Αν ρωτήσετε κάποιον ποιοι παίκτες της Euroleague είναι οι πλέον διάσημοι για το μούσι τους, οι απαντήσεις θα περιοριστούν σε δύο παίκτες. Τον Βασίλη Σπανούλη και τον Σέρχιο Ροντρίγκεθ. Σχεδόν μηχανικά σε αυτούς τους δύο θα αναφερθούν, ξεχνώντας πως υπάρχουν κι άλλοι (περήφανοι) γενειφόροι παίκτες. Πρώτος και καλύτερος στην κατηγορία "οι υπόλοιποι" ο Τζέικομπ Πούλεν.

Ο γκαρντ της Τσεντεβίτα έχει μάλιστα να καυχιέται πως δεν χρειάστηκε να δει την τάση στην Ευρώπη για να την ακολουθήσει. Δημιούργησε τη δική του στο Kansas State στα χρόνια που αγωνιζόταν στο κολεγιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ (2007-'11).

Με τις εμφανίσεις του να είναι διαρκώς καλύτερες, έφτασε η στιγμή της... απογείωσης στην τρίτη του σεζόν στο NCAA. Ως ο ηγέτης του κολεγίου του, είχε 19.3 πόντους (με 39.6% στα τρίποντα), 2.6 ριμπάουντ και 3.4 ασίστ κατά μέσο όρο, για να το οδηγήσει σε μεγάλες νίκες επί των ομάδων που διεκδικούσαν τότε τον τίτλο. Μπορεί οι "Αγριόγατες" να μην κατάφεραν να φτάσουν μέχρι το τέλος του δρόμου, αλλά είχαν μπει οι βάσεις για να γίνει διάσημος.

Σε αυτό, μείζονα ρόλο έπαιξε και το μούσι που είχε αφήσει (κατά λάθος) με αποτέλεσμα να γίνει το επίκεντρο της προσοχής. Μιλώντας στην Euroleague TV καυχιέται πως " θα πάρω το credit για το... μούσι". Βλέπετε " είναι μια μόδα που ξεκίνησα όταν ήμουν στο κολέγιο. Στην τρίτη μου χρονιά αρχίσαμε να παίζουμε πολύ καλά και κάποια από τα παιδιά της ομάδας συνειδητοποίησαν πως δεν έχω ξυριστεί για μερικές ημέρες".

Όλο αυτό δημιούργησε μια τάση που τον ήθελε να μένει έτσι μέχρι το τέλος της χρονιάς, για το γούρι. " Μου είπαν οι συμπαίκτες μου "δεν μπορείς να ξυριστείς γιατί έτσι κερδίζουμε". Καταλήξαμε να κερδίζουμε ομάδες από την πρώτη τετράδα του πρωταθλήματος. Ήταν μια τρέλα. Όλοι, από τους φοιτητές μέχρι τους δημοσιογράφους, άρχισαν να λένε "fear the bead" (=να φοβάσαι το μούσι). Έπρεπε να το... κρατήσω για όλη τη χρονιά".

Όχι ότι τον χάλαγε, αφού του άρεσε αυτή η προβολή -στα όρια του δυνατού. Το παράδειγμά του ακολούθησαν μάλιστα κι αρκετοί από τους συμπαίκτες του, οι οποίοι θέλησαν να το δοκιμάσουν. Σκέφτηκαν "αφού πέτυχε, γιατί να μην το δοκιμάσουμε;".

" Ήταν ενδιαφέρον. Στην αρχή δεν έδινα σημασία σε όλο αυτό γιατί ήθελα να είμαι προσηλωμένος στην ομάδα και τη δουλειά που έπρεπε να κάνουμε. Ο κόσμος ερχόταν στο γήπεδο φορώντας ψεύτικο μούσι. Τους έβλεπες... παντού", λέει γελώντας, αν και ξεκαθαρίζει πως " δεν θα έλεγα ότι ήταν το μούσι που έκανε τη διαφορά. Είχα πολύ καλό ρυθμό και ένιωθα εξαιρετικά στο παρκέ. Όλα πήγαιναν καλά. Δεν ήθελα να αλλάξω κάτι σε όλο αυτό, έτσι το άφησα".

Μη νομίζετε βέβαια πως αποχωρίστηκε το μούσι του τη στιγμή που μπήκε στο αεροπλάνο με προορισμό την Ευρώπη. Στις τέσσερις χώρες που έχει αγωνιστεί (Ιταλία, Ισραήλ, Ισπανία, Κροατία) δεν έκανε ποτέ αυτό το λάθος. Το κάθε άλλο " σπάνια ξυρίζομαι πλέον. Το καλοκαίρι μόνο που πάω στην Αμερική, μπορεί να ξυριστώ. Κάνει ζέστη και δεν παίζω μπάσκετ, οπότε... δεν χρειάζεται". Είπαμε: οι τρίχες του τον συνοδεύουν από τα πρώτα χρόνια της καριέρας του, με επιτυχία. Οπότε, γιατί να τις απαρνηθεί;

Γι αυτό και, όπως παραδέχεται, " νιώθω ακόμα αυτοπεποίθηση. Πλέον είναι περισσότερο θέμα επιλογής παρά κάτι άλλο", για να εξηγήσει πάντως πως δεν πρόκειται για μόδα που καθιερώθηκε στην Ευρώπη χάρη σε εκείνον αφού " υπάρχουν πολλοί που έχουν μεγάλο μούσι, όπως ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ και ο Μάλκολμ Ντιλέινι".

Για τον επίλογο είχε να πει πως " έχει γίνει μέρος της ομάδας και... χαίρομαι γι αυτό. Μου αρέσει το μούσι μου, είναι κάτι που σε δείχνει πιο σκληρό, έτοιμο για να δώσεις μάχες. Δείχνει ότι δεν μπορείς να αφήσεις κάτι να περάσει". Έτσι κάνει κι αυτός, παλεύει περισσότερο από ποτέ, δικαιώνοντας σε απόλυτο βαθμό τον Βέλικο Μρσιτς που του έδωσε -πέρσι το καλοκαίρι- μια θέση στο ρόστερ της Τσεντεβίτα.

Στη δεύτερη παρουσία του στην Euroleague άλλωστε, δείχνει πολύ πιο σίγουρος. Με 14.4 πόντους και 4.8 ασίστ κατά μέσο όρο είναι -μαζί με τον Μίρο Μπιλάν- ο MVP της κροατικής ομάδας φέτος, έχοντας πολύ καλύτερους αριθμούς σε σχέση με την προ διετίας εμπειρία του στη διοργάνωση με τα χρώματα της Μπαρτσελόνα, όπου είχε 4.9 πόντους και 1.7 ασίστ. Με μούσι και τότε και τώρα. Μόνο που αυτή τη φορά απολαμβάνει την πλήρη εμπιστοσύνη του προπονητή και των συμπαικτών του, απαντώντας με νίκες όπως αυτή επί του Ερυθρού Αστέρα στο Βελιγράδι πριν από ενάμιση μήνα, στο "καλημέρα" του νέου έτους.

Όπως καταλαβαίνετε, άμα του την... βαρέσει να πάρει το ξυράφι και να επιχειρήσει να ξυριστεί, θα είναι πολλοί αυτοί που θα φωνάξουν "όχι" με φόβο μην χαθεί η ρέντα. Ο Σαμψών είχε τα μαλλιά του κι ο Τζέικομπ Πούλεν το μούσι.