Φυσικά και η Έφες «καιγόταν» περισσότερο. Κανείς δεν είπε το αντίθετο. Εξάλλου, για τους πρωταθλητές Ελλάδας, πάνω ακόμη κι απ’ τη νίκη, υπήρχαν δυο ζητήματα. Το πρώτο, να μη χτυπήσει κάποιος γιατί τώρα τελευταία πήγε να γίνει ξανά της μόδας. Το δεύτερο, να μπουν για τα καλά στον ρυθμό ο Σπανούλης με τον Γιάνγκ. Οι τραυματισμοί τους, έπαιξαν σημαντικό ρόλο να χάσουν έδαφος. Κι αν ο Βασίλης είναι απόλυτος κυρίαρχος του εαυτού του και ικανός να πάει να πέσει και… ντουγρού αν χρειαστεί πάνω σε τοίχο, ε, δε μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τον Πάτρικ, ο οποίος έχει τεράστιο ψυχολογικό θέμα και πρώτα λειτουργεί με δισταγμό και μετά με άγχος. Για αυτό και πολλές φορές, πασχίζει να δείξει στους διαιτητές και στον κόσμο ακόμη και ποιος έχει την κατοχή της μπάλας.

Στο Αμπντί Ιπεκτσί , ο Γιάνγκ ήταν θετικότατος. Δε «φόρτωσε» πόντους το καλάθι της Έφες, αλλά είχε φουλ ενέργεια στην άμυνα. Είχα καιρό να τον δω σε ρόλο… μπαμπούλα για τον αντίπαλο. Και μάλιστα ποιον αντίπαλο; Γιατί δε φτάνει που ‘χει τα… ψυχοπλακώματά του ο Πάτρικ, έπαιξε εκεί που έπαθε πέρυσι τους χιαστούς και με την Έφες. Κι αν δε φαίνεται τόσο σοβαρό, αρκεί να θυμηθούμε ότι στο παιχνίδι του ΣΕΦ, δεν αγωνίστηκε γιατί απλά ήταν αυτός ο αντίπαλος. Ο Σπανούλης από την πλευρά του έκανε νταμπλ- ντάμπλ, ήταν άστοχος από απόσταση, αλλά αυτό που ήθελε η ομάδα και ο προπονητής του, ήταν να δείξει ακόμη πιο συμβατός.

Η ομάδα δεν ήταν καλή στο πρώτο μέρος. Και το πρόβλημα είχε να κάνει κυρίως με την άμυνα. Κάθε φορά που η Έφες «πάταγε γκάζι», χανόταν κάθε ισορροπία ανασταλτικά στον Ολυμπιακό. Οι Τούρκοι μπόρεσαν να πάρουν πόντους κοντά στο καλάθι, μέχρι να μπει ο Γιανγκ και αυτό από μόνο του ήταν ζήτημα. Ο Μιλουτίνοβ βρήκε αντιπάλους κοντύτερους, αυτούς που δε μπορεί να περιορίσει. Ο Μπίρτς κέρδισε αλλά κι έχασε μονομαχίες. Και όταν ήρθε από τον πάγκο του Περάσοβιτς ο Ερτέλ, άλλαξε και ο ρυθμός ολοκληρωτικά. Δεν είναι συνηθισμένος ο Ολυμπιακός να δέχεται τόσο εύκολα 43 πόντους. Φυσικά, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν θέματα και στην επίθεσή τους. Αλλά εκεί λίγο- πολύ την έβρισκε την άκρη. Πίσω όμως… Αρχικά ο Περάσοβιτς πόσταρε τον Σπανούλη, μετά πήρε δεύτερες επιθέσεις με τους ψηλούς και στο τέλος, ήρθαν τα μακρινά σουτ. Όλα αυτά ήταν ζητήματα…

Στο δεύτερο ημίχρονο o Ολυμπιακός διαφοροποίησε ορισμένα πράγματα στην άμυνα, έβγαλε ένταση, δόθηκαν πιο σωστές βοήθειες και με τη συμμετοχή των Παπαπέτρου και Αγραβάνη, η κατάσταση πήγε ξανά να αλλάξει. Κάπου εκεί ήρθε η …λαβωματιά στον Γκριν και η προληπτική αποχώρησή του από το ματς. Ξανά δηλαδή χωρίς τους δυο καλύτερους σουτέρ της η ομάδα, όπως πήγε να παίξει στην Κρήτη. Η Έφες δεν είναι Ρέθυμνο, να μεν δεν έκανε όλα αυτά που ζήταγε ο Περάσοβιτς, όμως με ενέργεια ανασταλτικά δεν επέτρεψε στον Ολυμπιακό να μαζέψει τη διαφορά και να γίνει απειλητικότερος από το 68- 63 του 38’.

Όπως και να ‘χει οι δυο αυτές ομάδες είναι πολύ πιθανό να τα ξαναπούν σε λίγες μέρες. Μπορεί και όχι. Το σίγουρο είναι, ότι στα πλέι- οφ θα δούμε έναν Ολυμπιακό, πολύ διαφορετικό σε πείσμα και πάθος, από αυτόν που παρακολουθήσαμε. Θα πρέπει επίσης να προσθέσω, ότι δεν ηττήθηκε από τη διαιτησία η ελληνική ομάδα, αλλά λίγο να καταλαβαίνεις, μπορείς να συμπεράνεις, πως η τριάδα γούσταρε να μείνει το ροζ φύλλο στην Πόλη. Κάτι που έγινε κιόλας και έμειναν οι Πειραιώτες να διαμαρτύρονται για κάποιες φάσεις. Κυρίως σε ανάποδες επαναφορές και ανάποδες αποφάσεις σε αντίπαλα επιθετικά φάουλ.

Ο Ολυμπιακός έχει άλλη μια υποχρέωση κόντρα στην ΤΣΣΚΑ. Μπορεί κι εκεί να χάσει. Η ουσία είναι, ότι οι δοκιμές δεν απαγορεύονται. Αντιθέτως επιβάλλονται. Όπως επιβεβλημένη είναι και η τακτική για να έρθουν ορισμένοι παίκτες στη σωστή κατάσταση. Στα πλέι- οφ, δε γίνεται να τα περιμένουν όλα από τον Πρίντεζη και τα ξεσπάσματα των υπολοίπων. Θα πρέπει περισσότεροι παίκτες να ‘χουν διάρκεια και να συντονιστούν σε υψηλές στροφές. Αυτή η ομάδα έχει αποδείξει ότι γνωρίζει καλά και το πότε και το που. Ας περιμένουμε λίγο ακόμη λοιπόν. Μετά το Πάσχα τα σπουδαία…

Μόνο instagram: Pantelaras10