχοντας στο ανοιχτό γήπεδο, με τους παίκτες της ΑΕΚ να δίνουν χώρο για σουτ στον Χάκετ και εκείνος τους τιμώρησε με 3/4 εύστοχα σουτ από την περιφέρεια, με τον Ιταλό να αλλάζει τον ρυθμό του παιχνιδιού με τις εμπνεύσεις του.

Το εκτός ισορροπίας buzzer-beater τρίποντο που σημείωσε στο τέλος της τρίτης περιόδου (όταν έκανε το σκορ 61-55) ήταν καλάθι ψυχολογίας, αλλά και μία στιγμή που ουσιαστικά άλλαξε το μομέντουμ. Την είχε ανάγκη αυτή την εξαιρετική εμφάνιση ο Χάκετ, αλλά και τα μεγάλα σουτ που πέτυχε (σημείωσε 18 πόντους με 3/4 τρίποντα, ενώ μοίρασε και 5 ασίστ) ύστερα και από την επέμβαση που είχε κάνει στο μεσαίο δάχτυλο του αριστερού του χεριού (του είχε κοπεί ο τένοντας), καθώς είχε επηρεαστεί η ψυχολογία του. Ματς που του προσφέρει αυτοπεποίθηση ενόψει της συνέχειας, ενώ η κίνηση του να δώσει ένα φιλί σε έναν μικρό φίλο της ΑΕΚ όταν έπεσε πάνω του άτσαλα, δείχνει τον χαρακτήρα, αλλά και το ήθος του παίκτη.

Όπως είπαμε και σε προηγούμενο κείμενο, ο Ολυμπιακός στην ημιτελική σειρά κόντρα στην ΑΕΚ, έπαιξε για πρώτη φορά πλήρης και δίχως απουσίες, ύστερα από τον περασμένο Νοέμβρη! Σε συνδυασμό πως το ρόστερ μίκρυνε ύστερα και από την αποχώρηση του Τζόνσον-Όντομ, οι παίκτες έχουν αρχίσει και βρίσκουν ξανά τους ρόλους τους και η ομάδα έχει αποκτήσει και πάλι χημεία και ομοιογένεια. Δείχνει πιο "δεμένη". Αυτό αποτυπώνεται περίτρανα και στον εντυπωσιακό συσχετισμό ασίστ/λάθη που μέτρησαν οι Πειραιώτες στα ημιτελικά απέναντι στην ΑΕΚ, παίζοντας ομαδικό μπάσκετ, βγάζοντας αρκετές συνεργασίες στο παρκέ. Είχαν 23/5 στο πρώτο ματς, 20/10 στο δεύτερο και στο τρίτο 20/11, δηλαδή μέσο όρο: 21 ασίστ και 8.6 λάθη στα playoffs κόντρα στην "Ένωση". Kαι με τέτοιο εξαιρετικό συσχετισμό όχι μόνο καταφέρνεις να ελέγχεις τον ρυθμό ενός παιχνιδιού, αλλά και πάρα πολύ δύσκολο χάνεις ένα ματς.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος στα ημιτελικά δοκίμασε σχήματα, πεντάδες και δουλεύει αρκετά στο να τοποθετεί κυρίως στο "2" τον Λοτζέσκι, σαν την... αλλαγή του Σπανούλη όταν ο αρχηγός θα βρίσκεται στον πάγκο, χρησιμοποιώντας τον Αμερικανό και για λίγο στο "3" (στην θέση του) όποτε χρειάστηκε. Μέχρι στιγμής, ο 31χρονος σουτέρ τα έχει πάει περίφημα και από το πόστο του σούτινγκ-γκαρντ, συνεχίζοντας να δίνει επιθετική ώθηση στην ομάδα του. Μία κίνηση που έχει συμβεί τόσο για να προσφέρει ο παίκτης την συνέπεια στο σκοράρισμα και από έναν άλλο ρόλο, όσο και για να χωρέσουν στο ροτέισον όλοι οι παίκτες, καθώς όπως έχουμε πει ο Ολυμπιακός έχει ουσιαστικά στο ρόστερ του τέσσερα "3άρια" (Παπανικολάου, Λοτζέσκι, Παπαπέτρου, Στρόμπερι). Ο Λοτζέσκι έχει βρει και πάλι ρυθμό ύστερα από την πολύμηνη αποχή του από την αγωνιστική δράση, αφήνει την μπάλα στο καλάθι με υψηλά ποσοστά ευστοχίας και οι Πειραιώτες μπορούν να... αναπνέουν καλύτερα (και πάλι) στην επίθεση, έχοντας στα χέρια τους ένα "όπλο", τον καλύτερο σουτέρ τους, τον οποίο και στερήθηκαν μέσα στην χρονιά.

Η καλή απόδοση του Δημήτρη Αγραβάνη είναι κέρδος για τον Ολυμπιακό ενόψει των τελικών. Πραγματοποίησε μία από τις καλύτερες του εμφανίσεις με τον Ολυμπιακό φέτος. Δεν είναι τόσο οι αριθμοί (8π, 4ρ), όσο η γενικότερη εικόνα του και ο υψηλός βαθμός συγκέντρωσης με τον οποίο λειτούργησε. Αγωνίστηκε με "σκληράδα" στην άμυνα, είχε νεύρο στο παιχνίδι του, πάλεψε για κάθε κατοχή της μπάλας, ήταν μαχητικός, είχε καλές τοποθετήσεις και ήταν πολύτιμος τόσο στο "4", όσο και στο "5", φορτώνοντας με 6 φάουλ τον αντίπαλο, με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο να του δίνει δικαιολογημένα 16 λεπτά συμμετοχής. Είχε θέματα κακής νοοτροπίας μέσα στην σεζόν, αλλά έστω στο τέλος της σεζόν δείχνει σημάδια ωρίμανσης.

Ο Σπανούλης έδωσε πολύτιμες λύσεις στην επίθεση, ειδικά από την περιφέρεια (3/5τρ), όντας σημαντικό το τρίποντο που σημείωσε στο 36' (όταν έκανε το σκορ 69-77), ενώ μοίρασε και 4 ασίστ. Ο Πρίντεζης μετά την αγωνιστική του αποχή βρίσκει σιγά-σιγά και πάλι τον ρυθμό του (11π), ο Μάντζαρης είχε σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του, έχοντας κάποια κενά στην άμυνα, ενώ ο Παπανικολάου ήταν διστακτικός στο παιχνίδι του στο να πάρει πάνω του φάσεις. Αυτοί όμως είναι οι τέσσερις πιο παλιοί παίκτες του Ολυμπιακού, οι οποίοι και αποτελούν τα μέλη του βασικού κορμού της ομάδας και οι Πειραιώτες θα ποντάρουν πολλά πάνω στην εμπειρία τους ενόψει των τελικών του πρωταθλήματος. Γιατί σε αυτά τα ματς συνήθως οι γηγενείς είναι που κάνουν την διαφορά, οι Έλληνες είναι αυτοί που τραβούν τους ξένους, καταλαβαίνοντας καλύτερα την σημασία και την ψυχολογία αυτών των παιχνιδιών.