EUROLEAGUE

Λόγια - λόγια ψεύτικα στον Ολυμπιακό

Λόγια - λόγια ψεύτικα στον Ολυμπιακό
EUROKINISSI

Ο Παντελής Διαμαντόπουλος αραδιάζει τα πάντα για την αποτυχία του φετινού Ολυμπιακού, μοιράζει τις ευθύνες που αναλογούν σ’ όλους και δείχνει την επόμενη μέρα.

Ποιος ο λόγος να περιμένω να ολοκληρωθεί ο αγώνας του Ολυμπιακού με την Νταρουσάφακα για να σας γράψω ορισμένα πράγματα; Κανείς… Συμφωνούμε έτσι δεν είναι; Θα επισημάνω κάποια πραγματάκια λοιπόν, έτσι για να σας βοηθήσω να ολοκληρώσετε τις σκέψεις για την φετινή αποτυχία των «ερυθρόλευκων» στο μπάσκετ και πολύ σύντομα θα τα πούμε και από τους 103,3 στον Sport24 radio .

Πριν αρχίσω να σας θυμίσω τους στίχους των αδελφών Κατσιμίχα: Τα φέραμε από 'δω, τα φέραμε από 'κει, άντε ξανά τα ίδια, τα ίδια απ' την αρχή. Τα φέραμε από 'δω, τα φέραμε από 'κει εγώ ξανά στο τίποτα, στο γενικά εσύ, στο γενικά... Νύχτες δίχως όνομα, νύχτες χωρίς σκοπό, χαμένοι από χέρι, χαμένοι και οι δυο. Ανόητες αγάπες, ανόητα φιλιά λόγια, λόγια, λόγια, λόγια ψεύτικα, λόγια, λόγια ψεύτικα…

Και συνεχίζω: Λοιπόν, «μάπα το καρπούζι» καλοί μου φίλοι. Η σεζόν έλαβε τέλος. Γιατί ο αποκλεισμός από την Ευρωλίγκα είναι γεγονός και βάσει των λεγόμενων από την ΚΑΕ Ολυμπιακός δεν υπάρχει και μέλλον στον εντεύθεν των συνόρων χώρο. Για να ξεκαθαρίσω και κάτι άλλο, δεν υπάρχει περίπτωση να σας κουράσω επαναλαμβάνοντας, όσα ήδη γνωρίζετε και όσα έχουμε συζητήσει τον προηγούμενο καιρό.

Για παράδειγμα, δε θα κάτσω τώρα να σας γράψω γιατί δεν υπάρχει μέλλον στο πρωτάθλημα. Το ξέρετε. Εκτός αν γίνει η κωλοτούμπα του αιώνα. Γιατί για να τελειώσει το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός θα πρέπει ή οι Αγγελόπουλοι να πάρουν πίσω όσα έχουν προαναγγείλει ή να αλλάξουν αποφάσεις η Ομοσπονδία και η Πολιτεία. Ωραία ως εδώ; Πάμε λοιπόν, να τα πάρουμε ήρεμα και ξεχωριστά τα πράγματα αυτή τη φορά, μακριά από εικασίες και «σάλτσες» που έχουν δει τα μάτια σας τον τελευταίο καιρό.

Ο Ολυμπιακός απέτυχε παταγωδώς και υπεύθυνοι είναι όλοι. Ο καθένας για διαφορετικούς λόγους και όχι μόνο για αυτούς που νομίζετε. Όπως όταν πετυχαίνει ένα σύνολο τους στόχους, είναι όλοι μάγκες, έτσι και στα… σκούρα, κανείς μα κανείς δε βγαίνει στην απ’ έξω. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν:

Διοίκηση: Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι έκαναν την χάρη σε μερίδα του κόσμου και σε μερίδα του ρόστερ, να αλλάξουν τον προπονητή. Είναι αλήθεια ότι ο Μπλάτ δεν ήταν ο πρώτος στόχος (είπα δε θα σας γράψω τα ίδια), αλλά κατέληξαν σε αυτόν. Έχουν εντυπωσιαστεί από το επικοινωνιακό του στυλ. Καλά κάνουν, αλλά θα πρέπει να θυμούνται και τον Γκέρσον.

