Η ΤΣΣΚΑ προετοιμάζεται να υπερασπιστεί τον τίτλο της αντιμετωπίζοντας ένα μεγάλο πρόβλημα: αυτό του Μίλος Τεόντοσιτς . Ο Σέρβος γκαρντ αντιμετωπίζει εδώ και καιρό ένα πρόβλημα στη φτέρνα και είτε παίζει χωρίς προπόνηση, είτε δεν παίζει καθόλου. Αυτά είναι και τα δύο ενδεχόμενα που εξετάζονται για το Final Four. Ο 30χρονος άσος ή δεν θα παίξει, ή (το πιθανότερο) θα αγωνιστεί με ελάχιστες ή καθόλου προπονήσεις στα πόδια του. Το πρόβλημα στην φτέρνα τον ταλαιπωρεί εδώ και και αρκετό καιρό, από το τέλος της κανονικής περιόδου, τον κράτησε εκτός για μεγάλο διάστημα από τις προπονήσεις, αλλά όχι και από τα παιχνίδια με τη Μπασκόνια. Χρειάστηκε να υπερβάλει για να παίξει, γεγονός που επιδείνωσε την κατάσταση του.

Ο Ολυμπιακός, πλέον, καλείται να προετοιμαστεί για δύο διαφορετικές ΤΣΣΚΑ. Αυτή με τον Τεόντοσιτς (όποια κι αν είναι η κατάσταση του) και αυτή χωρίς τον Τεόντοσιτς.

Χωρίς αυτόν η ΤΣΣΚΑ γίνεται γήινη

Το δίδυμο Τεόντοσιτς-ΝτεΚολό και ο Κάιλ Χάινς αποτελούν την ραχοκοκκαλιά των Ρώσων. Οι δύο γκαρντ είναι οι κινητήριοι μοχλοί του επιθετικού παιχνιδιού και ο δεύτερος το αμυντικό-κλειδί. Οποιοσδήποτε από τους τρεις απουσιάσει αφήνει ένα μεγάλο αγωνιστικό κενό στην ομάδα. Αυτό παραδέχτηκε και ο assistant coach της ομάδας, Ανδρέας Πιστιόλης, μιλώντας την προηγούμενη βδομάδα στο "103-101" του Sport24 Radio 103.3 . Είχε αναφερθεί στη σημασία του τραυματισμού των δύο γκαρντ, εξέλιξη που προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις στην ομάδα, όχι μόνο λόγω της απουσίας τους, αλλά και λόγω του διαστήματος προσαρμογής τους.

Αν η ΤΣΣΚΑ είναι ένα καλοκουρδισμένο ρολόι ο Μίλος Τεόντοσιτς είναι το βασικό γρανάζι που κινεί όλα τα υπόλοιπα. Η δική του ικανότητα στο pick-n-roll είναι το πλέον αναγνωρίσιμο αγωνιστικό χαρακτηριστικό της ομάδας του Δημήτρη Ιτούδη, που ποντάρει πολλά στην ικανότητα του συγκεκριμένου παίκτη να σουτάρει μετά από ντρίμπλα και κατ' επέκταση να διαβάσει την άμυνα και να βρει με άνεση στον αμαρκάριστο συμπαίκτη του. Είναι ο παίκτης με άλλα λόγια που αναγκάζει την άμυνα να χρησιμοποιήσει δεύτερο και τρίτο παίκτη στις αμυντικές περιστροφές για να τον σταματήσει. Είναι το πρώτο τουβλάκι ενός ντόμινο, πολύ σωστά δομημένου από τον προπονητή, ο οποίος έχει υποστηρίξει το ταλέντο του Τεόντοσιτς με καλούς pick-n-cut ψηλούς (Χάινς, Όγκαστιν), καλούς σουτέρ να ανοίγουν το γήπεδο (Φριτζόν, Βοροντσέβιτς, Κριάπα, Χίγκινς), μεγάλη συνέπεια στις αποστάσεις, γρήγορες και διαφορετικές pick-n-roll επιλογές, καθώς και επιθετικό ριμπάουντ.

