Πριν από την έναρξη του Πανευρωπαϊκού Νέων Ανδρών της Κρήτης, το Sport24.gr παρουσίασε τα δέκα (10) αστέρια της διοργάνωσης . Τους παίκτες που περίμεναν άπαντες να δουν και να διαπιστώσουν σε τι κατάσταση βρίσκονται, με μερικούς εξ αυτών να έχουν μπροστά τους (την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο) από μία μεγάλη πρόκληση.

Στην πράξη, υπήρχαν κάποιοι που δεν δικαιολόγησαν τις προσδοκίες και απογοήτευσαν. Όπως για παράδειγμα ο Santiago Yusta της Ισπανίας, ο οποίος δεν βρέθηκε σε καλή κατάσταση, ειδικά στον ημιτελικό και τον μικρό τελικό, αποτελώντας έναν βασικό λόγο της αδυναμίας της Ισπανίας να κατακτήσει ένα μετάλλιο. Ή σαν τον Furkan Korkmaz, που έδειξε κουρασμένος και δίχως ενέργεια. Ο σούπερ σταρ της Τουρκίας απείχε από την προετοιμασία των γειτόνων, έχασε τα δύο πρώτα παιχνίδια στην Κρήτη λόγω του ταξιδιού του από το Summer League του Las Vegas και.

Αφού ολοκληρώθηκε λοιπόν η διοργάνωση στην Κρήτη, το Sport24.gr επανέρχεται καταγράφοντας τους δέκα (10) παίκτες που ξεχώρισαν το τελευταίο δεκαήμερο.

Βασίλης Χαραλαμπόπουλος (Ελλάδα)

Για τρίτη σερί χρονιά αναδείχθηκε MVP σε Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Βόλος, Χαλκίδα και Κρήτη συνθέτουν το παζλ των ατομικών διακρίσεων για τον 20χρονο φόργουορντ, ο οποίος συνέχισε να αποδεικνύει πως είναι μεγάλο κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ. Οι εμφανίσεις του σε Χανιά και Ηράκλειο ήταν εξαιρετικές, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι έχασε σχεδόν όλη την προετοιμασία λόγω προβλήματος τραυματισμού που αντιμετώπισε στους κοιλιακούς. Στη διάρκεια της διοργάνωσης βρήκε ρυθμό (σ.σ.: δεν έπαιξε σε κανένα φιλικό), με τα παιχνίδια κόντρα σε Λιθουανία, Ισπανία και Ισραήλ να είναι τα καλύτερά του. Δήλωσε δηλαδή "παρών" στα πιο κρίσιμα, όπως έχει κάνει τόσες και τόσες φορές σε αυτή την επταετή διαδρομή του στις εθνικές ομάδες!

Αντώνης Κόνιαρης (Ελλάδα)

Η διαδρομή που έκανε την τελευταία διετία ήταν κάτι παραπάνω από μαραθώνιος. Βρέθηκε πολύ κάτω από το μηδέν, με δύο χειρουργεία να βαραίνουν τους ώμους του, όμως βρήκε τον τρόπο να επιστρέψει. Με εμφατικό τρόπο. Η παρουσία του στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης αποτελεί δικαίωση για την υπομονή που έκανε αυτή την διετία, την προσπάθεια που κατέβαλε στο παρκέ και την επιμονή του να δείξει πως δεν έχει "τελειώσει". Η εικόνα του να πηδάει πιο ψηλά από τον σέντερ της Λιθουανίας στον προημιτελικό στιγμάτισε την πορεία της Ελλάδας μέχρι την κορυφή της Ευρώπης, με τον ίδιο να προσθέτει στο ενεργητικό του το μεγάλο σουτ απέναντι στη "λιέτουβα", αλλά και τα 5/5 τρίποντα που είχε απέναντι στο Ισραήλ, μετά το κακό του ξεκίνημα (και τα 0/5 σουτ).

Tamir Blatt (Ισραήλ)

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι πρόκειται για την αποκάλυψη του Πανευρωπαϊκού Νέων Ανδρών. Δεν υπήρχε άλλωστε διαφορετικός τρόπος προκειμένου το Ισράηλ να φτάσει μέχρι τον τελικό, απέναντι στην Ελλάδα. Ο πλεϊμέικερ της Χαπόελ Χολόν έκανε εντυπωσιακές εμφανίσεις, έδειξε ότι τα γονίδια του πατέρα του, Ντέιβιντ, δούλεψαν άψογα στη δική του περίπτωση. Με 16 πόντους και 10.1 ασίστ κατά μέσο όρο, δεν υπήρχε αμφιβολία πως επρόκειτο για τον καλύτερο "άσο" στην Κρήτη. Η άνεση με την οποία μοίραζε την μπάλα ήταν εντυπωσιακή, ακόμη κι όταν του γινόταν παγίδα στο πικ εν ρολ. Τον βοήθησε σημαντικά το γεγονός πως το Ισραήλ είχε πολλούς καλούς σουτέρ, όπως επίσης πως οι ψηλοί του έκοβαν γρήγορα στο καλάθι.

