Στις 26 Μαρτίου 1997 όλα έμοιαζαν να πηγαίνουν χάλια στον Άρη, Το κατάμεστο “Αλεξάνδρειο” δεν άντεχε στην όψη της ομάδας να ηττάται εντός έδρας με 66-77 στον πρώτο τελικό του Κυπέλλου Κόρατς από την Τόφας Προύσας και ξέσπασε σε γιουχαΐσματα. Τα πάντα έμοιαζαν χαμένα.

Ο Άρης του Λιαδέλη, του Ορτίθ, του Μπόνι, του Σακλφορντ ,του Σιούτη, του Αγγελίδη έμοιαζε χαμένος από χέρι. 8 ημέρες αργότερα θα έπρεπε να πάει στην Προύσα για να διεκδικήσει το... θαύμα κόντρα στην Τόφας. Μία νίκη στην Τουρκία ήταν έτσι κι αλλιώς δύσκολη, ειδικά εκείνη την εποχή που οι σχέσεις των δύο χωρών οδηγούσαν συνήθως σε... ροκ καταστάσεις. Μία νίκη με 12 πόντους διαφορά, δε, θεωρείτο σχεδόν... αδύνατη. Εκείνος ο Άρης όμως ήταν η ομάδα των υπερβάσεων, με τον τεχνικό της ομάδας, Λευτέρη Σούμποτιτς, να δηλώνει μετά το παιχνίδι προφητικά: " Δεν έχει τελειώσει τίποτα. Αυτό που δεν είχαμε σήμερα ελπίζω να το έχουμε σε μία εβδομάδα στην Τουρκία".

Το πέρασμα του χρόνου έχει ως αποτέλεσμα ο κόσμος να ξεχάσει πολλά πράγματα για εκείνη την ομάδα και να εστιάσει μόνο στην τρομερή εμφάνιση στον τελικό. Πριν όμως ο Άρης φτάσει μέχρι εκεί, είχε φροντίσει αρκετά νωρίτερα να δείξει τα “δόντια” του, αποκλείοντας σε διπλά παιχνίδια ομάδες όπως η Μπεσίκτας, η Μπεομπάνκα, το Περιστέρι των Κορωνιού, Τσίτουμ και Γκούροβιτς και – κυρίως – την πανίσχυρη Μπενετόν Τρεβίζο των Ζέλικο Ρέμπρατσα, Χένρι Ουίλιαμς που είχε προπονητή τον (νυν τεχνικού των Χιούστον Ρόκετς), Μάικ Ντ' Αντόνι! Όλα αυτά θα έπρεπε να έχουν κάνουν τον κόσμο να έχει περισσότερη εμπιστοσύνη στην ομάδα. Η ήττα από την Τόφας όμως έμοιαζε να τα γκρεμίζει όλα. Αυτό όμως θα άλλαζε στις 3 Απριλίου 1997.

ΝΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑΣ

Στην κατάμεστη από 5.000 Τούρκους “Μπούρσα Ατατούρκ” οι φίλοι της Τόφας ήταν έτοιμοι για φιέστα. Στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, με τον Άρη να προηγείται με 37-34, είχαν ήδη αρχίσει να τους ζώνουν τα φίδια. Κανείς όμως δεν περίμενε αυτό που θα ακολουθούσε.

Με μπροστάρηδες τους Ορτίθ, Μπόνι Λιαδέλη και Σιούτη στην επίθεση και τον Τσαρλς Σάκλφορντ να σταματάει τον Γκρίφιθ στην άμυνα, ο Άρης έκανε ένα ονειρεμένο δεύτερο ημίχρονο και χάρη σε ένα τρελό επιμέρους σκορ 51-36 πήρε μία απίστευτη νίκη με 88-70! Στο γήπεδο επικράτησε πανδαιμόνιο, με τον κόσμο να πετάει στο παρκέ ό,τι έβρισκε. Ο Άρης όμως τον είχε πετύχει τον στόχο του, κλείνοντας στόματα σε Ελλάδα και Τουρκία.

Το τι ακολούθησε τις επόμενες μέρες δεν χρειάζεται και πολλές αναλύσεις. Ο Άρης επέστρεψε θριαμβευτής στην Θεσσαλονίκη, με τον Λευκό Πύργο να φωταγωγείται για χάρη του και τον κόσμο της ομάδας να ζει ένα μαγικό βράδυ. Η ομάδα του Λευτέρη Σούμποτιτς είχε καταφέρει αυτό που έμοιαζε αδύνατο. Είχε κάνει ακόμα μία υπέρβαση, γράφοντας την δική της σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας του Άρη. Και οι 10 παίκτες του Άρη που βρέθηκαν στην Προύσα είχαν μόλις ζήσει μία από τις πιο όμορφες στιγμές της καριέρας τους.

Οι πόντοι των δύο ομάδων στον δεύτερο τελικό:

ΤΟΦΑΣ: Ερντέν, Αλάνοβιτς 7 (1), Μπας 18 (2), Ρότζερς 26 (2), Κονούκ 2, Τοπσακάλ 8 (2), Αϊντίν 2, Γκρίφιθ 7 (9 ριμπάουντ)

ΑΡΗΣ: Ορτίθ 25, Λιαδέλης 15, Σταυρακόπουλος 5 (1), Σιούτης 12 (8 ριμπάουντ), Φλώρος, Ναχάρ, Αγγελίδης 6, Χωλόπουλος, Σάκλφορντ 5 (10 ριμπάουντ), Μπόνι 20 (2)

*Εκτός δεκάδας είχε μείνει ο Αλέξης Παπαδάτος