«Το πρώτο πράγμα που έκανα πατώντας το παρκέ του ΣΕΦ ήταν να θυμηθώ όλα όσα έζησα σε αυτό το γήπεδο, σε αυτή την ομάδα επί εννέα ολόκληρα χρόνια. Οκτώ, αν εξαιρέσεις τη χρονιά που πήγα δανεικός στην Ολύμπια Λάρισας. Πέρασαν σαν φιλμ μπροστά από τα μάτια μου και κάθε φορά που μπαίνω σε αυτό το γήπεδο αισθάνομαι περίεργα. Το ομολογώ», μας είπε ο 25χρονος φόργουορντ, ο οποίος ήταν... παιδάκι 15 ετών όταν είχε εμφανιστεί σε εκείνη την «πρώτη» του Ολυμπιακού τον Σεπτέμβριο του 2000.

Τα χρόνια πέρασαν και ο Πρίντεζης –για δεύτερη φορά, αφού και πέρυσι συνάντησε την πρώην ομάδα του δις, σημειώνοντας μια νίκη (86-68, στις 28.10.2009) στη Μάλαγα και γνωρίζοντας τη συντριβή (89-68, στις 10.12.2009) στο ΣΕΦ- ετοιμάζεται ψυχολογικά για την αναμέτρηση της 3ης αγωνιστικής της Ευρωλίγκας με τους Ερυθρόλευκους. Ο αγώνας σημαντικός και για τις δυο ομάδες.

«Ασφαλώς και είναι σημαντικός. Ο Ολυμπιακός έχασε αναπάντεχα από την Μπάμπεργκ την περασμένη Τετάρτη και είναι λογικό ότι θα θέλει να καλύψει το χαμένο έδαφος. Και εμείς, όμως, ηττηθήκαμε από τη Ρεάλ στην Ευρωλίγκα, οπότε και για μας το παιχνίδι σημαίνει αρκετά πράγματα. Θεωρώ, πάντως, ότι και για τις δύο ομάδες υπάρχει μια ομοιότητα», σχολίασε ο διεθνής άσος για να εξηγήσει το σκεπτικό του.

«Τον τελευταίο καιρό τα προβλήματα τραυματισμών δεν μας αφήνουν να ησυχάσουμε και να δουλέψουμε όπως θα θέλαμε. Τις τελευταίες ημέρες δουλέψαμε κουτσά στραβά στις προπονήσεις και ο αγώνας με τον Ολυμπιακό θα μπορούσε να μας βάλει ξανά σε έναν καλό ρυθμό. Την ίδια στιγμή και ο Ολυμπιακός προσπαθεί να βρει την αγωνιστική ταυτότητα, με την οποία θα πορευτεί στη χρονιά. Είναι καινούργια ομάδα με νέο προπονητή, διαφορετική φιλοσοφία και αρκετά καινούργια στελέχη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, οπότε και για αυτούς είναι σημαντικό να βρουν τη χημεία τους», μας είπε ο Πρίντεζης δίνοντας ένα πλεονέκτημα στον Ολυμπιακό λόγω έδρας.

Στα λίγα λεπτά που μεσολάβησαν μεταξύ της ολοκλήρωσης της προπόνησης των γηπεδούχων και της έναρξης της προπόνησης της Μάλαγα (γύρω στις 20.00), ο 25χρονος φόργουορντ είχε την ευκαιρία να συζητήσει με τα φιλαράκια του από την Εθνική (πονεμένη ιστορία για τον ίδιο το εφετινό καλοκαίρι στην Τουρκία λόγω του παραγκωνισμού του από τον Γιόνας Καζλάουσκας), να ασπαστεί τον Μίλαν Τόμιτς και να σφίξει εγκάρδια το χέρι στον Ντούσαν Ιβκοβιτς.

«Με τα παιδιά μας ενώνουν τόσα πράγματα. Το ίδιο και με τον Μίλαν. Όσο για τον κόουτς Ιβκοβιτς δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί του, αλλά θα ήθελα να συμβεί κάποτε. Η πεποίθησή μου είναι ότι από όλους τους προπονητές κερδίζεις πράγματα. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για έναν προπονητή, που θεωρείται αυθεντία στον τομέα του και ένας από τους σπουδαιότερους δασκάλους στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο σεβασμός μου προς το πρόσωπό του είναι δεδομένος και θα ήταν χαρά μου αν κατάφερνα να δουλέψω κάποτε μαζί του», μας εκμυστηρεύτηκε χθες (2/11) το βράδυ και εμείς τον αποδεσμεύσαμε για να μπορέσει να ξεκουραστεί εν όψει της σημερινής μάχης.