Προχώρησαν μαζί του, ακολουθώντας διάφορα από αυτά που ήθελε. Έτσι πρέπει να γίνεται σε όλες τις ομάδες. Δεν τον πίεσαν όσο θα έπρεπε βέβαια, όταν έψαχνε για δυο μήνες παίκτη κοντό ή όταν έλεγε «θα πάω με τον Μπόγρη και τον Αγραβάνη πίσω από τον Μιλουτίνοβ». Κι αν στον Μπόγρη έδωσε ευκαιρίες, τον Αγραβάνη δε τον είδε ποτέ. Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, ίσως και να ξεγελάστηκαν από την πορεία μέχρι και τον Ιανουάριο. Βέβαια, το ξαναλέω, θα έπρεπε βάσει εμπειρίας να προβληματιστούν από τα… σημάδια.

Τα μεγαλύτερά τους ζητήματα πάντως ήταν εξωαγωνιστικά. Τοποθετήθηκαν με επίσημη ανακοίνωση στην περίφημη ιστορία «του ηχογραφημένου», αλλά επέτρεψαν στον καθένα εκτός ομάδας να λέει ότι δεν έχουν λεφτά, ότι δεν διοικούν σωστά και γενικά, διατήρησαν κάθε είδους αμφισβήτηση από τους απ' έξω. Αμφισβήτηση που την προκαλούσαν ακόμη και αντίπαλοι (τη δουλειά τους έκαναν).

Είναι χαρακτηριστικό, ότι γράφτηκε ακόμη και το ότι οι παίκτες δεν πήραν φράγκο όλο το 2018 (!) και ουδείς από την ΚΑΕ αντέδρασε!!! «Ελβετικό τυρί» ο Ολυμπιακός και εύκολα αντιμετωπίσιμος. Όποιος ήθελε του «άλλαζε τα φώτα» τη μια ημέρα, την επόμενη έβαζε μια… αποθέωση και όλα καλά. Η διοίκηση χειρίστηκε λανθασμένα τα καίρια ζητήματα. Αποδυτήρια, εξωτερική πολιτική, μάζεμα προπονητή και μάχη αντιπάλων.

Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι ήταν και άτυχοι. Την εποχή που «βγήκαν στα ίσια» απέναντι σε όλους και σε όλα, είχαν με το μέρος τους τον κόσμο της ομάδας, αλλά δεν είχαν αυτό που έπρεπε να έχουν: Την ίδια την ομάδα! Τις ίδιες μέρες που «πολεμούσε» ο Ολυμπιακός εκτός αγωνιστικών χώρων, ήταν άθλιος εντός των τεσσάρων γραμμών. Και αυτό δεν έγινε φυσικά τότε.

Έγινε όταν ελάχιστοι λέγαμε πως «η ομάδα χτίζεται άσχημα και ο Μπλάτ κάνει ό,τι του έρθει». Αλλά τότε, κανείς δεν έδωσε σημασία. Γιατί πολύ απλά, στον Ολυμπιακό δεν αντιλαμβάνονται ποτέ πίσω από τις λέξεις. Ποτέ δεν κοιτάζουν την εμπειρία. Και από την στιγμή που πίστεψαν ότι επειδή πήραν τον Μπλάτ, θα έπαιρναν και την Ευρωλίγκα, ήταν χαμένοι από χέρι.

Φυσικά και δε φταίει ο Αμερικανός για όλα. Αλίμονο… Αλήθεια όμως, αντιπροσωπεύει τον Ολυμπιακό και την έννοια Ολυμπιακός, όλο αυτό που βγαίνει; Αν εξαιρέσουμε τα γραφεία που εργάζονται τρομερά (όλα τα πόστα), αν αφήσουμε στην άκρη τμήματα που ομολογουμένως για το συγκεκριμένο προϊόν φέρνουν γερό χρήμα (και σε δύσκολη εποχή), τι άλλο φανερώνει προς τα έξω ότι ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα που ξέρει ο κόσμος της;

Ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος μετά το ματς με την Ζαλγκίρις ήταν ήρεμοι. Η τακτική τους, ήταν ανέκαθεν να κλείνουν αυτιά και να μιλάνε όταν οι ίδιοι το κρίνουν σωστό. Καλά κάνουν. Όμως θα πρέπει κάποια στιγμή να μιλήσουν, όχι γιατί το λένε δημοσιογράφοι και φίλαθλοι.

