Τα θαύματα δεν συμβαίνουν συχνά. Για αυτό ακριβώς το λόγο λέγονται θαύματα. Ο Ολυμπιακός έκανε μία απίστευτη υπέρβαση κόντρα στη Χίμκι την περασμένη Τετάρτη (18/12), καταλύοντας τη μπασκετική λογική για 15 λεπτά. Κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα δεν μπορούσε να το ξανακάνει.

Οι “ερυθρόλευκοι” ήταν στο Βελιγράδι ίδιοι με τις εμφανίσεις που φορούσαν: Μπλε, σαν το πρόσωπο κάποιου που έχει ναυτία σε ένα πλοίο. Η αμυντική συμπεριφορά της ομάδας – κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο – και η εικόνα της στην επίθεση από ένα σημείο και μετά ήταν κάκιστη, κάτι που δεν γινόταν να αφήσει ανεκμετάλλευτο ο Ερυθρός Αστέρας.

Οι Σέρβοι μπορεί να μην είναι ομάδα από το πρώτο ράφι (πιο κοντά στο... τρίτο βρίσκονται), αλλά είναι σκληρά καρύδια. Βγάζουν ενέργεια (ειδικά στην άμυνα), παίζουν ξύλο, είναι ομάδα ρυθμού. Όλα αυτά τα έδειξαν κόντρα σε έναν Ολυμπιακό που από την στιγμή που τα σουτ σταμάτησαν να μπαίνουν και η άμυνα των Σέρβων δυνάμωσε μετά το 15', έμοιαζαν εγκλωβισμένοι και στις δύο πλευρές του παρκέ.

Η "ΠΛΗΓΗ" ΤΟΥ ΠΙΚ ΕΝ ΡΟΛ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΣΤΟΝ ΜΙΛΟΥΤΙΝΟΒ

Πριν μερικές ημέρες κόντρα στην Χίμκι ήταν ο Αλεξέι Σβεντ (36 πόντοι) που έκανε πάρτι κόντρα στον Ολυμπιακό, πληγώνοντάς τον διαρκώς σε καταστάσεις Πικ εν Ρολ. Με τον Ερυθρό Αστέρα ήταν η σειρά του Λορέντζο Μπράουν (34 πόντοι). Κόντρα στους Ρώσους, το... ανάθεμα το είχε φάει ο Γουίλ Τσέρι, αν και η αλήθεια ήταν πως ο Σβεντ βρήκε ρυθμό και έκανε ζημιά όταν τον μάρκαρε ο Μπράντον Πολ, με τον Αμερικανό γκαρντ να μπερδεύεται διαρκώς με τον Γουίλι Ριντ στο μαρκάρισμά του, δίνοντάς του ελεύθερα σουτ. Στην περίπτωση του Μπράουν ωστόσο το βλέμμα πρέπει να πάει αλλού.

Ο Ολυμπιακός άλλαξε τέσσερις παίκτες στο μαρκάρισμα του Αμερικανού (Κόνιαρης, Μπάλντγουιν, Τσέρι, Παπανικολάου). Αφαιρώντας τους πόντους που σημείωσε ο Αμερικανός στο τρανζίσιον και εστιάζοντας σε αυτά που έκανε σε καταστάσεις μισού γηπέδου, υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής στα καλάθια που σημείωσε μετά από ντρίμπλα: Ο Νίκολα Μιλουτίνοβ και τον τρόπο που αμυνόταν ο Σέρβος μέχρι το 37'.

Ο Σέρβος σέντερ ήταν την τελευταία διετία ένας από τους κορυφαίους σέντερ στην Ευρώπη στην άμυνα του Πικ εν Ρολ, υποστηρίζοντας τόσο την άμυνα με αλλαγές όσο και αυτή που περιελάμβανε δυναμικό Hedge Out. Σε μεγάλο διάστημα της φετινής σεζόν ωστόσο ο Ολυμπιακός έχει επιλέξει πλέον σε αμυντικές καταστάσεις Πικ εν Ρολ που εμπλέκεται ο Μιλουτίνοβ να του ζητάει να αμύνεται στην λογική του flat ή drop. Του ζητάει δηλαδή κυρίως να μένει μερικά βήματα πίσω από τον σκρινέρ, δίνοντας χώρο ανάμεσα στον χειριστή της μπάλας και τον ψηλό που κόβει προκειμένου να αποτρέψει πιθανή λόμπα. Κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα ωστόσο αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σημειώσει ο Μπράουν πολλά σουτ από μέση απόσταση μετά από ντρίμπλα, βρίσκοντας ρυθμό.

Είναι σαφές ότι ο Μιλουτίνοβ δεν είναι ο μόνος υπεύθυνος. Σε μία τέτοιου είδους άμυνα είναι απαραίτητο ο αμυνόμενος γκαρντ να κάνει είτε δυναμικό πέρασμα από το σκριν, είτε να κολλήσει στον γοφό του χειριστή της μπάλας, κάτι που στον φετινό Ολυμπιακό κάνει ο Κόνιαρης και λιγότερο ο Μπάλντγουιν, αλλά σίγουρα δεν το κάνει ο Τσέρι που κλήθηκε να μαρκάρει τον Μπράουν. Ενώ ο Τσέρι όμως έχει θέμα σε αυτού του είδους άμυνα, την ίδια στιγμή δεν γίνεται να μην σταθεί κανείς στο γεγονός ότι έχοντας ως βάση την flat αντιμετώπιση του σκριν από τον Ολυμπιακό ο Μιλουτίνοβ έγινε στόχος από τον Ερυθρό Αστέρα. Αποτέλεσμα ήταν ένας μόνιμους εκνευρισμός στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά και μία ξαφνικά αλλαγή στις άμυνες που εμπλεκόταν ο Σέρβος από το 37΄ κι έπειτα (άλλαξε από flat σε παγίδα), αλλά με τους παίκτες της αδύνατης πλευράς να μην είναι συγκεντρωμένοι και να μην γίνεται περιστροφή ήρθαν εύκολα καλάθια.

