Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να επιστρέψει παρά το ότι είχε μείνει αρκετά πίσω μέχρι και τις αρχές της τρίτης περιόδου, ο Ολυμπιακός βρήκε περισσότερες λύσεις για να είναι αποτελεσματικός στην επίθεση, και οι ερυθρόλευκοι ήταν αυτοί που τελικά κατάφεραν να αποδράσουν με τη νίκη μετά την παράταση.

Σ’ ένα παιχνίδι που το ιδιαίτερο ψυχολογικό του υπόβαθρο έγινε προφανές από το παγωμένο πρώτο τετράλεπτο (αστοχία και από τις δύο πλευρές, βεβιασμένες προσπάθειες), νικητής θα ήταν αυτός που θα έβρισκε τους περισσότερους τρόπους για να ξεκλειδώσει την αντίπαλη άμυνα. Ο Ολυμπιακός επιβλήθηκε μέσω της σωστής λειτουργίας των δράσεων του κεντρικού διαδρόμου μεταξύ του Σπανούλη και του εκάστοτε ψηλού (ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο), ευτύχησε να βρει τον απρόσμενο παράγοντα με την σπουδαία εμφάνιση του Μπράιαν Ρόμπερτς, κέρδισε αμυντική ένταση και δυναμισμό από την επιστροφή του Τιλί, ενώ παράλληλα βραχυκύκλωσε τις επιθετικές συνεργασίες του Παναθηναϊκού παίζοντας άμυνα με αλλαγές σε όλα τα σκριν.

Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να επιτεθεί στοχευμένα όταν οι παίκτες του Ολυμπιακού άλλαζαν στην άμυνα μετά τα σκριν, έχασε κατά κράτος τα ριμπάουντ (32 έναντι 46) δίνοντας έτσι στους ερυθρόλευκους τη δυνατότητα να καλύψουν ως ένα βαθμό τα σχεδόν διπλάσια λάθη τους (8 έναντι 15), ενώ στο τέλος αποφάσισε λάθος σε συνεχόμενες επιθέσεις χωρίς να καταφέρει να εκμεταλλευτεί τις στιγμές που πέρασε μπροστά στο σκορ.

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΣΤΑ ΣΚΡΙΝ

Αν ένα στοιχείο χρήζει ανάλυσης λόγω του καίριου ρόλου που έπαιξε στην τελική έκβαση της αναμέτρησης, αυτό είναι η επιλογή του Ολυμπιακού να αμυνθεί αλλάζοντας παίκτη μετά από κάθε σκριν, καθώς και το πόσο λάθος αντέδρασε ο Παναθηναϊκός όταν κλήθηκε να την αντιμετωπίσει.

Ένα πρώτο παράδειγμα, με τον Παναθηναϊκό να βρίσκεται στην επίθεση:

Ο Τζέιμς ξεκινά την κίνησή του από την αριστερή γωνία για να βγει προς το φτερό ενώ πάνω του αμύνεται ο Ρόμπερτς. Ο Καλάθης κινείται προς τον Τζέιμς και του δίνει την μπάλα, ενώ το μαρκάρισμα αλλάζει, με τον Πρίντεζη να μένει πάνω στον Τζέιμς, ενώ στην αρχή της φάσης βρισκόταν πάνω στον Καλάθη. Το πρώτο κέρδος του Ολυμπιακού είναι πως έχει εμποδίσει το σουτ. Αν ο Πρίντεζης συνέχιζε να ακολουθεί τον Καλάθη χωρίς να αλλάξει παίκτη μετά το σκριν, τότε ο Τζέιμς θα είχε τον ελάχιστο χρόνο που χρειαζόταν για να σουτάρει. Αντί γι’ αυτό, ο Ολυμπιακός αναγκάζει την επίθεση του Παναθηναϊκού να συνεχίσει να ψάχνει τρόπο για να εκτελέσει. Στην εξέλιξη της φάσης:

Ο Τζέιμς κινείται από το αριστερό φτερό στην κορυφή, ενώ η άμυνα του Ολυμπιακού έχει τοποθετηθεί με τρόπο τέτοιο που της επιτρέπει να καλύπτει τα μέγιστα τετραγωνικά μέτρα στο δικό της μισό (στιγμιότυπο 1), ενώ, την ίδια στιγμή, οι παίκτες του Παναθηναϊκού βρίσκονται ακροβολισμένοι στο ύψος του τριπόντου και χωρίς να κινούνται, γεγονός που καθιστά αδύνατο το να δημιουργηθεί μια στιγμιαία ανισορροπία προκειμένου να βρει ο Αμερικανός διάδρομο μέχρι το καλάθι.