Απλά να μιλήσουν γιατί δε γίνεται να βγαίνουν προς τα έξω τόσα και τόσα για «προσθήκες παραγόντων στην διοίκηση», για «οικονομική τρύπα», για «γκρίνιες στην ομάδα» και στην τελική να κατακρίνονται και οι ίδιοι και να χλευάζονται κιόλας με ανόητα ανέκδοτα, τη στιγμή που βάζουν κάθε χρόνο 13 εκατομμύρια από την τσέπη τους.

Και επειδή έγραψα γι' αυτό, θεωρώ ότι με τόσα χρήματα που σπαταλάνε, πραγματικά θα μπορούσαν να είχαν πάρει και κάνα - δυο καλύτερους ξένους, ώστε να πάψει πια αυτή η κατάσταση με… μαθητευόμενους μάγους και τους Έλληνες που στην τελική κάθε χρόνο μεγαλώνουν και –λογικό- μιλάνε και περισσότερο επειδή κουράζονται.

Μπλάτ: Εδώ μπορώ να γράψω και να μην τελειώσω ποτέ! Δε θα το κάνω όμως. Γιατί απλά ό,τι είχα να πω, το είπα τον Αύγουστο. Απλά θα ξεκαθαρίσω κάτι: Ο Ντέιβιντ Μπλάτ, δεν είναι κακός προπονητής. Να πέσει φωτιά να μας κάψει. Ο άνθρωπος δουλεύει από το πρωί ως το βράδυ. Αυτά δε τα συζητάω. Η γνώμη μου είναι ότι δε κάνει για τον Ολυμπιακό. και θα σας ξεκαθαρίσω και κάτι: Ακόμη και αν μείνει και η ομάδα κάνει τριπλ κράουν, εγώ θα συνεχίσω να το πιστεύω. Και δε φταίει αυτός. Απλά κάθε ομάδα έχει το DNA της.

Ο Ζαρντίμ ήταν κακός προπονητής; Έφταιγε; Σωστά ο Μαρινάκης τον έδιωξε. Δεν ταίριαζε, τι να κάνουμε; Ο Μπλάτ, θα πει ωραίες ατάκες, θα γελάνε αυτοί που πάνε και τον ακούνε και δε θα του κάνουν και ποτέ ερώτηση να τον «κολλήσουν στον τοίχο». Αλλά ακόμη κι αν κάποιος το επιχειρούσε, ο πανέξυπνος αυτός άνθρωπος, θα ήξερε να ντριμπλάρει. Για το «χτίσιμο» δε γράφω λέξη, τα ξέρετε. Για τις εμμονές του, τα είδατε. Για την εξαφάνιση παικτών, το καταλάβατε. Χρησιμοποιεί μεθόδους «μαστίγιο και καρότο» στα αποδυτήρια. Όμως η κατάσταση είναι χαμένη.

Οι Αγγελόπουλοι ξέρουν πράγματα άραγε; Ξέρουν ότι συγκεκριμένοι παίκτες αργούσαν να πάνε στο βίντεο και ο Μπλάτ έκανε ότι δε το έβλεπε; Ξέρουν ότι στην προπόνηση άλλος έκανε το λάθος και άλλον έκραζε ο προπονητής; Καλά εδώ τις προάλλες τα «έχωσε» στον Μιλουτίνοβ, αντί να πάει να του πει και εκατό ευχαριστώ για όσα τράβηξε. Ξέρουν ότι για καιρό άλλα έλεγαν και άλλα έκαναν όλοι; Τι θα μου πείτε; Συμβαίνει και σ' άλλες ομάδες; Ναι, αλλά για τον Ολυμπιακό μιλάμε. Τι πάει να πει οι άλλες ομάδες. Και στην τελική, αυτά κρύβονται από το χαλί όταν νικάς, όχι όταν πας στα Κανάρια με γελάκια και υφάκι και διαλύεσαι.

Σάμπως ο Ισραηλινός με τους συνεργάτες του, αλλά και την διοίκηση αναρωτήθηκαν ποτέ αν οι παίκτες τους είναι περισσότερη ώρα στα social media ή στο γήπεδο; Έχουν δει τα μάτια μου όλα τα είδη των προπονητών να κάθονται στον πάγκο αυτής της ομάδας. Όσοι είχαν σκληρούς νόμους πήραν τίτλους. Όσοι πήγαν στα χάδια, στο λεγόμενο κωλομπάρεμα και στο οπαδιλίκι «έφαγαν τα μούτρα τους».

