Κάθε γενιά παικτών έχει τα δικά της αστέρια. Αυτό ισχύει φυσικά και για την φουρνιά του 2002, η οποία έκανε την πρεμιέρα της στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα παίδων (U16) που ολοκληρώθηκε το Σάββατο (18/8) στο Νόβι Σαντ της Σερβίας, με την Κροατία να ανεβαίνει στην κορυφή του βάθρου . Μία γενιά που περιέχει μερικά πολύ μεγάλα ταλέντα, τα οποία αναμένεται να μας απασχολήσουν για πολλά χρόνια στο εγγύς μέλλον.

Υπήρξαν βέβαια και οι απογοητεύσεις στο Νόβι Σαντ. Όπως ο πολυδιαφημισμένος Γάλλος σέντερ Μούσα Ντιαμπάτε, ο οποίος παρά την εντυπωσιακή σωματοδομή που θυμίζει τον Κέβιν Γκαρνέτ στα 18 του, δεν κατόρθωσε να δικαιολογήσει όσα γράφονται γι' αυτόν, κι ας είχε 11,1 πόντους και 10,3 ριμπάουντ ανά αγώνα. Το ίδιο ισχύει και για τους δύο Γερμανούς, τον Αριέλ Χουκπόρτι και τον ύψους 2,11μ. Αριέλ Χουκπόρτι και τον αθλητικό σμολ φόργουορντ Λουκ Βαν Σλούτεν, οι οποίοι έμειναν στα ρηχά -όπως και η "νασιονάλμανσαφτ".

Υπήρξαν επίσης και οι άτυχοι. Όπως ο Τάσος Κωστόπουλος και ο Γάλλος Ντανιέλ Μπατσό, οι οποίοι τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης. Όσον αφορά στους παίκτες που ξεχώρισαν, ήταν πολλοί. Αυτοί που... έβγαλαν μάτια, πάντως, ήταν λίγοι. Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Το Sport24.gr παρουσιάζει την... εναλλακτική καλύτερη πεντάδα του Ευρωμπάσκετ, καθώς και τους υπόλοιπους παίκτες που θα μας απασχολήσουν στο μέλλον.

Ούσμαν Γκαρούμπα

(Ισπανία | 2,03μ. | PF-C | Ρεάλ Μαδρίτης)

Ό,τι καλύτερο έχει βγάλει το ισπανικό μπάσκετ μετά τον Πάου Γκασόλ. Κι ας μην είναι... βέρος Ισπανός. Ο Γκαρούμπα δικαιολόγησε τις μεγάλες προσδοκίες που υπήρχαν για αυτόν πριν από το τουρνουά, παίζοντας καταλυτικό ρόλο στην πορεία των Ισπανών μέχρι τον τελικό. Ο σέντερ της Ρεάλ Μαδρίτης κυριάρχησε στο Νόβι Σαντ χάρις στον σπάνιο συνδυασμό φυσικής δύναμης, αθλητικών προσόντων και ευελιξίας που διαθέτει. Ήταν ένα επίπεδο πιο αθλητικός/γρήγορος/γρήγορος από κάθε ψηλό του τουρνουά. Και μέσα σε όλα πρόσθεσε και ένα νέο στοιχείο στο παιχνίδι του: το μακρινό σουτ.

Τα στατιστικά του στο Νόβι Σαντ: 16,3 πόντοι, 12,3 ριμπάουντ, 2,9 ασίστ, 1,7 κλεψίματα, 1,6 κοψίματα μ.ό., 59,2% δίποντα, 26,7% τρίποντα, 62,1% βολές.

Ρόκο Πρκάτσιν

(Κροατία | 2,01μ. | F | Τσιμπόνα)

Η μεγάλη αποκάλυψη του Ευρωμπάσκετ. Ο γιος του Νίκολα Πρκάτσιν (που πέρασε το 2008 και από τον Παναθηναϊκό) ήταν ο παίκτης που πήρε την Κροατία από το χέρι και την οδήγησε στον τίτλο . Ήταν ο παίκτης για όλες τις δουλειές. Τρομερός σκόρερ, τόσο στο low post όσο και με πρόσωπο στο καλάθι, ο 16χρονος φόργουορντ της Τσιμπόνα έχει την τεχνική κατάρτιση ενός γκαρντ, διαθέτει καλό μακρινό σουτ και καταπληκτικά τελειώματα γύρω από το καλάθι. Συν τοις άλλοις, είναι καλός ριμπάουντερ και αμυντικός. Ο Πρκάτσιν είναι ό,τι καλύτερο έχει επιδείξει το κροατικό μπάσκετ σε επίπεδο παίδων από τον Ντάριο Σάριτς (2010) και τον Μάριο Χεζόνια (2011).

