Μέχρι τη διακοπή της σεζόν στην Basketball Bundesliga, το scouting report του Ντιέγκο Φλακαντόρι έκανε λόγο για έναν αριστερόχειρα περιφερειακό, που είναι πιο δυνατός στη διείσδυση παρά στο σουτ. Πλέον όμως, αυτό έχει αλλάξει. Όχι δεν έγινε... σουτέρ μέσα σε τρεις μήνες. Έκανε κάτι ακόμη πιο δύσκολο. Άλλαξε το χέρι με το οποίο εκτελεί. Συνεχίζει μεν να θεωρεί το αριστερό ως το καλό του χέρι στην ντρίμπλα και τη διείσδυση, σε ό,τι έχει να κάνει με το σουτ όμως, το δεξί είναι αυτό που... κάνει του δουλειά.

Πώς έγινε αυτό; Στη διάρκεια της διακοπής της δράσης, το πρότεινε σε έναν εκ των προπονητών του στην Μπάγερν Μονάχου. Κι από εκεί ξεκίνησε η δουλειά προκειμένου να αλλάξει εντελώς τρόπο εκτέλεσης. Πλέον, σουτάρει με το δεξί και δηλώνει στο Sport24.gr πως έχει την απαραίτητη αυτοπεποίθηση και σιγουριά για να το κάνει.

Ο 24χρονος περιφερειακός του γερμανικού συλλόγου μίλησε για τον λόγο που τον οδήγησε σε μια τέτοια (ασυνήθιστη) απόφαση, τη βοήθεια που βρήκε, αλλά και την... απορία των αντιπάλων του στη διάρκεια της τελικής φάσης της Basketball Bundesliga. Όλα αυτά με τη φιλοδοξία να διαφοροποιήσει σημαντικά το status με το οποίο κυκλοφορεί στα ευρωπαϊκά παρκέ και να αποτινάξει από πάνω του την ταμπέλα του παίκτη που δεν είναι αξιόπιστος από τα 6μ75 (φέτος είχε 2/14 στην EuroLeague).

Στην αρχή ήταν ο Αργύρης Πεδουλάκης που το τόλμησε και το δοκίμασε, ακολούθησε ο Ρικάρντο Πίτις, ο οποίος στο VIDEO που παρατίθεται εξηγεί πόσο μεγάλη σημασία έχει να τολμάς στην ζωή σου.

Τον Πίτις ακολούθησε ο Τρίσταν Τόμπσον στο ΝΒΑ. Πλέον υπάρχει και ο Ντιέγκο Φλακαντόρι. Είναι σαφές βέβαια πως δεν πρόκειται για εύκολη απόφαση ή κάτι που γίνεται τόσο απλά. Εν προκειμένω όμως, μιλάμε για μία σκέψη που υλοποιήθηκε χάρη σε ατελείωτες ώρες προπονήσεων και χιλιάδες σουτ, πάντα με την απαραίτητη καθοδήγηση και εκπαίδευση από τον προπονητή του.

- Πότε ήταν η πρώτη φορά που σκέφτηκες να αλλάξεις χέρι;

"Στη διάρκεια της διακοπής του πρωταθλήματος, μίλησα με τον Εμίλιο Κόβατσιτς, που είναι ο players development coach της Μπάγερν Μονάχου, και του είπα πως όταν σουτάρω κοντά στο καλάθι (κοντά στα τρία μέτρα), το κάνω πάντα με το δεξί. Αυτό το χέρι προτιμώ. Γι αυτό, του είπα να το προσπαθήσουμε και να το δοκιμάσουμε γενικά. Περιμέναμε πως δεν θα έχουμε αγώνες για πέντε μήνες, οπότε είχαμε χρόνο να το δοκιμάσουμε και δούμε πώς θα πάει. Αν δεν μου έβγαινε, τότε θα σταματούσα και θα επανερχόμουν στην προπόνηση με το αριστερό. Ήθελα όμως να κάνω μια προσπάθεια.

