Αναλυτικά όσα έγραψε ο Γιώργος Μαυρίδης: "Αυτός είναι ένας δίσκος που σέρβιραν καφέ οι πρόγονοί μου όταν ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη. Τον πήραν μαζί τους όταν έφυγαν και ίσως να είναι ένα από τα λίγα πράγματα που κατάφεραν να κουβαλήσουν από το σπίτι τους. Από την φωτογραφία μπορείς να καταλάβεις ότι λείπουν τα χερούλια, πουλήθηκαν στην κατοχή για να αγοράσουν φαγητό.

Οι παππούδες μου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο «Φανάρι» μέχρι που ήρθαν πρόσφυγες στην Θεσσαλονίκη το 1922. Άλλαξαν τα επίθετα για να μην τους φτύνουν στο δρόμο και τους φωνάζουν τουρκόσπορους οι Έλληνες.

Με λίγα λόγια είμαι εγγονός τουρκόσπορου πρόσφυγα που δεν πιστεύει σε καμία θρησκεία και απλά από θέμα τύχης δεν γεννήθηκα 150 χλμ βορειότερα για να λέγομαι Βούλγαρος, Αλβανός, Σέρβος η Σκοπιανός.

Καλό θα είναι λοιπόν κάποιοι γονείς εκεί στο Ωραιόκαστρο που μεγαλώνουν παιδιά να μην ξεχνάνε από που προέρχονται και να πάψουν να πιστεύουν ότι είναι γαλαζοαίματοι γιατί το μισό Ωραιόκαστρο είναι κτισμένο από Μικρασιάτες και Πόντιους πρόσφυγες.

Υ. Γ : Σε περίπτωση που κάποιος έχει στο μυαλό του να μου πει ότι τα εδάφη είναι δικά μας και αυτοί τότε ήταν Έλληνες κτλπ. Θέλω να του πω ότι ο Αλέξανδρος έφτασε μέχρι την Ινδία και από όσο ξέρω έχει και κάτι φυλές με ξανθά μαλλιά και γαλάζια ματιά και κάθε φορά που αναφέρεται αυτό είναι με περηφάνια και δόξα οπότε σε οποιοδήποτε εθνικιστικό παραλήρημα να ξέρουν ότι και οι Σύριοι σε Ελληνικά εδάφη ζούσαν.

Οπότε όχι όπου μας συμφέρει έτσι και όπου δεν μας βολεύει γαργάρα!».