Για το τέλος, άφησα το πιο σοβαρό. Ο Μπλατ έχει θέμα υγείας και θα πρέπει όλοι να το σεβαστούν. Είναι ντροπή που μέσα στη σεζόν ο άνθρωπος χλευάστηκε, πέφτοντας στο παρκέ. Επαναλαμβάνω, έχει πρόβλημα υγείας και το οποίο θα παίξει σημαντικό ρόλο στην ιστορία του με τον Ολυμπιακό. Δυστυχώς έπαιξε κι αυτό το ρόλο του στις δυσκολίες να κοουτσάρει ,να φωνάξει, να «χτυπηθεί», να επιβληθεί βρε αδερφέ στους αθλητές του.

Παίκτες: Δικαιούστε εδώ να έχετε άποψη. Είστε πελάτες, πληρώνετε και τους βλέπετε. Η σκέψη του κόσμου πάντα πηγαίνει με το αποτέλεσμα. Κερδίζεις; Είσαι καλός. Χάνεις; Είσαι χάλιας. Τώρα τούτη την εποχή, οι Ολυμπιακοί δε θέλουν να βλέπουν κανέναν στα μάτια τους. Μόλις περάσουν οι μέρες, θα μαλακώσουν, θα σκεφτούν τι έχουν προσφέρει και σίγουρα η σχέση θα γίνει καλύτερη. Πάντα έτσι πάει.

Όμως… Υπάρχει ένα όμως. Εδώ πρέπει να πούμε τι έγινε φέτος, έτσι δεν είναι; Η ομάδα λοιπόν, μπήκε δυνατά και ας μην της φαινόταν. Και όσο άντεχε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης αυτής της ομάδας, ο Σπανούλης, όλα ήταν τέλεια. Όσο έπαιζε στο «2» ακόμη καλύτερα. Μετά ο Μπλάτ, τον έβαλε πλέι- μέικερ. Λάθος. Ο Βασίλης που έφταιγε για όλα ε; Θα πρέπει να ντρέπονται και όσοι το είπαν και όσοι το σκέφτηκαν. Καλοί μου φίλοι, μη την ψάχνετε. Οι δυο αρχηγοί της ομάδας μεγάλωσαν. Ο χρόνος είναι ο πιο δυνατός. Δε μπορούν να κερδίζουν μόνοι τους.

Οι υπόλοιποι Έλληνες, δεν απογείωσαν τις επιδόσεις τους. Ο καθένας για δικούς του λόγους. Κι εμφανίστηκαν ξένοι άπειροι. Που κι από αυτούς ζητήθηκαν τόνοι ευθυνών. Όλο το βάρος έπεσε στον Μιλουτίνοβ. Και πότε ο Ολυμπιακός έκανε φοβερή και τρομερή πορεία δίχως αθλητικό ψηλό; Για πείτε μου να θυμηθώ κι εγώ. Έτσι αχρηστεύτηκε και ο Νίκολα, που είναι παικταράς. Όχι, μην ανησυχείτε, για μπάσκετ γράφω λίγα. Όσα έχετε δει ισχύουν άλλωστε. Οι ομάδες που πίεσαν τον Ολυμπιακό, τον κέρδισαν. Οι ομάδες που τον έτρεξαν, τον κέρδισαν. Οι ομάδες που τον κούρασαν τον διέλυσαν. Κακώς τα γράφω εδώ ε; Στον Μπλατ πάνε και αυτά.

Α, μη το ξεχάσω: Ο προπονητής είχε πει ότι ο περσινός Ολυμπιακός δεν είχε σουτ. Ευτυχώς που φέτος, γέμισε… οπλοπολυβόλα. Ειλικρινά αυτή η προσπάθεια να «πληρώσει» για όλα ο Σφαιρόπουλος, πείτε μου πόσο αστεία ήταν. Και θα με ενδιέφερε να βγουν και όσα παλικάρια έκαναν τον Σεπτέμβρη δηλώσεις για «το νέο τρομερό μπάσκετ της ομάδας» να μας πουν, τι ώρα θα το δούμε; Αστεία πράγματα ρε παιδιά. Το ίδιο αστεία με αυτή την ιστορία του Μπαρτζώκα. Βίοι παράλληλοι για δυο εξαιρετικούς Έλληνες προπονητές που αν βέβαια κάποιος από αυτούς είχε φτιάξει την ομάδα του Μπλάτ, θα ήταν ήδη σταυρωμένος στον μπασκετικό Γολγοθά.