- Πώς προχώρησε όμως όλο αυτό; Γιατί δεν μιλάμε για κάτι απλό να γίνει...

"Ξεκινήσαμε με τη διδασκαλία και κάποια σουτ από πολύ κοντά, από τα δύο - τρία μέτρα. Περισσότερο για να βρω τη μηχανική και να νιώσω άνετα. Σταδιακά πηγαίναμε λίγο πιο πίσω. Σκέψου ότι για τρεις εβδομάδες έκανα προπόνηση στα σουτ από μέση απόσταση αυστηρά. Περίπου εφτακόσια σουτ από μέση απόσταση, για να βρω σιγά σιγά ρυθμό και να νιώσω πιο άνετα. Μετά από αυτές τις τρεις εβδομάδες, πήγαμε στο ball handling και τη γενικότερη κίνηση με δεξιά ντρίμπλα. Το κάναμε για ακόμη δέκα μέρες. Πέρασε ένας μήνας προπόνησης για να φτάσω στο σημείο να μπορώ να σουτάρω από την περιφέρεια, δεν ήταν τόσο απλό ή εύκολο, όσο μπορεί να φανταστεί κάποιος. Έπρεπε να εξοικειωθώ πρώτα με την κατάσταση, σιγά σιγά. Υποχρεώθηκα βέβαια να... πατήσω το γκάζι σε όλη αυτή τη διαδικασία, όταν ανακοινώθηκε η επανεκκίνηση του πρωταθλήματος. Για δύο εβδομάδες σούταρα συνέχεια, προκειμένου να είμαι έτοιμος για την τελική φάση".

- Έκανες προπόνηση μόνο στο γήπεδο ή και στο σπίτι; Γιατί στη Γερμανία δεν υπήρχε το καθολικό lockdown, που είδαμε σε άλλες χώρες, όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα.

"Ναι, εδώ ήταν διαφορετικά. Μόνο πέντε μέρες έκλεισαν όλα εντελώς. Μπορούσαμε να πάμε στο γήπεδο για προπόνηση, αλλά ανά δύο άτομα κάθε φορά. Δεν κάναμε ομαδικές προπονήσεις. Είχαμε πάντως την άνεση να διαλέξουμε μία - μιάμιση ώρα, από τις 8:00 έως τις 14:00 για να πάμε στο γήπεδο και να δουλέψουμε με τους προπονητές. Τότε ήταν που έκανα την περισσότερη δουλειά. Αυστηρά βέβαια ανά δύο, μπορούσαν να είναι στο γήπεδο. Όχι περισσότεροι. Ουσιαστικά λοιπόν, η βασική δουλειά έγινε στο γήπεδο. Για ένα διάστημα βέβαια είχα ασκησιολόγιο επίσης για το σπίτι. Πήρα μια μπάλα και έκανα κάποια απλά πράγματα, για να συνηθίσω και να νιώσω πιο άνετα".

- Στη διάρκεια των αγώνων, ένιωθες λίγο περίεργα την ώρα που πήγαινες να σουτάρεις; Με τη λογική ότι η συνήθεια θα σε ωθούσε να σουτάρεις με το αριστερό.

"Ήμουν τυχερός γιατί για δύο μήνες έκανα ατομική προπόνηση, αλλά μετά για τρεις εβδομάδες κάναμε ομαδικές προπονήσεις, οπότε μπόρεσα να δω πώς θα μου βγει όλο αυτό στο γήπεδο υπό κανονικές συνθήκες. Στο πρώτο παιχνίδι λοιπόν, στο μυαλό μου ήταν ξεκάθαρο πώς θα βάλω τα πόδια μου και πώς θα εκτελέσω με το δεξί, όχι μόνο από θέση, αλλά και μετά από ντρίμπλα. Σταδιακά βέβαια άρχισα να σουτάρω πιο γρήγορα και να νιώθω πιο άνετα. Θα συνεχίσω πάντως τη δουλειά μέσα στο καλοκαίρι για να είμαι ακόμη πιο έτοιμος για την έναρξη του training camp τον Αύγουστο".

