Η Εθνική U18 ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις της στο Eurobasket U18 του Βόλου κατακτώντας την 4η θέση. Η πορεία της ομάδας κρίνεται επιτυχημένη. Το θέμα όμως δεν θα έπρεπε ποτέ να είναι μία πορεία.

Η ομάδα του Γιώργου Βλασσόπουλου (που παρατάχθηκε με δύο σημαντικές απουσίες στην γραμμή των ψηλών – τους Ανδρέα Τσουμάνη του Ολυμπιακού και Δημήτρη Καραΐσκο του Ολντ Ντομίνιον) έφτασε πολύ πιο μακριά από ότι η Εθνική U19 στο Παγκόσμιο U19 της Κρήτης και η Εθνική U20 στο Eurobasket U20 του Ισραήλ, οι οποίες κατέκτησαν την 10η και την 9η θέση αντίστοιχα. Στα μάτια κάποιων, έσωσε κάπως τα προσχήματα για το ελληνικό μπάσκετ, αν και αυτό θα έπρεπε να είναι το τελευταίο που απασχολεί τον κόσμο.

Οι επιτυχίες σε αυτές τις ηλικίες δείχνουν πολλά, κυρίως για το πραγματικό ταλέντο μίας φουρνιάς. Πολύ συχνά όμως δεν δείχνουν και τίποτα. Μία καλή πορεία είναι συνδυασμός πολλών πραγμάτων και συγκυριών. Όπως λοιπόν οι συγκυρίες ήταν εναντίον της Εθνικής U20 στο Ισραήλ, ήταν εμφανώς υπέρ της Εθνικής U18 στον Βόλο. Από τις διασταυρώσεις στην φάση των 16 και των 8, μέχρι το πλεονέκτημα έδρας (με ό,τι αυτό συνεπάγεται) και κάποια τυχερά καλάθια.

Απαραίτητη παρένθεση: Η Ελλάδα δεν έχει... μονοπώλιο τις καλές πορείες παίζοντας στην έδρα της. Παραδοσιακά οι χώρες που φιλοξενούν μία διοργάνωση τυχαίνουν εύνοιας. Από καλή κλήρωση και καλά σταυρώματα, μέχρι συμπαθητικές διαιτησίες. Μόλις πριν έναν χρόνο εξάλλου, η Λετονία κατέκτησε την 2η θέση στο Eurobasket U18 που φιλοξένησε, ενώ κανονικά δεν έπρεπε καν να αγωνιστεί σε αυτό – αφού έναν χρόνο νωρίτερα είχε υποβιβαστεί, έχοντας εντυπωσιακά σταυρώματα μέχρι να φτάσει στον τελικό.

Κλείνοντας αυτή την παρένθεση, το θέμα δεν είναι άλλο από τον έλεγχο της ομάδας, αλλά και των παικτών ξεχωριστά. Ένας έλεγχος που οφείλει να βασιστεί σε ρεαλιστικά κριτήρια και με μειωμένους σφυγμούς. Όπως δεν χρειάζεται να ενθουσιαστεί κάποιος από την 4η θέση, έτσι δεν πρέπει να “σταυρώσει” νεαρούς παίκτες που πάνω στον εκνευρισμό τους στον μικρό τελικό (και όχι μόνο) προχώρησαν σε κινήσεις που είναι σίγουρο ότι μετάνιωσαν. Σαφώς και δεν πρέπει να γίνει... γαργάρα αυτό και οφείλουν να παρθούν μέτρα, αλλά δεν είναι σωστό να κριθούν τόσο αυστηρά 18χρονα παιδιά που ένιωθαν απογοήτευση ή – ακόμα χειρότερα – υπερβολική πίεση.

Με λίγα λόγια, το συμπέρασμα είναι ότι γενικώς πρέπει να μπουν... όρια σε όλα τα επίπεδα. Γενικώς και ειδικώς.

