Οταν στην ΑΕΚ έκαναν τον σχεδιασμό της προετοιμασίας τους, είχαν “κυκλώσει” τις ημερομηνίες του τουρνουά της Λευκωσίας. Θα ήταν το πρώτο πραγματικό crash test. Οι συνθήκες τα έφεραν έτσι, που τελικά η “Ένωση” πήγε με... μισή ομάδα στην Κύπρο, για να αντιμετωπίσει δυνατούς αντιπάλους που θα είναι επίσης... μισοί.

Ο αγώνας με τον Παναθηναϊκό έφερε θεωρητικά σε άβολη θέση τις δύο ομάδες. Από τη μία πλευρά η ΑΕΚ παρατάχθηκε χωρίς τέσσερις παίκτες του βασικού κορμού (Ράταν-Μέις, Λαρεντζάκης. Σαντ-Ρος, Καββαδάς), από την άλλη ο Παναθηναϊκός χωρίς... έξι (Καλάθης, Λεκαβίτσιους, Παπαπέτρου, Παπαγιάννης, Μήτογλου, Αντετοκούνμπο). Το να βγουν ασφαλή συμπεράσματα από αυτό το παιχνίδι δεν είναι απλώς αφελές, αλλά μπορεί να γίνει και... επικίνδυνο αν πιστέψει κάποιος ότι μία νίκη σε φιλικό έχει μεγάλη βαρύτητα. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν μπορεί κάποιος να καταλάβει κάποια πράγματα από την φιλοσοφία της ΑΕΚ, την εικόνα κάποιων παικτών και τον ρόλο που θα έχουν τη νέα σεζόν.

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΜΠΑΝΚΙ, Η ΖΩΝΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ

Πολλοί στάθηκαν στην ζώνη που χρησιμοποίησε ο Λούκα Μπάνκι για σχεδόν 40 λεπτά κόντρα στον Παναθηναϊκό, κάτι που δεν συνηθίζεται, ειδικά σε φιλικά παιχνίδια. Αυτό που πρέπει να καταλάβουν όμως είναι ότι τα φιλικά γίνονται για να ξεμουδιάσουν οι παίκτες και να πειραματιστούν οι προπονητές.

Την ίδια στιγμή που η ζώνη τράβηξε την προσοχή του κόσμου, στην άλλη πλευρά του παρκέ είχαν ενδιαφέρον αυτά που έγιναν, τα οποία είχαν ως βασικό άξονα μία διαρκή κίνηση και – κυρίως – μία ελευθερία πρωτοβουλιών στους παίκτες. Αυτό φάνηκε κυρίως στην άνεση που είχε ο Βινς Χάντερ να σουτάρει (αλλά και να ευστοχήσει) σε σουτ από μέση απόσταση, κάτι που πέρυσι δεν του ζητήθηκε να το κάνει ποτέ. Την ίδια στιγμή, ο Χάρης Γιαννόπουλος, όπως και οι Ντούσαν Σάκοτα και Γιόνας Ματσιούλις, φάνηκε να έχουν το “ελεύθερο” να σουτάρουν ανεξάρτητα από το πόσος χρόνος έμενε στην επίθεση, ο Μάλκολμ Γκρίφιν είχε άνεση να κινείται όπως θέλει, ο Τάιλερ Ρόμπερσον τελείωσε φάσεις, ενώ ακόμα και οι “μικροί” Δημήτρης Μωραϊτης, Νίκος Ρογκαβόπουλος και Γιώργος Τσαλμπούρης έβγαλαν δικές τους φάσεις.

Είναι ξεκάθαρο ότι στην ΑΕΚ του Μπάνκι “κακό” σουτ θα είναι μόνο αυτό που γίνεται υπό κακές προϋποθέσεις. Ένα ελεύθερο σουτ, ακόμα και στο ξεκίνημα της επίθεσης, είναι “καλό” σουτ. Ένα μις-ματς ψηλού-κοντού ή αντίστροφα θα αποτελεί πάντα στόχο. Ο Ιταλός είναι προπονητής πάντα άφηνε τους παίκτες του να δείξουν το ταλέντο τους στο παρκέ και φαίνεται ότι το ίδιο θα κάνει και στην ΑΕΚ.