Οι παίκτες λοιπόν, ασχολήθηκαν (οι περισσότεροι) πιο πολύ με τη δημόσια εικόνα τους, παρά με τη γηπεδική. Άλλος πόσταρε, άλλος τράβαγε βίντεο, άλλοι έκαναν τους οπαδούς, άλλοι πήγαιναν σε άλλα ματς και ενθάρρυναν άλλες ομάδες της κατηγορίας. Όσα σας γράφω, έχουν γίνει και τα ξέρετε. Και ναι βρε, εννοείται, τίποτα δεν είναι κακό, απλά πάρε και κάνα ματσάκι ταυτόχρονα.

Αλήθεια αυτόν τον Ολυμπιακό είχε φτιάξει ο Γιάννης Ιωαννίδης; Αυτόν ξανάφτιαξε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς; Αυτόν συνέχισαν ο Μπαρτζώκας με τον Σφαιρόπουλο; Μη κολλάτε σε επιλογές. Ξεχάστε το μπάσκετ. Πλέον μιλάμε για την έννοια ομάδα. Οι ίδιοι εντός αποδυτηρίων αφού ξεπεράστηκε ο μήνας του πανικού (μέσα Γενάρη- μέσα Φλεβάρη που τόσο πολύ έβλαψε κα διέλυσε ουσιαστικά τα πάντα), προσπάθησαν να βρουν μια άκρη. Μετά όμως η κατάσταση δε μαζευόταν.

Αυτό που είπε ο Πρίντεζης ήταν σωστό . «Αγωνιστικό και μόνο το πρόβλημα». Όντως, απλά πιο πριν, ήταν όλα τα άλλα. Και μόλις είπαν να βάλουν μπροστά, διαλύθηκαν στο παρκέ από τους αντιπάλους τους. Μόλις ηττήθηκαν από την Ζαλγκίρις (το αποτέλεσμα που τους διέλυσε) είχαν οχτώ ήττες σε δέκα ματς. Μπάσκετ κάτω του μετρίου. Μπάσκετ- αντιμπάσκετ. Δε θυμάμαι χειρότερο Ολυμπιακό σε συμπεριφορά την τελευταία 15ετια. Ακόμη και επί Σάκοτα, που δεν τον ήθελε κανείς (από οπαδούς μέχρι παίκτες), έβγαιναν και δυο συστήματα. Δε μιλάω για Καζλάουκας εκεί μπροστά σ’ αυτό, ήταν ΝΒΑ!

Σίγουρα και εσείς έχετε να πείτε τα δικά σας, σας καταλαβαίνω. Στην τελική, ξαναλέω, ένα παιχνίδι είναι και σε λίγο καιρό όλοι θα ασχολούνται με τις εξελίξεις και τις μεταγραφές. Όμως η σεζόν που έκλεισε τόσο αποτυχημένα, πρέπει να γίνει μάθημα για όλους. Και το ξαναλέω: δεν είναι δυνατόν το σωματείο να σηκώνει (έστω και καθυστερημένα) το λάβαρο της επανάστασης και την ίδια ώρα, εντός γηπέδου να ξεφτιλίζεται και να γίνεται αφορμή χλευασμού από διάφορους.

Κανείς από όσους προανέφερα δεν έχει δικαίωμα να καταντάει τον κόσμο του Ολυμπιακού ένα βράδυ Πέμπτης να παρακολουθεί με αγωνία, τρία- τέσσερα ματς άλλων ομάδων και να παρακαλάει αποτελέσματα. Είναι το λιγότερο ντροπή.

Επόμενη μέρα: Δεν είμαι από αυτούς που κρύβομαι και αδιαφορώ για ανώνυμους λογαριασμούς στο twitter ανθρώπων με διαταραχές. Καλή η διαφήμιση που μου κάνουν, δε την έχω ανάγκη, αλλά καλοδεχούμενη. Θα γράψω τη γνώμη μου. Όποιος θέλει συμφωνεί, όποιος δε θέλει ας ρίξει και ένα φάσκελο. Γούρι πάει.

Λοιπόν, έχω ζήσει πολλά περισσότερα και από τους Αγγελόπουλους και από τους υπαλλήλους τους και από τους παίκτες τους και από τους ατζέντηδες και τους παρατρεχάμενούς τους. Εκατοντάδες ταξίδια, άπειρες ιστορίες. Η ομάδα αυτή έχει έναν τρόπο μόνο για να σηκώνεται όρθια! Να της δίνεις όραμα. Να της δίνεις στόχο. Να κάνεις τον φίλαθλό της να χαμογελάσει και να πει «πάμε». Να μη του σερβίρεις λόγια, αλλά πράξεις. Οι φοβερές επιτυχίες είναι χαραγμένες, αλλά δε γίνεται να χρησιμοποιούνται ως επιχειρήματα.