Tryggvi Hlinason (Ισλανδία)

Μετά το ασημένιο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό Β' Κατηγορίας της Χαλκίδας, η Ισλανδία έκανε μία ακόμη μεγάλη πορεία, αυτή τη φορά στην Α' Κατηγορία. Η παρουσία της στην οκτάδα οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στον ύψους 2μ16 σέντερ, ο οποίος απογείωσε τους αριθμούς του σε σχέση με πέρσι. Για την ακρίβεια, υπερδιπλασίασε τους πόντους του (16.1 από 7.7), ενώ βελτίωσε σημαντικά την στατιστική του στα ριμπάουντ (11.6 από 8.3), κερδίζοντας επάξια μία θέση στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης που φιλοξενήθηκε στην Κρήτη. Κυριάρχησε κοντά στα καλάθια, σε κάποιες περιπτώσεις έμοιαζε να παίζει... μόνος του, κι εκ των πραγμάτων δικαίωσε τις εξαιρετικές συστάσεις που τον συνόδευαν. Πριν από την έναρξη του Πανευρωπαϊκού Νέων Ανδρών, η Βαλένθια φρόντισε να τον υπογράψει με πολυετές συμβόλαιο, οχυρώνοντας τη ρακέτα της σε βάθος χρόνου. Δεν αποκλείεται πάντως να μην προλάβει να τον χαρεί πολύ, αφού η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων αναμένεται να τον στείλει στο ΝΒΑ.

Amine Noua (Γαλλία)

Αυτή τη φορά η Γαλλία δεν είχε κάποιον σούπερ σταρ στη σύνθεσή της, πλην όμως έδειξε πως είναι μία πολύ καλά προπονημένη ομάδα, από την οποία ξεχώρισε ο Amin Noua. Ο πάουερ φόργουορντ της Βιλερμπάν ξεχώρισε για την ικανότητά του να προστατεύσει το καλάθι της ομάδας του, κέρδισε τις περισσότερες μάχες που έδωσε κοντά στις δύο ρακέτες και πήρε εξαιρετικό βαθμό στην Κρήτη. Ήταν μετρημένος στις προσπάθειες που πήρε στη διοργάνωση, κυρίως από την περιφέρεια (6/13), όπου ούτως ή άλλως δεν είναι το δυνατό του σημείο. Η εξέλιξη που έχει παρουσιάσει τα τελευταία χρόνια τον κατατάσσει στη λίστα με τις μεγάλες ελπίδες της Γαλλίας για να επανδρώσουν την ανδρική ομάδα της χώρας σε μία από τις επόμενες μεγάλες διοργανώσεις.

Vanja Marinkovic (Σερβία)

Το "πολυβόλο" της Σερβίας έδειξε στην Κρήτη γιατί το όνομά του ακούστηκε αυτό το καλοκαίρι για τη Φενέρμπαχτσε, πριν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς καταλήξει στην περίπτωση του (πιο έτοιμου για υψηλό επίπεδο) Μάρκο Γκούντουριτς. Ο γκαρντ της Παρτίζαν ήταν ο άνθρωπος που θα καθόριζε εν πολλοίς την πορεία της ομάδας του στην Κρήτη, το γεγονός λοιπόν πως στον προημιτελικό με τη Γαλλία ήταν άστοχος (με 2/8 δίποντα και 1/7 τρίποντα) έπαιξε σημαντικό ρόλο. Κατά τα λοιπά βέβαια, ήταν εξαιρετικός. Ξεκίνησε τη διοργάνωση με "30άρα" απέναντι στην Ιταλία, συνέχισε να σκοράρει με συνέπεια, αν και τα ποσοστά του έπεσαν κατακόρυφα στην πορεία. Είναι χαρακτηριστικό πως με εξαίρεση την πρεμιέρα, μόλις σε ένα ακόμη παιχνίδι είχε περισσότερα από ένα εύστοχα τρίποντα ανά αγώνα, από την άλλη βέβαια με 60.4% στα δίποντα, έδειξε ότι μπορεί να βρει τον δρόμο προς το αντίπαλο καλάθι με κάθε τρόπο.