ΗΓΕΤΗΣ ΜΑΤΣΙΟΥΛΙΣ, ΚΑΛΟΙ ΟΙ “ΝΕΟΙ”, ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΟΙ “ΠΑΛΙΟΙ”

Για την ποιότητα του Γιόνας Ματσιούλις δεν μπορεί να πει κανείς τίποτα. Ο Λιθουανός φόργουορντ είναι ένας παίκτης με παραστάσεις από το υψηλότερο επίπεδο. Η σπουδαία εμφάνισή του κόντρα στην – σχεδόν πλήρη – γραμμή ψηλών του Παναθηναϊκού και το νικητήριο καλάθι που σημείωσε είναι απλώς δείγματα της κλάσης του. Ο Ματσιούλις ήρθε στην ΑΕΚ για να κάνει την διαφορά, για να γίνει ο ηγέτης της και αυτό είναι κάτι που του αρέσει. Τα υπόλοιπα νέα πρόσωπα της ΑΕΚ έδειξαν βέβαια επίσης καλά δείγματα:

- Ο Τάιλερ Ρόμπερσον – που είναι ένα από τα στοιχήματα της ΑΕΚ – έδειξε ότι διαθέτει ένα ενδιαφέρον πακέτο αθλητικών προσόντων. Ξέρει τα βασικά του μπάσκετ (απόφοιτος του Syracuse γαρ), έχει ένα συμπαθητικό σουτ από μέση απόσταση και δείχνει διατεθειμένος να κάνει το “χαμαλίκι” και να τελειώνει φάσεις.

- Ο Μάλκολμ Γκριφιν βγήκε εκτός ρυθμού από το γρήγορο φόρτωμα με φάουλ. Η ποιότητά του όμως είναι δεδομένη, όπως και η ικανότητά του στην δημιουργία (για τον εαυτό του και τους συμπαίκτες του), δείχνοντας ένα – μικρό είναι η αλήθεια – δείγμα αυτών όσο αγωνίστηκε.

Όσο για τους παλιούς, υπήρξαν δύο σταθερές αξίες και μία (ευχάριστη) έκπληξη. Οι σταθερές αξίες ήταν οι Βασίλης Ξανθόπουλος και Ντούσαν Σάκοτα. Έμπειροι παίκτες, ξέρουν τι να κάνουν και πότε να το κάνουν στο παρκέ, θα έχουν πάλι σημαντικό ρόλο στην ομάδα. Αυτός που εντυπωσίασε πάντως, κυρίως αυτούς που έχουν συνηθίσει να τον βλέπουν σε άλλο ρόλο, ήταν ο Βινς Χάντερ. Ο Αμερικανός σέντερ πήρε προσπάθειες από μέση απόσταση (έφτασε να σουτάρει μέχρι και από τα 6 μέτρα και να ευστοχήσει) δείχνοντας μία άλλη πλευρά του παιχνιδιού του, αφού μέχρι τώρα τον είχαμε συνηθίσει κυρίως ως... σκρινέρ σε καταστάσεις Pick and Roll. Το γεγονός ότι ήταν φιλικό παιχνίδι σίγουρα βοήθησε στο να πάρει αυτές πρωτοβουλίες, ωστόσο δεν είναι κακό να έχει στο νου του ο κόσμος ότι ο Χάντερ δεν είναι μόνο... σκριν και κάρφωμα, αλλά και άλλα πράγματα, αφού ξεκίνησε την καριέρα του ως πάουερ φόργουορντ.

