Το “διπλό” της Μπαρτσελόνα στην έδρα της Ζάλγκιρις έκανε... θόρυβο στην EuroLeague . Μπορεί να ακούγεται υποτιμητικό αυτό για μία ομάδα με το μέγεθος των Καταλανών, αλλά είναι μία πραγματικότητα με τα ισχύοντα δεδομένα στην EuroLeague. Όπως πραγματικότητα είναι και το γεγονός ότι οι “μπλαουγκράνα” δείχνουν φέτος να έχουν αλλάξει.

Η Μπαρτσελόνα μετράει πλέον αισίως 5 σερί νίκες στην EuroLeague και έχει ρεκόρ 5-2, ενώ την ίδια στιγμή στην Ισπανία συγκατοικεί με την Ρεάλ στην κορυφή με ρεκόρ 7-1. Οι Καταλανοί δείχνουν καλά, έχουν αυτοπεποίθηση, η οποία τρέφεται από τις νίκες.

Δεν γίνεται να μην αναφέρει κανείς ότι και οι 5 νίκες τους ήρθαν κόντρα σε ομάδες που αυτή τη στιγμή βρίσκονται εκτός 8αδας στην EuroLeague (Μπάγερν και Μακάμπι εντός, Νταρουσάφακα, Χίμκι και Ζάλγκιρις εκτός), ωστόσο τα τελευταία χρόνια οι Καταλανοί είχαν κάνει... κανόνα τέτοιες ήττες. Επίσης, ακόμα και αν η Ζάλγκιρις είναι εκτός 8αδας αυτή τη στιγμή, αυτό δεν μειώνει την δυναμική της. Μπορεί η Μπαρτσελόνα να μην έχει κάνει... άθλους, αλλά αυτή τη στιγμή έχει ρεκόρ 5-2 και βρίσκεται σε τροχιά playoffs – τα οποία ειρήσθω εν παρόδω αγνοεί την τελευταία διετία. Πώς όμως έφτασε μέχρι εδώ; Τι έχει αλλάξει;

ΕΧΕΙ ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΑΛΛΑ ΒΡΗΚΕ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ

Το χτίσιμο του ρόστερ της Μπαρτσελόνα μοιάζει προβληματικό. Το γεγονός ότι στο ρόστερ υπάρχουν τρεις... δεινόσαυροι (Τόμιτς, Σεραφέν, Πούστοβι) σε μία εποχή που το μπάσκετ γίνεται όλο και πιο γρήγορο, σε συνδυασμό με την παρουσία ενός ακόμα 4αρο5αριού (Οριόλα), δύο πάουερ φόργουορντ (Σίνγκλετον, Σμιτς) και ενός κόμπο φόργουορντ (Κλαβέρ) δημιούργησε προβληματισμό. Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για... ανορθογραφία. Παρόλα αυτά, ο Σβέτισλαβ Πέσιτς έχει καταφέρει να βρει μία ισορροπία.

Ο έμπειρος τεχνικός έχει παραγκωνίσει τον Πούστοβι και δίνει μικρότερο χρόνο συμμετοχής από ότι θα περίμενε κάποιος στον Σεραφέν, μη διστάζοντας ενίοτε να έχει σχήματα με τον πιο ευέλικτο Οριόλα σε θέση σέντερ όταν ξεκουράζεται ο Τόμιτς. Το τίμημα είναι (οικονομικά) βαρύ, αφού τα συμβόλαια των Σεραφέν και Πούστοβι δεν είναι ακριβώς... μικρά, αλλά στον βωμό της ισορροπίας ο Πέσιτς πήρε μία συνειδητή απόφαση.

Η σημαντικότερη κίνηση βέβαια του Πέσιτς είναι η πλαισίωση των βαριών σέντερ με 4 σουτέρ. Η παρουσία του Σίνγκλετον σε θέση πάουερ φόργουορντ έλυσε τα χέρια του έμεπειρου τεχνικού, όπως και το γεγονός ότι ενίοτε περνάει σε αυτή την θέση τον Βίκτορ Κλαβέρ, φέτος σουτάρει με 36.4% στα τρίποντα. Όταν αυτό συνδυάζεται με τους καλούς σουτέρ που έχει η Μπαρτσελόνα στην περιφέρεια (Κούριτς, Μπλάζιτς, Ρίμπας) στο πλευρό των δύο βασικών δημιουργών της (Ερτέλ, Πάνγκος), το γήπεδο ξαφνικά ανοίγει περισσότερο και δεν υπάρχουν τα περσινά προβλήματα. Πρακτικά η Μπαρτσελόνα κάνει τα απλά και... αυτονόητα, αλλά αυτό είναι αρκετό.