Αφήνοντας όλα αυτά στην άκρη, το Sport24.gr δίνει τον έλεγχο προόδου στους 12 παίκτες που εκπροσώπησαν την Ελλάδα στο Eurobasket U18 του Βόλου.

Άρης Σωτηρίου (2001, 2.03 μέτρα, φόργουορντ)

Οι αριθμοί του : 10.7 πόντοι, 6.6 ριμπάουντ, 1.4 ασίστ και 1.3 κλεψίματα μέσο όρο σε 30 λεπτά συμμετοχής

Με λίγα λόγια: Ο νεαρός φόργουορντ συνέχισε από εκεί που σταμάτησε στο Παγκόσμιο U19. Ο Σωτηρίου ήταν από τους στυλοβάτες αυτής της ομάδας, παίρνοντας σημαντικές πρωτοβουλίες, ειδικά στα πρώτα παιχνίδια, όταν οι Ρογκαβόπουλος και Καράμπελας ήταν εμφανώς αγχωμένοι, έχοντας ως κύριο όπλο ότι – πολύ απλά – δεν φοβάται κανέναν. Το γεγονός ότι έδειξε σε δύο συνεχόμενα τουρνουά ότι μπορεί να διαχειριστεί την πίεση δείχνει αρκετά για τον χαρακτήρα του νεαρού φόργουορντ, ο οποίος ετοιμάζει βαλίτσες για το NCAA,αφού η νέα σεζόν θα τον βρει στο Κολέγιο του Τέξας A&M.

Ο Σωτηρίου είναι ένας κόμπο φόργουορντ, ο οποίος έχει ένα εξαιρετικό πρώτο βήμα και μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση με ευκολία, κάτι που του έδωσε πλεονέκτημα απέναντι στους αντίπαλους πάουερ φόργουορντ. Δεν φοβάται να βάλει το σώμα του στην φωτιά και να κοντράρει πιο ψηλούς και αθλητικούς αντιπάλους, ενώ είναι εξαιρετικός ριμπάουντερ. Έχει βέβαια τα ψεγάδια του, με σημαντικότερο το σουτ του, απόρροια του γεγονότος ότι αλλάζει συνεχώς μηχανική (άλλοτε με άλμα, άλλοτε χωρίς), πετώντας τον αγκώνα προς τα έξω. Σε γενικές γραμμές ωστόσο ήταν ξεκάθαρα από τους διακριθέντες της ομάδας.

Βαλάνης Κουρτίδης (2001, 2.03 μέτρα, φόργουορντ)

Οι αριθμοί του: 6.6 πόντοι, 3.7 ριμπάουντ και 1.6 ασίστ μέσο όρο σε 26 λεπτά συμμετοχής

Με λίγα λόγια: Ο φόργουορντ του Άρη είχε ένα από τα πιο μπασκετικά κορμιά στην ομάδα. Ψηλός, μακρύς, σε καλό επίπεδο αθλητικότητας, ο Κουρτίδης είχε αρκετές καλές στιγμές στο τουρνουά, αλλά και μία αστάθεια στην απόδοσή του.

Ο Κουρτίδης έχει μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία, ωστόσο αυτή τη στιγμή το στυλ παιχνιδιού του ταιριάζει περισσότερο στην θέση του πάουερ φόργουορντ παρά σε αυτό του σμολ φόργουορντ, αφού υστερεί στο μακρινό σουτ και στον χειρισμό της μπάλας. Έχει βέβαια κάποιες ενδιαφέρουσες κινήσεις με πλάτη στο καλάθι. Αν θελήσει να γίνει πάουερ φόργουορντ στο μέλλον, πρέπει να “γεμίσει” το κορμί του. Αν θελήσει να αγωνιστεί ως σμολ φόργουορντ, οφείλει να βελτιωθεί στο σουτ και τον χειρισμό της μπάλας, αλλά και στα πλάγια βήματα.

