Ναι, κάπου έχετε ακούσει το όνομα του. Πριν λίγο καιρό φερόταν να απασχολεί τον Παναθηναϊκό. Ήταν μετά το "κόψιμο" του Τζούλιαν Ράιτ, όταν δεν είχε περάσει τις εξετάσεις. Πριν υπογράψει το μηνιαίο συμβόλαιο με τους "πράσινους".

Τελικά, ο Κρις Ράιτ δεν έγινε ποτέ μέλος των "πρασίνων". Θα γίνει όμως, αντίπαλος τους, καθώς μόλις την Κυριακή (26/10) υπέγραψε με τους πρωταθλητές Πολωνίας.

Η Betsey Trotwood ήταν χαρακτήρας που "έπλασε" ο Charles Dickens, για τη διάσημη νουβέλα του "David Copperfield". Για να κάνουμε μια μεγάλη ιστορία μικρή, ήταν αυτή που έσωσε τον κεντρικό πρωταγωνιστή της ιστορίας, μετά το θάνατο της μητέρας του. Αλλά γιατί σας τα λέμε όλα αυτά; Διότι το μέρος στο οποίο γεννήθηκε ο Κρις Ράιτ λέγεται "Trotwood" και πήρε το όνομα του... από αυτήν την κυρία. Βρίσκεται στο Οhio και έχει πληθυσμό 24.431 ανθρώπων. Πάμε παρακάτω.

Τότε λοιπόν, έγραφαν πως " πρόκειται για παίκτη με μοναδικό συνδυασμό δύναμης και αθλητικών ικανοτήτων". Το ύψος του (2.03) ήταν από αυτά που δημιουργούν μια σύγχυση στο ΝΒΑ, γιατί επιβιώνουν ως small forward αυτοί που έχουν πάρα πολύ καλό σουτ και ως power forward αυτοί που είναι οι πιο δυνατοί, όπως σκοράρουν από παντού. Ο Ράιτ ήταν κάπου στη μέση. Εξ ου και χαρακτηρίστηκε "tweener". Και αν το δείτε ιστορικά το θέμα, αυτή η κατηγορία παικτών που δεν εκτιμάται στην άλλη ακτή του Ατλαντικού, συνήθως κάνει καριέρα στην Ευρώπη.

Από μικρός ξεχώριζε για τις αμυντικές του δυνατότητες, μαζί και για τη θέληση του για μάθηση. Με το τέλος των προπονήσεων, έμενε στο γήπεδο και συνέχιζε τη δουλειά. Όπου και αν τον έριχναν οι προπονητές του στην άμυνα, το πλάνο ήταν πάντα το ίδιο: " Να τους ενοχλώ μέχρι το σημείο που να μη θέλουν την μπάλα πια". Κάθε ημέρα κυνηγούσε τους ασίσταντ κόουτς και τους ρωτούσε πού έπρεπε να βελτιωθεί.

Στην ανάλυση που συνόδευε το όνομα του, πριν το draft του 2011 αναφερόταν ότι " δεν έχει το touch στα σουτ. Σύμφωνα με το Synergy Sports Technology, είχε σκοράρει 30/100 τζαμπ σουτ και είναι εύκολο να καταλάβετε γιατί. Η μηχανική του σουτ του είναι περιορισμένη, συμπεριλαμβανομένης της ασυνέπειας που δείχνει όταν φεύγει η μπάλα από τα χέρια του. Έχει περιθώρια βελτίωσης, αλλά δεν είναι έτοιμος και πρέπει να δουλέψει σκληρά". Τώρα καταλαβαίνετε γιατί δεν βρήκε δουλειά, το βράδυ του draft, ενώ από επιλογή δεν έπαιξε κάπου αλλού στο lock out. Στις 31/11 του 2011 επελέγη στο Νο3 του draft στη D-League, από τους Maine Red Claws. Σε τέσσερα ματς είχε 17π., 10.8 ριμπ. και 1.5 τάπα κατά μ.ο., σε 31' συμμετοχής.

"Τότε ήταν που σκέφτηκα πως μπορώ να τα καταφέρω. Όταν όμως, σε στέλνουν στη D-League, ακόμα και ενώ εσύ πιστεύεις πως τα έχεις δώσει όλα, πως έκανε ό,τι μπορούσες, αντιλαμβάνεσαι ότι δεν έχεις εσύ τον έλεγχο. Το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να μείνεις στο δρόμο σου". Ο δικός του ήταν η D-League. Τι είχε συμβεί;

Έπαιξε για πρώτη (και μοναδική) φορά ως starter, στις 26/4 του 2012. Σε 46' είχε 25π., 8 ριμπ., 2 τάπες και 1 κλεψ. στην ήττα από τους Spurs (101-107). Συνολικά ωστόσο, σε 24 ματς είχε 2.9π. και 1.9 ριμπ. κατά μ.ο., ενώ τρεις φορές πήγε και ήλθε από τους Dakota Wizards στο Golden State και τούμπαλιν.

