Πριν από μερικές εβδομάδες, ο Βασίλης Σπανούλης έγινε ο δεύτερος παίκτης στην ιστορία της EuroLeague που "σπάει" το φράγμα των 3.000 πόντων και των 1.000 ασίστ. Ενδεχομένως μάλιστα μέχρι να κρεμάσει τη φανέλα του, να προλάβει να ξεπεράσει τους δύο πρώτους στις σχετικές λίστες (βλ. Χουάν Κάρλος Ναβάρο και Δημήτρης Διαμαντίδης).

Δόθηκε λοιπόν η κατάλληλη αφορμή στην EuroLeague προκειμένου να κάνει "focus on" στον αρχηγό του Ολυμπιακού, ο οποίος μίλησε για το πάθος που έχει για την πορτοκαλί μπάλα. Ασίγαστο πάθος.

Για αρχή, μίλησε για όσα χρειάστηκε να κάνει προκειμένου να φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Προφανώς λοιπόν " θυσίασα πολλά, είχα πειθαρχία και ήμουν πολύ αφοσιωμένος σε αυτό που έπρεπε να κάνω εντός κι εκτός παρκέ". Για να προσθέσει πως " όλη μέρα, κάθε μέρα σκέφτομαι το μπάσκετ και πως θα γίνω καλύτερος για να βοηθήσω την ομάδα μου. Μετά την οικογένεια, το μπάσκετ είναι το Νο2 της ζωής μου, η μεγάλη μου αγάπη, η αρρώστια μου. Δεν μπορώ να σκεφτώ τον εαυτό μου χωρίς να παίζω. Εγώ και το μπάσκετ πάμε μαζί".

Αλήθεια, είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του πως φέτος θα "έγραφε ιστορία" σε παραγωγικότητα και δημιουργία στην EuroLeague; Αποκλείεται να μην είχε κοιτάξει τους αριθμούς του. Εξηγεί όμως πως " δεν σκέφτηκα κάτι τέτοιο, παρά μόνο να βοηθήσω την ομάδα μου. Τα ρεκόρ είναι κάτι ωραίο για το άτομο, αλλά για μένα το πιο σημαντικό είναι η ομάδα. Είμαι πολύ χαρούμενος που βοήθησα, από μέρους μου, την ομάδα να κερδίσει. Όταν κερδίζεις, έχουν αξία τα ατομικά στατιστικά. Πάνω απ όλα είναι η ομάδα. Δεν σκέφτηκα ποτέ να σκοράρω ή να κοιτάξω αυτό για να φτάσω έναν συγκεκριμένο αριθμό πόντων. Αυτό που προέχει είναι να "τρέχει" καλά η επίθεση, να υπάρχει σωστή λειτουργία και να σιγουρευτώ πως θα γίνουν στο παρκέ αυτά που θέλει ο προπονητής. Προσπαθώ να εκμεταλλευτώ αυτό που μου δίνει η άμυνα και να είμαι καλός συμπαίκτης, να βοηθάω την ομάδα να κερδίσει".

Βλέπετε, για τον "Kill Bill" αυτό που προέχει, το πιο σημαντικό είναι πως " κάναμε τον Ολυμπιακό νικητή. Είναι πιο σπουδαίο από κάθε ατομικό ρεκόρ ή επιτυχία. Είναι δύσκολο να γίνει αυτό, αλλά ξεπερνάει τα πάντα. Είμαι χαρούμενος που είμαι μέλος του Ολυμπιακού". Εκεί αρχίζουν και σταματούν όλα.

Για το φινάλε, άφησε αυτά που θυμάται πιο έντονα, τις στιγμές που μένουν χαραγμένες στο μυαλό του στο πέρασμα των χρόνων: " Όλες οι στιγμές που φέρνουν τρόπαια, είναι στο μυαλό μου. Όπως κι οι αποτυχίες γιατί με κάνουν πιο σκληρό. Όλα αλλάζουν, όλα τα πράγματα. Το βλέπουμε διαρκώς αυτό. Η EuroLeague έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον πλέον για τον κόσμο. Πρέπει να προσαρμόζεσαι κάθε φορά ανάλογα την κατάσταση. Είναι πολύ όμορφο αυτό για τους αθλητές, λιγότερες προπονήσεις και περισσότεροι αγώνες. Όλοι οι αθλητές το λατρεύουν".