VIRAL

Ας είναι το 2017 η τελευταία χρονιά που...

Ας είναι το 2017 η τελευταία χρονιά που...
ACTION IMAGES PRESS AGENCY

Το "υπάρχει επαφή", οι "όμορφες παρουσίες στην κερκίδα", τα βιαστικά συμπεράσματα για προπονητές και το εκτός έδρας γκολ. Η λίστα του Θέμη Καίσαρη με αυτά που δεν θέλουμε να δούμε ξανά.

Σύμφωνοι, ο αθλητισμός στην Ελλάδα έχει μεγάλα και διαχρονικά προβλήματα. Έχει βία, έχει διαφθορά, έχει έλλειψη παιδείας και υποδομών, ενώ η κρίση του έφερε και τεράστια έλλειψη πόρων. Θέματα πολύ πιο σοβαρά και δυσεπίλυτα απ'αυτά που ακολουθούν.

Όμως, τα σοβαρά θέματα δεν λύνονται με ευχές, άσχετα αν στην Ελλάδα τα ευχολόγια αρέσουν πολύ σε πολιτικούς και παράγοντες. Ίσως να έχουν ξεχάσει πως σε κάποιες θέσεις δεν εύχεσαι, μόνο πράττεις.

Μέχρι λοιπόν χρόνος και έργα θα λύσουν μεγάλα προβλήματα, πάμε να δούμε τα εννιά πράγματα που ευχόμαστε πως το 2017 ήταν η τελευταία χρονιά που συνέβησαν.

Ας είναι λοιπόν το 2017 η τελευταία χρονιά που...

1. ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΜΟΡΦΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΙΔΑ

Συμβαίνει πλέον για τόσες σεζόν, που μοιάζει φυσιολογικό. Πρώτη σύνδεση με το γήπεδο, γενικό πλάνο του αγωνιστικού χώρου και πάμε κατευθείαν στην κερκίδα. Όχι για να δείξουμε παιδιά ή ηλικιωμένους, όχι για να δείξουμε παλαίμαχους, αλλά στις "όμορφες παρουσίες".

Επανερχόμαστε για ημίχρονο; Το ίδιο. Διακοπή στον αγώνα; Μερικά ριπλέι από φάσεις και ξανά πλάνα από όμορφες παρουσίες. Υποθέτουμε πως η λογική είναι "άντρες βλέπουν, να δείξουμε γυναίκες". 


Τόσο απλό και ευφυές, που μόνο εδώ το έχουμε σκεφτεί, ακόμα να το υιοθετήσουν στα προηγμένα πρωταθλήματα του εξωτερικού. Γι'αυτό και τα γήπεδά τους είναι άδεια, ενώ τα δικά μας γεμάτα με άντρες που τρέχουν να δουν από κοντά τις όμορφες παρουσίες.

2. ΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΡΑΞΙΜΟ ΣΤΑ SOCIAL

Τα social media θα έπρεπε να αλλάξουν ονομασία. Θα έπρεπε να λέγονται Δημόσια τεστ νοημοσύνης, κυρίως συναισθηματικής. Πλέον οι οπαδοί χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σ'αυτούς που στη νίκη ποστάρουν αγάπη για την ομάδα τους και σ'αυτούς που στη νίκη ποστάρουν μίσος και χλευασμό στον αντίπαλο.

Μαντέψτε ποιοι κάνουν περισσότεροι φασαρία. Μαντέψτε τι λέει για την ψυχοσύνθεση του καθενός το γεγονός πως προτιμά να εκφράσει αρνητικά συναισθήματα για τους αντιπάλους απ'το να εκφράσει αγάπη και χαρά και για την ομάδα του και τους ανθρώπους της.

Μαντέψτε επίσης ποιος απ'τους δύο θα εκφράσει μίσος και οργή απέναντι στη δική του ομάδα στην ήττα...

3. ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ

Δεν φταίνε μόνο οι φίλαθλοι. Φταίμε κι εμείς, ο Τύπος. Βιαζόμαστε πολύ, πάρα πολύ. Σε ένα βαθμό δικαιολογείται. Η επικαιρότητα πρέπει να σχολιαστεί, δεν έχουμε την πολυτέλεια να πούμε "δεν γράφω για την ομάδα και τον προπονητή, θα περιμένω δύο μήνες πριν σχολιάσω".

Όμως, αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για το λάθος που κάνουμε όλοι, κόσμος και Τύπος. Το λάθος είναι πως κρίνουμε συνολικά έναν προπονητή, αντί απλώς να σχολιάσουμε το τι έχουμε δει μέχρι τώρα.

Το να πεις "έχει ξεκινήσει καλά" ή "προβληματίζει στο ξεκίνημά του" είναι τόσο safe όσο και σωστό: κρίνεις αυτό που έχεις δει μέχρι τώρα, αλλά αποφεύγεις να βγάλεις ετυμηγορία, τελικό συμπέρασμα.