"πηγαίνοντας στη εκεί, ήξερα ότι έπρεπε να είμαι ταπεινός. Στη rookie χρονιά μου υπήρχε η πιθανότητα να με πάρει η Indiana, αλλά έπαθα διάσειση και έχασα την ευκαιρία, γιατί δεν μπορούσα να παίξω ανήμερα των Χριστουγέννων. Ο κόσμος μπορεί να μην ξέρει ποιος είμαι ή τι είμαι ικανός να κάνω, αλλά αυτό που προσπαθώ είναι να δουλεύω περισσότερο από όλους. Στο μυαλό μου είναι όλοι εναντίον εμού. Πιστεύω πως δεν είναι πολλοί εκείνοι που περιμένουν ότι θα τα καταφέρω στο ΝΒΑ. Ο ανταγωνιστικός μου χαρακτήρας είναι που με βοηθά να αντέξω, μαζί και ότι όλα ξεκινούν από την καρδιά μου".

Δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τη μητέρα του, που ήταν κοντά του " μαζί με την Keira, τους αδελφούς μου, τους εξαδέλφους μου και τους θείους μου. Όλοι με βοήθησαν να ξεπερνώ τα εμπόδια. Ο κόσμος δεν ξέρει τι περνάμε. Ξέρει πως κάνουμε ταξίδια, ότι προσπαθούμε, αλλά πρέπει να το ζήσεις για να μάθεις. Οι δικοί μου άνθρωποι ήταν το σύστημα υποστήριξης μου, αυτό που με βοήθησε να μείνω στο δρόμο μου. Χωρίς αυτούς δεν θα είχα τη δύναμη".

Αν κατάλαβε κάτι, μετά τη σεζόν 2011-12, ήταν πως δεν άνηκε στα πλάνα των Warriors. Για αυτό και το καλοκαίρι του 2012 διεκδίκησε τις πιθανότητες του στο summer league του Las Vegas και με τους Raptors. Είχε αποφασίσει πως δεν θα πάει στην Ευρώπη, απ' όπου είχε προτάσεις " γιατί δεν ήθελα το εύκολο χρήμα. Ήθελα να παλέψω για το ΝΒΑ. Εκτός ΗΠΑ έχεις την ευκαιρία να αλλάξεις όλη σου τη ζωή, να μάθεις νέα κουλτούρα. Την ίδια ώρα, υπάρχει μπάσκετ και εδώ. Λατρεύω το άθλημα, οπότε για εμένα, δεν ήταν θέμα χρημάτων. Ήθελα να είμαι σε ομάδα που να παίζει μπάσκετ στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο". Αυτή η ομάδα, δεν ήταν το Toronto, που του έδωσε συμβόλαιο στις 21/9 του 2012 για να το πάρει πίσω στις 22/10.

Εκείνος, συνέχισε να προσπαθεί. Για την οικογένεια του " και για τα παιδιά που έκαναν ό,τι και εγώ. Ο Jeff Adrien (Ηouston Rockets) μου έλεγε πως έπρεπε να συνεχίσω να παλεύω και στο τέλος θα ερχόταν η επιβράβευση. Ο Ramon Sessions είχε εμπειρία επίσης, από τη D-League. Αυτή η λίγκα σου μαθαίνει πράγματα που σε βοηθούν να αντέξεις στο ΝΒΑ".

Για αυτό και τον Νοέμβριο του 2012 πήγε ξανά στους Maine Red Claws και έγινε All Star (με 18.3π. και 9.3 ριμπ., ανά αγώνα, σε 35' συμμετοχής), πριν κάνει άλλη μια προσπάθεια στα summer leagues. Τον Ιούλιο του 2013 εμφανίστηκε σε αυτό του Orlando με τους Pacers και σε εκείνο του Las Vegas με τους Raptors.

Σε οκτώ ματς, έδωσε 6π. και 2.5 ριμπ., σε 15.7'' συμμετοχής, με καλύτερη ημέρα του τη νίκη επί των Cavs, όταν μέτρησε 14π. και 4 ριμπ., σε 17'. Αν δεν έλαμψε ακριβώς, θα ήταν γιατί η ομάδα διένυε μια από τις χειρότερες σεζόν της ιστορίας της. Το Milwaukee δεν του ανανέωσε το συμβόλαιο, στις 24/3 και εκείνος πήγε (πού αλλού) στους Red Claws, πριν τον ξανακαλέσουν οι Bucks για άλλες δέκα ημέρες, τον Απρίλιο, ενώ στις 15/4 του πρόσφεραν διετές συμβόλαιο (για 462.262 δολ. το χρόνο). Ένιωσε πως οι προσευχές του εισακούστηκαν. Δήλωσε ευλογημένος που θα είχε πια στάνταρ μισθό. Η εξέλιξη ήταν διαφορετική, καθώς ήταν το τελευταίο "κόψιμο" του Milwaukee, εν όψει της νέας σεζόν.

Έδωσε εντολή στον εκπρόσωπο του να του βρει δουλειά στην Ευρώπη και μόλις την Κυριακή (26/10) συμφώνησε να παίξει για την Τουρόφ, στη Euroleague με δικαίωμα να αναζητήσει αλλού την τύχη του, σε περίπτωση που η ομάδα δεν προκριθεί στο ΤΟΡ16.