Το τελευταίο έχει μεγάλη σημασία και δείχνει την καλή προπονητική δουλειά που γίνεται στην ΤΣΣΚΑ: ακόμη και το πιο τρελό σουτ του Τεόντοσιτς στα πρώτα δευτερόλεπτα της επίθεσης ή κάποια "έμπνευση" από τα 9 μέτρα, υποστηρίζεται από 2 ή 3 παίκτες που θα κυνηγήσουν το επιθετικό ριμπάουντ. Ακόμη και η "ελευθερία" του συγκεκριμένου αναπτύσσεται σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο.

Μια ομάδα μόνο με τον Τεόντοσιτς, ή μόνο με τον ΝτεΚολό γίνεται αυτομάτως "γήινη". Ο συνδυασμός των δύο είναι που δίνουν ένα μεγάλο αβαντάζ στην ΤΣΣΚΑ και παράλληλα ο λόγος που θεωρείται μια αμιγώς περιφερειακή ομάδα. Και μπορούμε να φανταστούμε πόσο πιο εύκολο γίνεται το έργο της άμυνας του Ολυμπιακού απέναντι σε μια ομάδα που έχει συγκεκριμένη απειλή στις περιφερειακές θέσεις και όχι τρεις επικίνδυνους παίκτες. Έτσι θα μπορεί με μεγαλύτερη άνεση να κρυφτεί ή τουλάχιστον να μην επιβαρυνθεί ο 35χρονος Βασίλης Σπανούλης. Αυτό σημαίνει ότι η άμυνα του Ολυμπιακού θα μπορέσει να ρίξει τους καλούς αμυντικούς της πάνω (Μάντζαρη, Παπανικολάου) στον ΝτεΚολό.

Ο Σέρβος γκαρντ πάντως δεν είναι αποκλειστικά μια on-ball πηγή κινδύνου, αλλά και ένας εξαιρετικός σουτέρ, που μπορεί να σκίσει στα δύο οποιαδήποτε άμυνα που βρίσκεται σε κίνηση και του επιτρέψει να γίνει αποδέκτης της μπάλας στην αδύνατη πλευρά. Είναι τέτοια η ικανότητα του στο σουτ και κυρίως στην πάσα...

Ένας διαφορετικός Τεόντοσιτς

Τα τελευταία χρόνια ο Μίλος Τεόντοσιτς είναι ένας διαφορετικός παίκτης. Σαφώς ο παράγοντας ηλικία έχει παίξει έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Ο "Τρελόντοσιτς" του παρελθόντος έχει δώσει την θέση του σε έναν παίκτη που έχει αρχίσει να δουλεύει αρκετά το σώμα του και παρουσιάζεται παράλληλα πιο ώριμος στο παρκέ. Αυτό φαίνεται από τη συναισθηματική του κατάσταση. Τα τελευταία χρόνια το μόνο που μπορεί να του προσάψει κανείς είναι δύο εκρήξεις: μια το 2015 κόντρα στη Φενέρ (στη Μόσχα) και το 2016 κόντρα στη Μπασκόνια (στη Βιτόρια). Και στα δύο ματς εξερράγει θεωρώντας ότι δέχτηκε πολύ ξύλο από τον αντίπαλο του και δεν προστατεύτηκε από τους διαιτητές. Μόνο που τα ξεσπάσματα του πλέον έχουν γίνει εξαίρεση και όχι ο κανόνας.