ΔΕΝ ΕΚΡΥΨΕ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ

Ο Ολυμπιακός πρακτικά έπαιξε μπάσκετ υψηλού επιπέδου για 15 λεπτά, μένοντας πιστός στην λογική που τον θέλει να τροφοδοτεί συνεχώς τους Πρίντεζη και Μιλουτίνοβ, περιμένοντας παράλληλα στιγμές δημιουργίας από τους Σπανούλη (βρέθηκε σε κακή μέρα και αυτό στοίχισε) και Ρότσεστι και κάποιες προσωπικές ενέργειες του Μπράντον Πολ.

Υπήρξαν στιγμές που ο Τσέρι θέλησε να δώσει το κάτι παραπάνω/διαφορετικό στην επίθεση, ωστόσο έχει αποδειχθεί πολλές φορές φέτος ότι δεν μπορεί να το κάνει με συνέπεια σε αυτό το επίπεδο. Όταν λοιπόν ο Ολυμπιακός κουράστηκε από το μπασκετικό ξύλο του Ερυθρού Αστέρα η επίθεση κόλλησε.

Το βασικότερο πρόβλημα του Ολυμπιακού ωστόσο για δεύτερο σερί παιχνίδι ήταν πως δεν βγήκαν τα... κουκιά στο ροτέισον. Ο Κεστούτις Κεμζούρα δοκίμασε διάφορα σχήματα, επέστρεψε στην λογική της ταυτόχρονης χρησιμοποίησης των Μπάλνγουιν-Ροτσέστι, έδωσε πάλι χρόνο συμμετοχής στον Βεζένκοφ. Δεν κατάφερε ωστόσο πάλι να κάνει μία ομαλή μετάβαση από την πρώτη στην δεύτερη πεντάδα, δεν μπόρεσε να κρύψει τις αδυναμίες των παικτών του.

Αποτέλεσμα ήταν στο φινάλε της τρίτης και στο ξεκίνημα της τέταρτης περιόδου να βρεθεί στο παρκέ ο Ροτσέστι να μαρκάρει τον Μπίλι Μπαρόν – κάτι που οδήγησε σε δύο σερί εύστοχα τρίποντα του Αμερικανού και το άνοιγμα της διαφοράς. Ο Ροτσέστι όμως δεν γινόταν να μαρκάρει άλλον, αφού η εναλλακτική ήταν ο Μπράουν, ενώ την ίδια στιγμή με τον Σπανούλη σε κακή βραδιά ήταν ο μόνος περιφερειακός που μπορούσε να δημιουργήσει (5 ασίστ).

ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Το κακό για τον Ολυμπιακό δεν είναι ότι ηττήθηκε, ούτε καν το γεγονός ότι έχασε μία καλή ευκαιρία να κάνει βήμα 8αδας σε ένα παιχνίδι που οι συνθήκες τον ευνοούσαν για να το κάνει. Το πραγματικά κακό είναι ότι η ομάδα δείχνει ξανά να ψάχνεται, αφού καλείται να ξεκαθαρίσει από την αρχή τους ρόλους της και την αμυντική της φιλοσοφία, σε καταστάσεις Πικ εν Ρολ, που στα τρία τελευταία παιχνίδια (Ρεάλ, Χίμκι, Ερυθρός Αστέρας) μοιάζει να αλλάζει ανά 5 λεπτά.

Ο Ολυμπιακός καλείται να βρει μία ισορροπία στις θέσεις των γκαρντ, όπου με εξαίρεση το δίδυμο Σπανούλη/Ροτσέστι (που πρακτικά μοιράζονται τον χρόνο συμμετοχής) σε κάθε παιχνίδι έχει διαφορετικό ροτέισον. Άλλες φορές παίζει ο Κόνιαρης περισσότερο, άλλες ο Τσέρι, άλλες ο Μπάλντγουιν, άλλες βραδιές παίρνει χρόνο συμμετοχής ο Πάντερ. Αυτό μπορεί θεωρητικά να τους κράταει όλους στην τσίτα, αλλά από την άλλη πλευρά δεν αφήνει και κανέναν να βρει ρυθμό. Το ίδιο ισχύει σε έναν βαθμό και για τον Ρούμπιτ, ο οποίος δεν αγωνίστηκε καθόλου.

Ο Ολυμπιακός χρειάζεται να βάλει ξανά κάποιες σταθερές βάσεις. Να ξεκαθαρίσει πρώτα από όλα ο ίδιος τι θέλει να παίξει (κυρίως στην άμυνα, αφού στην επίθεση είναι αρκετά ξεκάθαρο) και να το εφαρμόσει. Δεν γίνεται να είναι τέλη Δεκεμβρίου και να μην έχει ξεκαθαρίσει ακόμα τι άμυνα θέλει να παίξει. Αν δεν το κάνει αυτό, αν δεν αλλάξει άμεσα κάτι, τότε θα έχει μεγάλο πρόβλημα στην συνέχεια.