Η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια πολλές φορές, σε σημείο που μοιάζει να σε έχει βάλει στο μάτι. Η Ιωάννα Δίελα το έζησε στο πετσί της την τελευταία διετία, όταν πέρασε δύο φορές την πόρτα του χειρουργείου, για να αποκαταστήσει το πρόβλημα που αντιμετώπιζε στο γόνατο.

Ήταν 1η Δεκεμβρίου 2013, όταν για την 7η αγωνιστική της Α1 Γυναικών, η 23χρονη τότε γκαρντ/φόργουορντ δεν πάτησε καλά στο παρκέ. Σε προσπάθειά της να αλλάξει κατεύθυνση, το πόδι της κόλλησε στο παρκέ, με αποτέλεσμα να σωριαστεί, σφαδάζοντας από τους πόντους. Ήταν το 14ο λεπτό του αγώνα με τον Πρωτέα Βούλας όταν έγινε το κακό. Από τότε πάλευε να γυρίσει, αν και ήταν (ακόμη πιο) άτυχη.

Βλέπετε ενώ είχε μπει στο τελικό στάδιο της αποθεραπείας της πέρσι, ο οργανισμός της αντιδρούσε στο μόσχευμα, με αποτέλεσμα να υποβληθεί σε νέα επέμβαση. Κι από εκεί να αρχίσει η όλη διαδικασία από το "μηδέν". Σκέφτηκε να τα παρατήσει; " Όχι, δεν ήθελα να σταματήσω. Δεν πέρασε από το μυαλό μου αυτή η σκέψη, σε κανένα σημείο", θα παραδεχθεί μιλώντας στο Sport24.gr, πριν συνεχίσει επισημαίνοντας πως " βρέθηκα σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση, αλλά ευτυχώς είχα δίπλα μου ανθρώπους που μου θύμιζαν ποιος ήταν ο αρχικός μου στόχος. Με παρότρυναν κάθε μέρα να μην το βάλω κάτω".

Κι αυτό είναι ένα από τα σημεία στα οποία πρέπει να σταθούμε. Πως δηλαδή κατάφερε να μείνει όρθια όλο αυτό το διάστημα και να διατηρήσει την εσωτερική της δύναμη. " Η αγάπη μου για το άθλημα με κράτησε δυνατή. Ήταν ένας πολύ βασικός λόγος για να μην τα παρατήσω. Δεύτερον, το να παίζεις στον Παναθηναϊκό είναι τόσο ιδιαίτερο που σε κάνει να ανυπομονείς για την επιστροφή σου", σχολιάζει πριν τονίσει πως " νιώθω ότι χρωστάω στον σύλλογο. Θα ήθελα να ξαναζήσω στιγμές όπως την πρώτη μου χρονιά, που πήραμε το πρωτάθλημα. Πέρσι φτάσαμε ένα βήμα μακριά από τον τίτλο, αλλά δεν τα καταφέραμε. Αυτό μου έδωσε ένα ακόμη κίνητρο για να γυρίσω πιο δυνατή. Θέλω να πάρουμε το πρωτάθλημα"!

το πρώτο της παιχνίδι μετά τον τραυματισμό ήταν με τον Πρωτέα Βούλας . Τα περίεργα παιχνίδια που λέγαμε. Αλήθεια, είχε μιλήσει με τον προπονητή της για το ενδεχόμενο να πάρει χρόνο συμμετοχής (σ.σ.: μπήκε στο παρκέ με 1'12'' να μένουν);

" Δεν μου είχε πει αν θα παίξω ή όχι, αλλά επειδή κι εγώ βλέπω μέσα από τις προπονήσεις ότι είμαι καλά, περίμενα ότι θα έρθει αυτή η στιγμή. Πίστευα ότι κάποια στιγμή, έστω για ένα δευτερόλεπτο θα με έβαζε. Δεν με ένοιαζε πόσο θα παίξω, ήθελα απλά να μπω στο παιχνίδι", παραδέχεται, πριν αναφερθεί στους στόχους που έχει για φέτος: " Πάνω απ όλα, θέλω να τελειώσω τη χρονιά δίχως το παραμικρό πρόβλημα τραυματισμού. Αν είμαι υγιής, υπόσχομαι ότι θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να φτάσει η ομάδα στην κορυφή. Όπως το 2013".

Παρεμπιπτόντως, σε όλη αυτή τη διαδρομή δεν ήταν μόνη. " Είχα στο πλευρό μου ανθρώπους που μου στάθηκαν απίστευτα", θυμάται, πριν αρχίσει να ευχαριστεί όσους της συμπαραστάθηκαν και συνέβαλαν αποφασιστικά στην επάνοδό της: " Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους γιατρούς κ. Πλέσσα (ορθοπεδικός) που όλη αυτή την περίοδο, που νόμιζα ότι έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, είχαμε καλή επικοινωνία και με βοήθησε ψυχολογικά ώστε να καταλάβω τι μου συμβαίνει, τον κ. Λάκη Νικολάου και την ομάδα του, που με χειρούργησε", θα πει αρχικά πριν συνεχίσει:

Οφείλω ακόμη ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Δημήτρη Σκορδή και τον Αλέξανδρο Χαρίτο (φυσικοθεραπευτές), που συνέβαλαν πολύ στην αποκατάστασή μου, καθώς και όλα τα παιδιά που συνεργάζονται μαζί τους, γιατί με βοήθησαν να είμαι καλά ψυχολογικά. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω στον Γιώργο Σικαρά για την εξυπηρέτηση του κολυμβητήριου των Άνω Λιοσίων, γιατί δεν μπορούσα να μετακινηθώ και είχα τη δυνατότητα να κάνω εκεί τις θεραπείες μου, για την ενδυνάμωση. Ευχαριστώ το Permorfance 22 του κ. Χατζηχρήστου και ειδικά τον γυμναστή μου, Νίκο Παπαβασιλειου, που δουλέψαμε όλο το καλοκαίρι".

Ενώ κατέληξε αναφερόμενη στις οικογένειές της. Τη βιολογική και αυτή του Παναθηναϊκού: " Δεν μπορώ να μην πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένεια του Παναθηναϊκού, που περιλαμβάνει τους οπαδούς, που από την πρώτη στιγμή του τραυματισμού μου μέχρι και σήμερα στάθηκαν στο πλευρό μου και δεχόμουν πολύ όμορφα μηνύματα. Το προπονητικό τιμ του Παναθηναϊκού, τον Πέτρο Πρέκα, ο οποίος πέρσι με τον τρόπο του κατάφερε να μου δίνει ρόλο στην ομάδα, ήταν πολύ βασικό για να είμαι καλά ψυχολογικά. Όλες τις συμπαίκτριές μου, οι οποίες μέχρι και σήμερα είναι στο πλευρό μου. Και τέλος την οικογένειά μου, που μου στάθηκε στις δύσκολες στιγμές. Αυτή μου έδινε κουράγιο και ώθηση για να μην το βάζω", είπε.