Ο Μάκης Αγγελόπουλος έκανε ακόμα μία υπέρβαση με την πρόσληψη του Λούκα Μπάνκι. Ο Ιταλός είναι ένας τεχνικός από το “πάνω ράφι” του ευρωπαϊκού μπάσκετ, έχοντας κερδίσει την αναγνώριση και τον σεβασμό του κόσμου.

Έχοντας κατακτήσει δύο πρωταθλήματα Ιταλίας με δύο διαφορετικές ομάδες και μάλιστα σε “κολλητές” χρονιές (Σιένα 2013 και Αρμάνι Μιλάνο 2014) και όντας ένας προπονητής με παραστάσεις από το υψηλότερο επίπεδο, ο Μπάνκι παίρνει την σκυτάλη από τον Ντράγκαν Σάκοτα έχοντας ως ευθύνη να πάει την ΑΕΚ ένα βήμα πιο μακριά.

Το Sport24.gr παρουσιάζει τον προπονητή Λούκα Μπάνκι. Ενός προπονητή που όλοι χαρακτηρίζουν ως τέλεια καταρτισμένο, με ένα σπάνιο πάθος για το μπάσκετ που τον οδηγεί, έναν πραγματικό... workaholic, που θα αναλύσει μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια κάθε τι που εμφανίζεται μπροστά του.

ΣΥΓΚΡΑΤΗΜΕΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑΧΥΤΗΤΑ

Αν υπάρχει ένα πράγμα που πρέπει να έχει στο μυαλό του ο κόσμος για τον Λούκα Μπάνκι αυτό είναι πως ο Ιταλός τεχνικός δεν είναι δογματικός. Στα χρόνια που βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο έχει δείξει ότι έχει την δυνατότητα να προσαρμόζεται στο υλικό που έχει στα χέρια του. Του αρέσει να αφήνει τους παίκτες να αισθάνονται άνετα και προσπαθεί να τους αξιοποιήσει με βάση τα δικά τους χαρακτηριστικά, προσαρμόζοντας την φιλοσοφία του πάνω τους. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν έχει και κάποιες αρχές που οφείλουν να τηρούν όλοι.

Τόσο στην Σιένα και την Αρμάνι Μιλάνο παλαιότερα, όσο και στην Τορίνο και την Μπάμπεργκ φέτος, ο Μπάνκι έδινε συγκεκριμένες ελευθερίες στους ταλαντούχους περιφερειακούς του. Παίκτες όπως ο Μπόμπι Μπράουν στην Σιένα, οι Κιθ Λάνγκφορντ, Κέρτις Τζέρελς και Μαρσόν Μπρουκς στη Μιλάνο, οι Λαμάρ Πάτερσον και Ντιάντε Γκάρετ στην Τορίνο και ο Ρίκι Χίκμαν με τον Ντορέλ Ράιτ στην Μπάμπεργκ πάντα είχαν μεγαλύτερο μερίδιο στην... πίτα. Η λογική του είναι να δίνει ελευθερία στο ταλέντο των παικτών του, ωστόσο ταυτόχρονα απαιτεί πειθαρχία.

Ένα άλλο πράγμα που οφείλει να έχει ο κόσμος στο μυαλό του είναι ότι ο Μπάνκι ανέκαθεν προτιμούσε να έχει αθλητικούς σέντερ, ωστόσο έβρισκε τον τρόπο να αλλάξει το πλάνο του όταν είχε στα χέρια του έναν παίκτη με ικανότητα να παίξει με πρόσωπο και πλάτη στο καλάθι. Έναν παίκτη δηλαδή σαν τον Σαμάρντο Σάμουελς την διετία που έμεινε στην Αρμάνι (2014-2015), αλλά και τους Ντέγιαν Μούσλι και Λιόν Ραντόσεβιτς τους οποίους βρήκε στην Μπάμπεργκ.

ΠΙΕΣΗ, ΠΙΕΣΗ, ΠΙΕΣΗ...

Ο Μπάνκι είναι ένας επιθετικός προπονητής. Θέλει να ξέρει ότι έχει τον έλεγχο. Και ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να βγάλει η ομάδα του περισσότερη ενέργεια και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ενώ λοιπόν στην επίθεση στηρίζεται στην ιεραρχία και το ταλέντο των παικτών του, στην άμυνα του αρέσει γενικώς να παίζει επιθετικά.

Έχοντας αυτή την φιλοσοφία, ο Ιταλός τεχνικός επιθυμεί να έχει πάντα στα χέρια του τουλάχιστον έναν παίκτη-εργαλείο, που θα είναι διατεθειμένος να κάνει όλες τις μικρές δουλειές που δεν φαίνονται. Έναν παίκτη δηλαδή σαν το (35χρονο πλέον) Ντέιβιντ Μος για παράδειγμα, με τον οποίο συνυπήρξε πέντε χρόνια (τρία στην Σιένα και δύο στην Αρμάνι Μιλάνο) και του έκανε την δουλειά. Είναι σίγουρο ότι και τώρα στην ΑΕΚ θα ψάξει έναν παίκτη με παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτά του Μος, για να βρει στο πρόσωπό του τον δικό του “Glue Guy”, τον παίκτη δηλαδή που δεν θα ενδιαφέρεται για τα στατιστικά του και θα δίνει λύσεις και στις δύο πλευρές του παρκέ.

ΩΡΑ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ

Αυτός είναι εν συντομία ο Λούκα Μπάνκι. Ένας μοντέρνος προπονητής με πολλές ιδέες στην επίθεση και αρκετά τρικ στην άμυνα. Ένας προπονητής που περνάει ώρες στο γήπεδο και εκτιμά την σκληρή δουλειά, βάζοντας διαρκώς προκλήσεις στους παίκτες του. Έχει μάθει να κοιτάζει μόνο στην κορυφή και αυτό σκοπεύει να κάνει και τώρα.

Η πρόσληψη του Μπάνκι δείχνει πολλά πράγματα για την ΑΕΚ. Δείχνει ότι συνεχίζει να βάζει τον πήχη ψηλά και ταυτόχρονα αποδεικνύει ότι πλέον λογίζεται ως υπολογίσιμη δύναμη στην Ευρώπη. Το μόνο που έχει να κάνει πλέον η “Ένωση” είναι να δώσει τα κλειδιά της ομάδας στον Μπάνκι και να τον αφήσει να ξεδιπλώσει στο παρκέ την φιλοσοφία του, η οποία τον έκανε ένα από τα υπολογίσιμα ονόματα της προπονητικής στην Ευρώπη. Η συνέχεια στο παρκέ...