Γκέλα. Αυτή ήταν η λέξη που ήρθε στο μυαλό όλων όταν λίγες ώρες πριν το τζάμπολ του αγώνα της ΑΕΚ με το Ρέθυμνο έγινε γνωστό ότι η “Ένωση” δεν θα έχει στην διάθεσή της ούτε τον Νίκο Ζήση, που σήκωσε πυρετό.

Υπάρχουν στιγμές που κάποια πράγματα φαίνονται από νωρίς. Οι απουσίες των Λάνγκφορντ, Ζήση, Ρέι και Γκίκα (δεν υπήρχε περίπτωση να αγωνιστεί και ας ήταν στην 12αδα), οι ενοχλήσεις του Γκραντ, η μεγάλη διακοπή λόγω των εθνικών ομάδων, η χαρά της κατάκτησης του Κυπέλλου, η καθυστερημένη ενσωμάτωση των διεθνών (Ματσιούλις, Γιαννόπουλος). Όλα έδειχναν ότι ο αγώνας με το Ρέθυμνο δεν θα ήταν σαν όλους τους άλλους για την ΑΕΚ.

Η ομάδα της Κρήτης επιβεβαίωσε για ακόμα μία φορά ότι είναι σκληρό καρύδι, φτάνοντας μερικά δευτερόλεπτα μακριά από την πιθανότατα μεγαλύτερη νίκη της ιστορίας της. Το σύνολο του Βαγγέλη Ζιάγκου ήταν διαβασμένο, ταλαιπώρησε την ΑΕΚ και αν ήταν λίγο πιο τυχερό ίσως και να νικούσε. Στο τέλος ωστόσο οι “κιτρινόμαυροι” κατάφεραν έστω και οριακά να σημειώσουν την 13η συνεχόμενη νίκη τους στην ΕΚΟ Basket League.

Η ΤΡΙΑΔΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Σε ένα απόγευμα που τίποτα δεν πήγαινε καλά, η ΑΕΚ είχε την τύχη να δει μία τριάδα παικτών να βγαίνει μπροστά και να την κρατάει στο παιχνίδι όσο η ομάδα ψαχνόταν, πριν φτάσουμε στο τρελό φινάλε με τα μαζεμένα τρίποντα, τις άστοχες βολές του Ραμόν Χάρις και τις εύστοχες βολές του Βασίλη Τολιόπουλου.

Η αρχή έγινε με τον Μάριο Τσάλμερς. Ο δις πρωταθλητής του ΝΒΑ ήταν αυτός που έδειξε τον δρόμο, επιβεβαιώνοντας την διαρκή άνοδό του. Ο Αμερικανός γκαρντ ήρθε εμφανώς εκτός φόρμας και με περιττά κιλά πριν μερικούς μήνες. Έβαλε όμως το κεφάλι κάτω, δούλεψε και βρήκε ρυθμό, δίνοντας λύσεις σε πολλά παιχνίδια, με αποκορύφωμα τον αγώνα με το Ρέθυμνο, όπου τελείωσε το παιχνίδι με 26 πόντους, 6 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 3 κλεψίματα σε 35 λεπτά συμμετοχής. Ο Τσάλμερς έδειξε από την αρχή τις προθέσεις του, σημειώνοντας συνεχόμενα καλάθια, σε μία ξεκάθαρη προσπάθεια της ΑΕΚ να σημαδέψει στην άμυνα τον Κόνερ Φράνκαμπ. Η συνέχεια ήταν όμως ακόμα καλύτερη για τον Τσάλμερς, ο οποίος στο δεύτερο ημίχρονο... εξερράγη, τιμωρώντας διαρκώς την άμυνα του ηγέτη του Ρεθύμνου.

Ένα βήμα πίσω από τον Τσάλμερς βρέθηκαν οι Λίνος Χρυσικόπουλος (17 πόντοι) και Βλάντο Γιάνκοβιτς (11 πόντοι). Ο πρώτος ήταν αυτός που με τα σουτ του στην τρίτη περίοδο άνοιξε το γήπεδο για την “Ένωση”, σκοράροντας στην συνέχεια και κοντά στο καλάθι. Ο δεύτερος ήταν αυτός που πήρε πάνω του το μαρκάρισμα του Φράνκαμπ, μαρκάροντας έπειτα από πολλά χρόνια πόιντ γκαρντ. Ο έμπειρος φόργουορντ ήταν αυτός που με τα μακριά του χέρια έκρυψε το καλάθι στον Αμερικανό του Ρεθύμνου, ενώ παράλληλα σημείωσε δύο κρίσιμα καλάθια στην τέταρτη περίοδο.