Τον περασμένο Μάιο ο Τεόντοσιτς κατόρθωσε να στεφτεί για πρώτη φορά πρωταθλητής Ευρώπης, βγάζοντας ένα μεγάλο βαρίδι από τους ώμους του. Έδειξε "διαφορετικός" και στο Ολυμπιακό τουρνουά στο Ρίο, όπου οδήγησε τη Σερβία σε μια εξαιρετική πορεία, έχοντας παράλληλα ο ίδιος συμμετοχή σε φάσεις που σπάνια βλέπουμε σε γήπεδα μπάσκετ και αποδεικνύουν το μέγεθος του ταλέντο του. Κάπως έτσι ξεκίνησε τη χρονιά. Σαν να διασκεδάζει πολύ το παιχνίδι και να έχει κάνει step-up στην καριέρα του. Ένας εντελώς διαφορετικός παίκτης από αυτόν που παρουσιαζόταν εντελώς διαφορετικός στα Final Four: κλειστός, αγχωμένος, πιεσμένος, με ατζέντα στο μυαλό του, έστω κι αν αυτή έγραφε με μεγάλα γράμματα "μην εκβιάζεις προσπάθειες" ή "άσε το παιχνίδι να έρθει πάνω σου".

Τι κάνει η ΤΣΣΚΑ χωρίς τον Τεόντοσιτς

Φέτος ο Τεόντοσιτς απουσίασε από 6 παιχνίδια της ΤΣΣΚΑ στην Euroleague. Οι Ρώσοι κέρδισαν τα 4 και έχασαν τα 2: στο Κάουνας (74-79) και στην Κωνσταντινούπολη απέναντι στη Φενέρ (71-77). Κατάφεραν κατά τα άλλα να επικρατήσουν εκτός έδρας του Μιλάνο (79-64), της Μακάμπι (80-76) και εντός έδρας της Μπάμπεργκ (85-64) και της Εφές (80-77).

Ο Ανδρέας Πιστιόλης, το δεξί χέρι του κόουτς Ιτούδη στην ΤΣΣΚΑ, είχε εξηγήσει ότι στην απουσία ενός παίκτη συχνά η ομάδα ανταποκρίνεται θετικά για ένα συγκεκριμένο - περιορισμένο - διάστημα.Έτσι έγινε όταν τέθηκαν εκτός τόσο ο Σέρβος, όσο και ο ΝτεΚολό. Το αληθινό πρόβλημα για τους Ρώσους ξεκίνησε όταν οι δύο παίκτες χρειάστηκε να μπουν ξανά στο rotation και να πάρουν χρόνο ακριβώς για να ξαναβρούν τον ρυθμό τους. Αυτό είναι ένα στοιχείο που διαταράσσει την ισορροπία και αποσταθεροποιεί μια ομάδα. Απόδειξη; Στα δύο από τα τρία παιχνίδια μετά την επιστροφή του Τεόντοσιτς η ΤΣΣΚΑ έχασε.

Θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν επομένως ότι μια τέτοια απουσία ίσως έδινε ψυχολογική ώθηση στους Ρώσους, με την έννοια της αποσυμπίεσης. Ξαφνικά η πίεση για τον "ημιτελικό με τον Ολυμπιακό", που τους έχει πληγώσει στα τελευταία δύο φάιναλ-φορ, θα εξαφανιζόταν και θα έφευγε από πάνω τους ο μανδύας του απόλυτου φαβορί.

Ας δούμε, όμως, αναλυτικά το τι κάνουν οι Μοσχοβίτες με και χωρίς τον Τεόντοσιτς

	Με Τεόντοσιτς	Χωρίς Τεόντοσιτς
Επίθεση	89.2	78.1
Άμυνα	81.9	72.8
Ranking	101.6	88.6
Δίποντα	21.8	19.8
Δίποντα%	58.6%	56%
Τρίποντα	8.9	7.6
Τρίποντα%	41.0%	36%
Ασίστ	21.0	16.6
Λάθη	14.5	14.5
Κερδισμένα φάουλ	22.8	21.8

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η ΤΣΣΚΑ ναι μεν επηρεάζεται επιθετικά - σκοράροντας 11.1 πόντους λιγότερους- αλλά από την άλλη γίνεται καλύτερη αμυντικά (κατά 9.1 πόντους). Είναι δεδομένο ότι πέφτει η ποιότητα της, όπως φαίνεται στο ranking (101.6 έναντι 88.6), τις ασίστ (κατά 4.6). Η διαφορά ποιότητας στην επίθεση φαίνεται επίσης στα δίποντα (πέφτει το ποσοστό και παράλληλα σημειώνονται δύο δίποντα λιγότερα) και στα τρίποντα, τόσο σε εύστοχα (1.3), όσο και σε ποσοστό (κατά 5%).

