ΜΠΑΣΚΕΤ

Νίκος Μίχαλος: Ένας πιστολέρο μίας άλλης εποχής

Νίκος Μίχαλος: Ένας πιστολέρο μίας άλλης εποχής
EUROKINISSI

Ο Νίκος Μίχαλος ήταν ένας παίκτης φτιαγμένος από διαφορετικό υλικό. Η επαφή του με το καλάθι ήταν ερωτική. Οι 46 πόντοι που σημείωσε κόντρα στον Ερμή Αγιάς ήρθαν να το θυμίσουν αυτό σε όλους.

Ο Νίκος Μίχαλος διανύει το 42ο έτος της ηλικίας του. Για την ακρίβεια, στις 21 Μαϊου θα γίνει 42 ετών. Δεν είναι ο παίκτης που κάποτε σημείωνε 20αρες και 30αρες για.. πρωινό. Η επαφή του με το καλάθι παραμένει ωστόσο σχεδόν ερωτική.

Κόντρα στον Ερμή Αγιάς ο 42χρονος γκαρντ τα... διέλυσε όλα στην ήττα του Εθνικού με 93-97 . Παίζοντας σαν δαιμονισμένος, κόντεψε να νικήσει μόνος του, ολοκληρώνοντας τον αγώνα με 46 πόντους (!) σε μία εμφάνιση βγαλμένη από τα χρόνια που δεν μπορούσε να τον σταματήσει κανένας αντίπαλος.

46 πόντοι σε ηλικία 42 ετών. Δεν είναι ακριβώς το πιο συνηθισμένο πράγμα που βλέπει κάποιος, ακόμα και στην Α2, μία κατηγορία που έγινε το καταφύγιο ενός από τους πιο ταλαντούχους παίκτες της γενιάς του. Ενός παίκτη που φυσικά δεν ξέχασε ποτέ το μπάσκετ. Θα ήταν αδύνατο να συμβεί αυτό, αφού μοιάζει να γεννήθηκε για να βάζει την μπάλα στο καλάθι.

ΕΝΑΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

Το ελληνικό μπάσκετ εδώ και σχεδόν 30 χρόνια βγάζει γκαρντ με συγκεκριμένα στοιχεία: Αμυντική προσήλωση, καλό διάβασμα του παιχνιδιού, σωστή εκτέλεση του Πικ εν Ρολ. Οι καλοί σκόρερ και σουτέρ είναι είδος προς εξαφάνιση, αφού συνήθως παραγκωνίζονται – ή ακόμα χειρότερα.. εξαφανίζονται – στον βωμό του αποτελέσματος. Ο Μίχαλος βέβαια δεν είναι παίκτης αυτής της εποχής. Είναι ένας παίκτης που μεγάλωσε βλέποντας τον Νίκο Γκάλη και τον Παναγιώτη Γιαννάκη, που μοιράστηκε παρκέ με τον Άγγελο Κορωνιό. Με τέτοιες επιρροές δεν γινόταν να εξελιχθεί διαφορετικά.

Νίκος Μίχαλος: Ένας πιστολέρο μίας άλλης εποχής
EUROKINISSI

Στα 42 του χρόνια, ο Μίχαλος είναι ένας σκόρερ σε μία περίοδο που το ελληνικό μπάσκετ ακόμα ψάχνει παίκτες με το ένστικτο της εκτέλεσης. Σαν ένα... είδος προς εξαφάνιση, ένας παίκτης μίας άλλης εποχής, που τότε εστίαζε περισσότερο στο να μπει η μπάλα στο καλάθι και λιγότερο στο να μην βάλει καλάθι ο αντίπαλος. Παίκτες σαν αυτόν και τον – αντίπαλό του στον αγώνα με τον Ερμή – Νέστορα Κόμματο, βρίσκονται στο λυκόφως της καριέρας τους, ωστόσο όποτε βρίσκουν ευκαιρία θυμούνται τις εποχές που έκαναν... ό,τι ήθελαν με μία μπάλα στα χέρια. Σαν να πηγαίνουν για λίγο σε μία άλλη, ξεχασμένη, εποχή, που το παιχνίδι ήταν διαφορετικό. Όχι απαραίτητα καλύτερο ή χειρότερο. Απλώς διαφορετικό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