Η ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΤΟΥ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Η ΑΕΚ επέστρεψε από το -15. Είδε άλλους πρωταγωνιστές να βγαίνουν μπροστά. Όλα αυτά θα είχαν μείνει όμως στη μέση αν δεν υπήρχαν οι δύο βολές του Βασίλη Τολιόπουλου στο φινάλε. Δύο βολές που αν κάποιος παρατηρούσε την γλώσσα του σώματος του 24χρονου γκαρντ ήξερε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να τις χάσει, όχι επειδή δεν έχει αστοχήσει μέχρι στιγμής σε ελεύθερη βολή φέτος στην ΕΚΟ Basket League (έχει 18/18), αλλά γιατί ήταν ξεκάθαρο ότι ήθελε να βρίσκεται σε αυτή τη θέση.

Ο Τολιόπουλος ήθελε να έχει τη μπάλα στην τελευταία επίθεση. Μπορεί να μην είχε καλό βράδυ μέχρι τότε, αλλά είναι τέτοιος ο χαρακτήρας του και η προσωπικότητά του που ήθελε να βρεθεί σε εκείνο το σημείο. Για αυτό και πήρε την τελευταία επίθεση, κερδίζοντας φάουλ, για να φτάσει σε αυτές τις βολές.

Η φετινή σεζόν είναι ιδιαίτερη για τον Τολιόπουλο. Έχει αρκετά μέσα-έξω στο ροτέισον, κάποια στιγμή φάνηκε να μετατρέπεται στον 11ο παίκτη της ομάδας. Άλλοι θα απογοητεύονταν. Αυτός όμως επέλεξε να δουλέψει και – χάρη και στους πολλούς τραυματισμούς – να πάρει κι άλλες ευκαιρίες και να τις πιάσει από τα μαλλιά, για να φτάσει τελικά να κρίνεται ένας αγώνας από τα δικά του χέρια. Όντας ένα παιδί όμως που έχει έναν καλώς εννοούμενο εγωισμό σε τέτοιες καταστάσεις και μία... αναισθησία σε κρίσιμες καταστάσεις, ήταν πιθανότατα ο κατάλληλος παίκτης στην κατάλληλη θέση εκείνη την στιγμή.

ΟΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ ΒΑΖΟΥΝ ΤΕΛΟΣ ΣΤΙΣ ΑΛΧΗΜΕΙΕΣ

Η ΑΕΚ ξέρει ότι στάθηκε και τυχερή κόντρα στο Ρέθυμνο. Σαφώς και σε έναν βαθμό έφτιαξε την τύχη της, με τους παίκτες της να βάζουν μεγάλα σουτ στην τέταρτη περίοδο για να φτάσει να εξαρτάται από αυτή το τελικό αποτέλεσμα, αλλά είχε και τύχη.

Οι πολλές απουσίες τάραξαν ξανά την χημεία της ομάδας. Η “Ένωση” χρειάστηκε πάλι να κάνει πολλές αλχημείες, με αποκορύφωμα ένα πανύψηλο σχήμα κόντρα στο Ρέθυμνο με τον Γιάνκοβιτς σε θέση σούτινγκ γκαρντ και τους Χρυσικόπουλο, Ματσιούλις και Σλότερ στις θέσεις των ψηλών. Ήταν ένα σχήμα ανάγκης λόγω της λειψανδρίας στην γραμμή των γκαρντ το οποίο λογικά δεν θα δοκιμαστεί πάλι.

Οι επιστροφές των Λάνγκφορντ, Ζήση, Ρέι και Γκίκα θα φέρουν ξανά ισορροπία στην ΑΕΚ. Το ροτέισον θα εξομαλυνθεί, όλοι οι παίκτες θα πάνε στην... θέση τους. Το μεγάλο στοίχημα θα είναι βέβαια η ομαλή (επαν)ένταξη του Κιθ Λάνγκφορντ σε ένα σύνολο που έχει αρχίσει να ρολάρει. Ο Αμερικανός γκαρντ όμως έχει την προσωπικότητα να αντεπεξέλθει, ξέροντας ότι παραμένει ο ηγέτης της ομάδας.

Με την ΑΕΚ να μπαίνει στην τελική ευθεία της σεζόν, οι αλχημείες σιγά-σιγά θα σταματήσουν. Η “Ένωση” θα επιστρέψει στα γνωστά μονοπάτια. Η συνέχεια από εδώ και πέρα θα έχει πολύ ενδιαφέρον.