Ο Ολυμπιακός έπαιζε κόντρα στην Ζάλγκιρις ένα από τα τελευταία του χαρτιά για τις (μαθηματικές) ελπίδες πρόκρισης που διατηρούσε για μία θέση στην 8αδα της EuroLeague. Αποδείχθηκε ότι αυτό το χαρτί ήταν καμένο, με αποτέλεσμα να γνωρίσει βαριά ήττα με 94-69.

Οι “ερυθρόλευκοι” αποδείχθηκε ότι δεν ήταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν την ένταση των Λιθουανών, οι οποίοι έκαναν ό,τι ήθελαν στο παρκέ, κυρίως επειδή έκαναν τα... απλά. Αυτή η εικόνα της Ζάλγκιρις βέβαια – που όπως και τα προηγούμενα χρόνια έχει ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοσή της στο δεύτερο μισό της σεζόν – είναι αποτέλεσμα δουλειάς που γίνεται από τον Σεπτέμβριο, όταν ακόμα οι Λιθουανοί... δεν βλέπονταν, ψάχνοντας χημεία.

Ο Ολυμπιακός από την άλλη πλευρά, έχει τρίτο διαφορετικό προπονητή στον πάγκο και κατ' επέκταση τρίτη διαφορετική φιλοσοφία. Παίζοντας έτσι απέναντι σε μία ομάδα με συνοχή, θα έπρεπε να κάνει ένα πολύ καλό παιχνίδι για να έχει ελπίδες. Όπως όμως έχει αποδειχθεί σε όλη την διάρκεια της σεζόν, ο Ολυμπιακός με την φετινή του μορφή δε μπορεί να κάνει δύο σερί καλά παιχνίδια κι έτσι μετά τη νίκη επί της (χτυπημένης από τραυματισμούς) Μπασκόνια, ήρθε η ήττα στην Λιθουανία.

ΦΑΝΗΚΕ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΚΑΤΟΧΕΣ

Κάποιες στιγμές αρκούν μερικές φάσεις για να καταλάβει κάποιος τι θα ακολουθήσει σε έναν αγώνα. Στην περίπτωση του αγώνα στη “Ζαλγκίριο Αρίνα” χρειάστηκαν οι πρώτες 8 φάσεις του παιχνιδιού. Σε αυτό το διάστημα ο Ολυμπιακός ευστόχησε στις πρώτες τρεις κατοχές του πριν αστοχήσει στην τέταρτη και η Ζάλγκιρις ευστόχησε και στις τέσσερις. Υπήρχε μία διαφορά όμως: Τα τρία καλάθια του Ολυμπιακού είχαν μπει με... αίμα (ένα λέι-απ του Σπανούλη, ένα καλάθι με πλάτη του Ρούμπιτ και ένα τρίποντο του Σπανούλη), ενώ η Ζάλγκιρις σκόραρε με χαρακτηριστική άνεση.

Έγινε σαφές από την αρχή ότι η μία ομάδα είχε μπει με το μαχαίρι στα δόντια και η άλλη έψαχνε πατήματα. Κόντρα στην Ζάλγκιρις όμως δεν υπάρχει το περιθώριο χαλάρωσης σε κανένα διάστημα. Οι Λιθουανοί μπήκαν από την αρχή όπως έπρεπε στο παρκέ, θέλοντας να εξοντώσουν τον Ολυμπιακό με την ένταση που έβγαζαν στην άμυνα με τα τρία ψηλά γκαρντ (Γουόκαπ, Μιλάκνις, Ουλάνοβας) και τους δυναμικούς Γιανκούνας και Γκέμπεν κάτω από το καλάθι. Θέλησαν να θέσουν τον δικό τους τόνο και το έκαναν.

Η "ΚΡΥΜΜΕΝΗ" ΖΩΝΗ

Η Ζάλγκιρις επέλεξε αρχικά να μαρκάρει δυναμικά τα Πικ εν Ρολ που εμπλεκόταν ο Βασίλης Σπανούλης με Hedge Out, πριν κάποια στιγμή προτιμήσει τις αλλαγές. Ήταν όμως ένα άλλο τρικ του – γνωστού για τα τρικ του – Γιασικεβίτσιους που άρχισε να μπλέξει τον Ολυμπιακό: Μία “κρυμμένη” ζώνη που εμφανιζόταν στο παιχνίδι όταν ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να περάσει τη μπάλα στο “ζωγραφιστό”.

Με τον Ολυμπιακό να παίρνει τους πόντους του από το ξεκίνημα της σεζόν με δύο τρόπους (Πικ εν Ρολ και ποστάροντας), ο “Σάρας” επέλεξε όποτε προσπαθούσε ο Ολυμπιακός να ποστάρει έναν ψηλό του να γυρίζει την άμυνά του σε ζώνη 2-3, στέλνοντας άμεσα βοήθεια. Υπήρχαν στιγμές που μέσα στην ρακέτα υπήρχαν ακόμα και οι 5 παίκτες των Λιθουανών, στήνοντας ένα τείχος από χέρια σε όποιον εκ των Μιλουτίνοβ (κυρίως), Ρούμπτ ή Βεζένκοφ προσπαθούσε να ποστάρει.

