Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ομάδας στην Euroleague την τελευταία τετραετία είναι η αξιοζήλευτη αυταπάρνηση της.

Ο Ολυμπιακός που αρνείται να χάσει, που δεν παραδίνεται, που δεν εγκαταλείπει την προσπάθεια, που παλεύει μέχρι το τέλος τα παιχνίδια του απέναντι στον οποιονδήποτε αντίπαλο, που έκανε τρόπο... ζωής το να πραγματοποιεί συγκλονιστικές ανατροπές, όχι μόνο στο ΣΕΦ, αλλά σε κάθε έδρα στην Ευρώπη, είτε μιλάμε για πρώτη φάση ομίλων, είτε για TOP-16, είτε για playoffs, είτε για Final-Four. Σε όποια φάση και αν ψάξετε, ο Ολυμπιακός έχει κάνει συναρπαστικά come-back στην Euroleague, δείγμα του χαρακτήρα και της νοοτροπίας του νικητή που έχτισε μέσα στα χρόνια.

Η νίκη επί της Εφές έχει ιδιαίτερη σημασία για αυτόν τον Ολυμπιακό, διότι πρόκειται για μία ανανεωμένη ομάδα, με αρκετά νέα πρόσωπα και τέτοιες νίκες, που έρχονται με αυτόν τον... Ολυμπιακό τρόπο, βάζουν τους καινούργιους στο κλίμα της ομάδας. Νίκη σαν αυτή μπολιάζει την ψυχολογία και γαλουχεί τον χαρακτήρα των παικτών, καταλαβαίνοντας και οι ίδιοι στην πράξη την αγωνιστική φιλοσοφία της συγκεκριμένης ομάδας. Οι ανατροπές είναι στο dna της, αποτελούν μέρος της ταυτότητας της, αλλά και βασικό στοιχείο του χαρακτήρα της. Είναι προσόν της, το έχει κάνει τόσες φορές, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργήσει τον δικό της μύθο στην διοργάνωση, με τον αντίπαλο αρκετές φορές να το αντιλαμβάνεται σαν... τσουνάμι που έρχεται, από το οποίο ξέρει πως στο τέλος δεν θα γλιτώσει.

Με τον Γκρέιντζερ μέχρι το 36' να κάνει ό,τι θέλει στο παρκέ, να έχει πετύχει 23 πόντους, να βάζει το ένα τρίποντο μετά το άλλο, την Εφές να έχει βρει ρυθμό στο παιχνίδι της, και μάλιστα μέσα στην έδρα της, έχοντας ξεσηκώσει το κοινό της, φτάνοντας στο +11 στο 36' και στο +9 (72-63) στα 2'31'' πριν το τέλος, γεμίζοντας με πίεση τον Ολυμπιακό, ελάχιστες ομάδες θα μπορούσαν να φέρουν τα πάνω-κάτω σε αυτό το ματς. Όμως κατά έναν περίεργο τρόπο, αυτή η ομάδα του Ολυμπιακού, αρκετές φορές λειτουργεί καλύτερα όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, σε καταστάσεις πίεσης.

Όπως μας είχε πει σε συνέντευξη του στο Sport24.gr ο Γιώργος Πρίντεζης , εξηγώντας μας μεταξύ άλλων την... τέχνη της ανατροπής, μας τόνισε πως ο Ολυμπιακός στα δύσκολα, σε αυτές τις καταστάσεις, έχει μία άγνοια κινδύνου, κάτι που αποτελεί προτέρημα για τους ερυθρόλευκους απέναντι σε άλλες ομάδες. Όπως μάλιστα έλεγαν παίκτες των Πειραιωτών ύστερα από την ανατροπή τους στον περσινό ημιτελικό κόντρα στην ΤΣΣΚΑ στο Final-Four της Μαδρίτης, "όταν μειώναμε την διαφορά και τους πλησιάζαμε, βλέπαμε τον φόβο στα μάτια τους".

Ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια, όποτε έμενε πίσω στο σκορ, σου έβγαζε μία σιγουριά, μία ασφάλεια, αλλά και μία εμπιστοσύνη, η οποία χτίστηκε μέσα από τα χρόνια και τα αποτελέσματα, πως έχει τον τρόπο να γυρίσει το ματς υπέρ του, ακόμη και στην κακή του μέρα. Ακόμη και αν έχανε στο τέλος το ματς, ήξερες πως θα το παλέψει μέχρι την λήξη της αναμέτρησης. Είναι ελάχιστα τα παιχνίδια του στη Euroleague που τα... άφησε. Αυτή την σιγουριά και την ασφάλεια, με νίκες σαν αυτή επί της Εφές, είναι θέμα χρόνου να στην βγάλει και η συγκεκριμένη ομάδα, παρά το γεγονός πως έχει αρκετά νέα πρόσωπα, παρά το γεγονός πως ο βασικός κορμός του Ολυμπιακού που κατέκτησε δύο σερί ευρωπαϊκά τρόπαια έχει σε μεγάλο βαθμό αλλάξει, έχοντας απομείνει από τότε μόνο οι Σπανούλης, Πρίντεζης και Μάντζαρης.

Βέβαια, και η περσινή ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου (με επιλογές Γιώργου Μπαρτζώκα), πάνω στην οποία πατάει και βαδίζει η φετινή, πήρε και εκείνη τα δικά της παράσημα πέρσι, αφού ήταν φιναλίστ στον τελικό της Euroleague, ενώ κατέκτησε και το Πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Ξέρει, λοιπόν, τι σημαίνει να κάνεις πρωταθλητισμό και οι παίκτες γνωρίζουν σε ποια ομάδα βρίσκονται, φροντίζοντας να τιμούν και να αξιοποιούν την κληρονομιά των προκατόχων τους.

Αυτή η... Ολυμπιακή συνταγή της ανατροπής, μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, από φουρνιά σε φουρνιά, από παίκτη σε παίκτη. Από τον Πρίντεζη στον Λοτζέσκι και από εκείνον στον Χάκετ. Από τον Ίβκοβιτς στον Μπαρτζώκα και από εκείνον στον Σφαιρόπουλο, η ιστορία συνεχίζεται...

Είναι μεγάλη η νίκη, γιατί παρά την κούραση στη κανονική διάρκεια, και μάλιστα σε ένα εκτός έδρας παιχνίδι, ο Ολυμπιακός κατάφερε να κερδίσει στην παράταση δίχως να έχει στη σύνθεση του τρεις "βασικούς" του παίκτες, αγωνιζόμενος χωρίς τους Σπανούλη (τον κράτησε στον πάγκο ο κόουτς), Γιανγκ (τραυματίστηκε και ουσιαστικά τέθηκε νοκ-άουτ από το ματς) και τον Πρίντεζη (αποβλήθηκε στο τέλος της κανονικής διάρκειας με 5 φάουλ), ο οποίος για ακόμη μία φορά πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση, όντας ο ηγέτης της ομάδας μέσα στο παρκέ, αποτελώντας το μεγάλο σημείο αναφοράς της μέσα στην επίθεση. Ήταν ο πρώτος σκόρερ των ερυθρολεύκων με 17 πόντους, έχοντας και πάλι κινήσεις και τελειώματα σεμιναριακού επιπέδου στο "ζωγραφιστό".

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος εμπιστεύθηκε (και καλά έκανε) στον έξτρα χρόνο τους παίκτες που του γύρισαν το ματς, δηλαδή τους Χάκετ, Στρόμπερι, Λοτζέσκι, Παπαπέτρου και Χάντερ. Ο Ιταλός γκαρντ αρχίζει και ξεδιπλώνει το ταλέντο του με την ερυθρόλευκη φανέλα, βρίσκει τα πατήματα του και έδειξε για ακόμη μία φορά πως στα δύσκολα και στα κρίσιμα ξέρει να αντιδρά σωστά. Έχει το αγωνιστικό θράσος να κάνει την διαφορά και να δώσει το κάτι παραπάνω, όταν η μπάλα "καίει". Βοήθησε τον Ολυμπιακό σε επίθεση, δημιουργία και άμυνα, τελειώνοντας το ματς με 11 πόντους (2/3τρ), 8 ασίστ (χωρίς κανένα λάθος) και 2 κλεψίματα, όντας πολύτιμος στο διάστημα που ο Ολυμπιακός έκανε το come-back, σημειώνοντας μεγάλο τρίποντο (έξοχη ασίστ από τον Πρίντεζη) όταν μείωσε σε 72-75 στα 21'' πριν το τέλος. Ακολούθως ήταν ψύχραιμος στις βολές, ενώ έκανε σπουδαία δουλειά και στην παράταση, με αποκορύφωμα το καθοριστικό κλέψιμο του πάνω στον Ερτέλ που ουσιαστικά εκεί "τελείωσε" το ματς.