Το πρόβλημα είναι ότι βιαζόμαστε να αποφασίσουμε. "Φανταστική επιλογή ο τάδε, δεν κάνει ο άλλος". Και κάπως έτσι βρισκόμαστε να διασύρουμε τον Χάσι, που πολύ πρόσφατα κρίναμε ως τρομερό.

Δεν είναι δύσκολο να το αποφύγουμε. Ας αρκεστούμε στο "πήγε καλά, έκανε καλή δουλειά". Το "καλός προπονητής" μπορεί να περιμένει. Κι όπως όλα στη ζωή, κρίνεται στο τέλος της σχέσης, όχι στην αρχή της.

4. ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ "ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΑΦΗ"

Το προσωπικά αγαπημένο της λίστας. Οι δύο λέξεις που θα ήθελα να αφαιρεθούν διαπαντώς απ'το ποδοσφαιρικό λεξιλόγιο: υπάρχει επαφή. Δεν ξέρω πότε ακριβώς και με ποιον τρόπο έγινε σημαντικό το αν υπάρχει επαφή ή όχι σε ένα άθλημα που η επαφή επιτρέπεται και δεν απαγορεύεται.

Δεν είναι σημαντικό αν υπάρχει επαφή στη φάση που δόθηκε ή δεν δόθηκε το πέναλτι. Σημαντικό είναι αν υπάρχει ανατροπή και η επαφή δεν συνιστά ανατροπή από μόνη της. Σημαντικό είναι αν τον έριξε και όχι αν τον ακούμπησε. Σημαντικό είναι ο αμυντικός προκάλεσε την σύγκρουση, την ανατροπή. Ούτε απαγορεύεται να ακουμπήσει έναν επιθετικό που πέφτει πάνω του, ούτε κανείς μπορεί να ανατρέψει κάποιον που ήδη πέφτει από μόνος του.

5. ΕΧΕΙ ΜΠΑΣΚΕΤ ΣΤΙΣ 22:00 ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Εντάξει, να είμαστε ειλικρινείς. Εξαιτίας του Στέφανου Τριαντάφυλλου μπήκα στο τριπάκι τα τελευταία χρόνια να σχολιάζω αρνητικά το μπάσκετ, μόνο και μόνο για να τον πειράζω, να μου απαντάει, κτλ.

Αλλά σοβαρά τώρα, είτε σ'αρέσει το μπάσκετ, είτε όχι, τι είναι αυτό με τους αγώνες στις δέκα το βράδυ της Παρασκευής. Για δεκαετίες στα αθλητικά ΜΜΕ το βράδυ της Παρασκευής ήταν η πιο ήσυχη μέρα των εργαζομένων, προετοιμασία για το σκληρό Σαββατοκύριακο.

Δεν λέω, η Euroleague έπρεπε να βρει ένα τηλεοπτικό κενό και βρήκε Πέμπτη-Παρασκευή. Αλλά ρε σεις, λίγο σέβας. Τι αγώνας στις δέκα το βράδυ την Παρασκευή; Ας γίνει στις οκτώ, έστω στις εννιά, να πάμε σπίτια μας σαν άνθρωποι, Παρασκευή είναι.

6. ΑΚΟΥΜΕ ΤΟ "ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΠΑΣΚΕΤ"

Κάθε κλήρωση έχει μαζί και το "δεν έχει σημασία το πρόγραμμα, όλοι θα παίξουν με όλους". Πάνε μαζί, φούστα-μπλούζα. Και κάθε θέμα-ποστ που παρουσιάζει αριθμούς σχετικούς με το ποδόσφαιρο έχει και το "το ποδόσφαιρο δεν είναι μπάσκετ".

Απόλυτο κλισέ, απολύτως κενό από περιεχόμενο. Τι σημαίνει "το ποδόσφαιρο δεν είναι μπάσκετ", τι αποδεικνύει; Πως δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αριθμούς για να ρίξουμε μια ματιά σε αγώνες, ομάδες, παίκτες, πράγματα που πάνε καλά και άλλα που δεν λειτουργούν;

Όλοι οι αριθμοί, όλα τα στατιστικά είναι άχρηστα επειδή το "ποδόσφαιρο δεν είναι μπάσκετ";

Ναι, το ποδόσφαιρο δεν είναι μπάσκετ. Γι'αυτό κι όταν θέλω να πω πως ο Ντε Χέα είναι ο καλύτερος τερματοφύλακας του κόσμου θα παραθέσω το πόσα γκολ έχει γλιτώσει για την ομάδα του τα τελευταία τρία χρόνια, δεν θα μιλήσω για ελεύθερες βολές. Γιατί το ποδόσφαιρο δεν είναι μπάσκετ, μην το ξεχνάμε.

