Είναι καλό το 11-4, που έχει ο Ολυμπιακός στο τελείωμα του πρώτου γύρου; Σίγουρα, ναι. Αν μάλιστα υπολογίσει κανείς τις σημαντικές απουσίες, που σημάδεψαν αυτά τα δεκαπέντε παιχνίδια, τότε θα υπερθεματίσει. Σε σύγκριση, άλλωστε, με πέρσι οι "ερυθρόλευκοι" έχουν μια νίκη παραπάνω (πέρσι είχαν 10-5 στο πρώτο μισό της διοργάνωσης).

Μπορεί το κλισέ "παίζουν οι παρόντες και όχι οι απόντες" να ισχύει σε κάθε περίπτωση, παρόλα αυτά ο Ολυμπιακός δικαιούται δια να ομιλεί. Θα το εξηγήσουμε με αριθμούς.

Πρώτα απ’ όλα δεν έπαιξε σε κανένα από τα 15 παιχνίδια του πλήρης! Του έλειπαν από δύο … έως πέντε παίκτες, κάθε φορά που έμπαινε στο γήπεδο. Ξεκίνησε με -3 εναντίον της Μπασκόνια στα δύο Αοράκια, όταν δίπλα στους Ρόμπερτς-Σπανούλη προστέθηκε το όνομα του Τιλί, ο οποίος τραυματίστηκε στην προθέρμανση όταν μετά από ένα κάρφωμα ένιωσε και άκουσε ένα "κρακ". Κομμένος τένοντας, έξω για ένα ολόκληρο γύρο και βάλε, γιατί η επιστροφή του Γάλλου προσδιορίζεται στα μέσα Φεβρουαρίου.

Το αποκορύφωμα ήρθε στο Κάουνας στην 15η αγωνιστική όταν έλειπαν πέντε (!) από τους βασικούς παίκτες της ομάδας. Εκτός του "μόνιμου" Τιλί, προστέθηκαν οι Πρίντεζης, Μιλουτίνοβ, Μάντζαρης και Αγραβάνης! Ο τελευταίος έχει πάθει και τον πιο σοβαρό τραυματισμό απ’ όλους, καθώς με ρήξη χιαστού συνδέσμου, θα ξαναπαίξει μπάσκετ του χρόνου.

Στην λίστα πρέπει να προσθέσουμε και τον Ιωάννη Παπαπέτρου, ο οποίος έχασε ένα ματς (με τη Ρεάλ). "Πταίσμα" θα έλεγε κανείς, μπροστά στα … 15 παιχνίδια που δεν αγωνίστηκε ο Τιλί, ή τα δέκα που έχασε ο Σπανούλης και τα 7 που μετράει ήδη ο Αγραβάνης.

ΜΟΛΙΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΕ 15/15

Από την βασική δωδεκάδα του, μόλις τέσσερις παίκτες κατάφεραν να έχουν το απόλυτο: Δεκαπέντε στα δεκαπέντε: Μακλίν, Παπανικολάου, Στρέλνιεκς και Τόμπσον. Εντάξει, θα πρέπει να προσθέσουμε και τον Μπόγρη, που ήταν παρών αλλά για λόγους τακτικής δεν έπαιξε καθόλου.

Να φανταστείτε ότι η Ρεάλ, που επίσης αντιμετώπισε τεράστια προβλήματα τραυματισμών είχε έξι παίκτες (Ρέγες, Ντόνσιτς, Κάρολ, Καμπάτσο, Μασιούλις και Κοσέρ) με 15 ολόκληρους αγώνες.

Το να βρει μια ομάδα καλή χημεία, να αναδιανέμει ρόλους και κυρίως να … κερδίζει, με τόσα προβλήματα δεν είναι τόσο εύκολο, όσο νομίζουμε ξαπλωμένοι αναπαυτικά στους καναπέδες και κάνοντας υψηλή κριτική για την τελευταία λάθος άμυνα, ή κάποια όχι σωστή απόφαση που πήραν προπονητής και παίκτες.

Τόσο ο Σφαιρόπουλος, όσο και η ίδια ομάδα, ανταποκρίθηκαν στο έπακρο στις απαιτήσεις και στις δυσκολίες. Δεν παραπονέθηκαν, δεν βαρυγκόμησαν, ούτε τα έβαψαν μαύρα. Αντιθέτως έπαιξαν όσο καλύτερα μπορούσαν, πήραν μεγάλες νίκες, έδωσαν ακόμη μεγαλύτερες μάχες και το πρόσημο είναι θετικό.