Ζώης Καράμπελας (2001, 1.85 μέτρα, γκαρντ)

Οι αριθμοί του: 7.1 πόντοι, 3.6 ριμπάουντ, 4.3 ασίστ και 1.7 κλεψίματα μέσο όρο σε 28 λεπτά συμμετοχής

Με λίγα λόγια: Η λέξη “αγχωμένος” μοιάζει μικρή για να περιγράψει την εικόνα του Ζώη Καράμπελα σε αυτό το τουρνουά. Ο γκαρντ του Περιστερίου ήταν ξεκάθαρο πως ένιωθε να πέφτει τεράστια πίεση πάνω στους ώμους του σε αυτό το τουρνουά και αυτό φαινόταν στις κινήσεις του και τις αντιδράσεις του. Ο κόσμος το ξεχνάει επειδή τον έβλεπε να παίζει με το Περιστέρι στην Basket League, αλλά ο Καράμπελας είναι ακόμα 18 χρονών και χρειάζεται υπομονή και προσοχή από όλους. Στα μάτια του κόσμου ο Καράμπελας έκανε κακό τουρνουά, κυρίως λόγω των απαιτήσεων που υπήρχαν από αυτόν. Στην πραγματικότητα, ήταν ένα τουρνουά γεμάτο σκαμπανεβάσματα, απόρροια της πίεσης που χρειάστηκε να διαχειριστεί.

Ο Καράμπελας έχει πολλά καλά στοιχεία στο παιχνίδι του. Διαθέτει εκρηκτικό πρώτο βήμα, διαβάζει καλά τις γωνίες πάσας, παίζει ήδη εξαιρετικά το Πικ εν Ρολ και δείχνει ατρόμητος. Ακόμα όμως δεν έχει μάθει να βάζει φρένο και να ελέγχει τον ρυθμό και έχει πίεση κόντρα σε πιο ψηλά και αθλητικά γκαρντ. Έχει ωστόσο το ταλέντο για να μπορέσει να γίνει ένας παίκτης υψηλού επιπέδου, αρκεί να συνεχίσει να δουλεύει σκληρά.

Αλέξανδρος Νικολαΐδης (2002, 1.86 μέτρα, γκαρντ)

Οι αριθμοί του : 11.7 πόντοι, 3.7 ριμπάουντ, 1.9 ασίστ και 1.4 κλεψίματα μέσο όρο σε 23 λεπτά συμμετοχής

Με λίγα λόγια: Κατά πολλούς ήταν από η αποκάλυψη του τουρνουά. Οι πιο μυημένοι βέβαια γνώρισαν τον Νικολαΐδη από την εξαιρετική παρουσία του στο Eurobasket U16 του Νόβι Σαντ το καλοκαιρι του 2018, όταν είχε ξεχωρίσει μαζί με τον Ανδρέα Καλόγηρο, τον Ιωσήφ Κολοβέρο και τον Αναστάσιο Κωστόπουλο. Όπως και να έχει, ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης ήταν εκ των κορυφαίων της Εθνικής U18 στον Βόλο, σηκώνοντας το βάρος της οργάνωσης, κρατώντας την ομάδα μαζί με τον Σωτηρίου όταν οι συμπαίκτες τους φάνηκε να “βυθίζονται” από το άγχος.

Ο Νικολαΐδης είναι ένας κοντρολαρισμένος, ταχύς (αλλά όχι εκρηκτικός) γκαρντ με μακριά άκρα, ο οποίος προσφέρει ηρεμία στην ομάδα. Το σουτ του μετά από ντρίμπλα από μέση απόσταση είναι το βασικό του όπλο, ενώ στην άμυνα είναι εξαιρετικός στην πίεση πάνω στην μπάλα. Την ίδια στιγμή, η αλήθεια είναι ότι προς το παρόν δεν μπορεί να θεωρηθεί απειλή από την περιφέρεια και πρέπει να δυναμώσει τον κορμό του για να αντέξει το “ξύλο” στο επόμενο επίπεδο, ενώ πρέπει να διαβάζει το παιχνίδι καλύτερα.

