Ο Κέβιν Ντούραντ είναι μια καλαθομηχανή. Πριν λίγους μήνες, άλλωστε, έγινε ο νεότερος πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ σημειώνοντας 30 πόντους κατά μέσο όρο σε κάθε αγώνα της σεζόν.

Κι αν απέναντι σε μια τέτοια καλαθομηχανή δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα οι άμυνες του ΝΒΑ, πώς θα μπορούσαν να αντισταθούν οι πιο soft άμυνες του διεθνούς μπάσκετ; Ήταν, λοιπόν, αναπόφευκτο να συμβεί αυτό που εν τέλει συνέβη. Από τη στιγμή που ο Μάικ Σιζέφσκι αποφάσισε πως δεν υπήρχε λόγος να τον βγάλει από το παρκέ, ο Ντούραντ άρχισε να σκοράρει ακατάσχετα και ήταν αυτός που οδήγησε τις ΗΠΑ στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Με άνεση.

Και ολοκληρώνοντας την εντυπωσιακή παρουσία του με 22,1 πόντους, 6,2 ριμπάουντ και τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη της διοργάνωσης. Κάτι για το οποίο ουδείς αμφέβαλε. Ούτε καν οι συμπατριώτες του, που στην αρχή του καλοκαιριού ήταν οι πλέον δύσπιστοι όλων.

Απόντων των Κόμπε Μπράιαντ, ΛεΜπρόν Τζέιμς, Ντουέιν Ουέιντ και όλων αυτών που στις ΗΠΑ θεωρούνται πρωτοκλασάτοι αστέρες, η... ρετσινιά είχε κολλήσει σε αυτή την Εθνική ομάδα πριν καν κατέβει να αγωνιστεί. "Πού πάμε με τα δεύτερα;", ήταν το απόσταγμα όσων σχολίων ακούγονταν όλο το καλοκαίρι από ένα σωρό Αμερικανούς, οι οποίοι δεν πίστευαν καθόλου ότι αυτή η ομάδα ήταν ικανή να ανέβει στην κορυφή του κόσμου για πρώτη φορά μετά από 16 ολόκληρα χρόνια. Η απάντηση ήρθε πρώτα στο παρκέ του "Σινάν Ερντέμ Ντομ". Και στη συνέχεια από τον Κέβιν Ντούραντ.

"Όλοι αυτοί στις ΗΠΑ που μας αμφισβητούσαν και πίστευαν ότι ήταν δύσκολο να τα καταφέρουμε, μας έδωσαν πολύ μεγάλο κίνητρο. Ήρθαμε εδώ και τους αποδείξαμε πόσο λάθος έκαναν", είπε κι έβγαλε το βάρος που κουβαλούσε τόσο καιρό μέσα του. Αυτός και οι υπόλοιποι συμπαίκτες του. Διότι πλέον δεν μπορεί κανείς να πει τίποτα...