Το ζητούμενο για τον προπονητή είναι να σταματήσει η … κακοτυχία. Να σταματήσουν οι τραυματισμοί, έτσι ώστε να κατασταλάξει κι αυτός σε σχήματα, ρόλους και τρόπο παιχνιδιού, γιατί ο Ολυμπιακός όλο αυτό το διάστημα κάτι αλλάζει, κάτι αναπροσαρμόζει, κάτι μάχεται να κερδίσει ακόμη και από δεκάλεπτο σε δεκάλεπτο.

Αυτή η διαρκής ανησυχία δεν είναι κατ’ ανάγκην κακό. Κάποια στιγμή, ωστόσο, περιμένει κανείς να κλείσει ο κύκλος των τραυματισμών, να επιστρέψουν όλοι και να δούμε, έτσι για το … γαμώτο, και το αρχικό σχέδιο που είχε στο μυαλό του το τεχνικό επιτελείο, πριν του στραβώσουν τα πάντα από το ξεκίνημα της σεζόν. Έχουμε δει άλλωστε ένα σωρό αλχημείες. Παίκτες να ανεβοκατεβαίνουν θέσεις, κοντά σχήματα, ψηλές πεντάδες. Ωραία είναι αυτά, δείγμα ότι και οι προπονητές και οι παίκτες είναι σε εγρήγορση, ωστόσο κάποτε δεν πρέπει να δούμε τον πλήρη και κανονικό Ολυμπιακό;

Θα μπορέσει έτσι να διορθώσει και τις όποιες "ανορθογραφίες" του, οι οποίες ωστόσο προέκυψαν περισσότερο λόγω των προβλημάτων από τους τραυματισμούς, παρά από λάθος σχεδιασμό, η ανεπάρκεια…

ΜΕ ΑΛΛΟ ΤΟΣΟ ΠΑΕΙ ΝΤΟΥΓΡΟΥ ΓΙΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ

Με έντεκα νίκες σε δεκαπέντε αγώνες, η ομάδα του Πειραιά μπορεί να αισθάνεται δυνατή. Θέλει άλλες τέσσερις, κατ’ αρχήν, για να εξασφαλίσει κατά 90% την πρόκριση στους "8". Μετά θα παλεύει για το αβαντάζ έδρας στα πλέι-οφ, που οδηγεί με μεγαλύτερη ασφάλεια στο Βελιγράδι και το φάιναλ-φορ.

Ναι, το πρόγραμμα του β΄γύρου μοιάζει κομματάκι πιο δύσκολο με ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ, εκτός έδρας αλλά και Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ.

Παρόλα αυτά, αν ο Ολυμπιακός επαναλάβει ας πούμε ένα 11-4 και στον β’γύρο θα είναι 100% μέσα στην πρώτη τετράδα. Ου μην μέσα στην πρώτη δυάδα.

Αυτό που άρεσε από την "ερυθρόλευκη" ομάδα ήταν η στόφα του πολεμιστή, που κόντρα σε κάθε αντιξοότητα δεν το βάζει κάτω. Παλεύει, μάχεται, μέχρι να τον λυγίσει, αν μπορεί, ο αντίπαλος.
Στο τέλος, όμως, θα ξέρει ότι έδωσε τον αγώνα του, όσο καλύτερα μπορούσε. Όπως έκανε, άλλωστε, και στο Κάουνας κόντρα στην θαυμάσια Ζαλγκίρις του νευρώδους Σαρούνας Γιασικεβίτσιους…

ΥΓ: MVP του πρώτου γύρου; Ο Παπανικολάου ίσως. Όχι ότι ο Μιλουτίνοβ μέχρι να τραυματιστεί πήγε πίσω; Σάμπως ο Μακλίν ήταν άσχημος; Ειδικά στις τελευταίες αγωνιστικές; Θα έλεγε κανείς ότι ο Ολυμπιακός είναι η επιτομή μιας ομάδας που κάθε φορά βρίσκει ένα διαφορετικό πρωταγωνιστή. Γι αυτό το χρίσμα, το διεκδικεί … και ο προπονητής του, Γιάννης Σφαιρόπουλος, που έφτασε ήδη τις 66 νίκες στην Ευρωλίγκα. Με άλλες πέντε θα περάσει τον Ντούσαν Ίβκοβιτς και θα γίνει ο πολυνίκης κόουτς στην Ευρώπη στην ιστορία του Ολυμπιακού. Ο Ντούντα έχει 70-35 και ο "Σφαιρό" ακολουθεί με 66-36. Το ότι ήδη έχει περάσει τον Γιάννη Ιωαννίδη (59-34) είναι ένα σπουδαίο επίτευγμά του…