Το φετινό πείραμα απέτυχε παταγωδώς. Δικοί μου άνθρωποι πίστεψαν στον Μπλάτ, δε με άκουσαν και τώρα ζητάνε συγγνώμη. Δε θα κάνω εγώ εισηγήσεις στους Αγγελόπουλους, ο Ολυμπιακός τους έχει ανάγκη και το ξέρουν. Για εμένα, ο Μπαρτζώκας πρέπει να επιστρέψει. Η εμπειρία μου λέει, ότι αν μείνει ο Μπλάτ θα κάνει τα πάντα για να αποφύγει ίδια σεζόν. Με το δίκιο του. Όμως στον βωμό αυτού, ίσως δείτε και ομάδα αλα Γκέρσον. Δηλαδή μιας- δυο χρήσεων. Δε ξέρω, μπορεί να πέσω και έξω. Δε τα γράφω για να προκαταβάλω, λέω την άποψή μου.

Ο Ολυμπιακός όμως χρειάζεται «γερή επόμενη μέρα». Ενωμένος. Και όχι κομμάτια! Μπαρτζώκας και να μείνουν όσοι αξίζουν, όσοι κρίνει ο προπονητής. Να πλαισιωθούν από Έλληνες και ξένους. Ναι, να αποκτηθούν Έλληνες, να μπει νέο αίμα. Δυο- τρεις δε ξέρω, αλλά παιζούμενοι. Όχι περαστικοί. Και ξένοι που να μπουν στην Ευρωλίγκα και να μην τρέμουν. Ο Μπαρτζώκας μπορεί να τη φτιάξει την ομάδα γιατί πρώτα απ’ όλα ξέρει και που θα βρίσκεται και τι πρέπει να κάνει. Και στο κάτω- κάτω, του το χρωστάει η ιστορία. Να γυρίσει και μάλιστα τόσο γρήγορα.

Φτάνουν οι αστείες δηλώσεις, φτάνουν τα δε ξέρω», φτάνουν τα « αργήσαμε να προκριθούμε »! Φτάνουν πια όλα αυτά. Και πάνω απ’ όλα, ο Ολυμπιακός να γίνει ξανά αυτό που ήταν! Σε όλα τα μετερίζια. Οι ίδιοι οι Αγγελόπουλοι έφτιαξαν αυτή την ομάδα στην οποία υποκλίθηκε η Ευρώπη, ας το δουν λοιπόν ξανά. Είναι όλοι στις θέσεις που πρέπει να είναι; Από τον πρώτο ως τον τελευταίο. Ο Ολυμπιακός πρέπει να κάνει… θόρυβο. Αυτό που ξεκίνησε να το πάει ως το τέλος. Σωστό ή λάθος το ξεκίνησε. Και οι μεγάλες ομάδες δεν αφήνουν τίποτα στη μέση. Και τέλος τα λόγια. Φτάνει πια. Αηδία κάθε εβδομάδα πλακίτσα, χαβαλές, καφριλίκια και ο κόσμος να κλαίει και να μην ξέρει τι να πιστέψει.

Όποιος δε μπορεί να αντέξει αυτό το όνομα και αυτή τη φανέλα, θα είναι σωστό και δίκαιο να πάρει το καπελάκι του και να πάει στο καλό. Ο Ολυμπιακός θα υπάρχει και αύριο, ας γίνει λοιπόν αυτή η άθλια χρόνια, η αφορμή και η ευκαιρία να αλλάξουν όλα προς το καλύτερο, δίχως όμως… λαχεία. Δίχως πειράματα. Η χρονιά ήταν φιάσκο, ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός δίκαιος. Συγχαρητήρια στους οχτώ που προκρίθηκαν στα πλέι- οφ. Για να το πετύχουν, σημαίνει ότι την ώρα που έπρεπε έπαιξαν όπως χρειαζόταν. Η «επόμενη μέρα» στο λιμάνι, προβλέπεται ενδιαφέρουσα. Ο κόσμος του Ολυμπιακού θα είναι πάντα εκεί. Η ομάδα;

TAGS EUROLEAGUE
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