Η κίνηση αυτή των Λιθουανών φάνηκε να “κολλάει” την επίθεση του Ολυμπιακού. Οι ψηλοί των “ερυθρόλευκων” αργούσαν να διαβάσουν την άμυνα της Ζάλγκιρις, καθυστερούσαν να πάρουν μία απόφαση. Η άμυνα έσφιξε ακόμα περισσότερο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ολυμπιακός βρήκε πόντους μόνο όταν οι ψηλοί του – και κυρίως ο Βεζένκοβ – αντέδρασαν ενστικτωδώς και επιτέθηκαν άμεσα, καταφέρνοντας είτε να σκοράρουν άμεσα, είτε να δημιουργηθεί ανισορροπία που έβγαλε ελεύθερο σουτ. Σαφώς και πλήγωσε τον Ολυμπιακό η απουσία του Πρίντεζη, ο οποίος ξέρει να επιτίθεται γρήγορα στις βοήθειες, αλλά δε μπορεί να ξέρει κάποιος αν η παρουσία του θα τα άλλαζε όλα.

ΕΧΑΣΕ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ

Το θέμα με τον Ολυμπιακό ήταν ότι έχασε πολύτιμο χρόνο. Μέχρι να διαβάσει την άμυνα των Λιθουανών και να βρει έναν ρυθμό, το παιχνίδι είχε ήδη αρχίσει να ξεφεύγει. Η Ζάλγκιρις βρήκε – ειδικά από την δεύτερη περίοδο κι έπειτα – ευκαιρίες να ανοίξει λίγο τον ρυθμό, να σκοράρει σε καταστάσεις αιφνιδιασμού, να ξεφύγει στο σκορ.

Όταν η πίεση πήγε να καταλαγιάσει και ο Ολυμπιακός έδειξε να βρίσκει πατήματα, βγήκαν στην φόρα οι αδυναμίες του σε καταστάσεις σετ παιχνιδιού. Οι “ερυθρόλευκοι” επέλεξαν για πρώτη φορά φέτος να παίξουν σχεδόν σε όλο το παιχνίδι την λογική των αλλαγών σε όλα τα σκριν πάνω στη μπάλα. Η Ζάλγκιρις όμως το διάβασε αυτό και όταν δεν χτυπούσε σε πρώτο χρόνο, το έκανε σε δεύτερο, μεταφέροντας την επίθεσή της από τη μία πλευρά στην άλλη, με τους παίκτες της είτε να σκοράρουν πίσω από την γραμμή του τριπόντου (Μιλάκνις, Ρίβερς), είτε να κάνουν ζημιά σε close out επιθέσεις, πιάνοντας σε ανισορροπία την άμυνα του Ολυμπιακού.

Η Ζάλγκιρις σημάδεψε (και αυτή) τον Μιλουτίνοβ σε καταστάσεις Πικ εν Ρολ, έδωσε τη μπάλα στους παίκτες που μάρκαρε ο Ρότσεστι, κάνοντας παράγοντα στο ματς ακόμα και τον νεαρό Γιοκουμπάιτις (7 πόντοι, 6 ασίστ), σημάδεψε τις αλλαγές του Ολυμπιακού με το να δίνει μπάλες στον δυναμικό Γκέμπενς, που σκόραρε με ευκολία.

Ο Ολυμπιακός ήθελε να αντιδράσει, αλλά έχασε πολύτιμο χρόνο στο πρώτο ημίχρονο μέχρι να μπει στο πνεύμα του αγώνα. Δε μπορούσε να ματσάρει την ενέργεια και το μέγεθος των περιφερειακών της Ζάλγκιρις, αλλά και τον δυναμισμό των ψηλών της. Οι αποχωρήσεις των Ρότσεστι και Σπανούλη (αλλά και η απουσία του Πρίντεζη) με τραυματισμό γιγάντωσε και το πρόβλημα δημιουργίας στην επίθεση, αφού πλέον ήταν αδύνατο να μπορέσει να διαβάσει σωστά το παιχνίδι.

ΜΑΤΣ ΧΩΡΙΣ ΚΕΡΔΗ

Κόντρα στη Μπασκόνια ο Ολυμπιακός έδειχνε να βάζει κάποια θεμέλια μίας φιλοσοφίας, αν και υπήρχε και ο αστερίσκος των σημαντικών απουσιών των Βάσκων στην περιφέρεια. Κόντρα στην Ζάλγκιρις οι “ερυθρόλευκοι” κλήθηκαν να δείξουν ότι μπορούν να κάνουν ένα βήμα μπροστά. Αντ' αυτού, φάνηκε να κάνουν ένα βήμα πίσω.

Η Ζάλγκιρις είναι μία... αδίστακτη ομάδα. Κερδίζει κάθε πόντο, κάθε δευτερόλεπτο, κάθε μέτρο στο παρκέ. Οι παίκτες της θα δώσουν ό,τι έχουν στο γήπεδο και θα υποχρεώσουν ακόμα και ομάδες με περισσότερο ταλέντο να ζοριστούν πολύ για να την καταβάλλουν. Σε έναν βαθμό, θα έλεγε κανείς ότι οι Λιθουανοί βγάζουν στο παρκέ πολλά από τα πράγματα που θέλει να βγάλει και ο Ολυμπιακός, με την διαφορά ότι αυτοί το κάνουν.

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε μία εξαιρετικά ιδιαίτερη θέση. Πρακτικά είναι εκτός στόχων και είναι ακόμα Φλεβάρης. Είναι δύσκολο για μία ομάδα να διαχειριστεί κάτι τέτοιο. Οι “ερυθρόλευκοι” όμως δεν έχουν άλλη επιλογή. Οφείλουν πρώτα από όλα στους ίδιους να βρουν τι θέλουν να κάνουν. Πρέπει να είναι ανταγωνιστικοί φέτος και παράλληλα να βάλουν κάποιες βάσεις ενόψει της επόμενης σεζόν. Δεν θα είναι εύκολο. Αυτό όμως το ήξεραν στο λιμάνι. Η συνέχεια θα έχει πλέον πολύ ενδιαφέρον.