Δημήτρης Κλωνάρας (2001, 1.95 μέτρα, γκαρντ)

Οι αριθμοί του: 3.2 πόντοι και 2.2 ριμπάουντ μέσο όρο σε 9 λεπτά συμμετοχής

Με λίγα λόγια: Ο άτυχος της Εθνικής, αφού τραυματίστηκε στον αγώνα με την Σλοβενία στην φάση των ομίλων (διάστρεμμα), με αποτέλεσμα να αγωνιστεί ελάχιστα έκτοτε, αφού ήταν ξεκάθαρο ότι ο τραυματισμός του τον εμπόδιζε.

Ο Κλωνάρας είναι ένας αριστερόχειρας γκαρντ που έχει εξαιρετικό μέγεθος για γκαρντ και τρέχει εξαιρετικά το γήπεδο, ενώ κινείται εξαιρετικά χωρίς την μπάλα. Η έλλειψη εκρηκτικότητας τον πληγώνει σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός, ενώ πρέπει και αυτός να δουλέψει στο σουτ του, αφού δεν έχει σταθερή μηχανική. Έχει παρόλα αυτά κάποια καλά στοιχεία, στα οποία λογικά θα δουλέψει αρκετά στις ΗΠΑ, αφού η νέα σεζόν θα τον βρει στο Κολέγιο του Καλιφόρνια και το NCAA.

Φώτης Γεωργαλάς (2001, 2.03 μέτρα, σέντερ)

Οι αριθμοί του: 3.6 πόντοι και 3.3 ριμπάουντ μέσο όρο σε 12 λεπτά συμμετοχής

Με λίγα λόγια: Ο σέντερ του Ηρακλή είχε με διαφορά το πιο γυμνασμένο κορμί στην Εθνική U18, θυμίζοντας άνδρα ανάμεσα σε παιδάκια. Εξαιρετικά γυμνασμένος και φιλότιμος, κέρδισε και έχασε μάχες ως back up σέντερ.

Ο Γεωργαλάς είναι ένας αθλητικός (για τα ελληνικά δεδομένα) σέντερ, που παίζει καλά το Πικ εν Ρολ και παλεύει στα ριμπάουντ. Οφείλει ωστόσο να δουλέψει περισσότερο στην τεχνική του και να προσθέσει περισσότερες επιλογές στο παιχνίδι του με πλάτη και πρόσωπο στο καλάθι.

Νίκος Ρογκαβόπουλος (2001, 2.03 μέτρα, γκαρντ/φόργουορντ)

Οι αριθμοί του : 11.7 πόντοι, 8.4 ριμπάουντ, 2 ασίστ και 1.1 κλεψίματα μέσο όρο σε 30 λεπτά συμμετοχής

Με λίγα λόγια: Ο παίκτης που πιθανότατα κλήθηκε – χωρίς λόγο – να διαχειριστεί τη μεγαλύτερη πίεση από κάθε άλλον συμπαίκτη του μαζί με τον Καράμπελα, με αποτέλεσμα να λυγίζει στην φάση των ομίλων. Ο γκαρντ/φόργουορντ της ΑΕΚ έμοιαζε να ένιωθε πως πρέπει να σηκώσει όλη την ομάδα, με αποτέλεσμα στην φάση των ομίλων να είναι η σκιά του εαυτού του και να βγάζει πολύ εκνευρισμό, πριν συνέλθει στην τελική φάση και οδηγήσει την Ελλάδα στην 4η θέση, κερδίζοντας μία θέση στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης.