- Αντιλήφθηκες καθόλου ότι μπερδεύονταν οι αντίπαλοί σου, λόγω του ότι ήξεραν πως είσαι αριστερόχειρας και σουτάρεις με αυτό το χέρι.

"Ναι, ναι. Δεν το είδα ακριβώς μέσα στο παιχνίδι, αλλά μετά από τους αγώνες μου το είπαν κάποια παιδιά. Οι αποστολές μέναμε μαζί στο ξενοδοχείο, οπότε μετά από ένα δυο παιχνίδια, με προσέγγισαν κάποια παιδιά να με ρωτήσουν τι έχει γίνει. Θυμάμαι ότι ένας ήρθε και μου είπε "τι έχει γίνει; τι συμβαίνει και γιατί σουτάρεις έτσι;". (γελάει) Δεν ξέρω αν οι προπονητές των άλλων ομάδων μπορεί να αλλάξουν το scouting report για μένα. Προσωπικά μπορώ να σου πω ότι θα είναι μάλλον καλύτερα τα πράγματα, γιατί ο αντίπαλος όταν ξέρει ότι είσαι αριστερόχειρας, από ένστικτο και μόνο εστιάζει σε αυτό το χέρι. Οπότε υποθέτω πως θα δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στο γεγονός πως, για παράδειγμα, πηγαίνω πιο συχνά από αριστερά με το καλό μου χέρι, αλλά σουτάρει με το δεξί. Ξέρεις, αλλάζει κι η στάση του σώματος του αντιπάλου, αλλά και το τι μου δίνει".

- Νιώθεις περισσότερη αυτοπεποίθηση με το δεξί, απ' ότι με το αριστερό;

"Σταδιακά νιώθω πιο άνετα...".

- Στο παρελθόν δεν υπήρχαν άλλες αφορμές για να κάνεις κάτι τέτοιο; Στο ρωτάω γιατί δεν είναι συνηθισμένη μια τέτοια απόφαση, οπότε υποθέτω πως είχε ξαναπεράσει από το μυαλό σου αυτό το πράγμα.

"Θυμάμαι ότι πριν από δύο χρόνια, επειδή είχα πολύ χρόνο το καλοκαίρι, ήθελα να δοκιμάσω κάτι γι αυτό. Να αλλάξω χέρι στο σουτ. Αλλά δεν είχα αντίστοιχη υποστήριξη από κάποιον, όπως είχα τώρα. Οπότε δεν το επιχείρησα. Για μένα ήταν πολύ σημαντικό πως ο Εμίλιο (Κόβατσιτς) δεν μου το ξέκοψε, αλλά με ενθάρρυνε από την στιγμή που ένιωθα καλύτερα έτσι. Το πιο εύκολο και απλό θα ήταν να μου πει ότι έχει αμφιβολίες και ότι δεν πιστεύει ότι πρέπει να το δοκιμάσω. Εκείνος όμως με υποστήριξε και με βοήθησε, δούλεψε μαζί μου για ώρες. Αν στο παρελθόν, υπήρχε κάποιος που θα με στήριζε τόσο σε αυτή την αλλαγή, τότε θα το είχα κάνει νωρίτερα".

- Τελευταία ερώτηση. Επειδή, όπως είπαμε, είσαι μία πολύ σπάνια περίπτωση, ήθελα να σε ρωτήσω πώς θέλεις να χαρακτηρίζεσαι: αριστερόχειρας ή δεξιόχειρας;

(γελάει) "Ας πούμε δεξιόχειρας, αφού πλέον σουτάρω έτσι".

Photo Credits: Eurokinissi