7. ΤΟ ΜΑΚΡΙΝΟ ΣΟΥΤ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

Αν το σουτ είναι γύρω και μέσα στο ημικύκλιο, τότε ναι, είναι ευκαιρία. Έχει ένα 5% να γίνει γκολ, μπορεί μέχρι και 10%, ανάλογα με τις συνθήκες. Αλλά όχι, τα υπόλοιπα σουτ εκτός περιοχής δεν είναι ευκαιρίες. Είτε απ'τα πλάγια, είτε από πολύ μακριά, οι πιθανότητες να γίνουν γκολ δεν ξέπερνούν το 3%, κάποιες φορές είναι μόλις 1%.

Βέβαια, όταν η μπάλα πάει στο δοκάρι, ο κόσμος χτυπιέται στις κερκίδες και ο σπίκερ κάνει λόγο για μεγάλη ευκαιρία. Μόνο που η ευκαιρία δεν κρίνεται από την κατάληξη.

Είτε η μπάλα πάει στο δοκάρι, είτε όχι, οι πιθανότητες για γκολ ήταν ισχνές. Το να λες ευκαιρία ή ατυχία ένα δοκάρι σε σουτ απ'τα 35 μέτρα είναι σαν να τραβάς από 19 στο black-jack και να λες "ήμουν άτυχος, γιατί βγήκε 3, αντί για το 2 που περίμενα, ήμουν κοντά".

Δεν είναι μεγάλη ευκαιρία το δοκάρι από τόσο μακριά, δεν είναι καν ευκαιρία. Είναι απλώς καλή στιγμή.

8. ΖΗΤΑΜΕ ΑΛΛΑΓΕΣ ΞΕΝΩΝ ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ

Είναι γνωστό πως ο κόσμος ψοφάει για μεταγραφές. Θέλει παίκτες, κι άλλους παίκτες, ποτέ δεν είναι αρκετοί. Το καλοκαίρι είναι η καλύτερη περίοδος του χρόνου, πολύ απλά γιατί τότε όλοι είναι καλοί: οι παίκτες που ήρθαν είναι πάντα καλύτεροι απ'αυτούς που έφυγαν, όλοι είναι επιτυχημένες κινήσεις, πολύ απλά γιατί δεν έχουν παίξει ακόμα.

Μέτα όμως έρχεται πάντα το χορτάρι για να δείξει ποιες είναι οι πετυχημένες κινήσεις και ποιες δεν βγήκαν. Και εκεί, τον Οκτώβριο έρχεται το μπάσκετ, η χαρά του κάθε λάτρη των μεταγραφών.

Εκεί βλέπετε οι μεταγραφές δεν τελειώνουν. Κι έτσι, οι απόψεις δεν έχουν φρένο. Ένα-δύο άσχημα ματς είναι αρκετά. "Να φύγει αυτοί οι δύο ξένοι, να έρθουν οι άλλοι". Κάτι σαν τάλεντ σόου: όσοι βλέπουν τους αγώνες το κάνουν κυρίως για να έχουν άποψη για το ποιος πρέπει να φύγει και ποιος να μείνει.

9. ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ ΓΚΟΛ

Το πιο σοβαρό θέμα της λίστας. Ο κανονισμός του εκτός έδρας γκολ ανήκει σε μια εποχή πολύ μακρινή. Σε ένα ποδόσφαιρο που δεν υπάρχει πια: τότε που τα ταξίδια σε άλλες χώρες ήταν μακρινά και κουραστικά, τότε που οι ομάδες δεν ήξεραν πολλά για τον αντίπαλο και τους παίκτες του, τότε που κάθε αγωνιστικός χώρος ήταν διαφορετικός και ο γηπεδούχος τον ήξερε καλά, τότε που οι διαιτητές θεωρούσαν "σωστό" οι γηπεδούχοι να έχουν αβαντάζ στα σφυρίγματα για να είναι ήσυχος ο κόσμος.

Πλέον δεν ισχύει τίποτα απ'όλα αυτά, ειδικά όταν μιλάμε για Champions League. Παρόλα αυτά, παρά τις τόσες αλλαγές που έχουν γίνει στη διοργάνωση, το εκτός έδρας γκολ εξακολουθεί να ισχύει. Και να κάνει κακό πολλές φορές στις αναμετρήσεις, αφού αρκετά νοκ-άουτ κρίνονται σχεδόν οριστικά με ένα εκτός έδρας γκολ. Το πρώτο ματς λήγει 1-0, οι φιλοξενούμενοι ανοίγουν το σκορ και στον επαναληπτικό, τέλος, που να γίνει το 3-1.

Ε, ας καταργηθεί το εκτός έδρας γκολ, το 2-1 ας στέλνει σε παράταση.

TAGS VIRAL
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