Ο Ρογκαβόπουλος είναι ένας παίκτης με στοιχεία που σπανίζουν στο ελληνικό μπάσκετ. Έχει εξαιρετική επαφή με το καλάθι, μπορεί να δημιουργήσει το δικό του σουτ, κινείται εξαιρετικά χωρίς την μπάλα, παλεύει στα ριμπάουντ, μπορεί – όταν έχει κίνητρο και καθαρό μυαλό – να δει γήπεδο. Την ίδια στιγμή όμως πρέπει – αρχικά – να μειώσει το άγχος του και να μπλοκάρει (όσο αυτό είναι δυνατό) τον θόρυβο που υπάρχει γύρω του. Πρέπει να βελτιώσει τις επιλογές του στην επίθεση και να μην νιώθει την ανάγκη να σουτάρει σε κάθε ευκαιρία σαν να έχει να αποδείξει κάτι. Κοινώς, πρέπει να αφήνει το παιχνίδι να έρθει σε αυτόν και να μην είναι ανυπόμονος. Κάτι που για να συμβεί βέβαια, πρέπει πρώτα να πάρει χρόνο συμμετοχής προκειμένου να μάθει από τα λάθη του.

Στέφανος Ματσάγγος (2001, 1.92 μέτρα, γκαρντ)

Οι αριθμοί του: 0.3 πόντοι και 0.7 ριμπάουντ μέσο όρο σε 6.5 λεπτά συμμετοχής

Με λίγα λόγια: Ο γκαρντ του Πρωτέα Βούλας είχε μικρό ρόλο, αφού έπεσε σε μία φορτωμένη γραμμή γκαρντ. Ακόμα κι έτσι μπόρεσε να δείξει κάποια πράγματα που είχε δείξει και στο πρωτάθλημα της Β' Εθνικής, όπου είχε ρόλο.

Ο Ματσάγγος είναι ένας γκαρντ με καλή επαφή με το καλάθι, που μπορεί να παίξει το Πικ εν ρολ ως δεύτερος δημιουργός και δείχνει ώρες-ώρες απλώς να βρίσκεται στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή και στις δύο πλευρές του παρκέ. Για να ανέβει επίπεδο πάντως πρέπει αρχικά να δυναμώσει το σώμα του, να διαβάζει καλύτερα το παιχνίδι και να μην φοβάται να πάρει πρωτοβουλίες.

Ανδρέας Καλόγηρος (2002, 2.03 μέτρα, φόργουορντ)

Οι αριθμοί του: 1.3 πόντοι και 0.7 ριμπάουντ μέσο όρο σε 7 λεπτά συμμετοχής

Με λίγα λόγια: Ο κορυφαίος παίκτης της Εθνικής Παίδων στο Eurobasket U16 του Νόβι Σαντ το 2016 και βενιαμίν της ομάδας στον Βόλο, είχε περισσότερο συμπληρωματικό ρόλο σε αυτή την ομάδα, κάτι λογικό.

Ο Καλόγηρος είναι ένας αριστερόχειρας κόμπο φόργουορντ – που προς το παρόν παίζει περισσότερο ως πάουερ φόργουορντ – που παίζει με πάθος και έχει ένα ενδιαφέρον επιθετικό ρεπερτόριο, ειδικά όταν παίρνει την μπάλα σε κίνηση. Όπως αρκετοί παίκτες της γενιάς του, πρέπει και αυτός να βελτιωθεί στο σουτ και να δουλέψει λίγο περισσότερο στο σώμα του προκειμένου να αντέξει στις δυνατές μάχες στο επόμενο επίπεδο.

Κώστας Κάδρας (2001, 2.05 μέτρα, σέντερ)

Οι αριθμοί του : 4.9 πόντοι, 2 ριμπάουντ και 1.6 κοψίματα μέσο όρο σε 15 λεπτά συμμετοχής

Με λίγα λόγια: Ο βασικός σέντερ της Εθνικής U18 και ανά διαστήματα από τα σημεία αναφοράς στην επίθεση όταν χρειαζόταν παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι. Ο Κάδρας χρειάστηκε να τα βάλει με θηρία, παίκτες πολύ ψηλότερους και αθλητικούς από αυτόν, κάνοντας ό,τι μπορούσε.