Omer Yurtseven (Τουρκία)

Ο 20χρονος σέντερ της Τουρκίας ήταν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας του, ειδικά από την στιγμή που ο Furkan Korkmaz απογοήτευσε (σ.σ.: εν μέρει λογικό αφού δεν έκανε προετοιμασία, ενώ προήλθε από το Summer League του Las Vegas). Με το "καλησπέρα" έκανε εντύπωση στην Κρήτη, αφού είχε 16 πόντους και 18 ριμπάουντ απέναντι στο Μαυροβούνιο, δίχως όμως να αποτρέψει την ήττα - σοκ των γειτόνων. Η γενικότερη παρουσία του ήταν θετική, δείχνοντας να έχει βελτιώσει το παιχνίδι του μετά από έναν χρόνο στο κολεγιακό πρωτάθλημα. Η πρώτη ύλη είναι καλή, συνεχίζει να δουλεύει με συνέπεια και αυτό μόνο χαμόγελα φέρνει στους γείτονες, που βλέπουν στο πρόσωπό του τον επόμενο "πύργο" τους.

Laurynas Birutis (Λιθουανία)

Πρόκειται για σέντερ παλαιάς κοπής, βγαλμένο από τα 90s αφού ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζεται χαρακτηρίζεται από την ωμότητα που βγάζει. Είναι μέλος μιας εξαιρετικής φουρνιάς παικτών που έβγαλε η Λιθουανία, αφού έχει στη συλλογή του ένα χάλκινο (2015) και ένα ασημένιο (2016) μετάλλιο. Ήταν πολύ δυνατός κοντά στο καλάθι, τελείωσε τη διοργάνωση με 67.6% στα δίποντα και 69.7% στις βολές, μαζί με 8.1 ριμπάουντ, δικαιολογώντας τα καλά λόγια που ακούγονταν γι αυτόν. Πλην όμως, μοιάζει δύσκολο να βρεθεί στο ΝΒΑ τα επόμενα χρόνια, αφού μοιάζει να είναι περιορισμένων δυνατοτήτων με μικρά περιθώρια βελτίωσης σε συγκεκριμένους τομείς του παιχνιδιού του, όπως το λόου ποστ παιχνίδι και η αντίληψη.

Sviatoslav Mykhailiuk (Ουκρανία)

Η Ουκρανία ήταν η ομάδα που εξαρτιόταν περισσότερο από κάθε άλλη από έναν παίκτη, εν προκειμένω τον Sviatoslav Mykhailiuk. Ο 20χρονος γκαρντ ήταν ένα μεγάλο ερωτηματικό, αφού άπαντες περίμεναν να δουν την εξέλιξή του μετά την περσινή μέτρια παρουσία του στην εθνική ομάδα. Στην πράξη φάνηκε πως έχει βελτιώσει πολλούς τομείς του παιχνιδιού του, δίχως να απολέσει την ταυτότητα του ηγέτη και σκόρερ που κουβαλάει εδώ και μία πενταετία, σε κάθε μεγάλη διοργάνωση που συμμετέχει με την Ουκρανία. Με 20.4 πόντους ανά αγώνα ήταν ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης, αλλά κι ο γκαρντ με τον μεγαλύτερο αριθμό ριμπάουντ (6.4) κατά μέσο όρο. Το πρόσημο της παρουσίας του στην Κρήτη είναι απόλυτα θετικό.

Moritz Wagner (Γερμανία)

Παρότι δεν ξεκίνησε καλά τη διοργάνωση, έχοντας μόλις 14 πόντους και 12 ριμπάουντ στα δύο πρώτα παιχνίδια, ακολούθως "εκτοξεύθηκε". Ανέβαζε διαρκώς τους αριθμούς του, φτάνοντας στο σημείο να σημειώσει 32 πόντους (!) στο τελευταίο παιχνίδι στην Κρήτη, απέναντι στην Ισλανδία. Στα νοκ άουτ παιχνίδια ήταν καθοριστικός για τη Γερμανία, προσφέροντας τόσο σε επίθεση όσο και σε άμυνα, αφού χρησιμοποιούσε εξαιρετικά το κορμί του. Ειδικά απέναντι στην Τουρκία, στο πρώτο νοκ άουτ, έκανε σπουδαία δουλειά απέναντι στον Omer Yurtseven, κερδίζοντας μία θέση στα μπλοκάκια των scouts που βρέθηκαν στο Ηράκλειο. Η διετής εμπειρία του από το NCAA, όπου αγωνίζεται με τη φανέλα του Michigan, τον έχει βοηθήσει σωματικά και αγωνιστικά.