Η Πολωνία δεν είναι η... Dream Team. Δεν είναι όμως και για “πέταμα”, όπως πιθανόν να πίστευαν κάποιοι πριν ξεκινήσει το Eurobasket 2017. Η ομάδα του Μάικ Τέιλορ είναι ακριβώς αυτό: ΟΜΑΔΑ. Ως ομάδα αγωνίζεται. Και για αυτό... έβγαλε την πίστη σε όποια ομάδα βρήκε μπροστά της μέχρι τώρα, ασχέτως αν δεν κέρδισε.

Η Πολωνία θα μπει στο παρκέ σε λίγες ώρες για τον αγώνα με την Ελλάδα (17:30, LIVE Blog από το Sport24.gr) έχοντας το ίδιο ρεκόρ: 1-3. Σε αντίθεση ωστόσο με την Εθνική Ανδρών, οι Πολωνοί ήταν ανταγωνιστικοί σε όλα τα παιχνίδια. Για την ακρίβεια, τα δύο από αυτά – κόντρα σε Φινλανδία και Γαλλία – τα “πάλεψε” μέχρι τέλους, ενώ κόντρα στην Φινλανδία... αυτοκτόνησε.

Έχει παίκτες ποιότητας

Ξεκινώντας από τα βασικά: Η Πολωνία δεν είναι η πιο ποιοτική ομάδα της διοργάνωσης. Δεν αποτελείται όμως και από... ξυλοκόπους. Εκτός αν ξέρει κανείς πολλές ομάδες που αποτελούνται από ξυλοκόπους και σκοράρουν 83.5 πόντους ανά αγώνα (!) όπως οι Πολωνοί σε αυτή την διοργάνωση.

Κινητήριος μοχλός των Πολωνών είναι ο Ματέους Πονίτκα. Ένας εξαιρετικός All around γκαρντ, ο οποίος πραγματοποιεί πολύ καλές εμφανίσεις και είναι αυτός που έχει πιο συχνά τη μπάλα στα χέρια του, δημιουργώντας καταστάσεις για τον εαυτό του και τους άλλους και αριθμεί 14 πόντους, 7.8 ριμπάουντ και 2.5 ασίστ ανά αγώνα.

Μία σχετική ελευθερία κινήσεων παρόμοια με αυτή του Πονίτκα έχει και ο – γνώριμός μας από το πέρασμά του από τον Παναθηναϊκό – Εϊ Τζέι Σλότερ, ο οποίος επίσης σκοράρει 14 πόντους ανά αγώνα. Τρίτος σκόρερ της ομάδας – και πρώτος σε προσπάθειες – είναι ο Άνταμ Βαζίνσκι με 13.8 πόντους ανά αγώνα, με τον έμπειρο γκαρντ/φόργουορντ όμως να σκοράρει κυρίως από plays που υπάρχουν για αυτόν και να έχει εκτελεστικό ρόλο.

Στο ρόστερ των Πολωνών υπάρχει γενικώς μία ισορροπία, αφού προσπαθούν να έχουν δημιουργία και μέσα από το “ζωγραφιστό”, δίνοντας προσπάθειες με πλάτη στο καλάθι στους Άαρον Σελ, Ντάμιαν Κούλιγκ και – κυρίως – τον ύψους 2.16 μέτρων Πρεμζ Καρνόσκι.

Τρέχουν πολύ, σουτάρουν ακόμα περισσότερο

Η Πολωνία είναι μία ομάδα που πρώτα τρέχει και σουτάρει και μετά σκέφτεται. Έχουν ροτέισον 10 παικτών και από αυτούς μπορούν να απειλήσουν από την περιφέρεια οι 9 (!), με τον Καρνόσκι να είναι ο μοναδικός που δεν πηγαίνει μακριά από το καλάθι. Αυτή η... άνεση των Πολωνών βέβαια οφείλεται και στο γεγονός ότι σουτάρουν με το εξαιρετικό 36.9% στα τρίποντα.

Η λογική των Πολωνών είναι να δίνουν τη μπάλα κυρίως στους Πονίτκα και Σλότερ και να δημιουργούν συνθήκες υπερφόρτωσης στη μία πλευρά του παρκέ, ώστε να βγάλουν κάποια στιγμή το ελεύθερο σουτ. Όταν περνάει στο παρκέ ο Καρνόσκι “κατεβάσουν” λίγο ταχύτητα και περνάνε τη μπάλα στον ψηλό τους. Επίσης, αρέσκονται στο να χρησιμοποιούν σε θέση πάουερ φόργουορντ τον Τόμας Γκιέλο (που είναι σμολ φόργουορντ), προκειμένου να αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα και καλύτερες αποστάσεις στην επίθεση.

Η άμυνα βέβαια είναι μία... άλλη ιστορία για τους Πολωνούς. Αν και έχουν αρκετά ψηλά γκαρντ και φόργουορντ έχουν μία δυσκολία να καλύψουν χώρους, ενώ όταν βρίσκεται στο παρκέ ο Καρνόσκι είναι ευάλωτοι σε καταστάσεις Πικ εν Ρολ, προσπαθώντας να “κρύψουν” τον βραδυπόδαρο σέντερ της Ανδόρα. Έχοντας λοιπόν ξεκάθαρα προβλήματα ακολουθούν έναν απλό δρόμο: Παίζουν “κλειστά”, δίνοντας το σουτ στον αντίπαλο.

Ένας αγώνας, ένα αποτέλεσμα

Η Εθνική Ανδρών πάει σε αυτό το παιχνίδι με την ψυχολογία στο... ναδίρ. Τα πράγματα δεν έχουν πάει όπως θέλει στην διοργάνωση. Παρά την άσχημη εικόνα της όμως – και παρά την καλή εικόνα των Πολωνών – αυτό είναι ένα παιχνίδι που μπορεί να πάρει. Αρκεί βέβαια να εμφανιστεί συγκεντρωμένη.

Η Ελλάδα έχει την ποιότητα κοντά στο καλάθι για να “φθείρει” τους Πολωνούς. Έχει αρκετά κορμιά να στείλει πάνω στον Πονίτκα και τον Σλότερ. Μπορεί να προκαλέσει “ασφυξία” στον πόιντ γκαρντ των Πολωνών, Λούκας Κόζαρεκ, στην περιφέρεια. Και μπορεί να “χτυπήσει” τον Καρνόσκι στην άμυνα. Στην θεωρία τουλάχιστον. Ήρθε η ώρα να το κάνει και στην πράξη.