Τι αναγκάζεται να κάνει ο Τζέιμς;

Με τον χρόνο να πιέζει, ο γκαρντ των πρασίνων μένει απομονωμένος στην κορυφή, και, χωρίς να έχει την οποιαδήποτε εναλλακτική, αναγκάζεται να επιτεθεί απέναντι σε ολόκληρη την ερυθρόλευκη άμυνα, αστοχώντας τελικά σε μια διείσδυση που έμοιαζε καταδικασμένη από πολύ νωρίς. Ένα ακόμα στιγμιότυπο, από μία άλλη επίθεση που ο Παναθηναϊκός μοιάζει εγκλωβισμένος:

Στην αρχή της φάσης, ο Γκιστ έχει ήδη δώσει το σκριν στον Τζέιμς, ο Ολυμπιακός κάνει την αλλαγή στο μαρκάρισμα μετά το σκριν με τον Μιλουτίνοβ να μένει πάνω στον Αμερικανό γκαρντ του Παναθηναϊκού, ενώ ο Γκιστ, αφού έχει ολοκληρώσει την κίνησή του προς τη ρακέτα, έχει πλέον φτάσει σχεδόν στη δεξιά γωνία της πράσινης επίθεσης.

Ποιο είναι το αποτέλεσμα;

Ο Τζέιμς μένει ξανά απομονωμένος και αναγκασμένος είτε να εκτελέσει για τρεις είτε να διεισδύσει (αν και μια ενδεχόμενη διείσδυση θα ήταν από νωρίς καταδικασμένη με τον τρόπο που έχει παραταχθεί η άμυνα του Ολυμπιακού), οι υπόλοιποι παίκτες του Παναθηναϊκού βρίσκονται ξανά ακροβολισμένοι στο ύψος του τριπόντου, ενώ κανείς δεν κινείται προκειμένου να προκύψει κάποια συνεργασία που θα ελευθερώσει τον Τζέιμς. Στην εξέλιξη της φάσης, ο Αμερικανός αναγκάζεται να εκτελέσει το τρίποντο με τον Μιλουτίνοβ να του κλείνει το οπτικό πεδίο και αστοχεί.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΜΠΗΣΑΝ ΤΗ ΜΠΑΛΑ ΣΤΗ ΡΑΚΕΤΑ;

Με τον Παναθηναϊκό να έχει εγκλωβιστεί επιλέγοντας να κρατήσει την μπάλα στην περιφέρεια και να εκτελεί από μακριά, το ερωτηματικό που προκύπτει είναι το γιατί οι πράσινοι δεν ακούμπησαν την μπάλα στη ρακέτα , ιδιαίτερα όταν στο μοναδικό διάστημα που το επιχείρησαν ήταν άκρως αποτελεσματικοί (τα λεπτά δηλαδή στα οποία ο Πέιν βρέθηκε στο παρκέ). Τα στιγμιότυπα με τον Παναθηναϊκό να επιτίθεται τρεις συνεχόμενες φορές έχοντας ως στόχο να περάσει την μπάλα στην καρδιά της ρακέτας είναι χαρακτηριστικά:

Και στις τρεις περιπτώσεις, πρώτη δράση της επίθεσης ήταν το σκριν που έδινε ο Πέιν στον εκάστοτε περιφερειακό που βρισκόταν στο δεξί φτερό. Στην εξέλιξη της φάσης, και γνωρίζοντας πως ο Ολυμπιακός αλλάζει αμυντικό μετά το σκριν, ο Πέιν ρόλαρε προς τη ρακέτα και τελικά έμεινε και τις τρεις φορές με αντίπαλο αρκετά πιο κοντό.