Ο Στρόμπερι παραλίγο να στεκόταν μοιραίος όταν και έχασε την πρώτη βολή, αλλά έσωσε την κατάσταση όταν ευστόχησε στη δεύτερη. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος τον ξεκίνησε και πάλι στη βασική πεντάδα του Ολυμπιακού, χρησιμοποιώντας τον για αρκετή ώρα στη θέση "3", κάνοντας ροτέισον με τον Ματ Λοτζέσκι. Δεν ξεκίνησε καλά το ματς ο Αμερικανός σουτέρ, αλλά ήταν πολύτιμα τα δύο σερί τρίποντα που πέτυχε στην παράταση, δείγμα του "δολοφονικού" του ενστίκτου, απαντώντας στα μεγάλα σουτ του Ερτέλ.

Για ακόμη μία φορά ο προπονητής του Ολυμπιακού αξιοποίησε τον Ιωάννη Παπαπέτρου κυρίως στο "4" (τα πήγε αρκετά καλά), όντας back-up του Γιώργου Πρίντεζη, με τον "Παπ" να βάζει και καθοριστικό καλάθι στην παράταση, όταν και σκόραρε με σπάσιμο μέσης στο μπάσιμο που δοκίμασε (87-89) στα 39'' πριν το τέλος. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος δείχνει πως θέλει (τουλάχιστον μέχρι νεοτέρας) να τον μονιμοποιήσει στο συγκεκριμένο πόστο, αξιοποιώντας τα σωματικά του προσόντα (2.06, αθλητικός) και την τεχνική του κατάρτιση (έχει σουτ, καλός χειριστής της μπάλας για το ύψος του), μη έχοντας μείνει ικανοποιημένος από τις εναλλακτικές λύσεις (Αγραβάνη-Τσαϊρέλη) που έχει στο ρόστερ του στη θέση του πάουερ-φόργουορντ

Παράλληλα, χρησιμοποίησε μόνο στο "5" τον Δημήτρη Αγραβάνη (τον εμπιστεύεται εκεί περισσότερο), μη δίνοντας καθόλου χρόνο συμμετοχής στον Νίκολα Μιλουτίνοφ. Ο κόουτς έχει τις επιλογές του, αλλά άποψη μας πως όταν έχεις έναν τρίτο ξένο σέντερ στο ρόστερ σου, το να μην παίζει καθόλου (και σε ένα ματς που χτύπησε στο ματς και ο Γιανγκ) είναι πολυτέλεια. Ο Σέρβος είναι η τέταρτη επιλογή στο ροτέισον. Είναι ξεκάθαρο πως ο Έλληνας τεχνικός έχει βγάλει ορισμένα πρώτα συμπεράσματα και έχει κάνει κάποιες αλλαγές στο ροτέισον της ομάδας, δουλεύοντας με τους παίκτες που εμπιστεύεται περισσότερο.

Πέρα από την ανατροπή, ο Ολυμπιακός σαν ομάδα κρατάει από το ματς τον εξαιρετικό συσχετισμό που είχε στον τομέα ασίστ/λάθη για εκτός έδρας ματς, μετρώντας 23 τελικές πάσες, έχοντας καλή οργάνωση και δημιουργία, και μόλις 7 λάθη. Το καλό ποσοστό που είχε στα δίποντα (25/45-55.6%) και αμυντικά το πρώτο του καλό ημίχρονο που δέχτηκε 30 πόντους. Θέλει να... ξεχάσει όμως τα αμυντικά κενά που έδειξε στο δεύτερο μέρος, στο οποίο και δέχθηκε 46 πόντους, με τους γηπεδούχους βέβαια να βάζουν και ορισμένα μεγάλα σουτ.