Ο σέντερ του Περιστερίου είναι ένας ψηλός με καλές κινήσεις με πλάτη στο καλάθι, ο οποίος παίζει σε καλό επίπεδο το Πικ εν Ρολ. Η έλλειψη αθλητικών προσόντων του στοιχίζει όμως και στις δύο πλευρές του παρκέ. Για να ανέβει επίπεδο ο Κάδρας οφείλει να δουλέψει στο σώμα του και να προσθέσει ένα σταθερό σουτ από μέση απόσταση για να μπορέσει να δημιουργεί περισσότερα προβλήματα.

Βασίλης Σταυρακούκας (2001, 1.90 μέτρα, γκαρντ)

Οι αριθμοί του: 3 πόντοι και 1.1 ριμπάουντ μέσο όρο σε 11 λεπτά συμμετοχής

Με λίγα λόγια: Ο γκαρντ του Περιστερίου ήταν συχνά κάτι ανάμεσα στην 2η και 3η αλλαγή αυτής της ομάδας, παίζοντας στα “φτερά”, προκειμένου να ανοίξει το γήπεδο με το σουτ του με τα αποτελέσματα να είναι ανάμικτα, αφού κλήθηκε να αντιμετωπίσει εκρηκτικούς παίκτες.

Ο Σταυρακούκας θεωρείται ένας από τους καλύτερους (κατά άλλους ο καλύτερος) σουτέρ της γενιάς του στην χώρα μας κι ας σούταρε μόλις με 31% στην διοργάνωση (το οποίο πάντως ήταν το καλύτερο ποσοστό από Έλληνα παίκτη). Έχει ενδιαφέρουσα μηχανική και κινείται εξαιρετικά χωρίς την μπάλα. Υστερεί ωστόσο σε ταχύτητα και τα πλάγια βήματά του θέλουν δουλειά, τομείς στους οποίους οφείλει να εστιάσει από εδώ και πέρα.

Παναγιώτης Τσάμης (2002, 2.04 μέτρα, σέντερ)

Οι αριθμοί του: 2.3 πόντοι, 3.4 ριμπάουντ και 1 κόψιμο μέσο όρο σε 10 λεπτά συμμετοχής

Με λίγα λόγια: Ο Παναγιώτη Τσάμης είχε έναν ρόλο ανάμεσα σε δεύτερο και τρίτο σέντερ, μπαίνοντας για να προσφέρει κάτι διαφορετικό σε σχέση με τους Κάδρας και Γεωργαλά με τα μακριά του χέρια. Είχε καλές και κακές στιγμές, με χειρότερη ένα αχρείαστο και επικίνδυνο φάουλ στον μικρό τελικό κόντρα στην Σλοβενία, για το οποίο έδειξε άμεσα ότι μετάνιωσε και λογικά τον “ξύπνησε”, αφού από το ύφος του καταλάβαινε κάποιος ότι δεν θα ήθελε να ξανακάνει κάτι τέτοιο.

Ο Τσάμης είναι ένας παίκτης με ενδιαφέροντα στοιχεία. Ψηλός, μακρύς και αρκετά αθλητικός, με αίσθηση του ριμπάουντ και με ενεργά χέρια που τον βοηθούν στην άμυνα, ενώ παράλληλα είναι θετικός σε κατάστασεις Πικ εν Ρολ. Προς το παρόν πάντως είναι ακόμα άγουρος στην επίθεση, ενώ στην άμυνα έχει προβλήματα στην κάλυψη του Πικ εν Ρολ, αφού έχοντας μέτρια πλάγια βήματα φοβάται να ακολουθήσει τον αντίπαλο περιφερειακό.

Photo Credits: FIBA, Eurokinissi