Κυριακή 21 Ιουνίου, 1987... Μία εβδομάδα μετά τον άθλο της Εθνικής στο Eurobasket, τα ανοιχτά γήπεδα στο ΣΕΦ έχουν πλημμυρίσει από εκατοντάδες παιδιά. Από το πρωί μέχρι τη Δύση του Ηλίου, αμέτρητοι εκκολαπτόμενοι μπασκετμπολίστες προσπαθούν να βρουν ένα άδειο καλάθι για να σουτάρουν.

Τρεις εβδομάδες πριν, οι δεκάδες μπασκέτες στα ανοιχτά του ΣΕΦ ήταν εντελώς άδειες...

Αύγουστος 1987... Προπόνηση παιδικής ομάδας μπάσκετ σε κλειστό της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά. Πάνω από 100 παιδιά έχουν μαζευτεί στο πρώτο ραντεβού. Ο νέος κόουτς δεν πιστεύει στα μάτια του. " Πόσοι από εσάς ήταν εδώ πριν από το EuroBasket;", ρωτάει. Μόνο 10 παιδιά σηκώνουν το χέρι.

Αυτά είναι δύο απλά παραδείγματα για να καταλάβει κανείς τη διαφορά ανάμεσα του ελληνικού μπάσκετ, που χωρίζεται στην Προ Eurobasket εποχή και στην μετά Eurobasket περίοδο. Τα χρόνια πέρασαν, φτάνοντας πλέον μερικές μόνο ημέρες από τη συμπλήρωση των τριάντα ετών από εκείνο το μαγικό -για την Ελλάδα- βράδυ. Αυτή τη ραψωδία κατέγραψε ο Γιάννης Φιλέρης, στο " 87 - Τίποτα δεν μας σταμάτησε" . Το πρώτο βιβλίο της Physical Goods με τη σφραγίδα της 24MEDIA, για την ιστορία που άλλαξε τον ελληνικό αθλητισμό.

Πριν από τον άθλο του 1987, το μπάσκετ και το βόλεϊ συναγωνίζονταν για τη δεύτερη θέση σε δημοτικότητα στα σπορ εντός συνόρων. Μετά τον άθλο, το μπάσκετ άφησε μια για πάντα πίσω το βόλεϊ (παρότι την ίδια χρονιά η Εθνική πήρε το χάλκινο μετάλλιο στο δικό της Ευρωπαϊκό) και άρχισε να κοιτάζει στα μάτια το ποδόσφαιρο.

Φυσικά και δεν ανακαλύφθηκε το μπάσκετ το 1987... Φυσικά και υπήρχαν φανατικοί υποστηριχτές του, αλλά και σημαντικές διακρίσεις για τα δεδομένα της εποχής. Η 10η θέση στο Παγκόσμιο του 1986 ήταν ένα μήνυμα, ουδείς όμως φανταζόταν αυτό που θα ακoλουθήσει τα επόμενα 30 χρόνια.

Οι επόμενοι σταρ...

Το χρυσό του 1987, λοιπόν, έφερε χιλιάδες παιδιά στα γήπεδα του μπάσκετ. Η κυβέρνηση μοίρασε εκατοντάδες μπάλες στα σχολεία, σιγά, σιγά άρχισαν να ξεφυτρώνουν παντού κλειστά γήπεδα. Ειδικά όταν ανέλαβε Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού ο Γιώργος Βασιλακόπουλος.

Τα πολλά παιδιά αύξησαν και τις πιθανότητες να αναδειχθούν σπουδαίοι Ελληνες παίκτες, τα πολλά γήπεδα βοήθησαν στην γρήγορη εξέλιξή τους και κάπως έτσι δημιουργήθηκαν οι επόμενο σταρ. Ο 13χρονος στο EuroBasket Φραγκίσκος Αλβέρτης άρχισε τότε το μπάσκετ, το ίδιο και οι παίκτες που αποτέλεσαν τους Παγκόσμιους Εφηβους του 1995. Οι γεννημένοι το 1976 και το 1977 μπασκετμπολίστες πήραν ώθηση από τον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τους υπόλοιπους και παρέλαβαν τη σκυτάλη. Το ίδιο και ο Θοδωρής Παπαλουκάς, Νίκος Χατζηβρέττας, Δήμος Ντικούδης και άλλοι σπουδαίοι που δεν είχαν την τύχη να χωρέσουν στη 12αδα του Παγκόσμιου (προτιμήθηκαν κυρίως οι 76ηδες), αλλά έγραψαν τις επόμενες χρυσές σελίδες του ελληνικού μπάσκετ.

Ε, μετά τη συνέχεια την ξέρετε. Ο ένας έφερε τον άλλο, οι υπόλοιποι μεγάλωσαν με τη φήμη και τις βιντεοκασέτες του 1987, το μπάσκετ έγινε το αγαπημένο άθλημα του Ελληνα και στη συνέχεια ανέλαβε η παρέα που πήρε το χρυσό το 2005. Ομως το Eurobasket στο ΣΕΦ ήταν, είναι και θα είναι το σημείο αναφοράς... Γιατί τελικά τίποτα, τίποτα δεν μας σταμάτησε. Όπως μπορείτε να διαβάσετε κι ίδιοι στο " 87 - Τίποτα δεν μας σταμάτησε ", το πρώτο βιβλίο της Physical Goods με τη σφραγίδα της 24MEDIA. Η ιστορία που άλλαξε τον ελληνικό αθλητισμό από τον Γιάννη Φιλέρη.