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ: ΟΙ “ΜΙΚΡΟΙ” ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ

Μία κουβέντα για τους “μικρούς” της ΑΕΚ, οι οποίοι λόγω των απουσιών πήραν την ευκαιρία τους:

- Ο 19χρονος Δημήτρης Μωραϊτης στα τρία πρώτα φιλικά της ΑΕΚ πάτησε παρκέ συνολικά τρία λεπτά. Κόντρα στον Παναθηναϊκό ωστόσο πήρε την ευκαιρία που έψαχνε και πραγματικά την άρπαξε από τα μαλλιά. Δεν είναι τόσο οι 8 πόντοι και οι 6 ασίστ που έγραψε η στατιστική του, όσο η εικόνα του στο παρκέ. Θρασύς, εκρηκτικός, με αυτοπεποίθηση, ο νεαρός γκαρντ έδειξε ότι αξίζει μεγαλύτερης προσοχής.

- Ο 22χρονος Γιώργος Τσαλμπούρης έδειξε να έχει προσθέσει μυϊκά κιλά και έδειξε πιο έτοιμος από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Το καλό του σουτ από την περιφέρεια παραμένει το όπλο του, ωστόσο το βασικό ήταν ότι έδειξε μεγαλύτερη διάθεση στην άμυνα κι ας εξακολουθεί να κατεβάζει (κακώς) το χέρι του όταν μαρκάρει ψηλά. Ο κόσμος πρέπει να θυμάται το εξής: Οι ψηλοί παίκτες ωριμάζουν πιο αργά από τους περιφερειακούς λόγω σωματοδομής. Ο Τσαλμπούρης δεν γινόταν να αποτελέσει εξαίρεση. Σε μία γραμμή ψηλών που έχει Χάντερ, Ρόμπερσον, Καββαδά, Σάκοτα, Ματσιούλις δεν είναι σίγουρο πώς θα πάρει ευκαιρίες, αλλά η ΑΕΚ πρέπει να βρει τρόπο να τον βοηθήσει να εξελιχθεί.

- Ο 20χρονος Γιάννης Αγραβάνης είναι ένας από τους καλύτερους αθλητές που έχει βγάλει το ελληνικό μπάσκετ τα τελευταία χρόνια. Η έκρηξή του και οι αλτικές του ικανότητες είναι στοιχεία που δεν αμφισβητούνται. Είναι λίγο άγουρος, υστερεί στο σουτ και στον χειρισμό της μπάλας, αλλά όταν είναι συγκεντρωμένος και έχει κίνητρο έχει την δυνατότητα να προσφέρει φάσεις και στις δύο πλευρές του παρκέ που δεν βλέπει κάποιος συχνά, κάτι που έδειξε με τις μαζεμένες καλές άμυνες που έβγαλε στην τέταρτη περίοδο.

- Ο 17χρονος Νίκος Ρογκαβόπουλος ξεχειλίζει από ταλέντο. Η επαφή του με το καλάθι και τα αθλητικά του προσόντα έχουν ως αποτέλεσμα να ξεχωρίσει εδώ και μία διετία. Σαφώς και πρέπει να βελτιώσει τις αποφάσεις του (η τάπα που δέχθηκε από τον Λάσμε σε αιφνιδιασμό 3 εναντίον 1 ήταν ένα καλό μάθημα), αλλά όλα αυτά θα έρθουν μέσα από ευκαιρίες και συνεχή τριβή στο υψηλότερο επίπεδο.

Η ΑΕΚ έχει "χρυσάφι" στα χέρια της και πρέπει να βρει τρόπο να το αξιοποιήσει. Δεν γίνεται να δώσει χρόνο συμμετοχής σε όλους τους νεαρούς επειδή παράλληλα οφείλει να παραμείνει ανταγωνιστική στο υψηλότερο επίπεδο, αφού η ίδια ανέβασε τον πήχη την περασμένη σεζόν. Το να βρει μία ομάδα ισορροπία σε αυτά τα δύο πράγματα δεν είναι εύκολο. Στην "Ένωση" όμως καλούνται να βρουν λύση και σε αυτό. Αυτή είναι η "συνέπεια" που αντιμετωπίζει μία ομάδα όταν ανεβαίνει επίπεδο.