Τα στατιστικά του στο Νόβι Σαντ: 18,6 πόντοι, 10,9 ριμπάουντ, 3,7 ασίστ, 0,7 κλεψίματα, 2,0 κοψίματα μ.ό., 59,5% δίποντα, 16,7% τρίποντα, 61,4% βολές.

Αζουόλας Τουμπέλις

(Λιθουανία | 1,99μ. | PF | Λιέτουβος Ρίτας)

Σε επίπεδο "προοπτικής", λίγοι παίκτες της γενιάς του 2002 έχουν μεγαλύτερο ταβάνι από αυτόν. Ο ηγέτης της λιθουανικής ομάδας έλαμψε στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και ήταν το καλύτερο κλασικό "τεσσάρι" του τουρνουά. Ο μόνος λόγος που δεν ψηφίστηκε στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης, ήταν επειδή η (αήττητη μέχρι τότε) Λιθουανία έπεσε πάνω στην Κροατία στους "8". Μακρύς, αλτικός, δυνατός, με μία κοψιά που μοιάζει... copy paste του Αντώνη Φώτση (σε αρκετά πιο κοντή έκδοση), ο αριστερόχειρας Τουμπέλις έδειξε στοιχεία ολοκληρωμένου φόργουορντ. Εάν βελτιώσει και το μακρινό του σουτ...

Τα στατιστικά του στο Νόβι Σαντ: 14,3 πόντοι, 10,4 ριμπάουντ, 2,7 ασίστ, 1,3 κλεψίματα, 2,7 κοψίματα μ.ό., 55,1% δίποντα, 8,3% τρίποντα, 44% βολές.

Μπόρις Τίσμα

(Κροατία | 1,99μ. | SG | Ρεάλ Μαδρίτης)

Ο καλύτερος σουτέρ του Ευρωμπάσκετ. Ο ψηλόλιγνος αριστερόχειρας Κροάτης απέδειξε στο Νόβι Σαντ ότι είναι γεννημένος σκόρερ. Εξαιρετικός στο παιχνίδι μακριά από τη μπάλα, έξυπνος, με ένα από τα πιο γλυκά σουτ του τουρνουά. Ο Τίσμα σούταρε με ποσοστό 43,2% πίσω από τη γραμμή των 6,75μ. και επιχειρούσε μάλιστα 5,3 τρίποντα ανά αγώνα. Είναι επίσης καλός ριμπάουντερ και πασέρ, φανερώνοντας στοιχεία ενός παίκτη που εάν ραφινάρει ακόμα περισσότερο το all-around παιχνίδι του (και δυναμώσει πολύ το κορμί του), μπορεί να παίξει στο υψηλότερο επίπεδο κάποια μέρα.

Τα στατιστικά του στο Νόβι Σαντ: 18,0 πόντοι, 5,0 ριμπάουντ, 2,7 ασίστ, 1,6 κλεψίματα, 0,4 κοψίματα μ.ό., 47,4% δίποντα, 43,2% τρίποντα, 75% βολές.

Ζουάν Μπεγκαράν

(Γαλλία | 1,92μ. | SG | CFB)

Η πιο κλασική περίπτωση σούτινγκ γκαρντ στο Ευρωμπάσκετ. Και πιθανότατα αυτή με την μεγαλύτερη προοπτική. Ο Μπεγκαράν θυμίζει αρκετά τον Τζέραλντ Γκριν στον τρόπο που αγωνίζεται. Μέχρι και παρόμοια κόμη είχε στο τουρνουά. Διαθέτει έναν σπάνιο για την ηλικία του (και το ευρωπαϊκό μπάσκετ) συνδυασμό αθλητικών προσόντων και τζαμπ-σουτ. Εξαιρετικός σουτέρ έπειτα από ντρίμπλα και έπειτα από πάσα, γρήγορος, αλτικός, κίνδυνος-θάνατος στο ανοιχτό γήπεδο. Στο Νόβι Σαντ δεν ήταν βέβαια και ο πιο σταθερός παίκτης. Ειδικά στα τελευταία δύο παιχνίδια τα έσπασε...

Τα στατιστικά του στο Νόβι Σαντ: 15,6 πόντοι, 3,0 ριμπάουντ, 1,7 ασίστ, 2,3 κλεψίματα, 0,7 κοψίματα μ.ό., 41,5% δίποντα, 41% τρίποντα, 77,3% βολές.

