Ο Κεϊλίν Λούκας λίγες μέρες μετά το συναινετικό «διαζύγιο» με τον Ολυμπιακό και τη συμφωνία του με την τουρκική Μπάνβιτ αναλύει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε δίπλα στον Βασίλη Σπανούλη, τους διαφορετικούς ρόλους που είχε στο NCAA και στην Ευρώπη και υποστηρίζει ότι δεν κρατά κακία στους "ερυθρόλευκους για την πρόωρη αποχώρησή του...

Παράλληλα, αναφέρθηκε στις ευκαιρίες που δεν είχε, όπως χαρακτηριστικά λέει... Αναλυτικά, η συνέντευξή του Λούκας στο Sport24.gr:

-Ποια γεύση θα μπορούσε να σου έχει αφήσει η σύντομη θητεία σου στον Ολυμπιακό; Ότι δεν κατάφερες να ταιριάξεις στην ομάδα, ότι δεν μπόρεσες να προσαρμοστείς, ότι δεν πρόλαβες να δείξεις την αξία σου;

"Θα σας απαντήσω ειλικρινά. Χωρίς να θέλω να κλαίγομαι, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα αποχωρώντας από τον Ολυμπιακό είναι ότι δεν είχα τις ευκαιρίες που μου είχαν πει ότι θα είχα. Κάθε βράδυ στην προπόνηση προσπαθούσα να είμαι ανταγωνιστικός και στους αγώνες να είμαι χρήσιμος στους συμπαίκτες μου, αλλά αισθάνομαι ότι δεν είχα πολλές ευκαιρίες".

-Ξέρεις, δεν είναι εύκολο για έναν γκαρντ που θέλει την μπάλα να διακριθεί δίπλα στον ηγέτη της ομάδας Βασίλη Σπανούλη. Αισθάνεσαι ότι αντιμετώπισες τέτοιου είδους δυσκολίες;

"Ο Μπίλι είναι σπουδαίος παίκτης, αλλά το στιλ παιχνιδιού του είναι τέτοιο, ώστε να απαιτεί την μπάλα. Ετσι, όμως, έπαιζα και εγώ. Όπως ακριβώς ο Μπίλι. Όταν ήλθα από το Μίτσιγκαν Στέιτ στον Ολυμπιακό και συνάντησα στην ομάδα έναν μεγάλο παίκτη, όπως ο Σπανούλης, ο οποίος χρειάζεται την μπάλα σε κάθε επίθεση, αυτό ήταν και το πρώτο εμπόδιο που αντιμετώπισα. Πέρασε μια περίοδος προσαρμογής, στην οποία προσπάθησα να συνηθίσω τον ρόλο μου, αλλά προφανώς ήταν δύσκολο για μένα και κάπως έτσι χώρισαν οι δρόμοι μου με την ομάδα".

-Δεν ήξερες σε ποια ομάδα ερχόσουν; Συγγνώμη για το σχόλιο, αλλά βλέποντάς σε να αγωνίζεσαι, έδειχνες να έχεις την αγωνία του να σκοράρεις. Σκέφτηκες να αλλάξεις τον ρόλο σου;

"Δεν είχα αγωνία. Όταν αποφάσισα να υπογράψω στον Ολυμπιακό, οι προπονητές μου ζήτησαν να είμαι ο ίδιος παίκτης που ήμουν στο κολέγιο. Μου ζήτησαν να κυριαρχώ, να είμαι σουπερστάρ.

Η ομάδα, όμως, είχε ήδη έναν σουπερστάρ και εγώ αυτομάτως έπρεπε να βρω διαφορετικό ρόλο από αυτό που μου είχαν ζητήσει. Και ο ρόλος αυτός ήταν να παίζω καλή άμυνα, να βγάζω στο παρκέ ενέργεια, ενώ στην επίθεση να είμαι στατικός σουτέρ (spot up shooter). Δεν είχα πια την ευθύνη της δημιουργίας, ο ρόλος μου είχε αλλάξει ριζικά, ήταν πολύ περιορισμένος".

-Θα πρέπει να καταρράκωσε την ψυχολογία σου όλη αυτή η συζήτηση περί ενίσχυσης της περιφερειακής γραμμής του Ολυμπιακού εν όψει του Top16 της Ευρωλίγκας.

"Όχι ιδιαίτερα. Από καιρό είχα ακούσει ότι ο Ολυμπιακός έψαχνε να φέρει έναν πόιντ γκαρντ και αν θυμάστε, είχε ακουστεί το όνομα του Τζορτζ Χιλ. Το ήξερα, λοιπόν, ότι κάποια στιγμή θα συνέβαινε. Μιάμιση εβδομάδα, βέβαια, προτού έλθει στην ομάδα ο Εϊσι Λο, ο κόουτς μου είπε ότι έπαιζα καλά, ότι είχα γίνει καλύτερος στη δημιουργία, ότι αξιοποιούσα αποτελεσματικότερα τους συμπαίκτες μου, ότι σημείωνα ευκολότερα πόντους. Όλα ήταν μια χαρά, αλλά την επόμενη εβδομάδα, αποκτήθηκε ένας καινούργιος παίκτης. Όλα μέσα στη ζωή είναι. Προχωράμε"...

-Ακούγεσαι σαν να θέλεις να κρύψεις την πικρία σου…

"Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον Ολυμπιακό. Ισα ίσα όλοι αυτοί οι μήνες ήταν για μένα τεράστιο σχολείο. Απλά, είχα μάθει να παίζω το μπάσκετ διαφορετικά στο Κολέγιο, ο τρόπος με τον οποίο έπαιζα ήταν να διαβάζω τα κενά της αντίπαλης άμυνας και είτε να πασάρω είτε να εκτελώ. Αυτό χωρίς την μπάλα δυσκολεύτηκα πολύ να το κάνω στον Ολυμπιακό. Προσπάθησα, κουράστηκα, έδωσα, έμαθα, αλλά στο τέλος δεν πήγε όπως τα είχα ονειρευτεί.

Από τέτοιες διαδικασίες, όμως, βγαίνεις πάντα πιο δυνατός. Τώρα ανήκω σε άλλη ομάδα και θα προσπαθήσω να εξαργυρώσω όσα έμαθα για το ευρωπαϊκό μπάσκετ από τον κόουτς Ιβκοβιτς, τους συνεργάτες του και τους συμπαίκτες που είχα στην Ελλάδα. Θέλω να γράψεις ότι εύχομαι καλή επιτυχία στον Ολυμπιακό και ότι του εύχομαι τα καλύτερα".