Τι πέτυχε ο Παναθηναικός σ’ αυτό το διάστημα;

Στην πρώτη περίπτωση, ο Πέιν κέρδισε το φάουλ. Στη δεύτερη περίπτωση, ο Λεκαβίτσιους αποφάσισε να διεισδύσει ενώ ο Πέιν είχε το πλεονέκτημα σε θέση και δύναμη. Στην τρίτη περίπτωση, οι αμυντικοί του Ολυμπιακού έκαναν λάθος στην αλλαγή, ο Πέιν έμεινε μόνος και τελικά πέτυχε δύο εύκολους πόντους με κάρφωμα.

Ακόμα κι αν οι πράσινοι διέθεταν λύσεις, το δεδομένο είναι πως δεν είχαν τη διαύγεια για να τις εφαρμόσουν και να το αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Πέραν της τριάδας Καλάθη-Γκιστ-Σίνγκλετον, ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού να βρει σταθερότητα από τους υπόλοιπους. Αυτό ήταν και το στοιχείο που έκανε τη διαφορά υπέρ του Ολυμπιακού.

Οι ερυθρόλευκοι κέρδισαν περισσότερα από όσους ήρθαν από τον πάγκο, κι αυτό τους βοήθησε να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους ακόμα και στο διάστημα που ο Παναθηναϊκός είχε επιστρέψει. Ο Ρόμπερτς ευστόχησε τόσο στα 4 τρίποντα που επιχείρησε , όσο και σε δύο από τις πιο κρίσιμες ελεύθερες βολές της αναμέτρησης, ενώ στα σχεδόν 13 λεπτά που εμφανίστηκε ο Μπόμπι Μπράουν, ο Ολυμπιακός έδειξε άμεσα λειτουργικός.

ΑΜΕΣΑ ΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟΣ Ο ΜΠΡΑΟΥΝ

Για τον Αμερικανό, το στοιχείο του παιχνιδιού του που δεν έπρεπε να υποτιμηθεί ήταν το κατά πόσο θα μπορούσε να λειτουργήσει ως δημιουργός, ακριβώς όπως σημειώθηκε στο κείμενο πριν το παιχνίδι. Ο Μπράουν είχε 3 τελικές στα λεπτά που αγωνίστηκε , οι πάσες του ήταν συνολικά αξιόπιστες και σε χρόνους που επέτρεπαν στην επίθεση του Ολυμπιακού να εξελιχθεί με περισσότερη ταχύτητα, ενώ δε δίστασε σε κανένα σημείο να εκτελέσει.

Αντίστοιχα σημαντική ήταν και η συνεισφορά του Τιλί. Ο Γάλλος πρόσθεσε ενέργεια, δυναμισμό, και διάθεση για μάχη στην ερυθρόλευκη ρακέτα , ο Ολυμπιακός διαθέτει πλέον έναν παίκτη που μπορεί να καλύψει αρκετές αμυντικές αδυναμίες στη γραμμή των ψηλών, ενώ παράλληλα ανεβάζει το επίπεδο της ομαδικής λειτουργίας των ερυθρόλευκων στον τομέα των ριμπάουντ.

Έξι παιχνίδια πριν το τέλος, οι ερυθρόλευκοι εξασφάλισαν μαθηματικά την παρουσία τους στα πλει οφ. Με τα θεωρητικά βατά παιχνίδια που απομένουν στο ΣΕΦ, ένα ακόμα δεδομένο είναι πως τελικά θα τερματίσουν έχοντας κερδίσει το πλεονέκτημα έδρας. Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να βρει ξανά τον εαυτό του. Το δύσκολο ταξίδι που ακολουθεί στη Μαδρίτη δεν αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια ανασύνταξης. Σε μία εβδομάδα, οι πράσινοι θα δοκιμάσουν ξανά τις δυνάμεις τους απέναντι σε μια ομάδα που θα έχει εξίσου μεγάλη ανάγκη για νίκη.