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΝΤΑΔΑ

Αλπερέν Σενγκιούν (Τουρκία)

Ο Τούρκος σέντερ ήταν ένα από τα καλύτερα "πεντάρια" του τουρνουά. Βαρύς, παλιάς κοπής σέντερ, με πολύ καλά τελειώματα γύρω από το καλάθι, εξαιρετικός ριμπάουντερ, που μπορεί να πασάρει και να προστατεύσει το καλάθι του στην άμυνα. Το σουτ, βέβαια, αποτελεί μεγάλο πρόβλημα προς το παρόν... Στο Ευρωμπάσκετ είχε 14,4 πόντους, 9,4 ριμπάουντ, 2,0 ασίστ, 1,6 κλεψίματα και 1,4 κοψίματα κατά μέσο όρο.

Χέκτορ Αλντερέτε (Ισπανία)

Πέρασε σχεδόν απαρατήρητος στα "εύκολα" παιχνίδια της Ισπανίας, όταν όμως η ομάδα του τον χρειάστηκε, ήταν εντυπωσιακός. Και clutch. Ο φόργουορντ της Εστουντιάντες είναι ικανότατος σκόρερ, με καταπληκτικό μακρινό σουτ. Αν δεν ήταν στην ίδια ομάδα ο Γκαρούμπα, οι αριθμοί του θα ήταν πολύ καλύτεροι. Τα στατιστικά του στο Νόβι Σαντ ήταν 14,0 πόντοι, 5,1 ριμπάουντ και 1,7 ασίστ κατά μέσο όρο, με 41% στα τρίποντα.

Νίκολα Μανόιλοβιτς (Σερβία)

Σε μία σερβική ομάδα με μεγάλο βάθος αλλά χωρίς το πλούσιο ταλέντο παλαιότερων γενιών, ο σμολ φόργουορντ του Ερυθρού Αστέρα ήταν αυτός που ξεχώριζε. Ο Μανόιλοβιτς ήταν το κύριο επιθετικό όπλο των Σέρβων χάρις στην ικανότητα του τόσο στο μακρινό σουτ, όσο και στο να φτάνει στο αντίπαλο καλάθι. Είχε 14 πόντους, 5,1 ριμπάουντ, 1,9 ασίστ και 1,3 κλεψίματα ανά αγώνα στο Ευρωμπάσκετ.

Ανδρέας Καλόγηρος (Ελλάδα)

Ο πρώτος σκόρερ (13,1 πόντοι μ.ό.), ριμπάουντερ (10,1 μ.ό.) και μπλοκέρ (0,9 μ.ό.) της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα . Παρά το μικρό δέμας για τη θέση "5" (2μ.), ο φόργουορντ/σέντερ του Μαντουλίδη ήταν ο παίκτης που ξεχώρισε από την Εθνική, χάρις στο δυναμικό, ορμητικό παιχνίδι του και την ικανότητά του να βρίσκεται την κατάλληλη στιγμή στην κατάλληλη θέση στο γήπεδο. Το μακρινό του σουτ, πάντως, χρειάζεται μεγάλη βελτίωση...

Αμίτ Αχαρόνι (Ισραήλ)

Ο κορυφαίος δημιουργός της γενιάς του 2002. Ο πιο κλασικός πλέι μέικερ του Ευρωμπάσκετ. Ο πόιντ γκαρντ της Μακάμπι Τελ Αβίβ είναι ένας pass first "άσος", που θα βρει τον ελεύθερο συμπαίκτη, θα μπορέσει όμως παράλληλα και να απειλήσει το αντίπαλο καλάθι. Είχε 10,7 πόντους, 7,6 ασίστ, 4,3 ριμπάουντ και 1,9 κλεψίματα κατά μέσο όρο στο τουρνουά.

ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ...

Ιβάν Περάσοβιτς (Κροατία), Ματέι Μπόσνιακ (Κροατία), Ιβάν Ουεντραογκό (Γαλλία), Τζιλάντ Λέβι (Ισραήλ), Σάσα Γκραντ (Ιταλία), Φέντορ Ζούγκιτς (Μαυροβούνιο), Αλεν Μάλοβτσιτς, Ούρμπαν Κλάβτσαρ (Σλοβενία), Πάου Τεντέρο (Ισπανία), Τιμπέτ Γκιουρενέρ (Τουρκία), Σαρπέρ Μουτάφ (Τουρκία).