Μετά από έξι χρόνια παρουσίας στις μικρές εθνικές ομάδες, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος θα δώσει τις τελευταίες του παραστάσεις με το εθνόσημο στις μικρές ηλικίες. Ομοίως κι οι συμπαίκτες του που είναι γεννημένοι το '97, όπως ο Αντώνης Κόνιαρης, ο Δημήτρης Φλιώνης και ο Διονύσης Σκουλίδας, που τον... συνοδεύουν σε όλη αυτή τη διαδρομή.

Με την ιδιότητα του αρχηγού πλέον, κι αφού έχει ζήσει από κοντά κι ένα τουρνουά των "μεγάλων", πέρσι στο προ-ολυμπιακό της Ιταλίας, ο 20χρονος φόργουορντ ετοιμάζεται να γράψει τον επίλογο της παρουσίας του στα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα της Ελλάδας, πριν κάνει το άλμα για την Εθνική Ανδρών -για μόνιμη εγκατάσταση πλέον. Ο παίκτης του Παναθηναϊκού μίλησε στο Sport24.gr για την τελευταία παράσταση των 97άρηδων, εξηγώντας πως " δεν είναι μόνο για μένα το τελευταίο τουρνουά, είναι για πολλά ακόμη παιδιά. Δεν το έχω σκεφτεί να σου πω την αλήθεια, τώρα που μου το λες είναι η πρώτη φορά που βάζω κάτι τέτοιο στο μυαλό μου. Μακάρι να τελειώσει ωραία αυτή η χρονιά".

Από το 2012, όταν βρέθηκε για πρώτη φορά στην Παίδων μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πάρα πολλά. Κι ο χρόνος κύλησε νεράκι. Ή μήπως όχι; " Δεν πέρασαν τόσο γρήγορα τα χρόνια, όσο λες. Είναι βέβαια πολύ ευχάριστες αναμνήσεις. Κάθε καλοκαίρι περνούσε βέβαια πολύ γρήγορα γιατί ήμασταν μια πολύ καλή παρέα, όσο τετριμμένο κι αν ακουστεί. Μαζευόμασταν και πραγματικά διασκεδάζαμε αυτό που κάναμε, που δουλεύαμε όλοι μαζί και περνούσαμε τόσο καιρό μαζί", επεσήμανε πριν σταθεί στο "κλειδί" αυτής της διαδρομής: η παρέα που έχει δημιουργηθεί.

" Παίζει μεγάλο ρόλο αυτό στην ψυχολογία μας. Δεν νιώθουμε ότι χάνουμε το καλοκαίρι μας, γιατί είμαστε μια παρέα, φίλοι όλοι μας, που κάνουμε παρέα κι εκτός παρκέ. Τον χειμώνα, για παράδειγμα. Είναι διαφορετικό όλο αυτό, για εμάς αυτό είναι σαν τη Μύκονο. Τι εννοώ; Όπως βλέπουν όλοι τις διακοπές στη Μύκονο, βλέπουμε εμείς την προετοιμασία με την Εθνική ομάδα. Περνάμε καλά και το απολαμβάνουμε, δίχως να σκεφτόμαστε την κούραση ή κάτι άλλο".

Δεδομένης της απουσίας του Γιώργου Παπαγιάννη , καλώς ή κακώς όλοι θα μιλάνε για εκείνον. Το βάρος, η πίεση, η ευθύνη θα βαραίνει κατά κύριο λόγο εκείνον. Γι αυτό κιόλας αποτελεί τον πρώτο "στόχο" των δημοσιογράφων, από αυτή τη φουρνιά: " Με ενοχλεί αυτό, είναι η αλήθεια. Πιστεύω ότι είναι άδικο, γιατί όλοι μας εδώ έχουμε ρόλο και φιλοδοξίες. Πρέπει να δίνεται δημοσιότητα σε όλη την ομάδα, όχι μόνο σε έναν παίκτη, εν προκειμένω εμένα. Δεν κάνει καλό στην ομάδα αυτό", εξήγησε για να προσθέσει αναφορικά με το "πρέπει" που θα συνοδεύει κάθε του κίνηση στο παρκέ:

" Κάνεις λάθος, δεν είναι έτσι. Πολλά από αυτά τα παιδιά μπορούν να σηκώσουν το βάρος της ευθύνης σε αυτή την ομάδα. Δεν υπάρχω μόνο εγώ στην ομάδα, είμαστε ένα σύνολο που θα παλέψει για ό,τι καλύτερο στην Κρήτη".

Όταν ρωτήθηκε για την πίεση που πιθανότατα νιώθουν αυτός κι οι συμπαίκτες του επειδή παίζουν εντός έδρας και -καλώς ή κακώς- υπάρχουν φιλοδοξίες για ένα μετάλλιο, απάντησε πως " πίεση δεν υπάρχει φέτος. Μπορώ να σου πω ότι πίεση είχαμε πριν από δύο χρόνια στον Βόλο, με την άποψη ότι είχαμε ένα "πρέπει" να μας συνοδεύει, για την κατάκτηση ενός μεταλλίου. Πλέον είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα, οι 97αρηδες έχουμε μπροστά μας την τελευταία χρονιά στην Εθνική Νέων Ανδρών, οπότε δεν χρειάζεται να χαλάμε το μυαλό μας με κάτι άλλο. Ως φουρνιά, έχουμε φέρει επιτυχίες στη χώρα, οπότε δεν αγχωνόμαστε για κάτι".

Όσο για το μεγάλο "όπλο" της Εθνικής Νέων Ανδρών; " Η φιλοσοφία παραμένει ίδια", ανέφερε για να καταλήξει λέγοντας πως " αλλάζουν κάποια μικρά πράγματα, σε άμυνα και επίθεση, αλλά κατά βάση θα πορευτούμε με τις ίδιες αρχές και στόχευση. Ο προπονητής παραμένει ίδιος, τα περισσότερα παιδιά ήμασταν στην ομάδα τα τελευταία χρόνια, οπότε ξεκινάμε από μία καλή και ασφαλή βάση. Μέσα από αυτό θα επιδιώξουμε να "χτίσουμε" κάτι καλό".