Πως καλύπτεται το κενό του

Ο Δημήτρης Ιτούδης έχει ως πλάνο να χρησιμοποιεί πάντα στην 5άδα έναν εκ των Τεόντοσιτς και ΝτεΚολό, προτιμώντας να τους βάζει ταυτόχρονα στο παρκέ στο δεύτερο ημίχρονο, ειδικά στα εντός έδρας παιχνίδια. Ο Σέρβος γκαρντ είναι αυτός που συνήθως έρχεται από τον πάγκο, για να δώσει μια έξτρα ώθηση μετά τα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά, που συνήθως φέρουν την υπογραφή του Γάλλου σκόρερ.

Η ΤΣΣΚΑ διαθέτει τέσσερις γκαρντ που παίζουν pick-n-roll. Πέρα από τους δύο οι εναλλακτικές λύσεις είναι ο έμπειρος Άαρον Τζάκσον και ο Κόρεϊ Χίγκινς, που παίρνει σε αρκετές φάσεις τη μπάλα στα δικά του χέρια. Οι υπόλοιποι γκαρντ είναι ο νεαρός Κουλάγκιν που έχει συμπληρωματικό ρόλο και ο σουτέρ Φριτζόν, ο οποίος είναι φονικός σουτέρ και εξαιρετικός στο να παίξει το παιχνίδι των δύο παικτών με σκριν μακριά από τη μπάλα, αλλά όχι pick-n-roll παίκτης.

Αυτοί που σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος είναι οι Τζάκσον, Χίγκινς και Φριτζόν. Στα ματς που απουσίασε ο Τεόντοσιτς (σε δύο από αυτά έλειψε και ο ΝτεΚολό και σε ένα άλλο ο Χίγκινς) ο χρόνος του "Τζαξ" αυξήθηκε από τα 21 λεπτά στα 29'. Είναι η μεγαλύτερη αύξηση μεταξύ των παικτών: ο Κουλάγκιν από τα 10 λεπτά πήγε στα 12.6 παίζοντας 22' κόντρα στο Μιλάνο. Ο Φριτζόν από τα 13' πήγε στα 16', ο Χίγκινς από τα 20' στα 23' και ο ΝτεΚολό στα 4 που έπαιξε χωρίς τον Σέρβο από τα 26' πήγε στα 28'.

Το αγωνιστικό βάρος θα πέσει στους Χίγκινς (περισσότερες on-ball φάσεις), στον Φριτζόν που πρωταγωνιστεί στο 2ο δεκάλεπτο βλέποντας αρκετές επιθέσεις να στοχεύουν εκείνον και ο Κουρμπάνοφ που θα πάρει μπάλες στο low-post.

Συμπέρασμα:

Είναι δεδομένο ότι η ΤΣΣΚΑ χάνει αγωνιστικά, γίνεται πιο προβλέψιμη και λιγότερο ποιοτική. Από την άλλη, όμως, είναι ομάδα που έχει παίκτες που ξέρουν το ρόλο τους, έχουν την εμπειρία και την προσωπικότητα (Φριτζόν, Τζάκσον) να καλύψουν το κενό. Συν του ότι οι Ρώσοι γίνονται πιο σκληροί αμυντικά. Για να μάθουμε όμως τη διαφορά μεταξύ θεωρίας και πράξης θα πρέπει να περιμένουμε τον ημιτελικό και πρωταρχικά να μάθουμε αν ο Τεόντοσιτς θα είναι σε θέση να παίξει και σε τι κατάσταση θα βρίσκεται.