Οι Καταλανοί παίζουν σε ένα ενδιάμεσο τέμπο αυτή τη στιγμή, ούτε πολύ γρήγορο ούτε πολύ αργό για να μην εκτεθούν τα βαριά κορμιά τους. Ο βασικός άξονας είναι η δημιουργία των Ερτέλ και Πάνγκος σε καταστάσεις Pick and Roll και στα ποσταρίσματα του Τόμιτς, ωστόσο πλέον υπάρχει το ενδιάμεσο παιχνίδι του Σίνγκλετον – ο οποίος έχει το ελεύθερο να “επιτεθεί” και σε κατάσταση ένας εναντίον ενός – υπάρχουν συστήματα για τον Κούριτς και τον Μπλάζιτς και η δυνατότητα του Χάνγκα να απειλεί σε καταστάσεις transition. Η Μπαρτσελόνα έχει έπειτα από καιρό πραγματικά αρκετές επιλογές στην επίθεση.

Ο ΠΑΝΓΚΟΣ ΗΡΕΜΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΤΕΛ!

Ένας βασικός λόγος που η Μπαρτσελόνα μοιάζει ισορροπημένη είναι η έλευση του Κέβιν Πάνγκος. Ο Καναδός γκαρντ ήρθε από την Ζάλγκιρις για να φέρει κάτι που έλειπε εδώ και χρόνια από τους πόιντ γκαρντ των “μπλαουγκράνα”: Ηρεμία και ωριμότητα.

Ο Πάνγκος συνήθως ξεκινάει τα παιχνίδια, θέτοντας το τέμπο. Το διάβασμα του παιχνιδιού του έχει ξεκάθαρη επιρροή στο παιχνίδι της Μπαρτσελόνα, που μοιάζει πιο ήρεμη Το γεγονός αυτό δίνει την ευκαιρία στον Τομά Ερτέλ – που φημίζεται για την αστάθειά του – να έρχεται από τον πάγκο και να μπορέσει να αισθάνεται πιο άνετα, παίζοντας ίσως το πιο ώριμο μπάσκετ της καριέρας του μέχρι στιγμής, έχοντας ευχαριστημένους στους συμπαίκτες του.

Επειδή πρόκειται για τον Ερτέλ βέβαια ποτέ δεν μπορεί να ξέρει κανείς πότε θα... γυρίσει ο διακόπτης. Η παρουσία του Πάνγκος ωστόσο είναι που εξασφαλίζει μία ασφάλεια στην Μπαρτσελόνα και τον Πέσιτς για τις ημέρες που ο Ερτέλ θα έχει ένα άσχημο φεγγάρι. Είναι πολύ βασικό ότι πλέον οι Καταλαβοί δεν εξαρτώνται σε τόσο μεγάλο βαθμό από τον Ερτέλ, παρά έχουν μπροστά του – ή ενίοτε δίπλα του – έναν κατασταλαγμένο οργανωτή που δίνει ισορροπία στην ομάδα.

ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΖΟΡΙΑ

Η Μπαρτσελόνα βρίσκεται σε άνοδο. Έχει αποκτήσει μία ισορροπία παρά τις ανορθογραφίες και το γεγονός ότι ακόμα ενσωματώνει στο ρόστερ της τον πολύτιμο Άνταμ Χάνγκα, που έχει επιστρέψει από πολύμηνη απουσία. Στην πραγματικότητα βέβαια, τα δύσκολα είναι μπροστά της, αφού το πρόγραμμά της από εδώ και πέρα θα είναι πολύ πιο δύσκολο.

Στα επόμενα έξι παιχνίδια τους οι Καταλανοί θα αντιμετωπίσουν διαδοχικά τον Παναθηναϊκό (εκτός έδρας), την Αρμάνι (εντός έδρας), την Φενέμπαχτσε (εντός έδρας), την Μπουντούτσνοστ (εκτός έδρας), την Ρεάλ (εκτός έδρας) και τον Ολυμπιακό (εντός έδρας). Πρόκειται για μία σειρά αγώνων που μπορεί να δημιουργήσει πολλά προβλήματα χωρίς να αποκλείεται να έρθουν μαζεμένες ήττες. Είναι όμως και το καλύτερο τεστ αντοχής για τους “μπλαουγκράνα”.

Η Μπαρτσελόνα φαίνεται να βρίσκεται σε καλό δρόμο. Σαφώς και είχε ευνοϊκό πρόγραμμα τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά αυτό δεν αλλάζει ότι έδειξε ξεκάθαρα σημάδια βελτίωσης. Το θέμα είναι να αποδείξει από εδώ και πέρα ότι αυτά τα αποτελέσματα δεν ήρθαν τυχαία. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο στοίχημά της: Να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη του κόσμου.