ΣΤΗΛΕΣ

"Τι να κάνουμε; Να σταματήσουμε να ζούμε;"

Photo by: Andreas Papakonstantinou / Tourette Photography
Photo by: Andreas Papakonstantinou / Tourette Photography ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ / TOURETTEPHOTO.COM

Η αιματοχυσία και ο εμφύλιος πόλεμος στην Συρία. Τα συμφέροντα και τα καραβάνια προσφύγων. Η προσπάθεια ενός λαού για ένα καλύτερο "αύριο" και μιας εθνικής ομάδας στα προκριματικά της FIBA. Ο διεθνής Ελληνοσύρος μπασκετμπολίστας, Γιάννης Ντιμπ στο Sport24.gr.

Το γεγονός ότι η εθνική ομάδα μπάσκετ της Συρίας συμμετέχει στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2019 αποτελεί από μόνο του μία είδηση. Είδηση, όμως, είναι και το ότι ένας διεθνής της παίκτης, ο Γιάννης Ντιμπ αγωνίζεται στην Β' Εθνική με την φανέλα του Τρίτωνα. Ο 32χρονος Ελληνοσύρος γκαρντ μπήκε από τα... "παράθυρα" της FIBA στο Sport24.gr και έχει πολλά να μοιραστεί μαζί σας/μας...

Όσοι φίλοι του μπάσκετ ρίχνουν το βλέμμα τους και προς τις "μικρές" κατηγορίες γνωρίζουν την ποιότητα του Γιάννη Ντιμπ. Ίσως, όμως, δεν ξέρουν την ιστορία του και το πόσο μεγάλη είναι η καρδιά του. Τόσο μεγάλη που μέσα της χωρούν δύο χώρες: η Ελλάδα και η Συρία. Η αγάπη ένωσε την Ελληνίδα μητέρα και τον Σύρο πατέρα του Γιάννη Ντιμπ, ο οποίος δεν κρύβει πως είναι τυχερός για το γεγονός πως έχει δύο πατρίδες.

"Νιώθεις σαν να είσαι δύο άνθρωποι. Ο πολιτισμός της Ελλάδας και της Συρίας έχουν σχέση μεταξύ τους. Νιώθω και τους δύο τόπους σπίτι μου. Όλα τα καλά συναισθήματα που πηγάζουν από αυτό, τα νιώθω επί δύο και σε καμία περίπτωση δεν έχω αισθανθεί μειονεκτικά", ομολόγησε ο Γιάννης Ντιμπ, του οποίου οι δεσμοί και οι μνήμες που έχουν σχέση με την Συρία ξεκίνησαν από όταν ήταν παιδί:

"Από μικρός πήγαινα διακοπές στην Συρία. Έχω πολλούς συγγενείς εκεί, όπως τις αδελφές του πατέρα μου. Η Συρία για εμένα ήταν ένας τόπος διακοπών και είναι συνδεδεμένη με πολύ καλές αναμνήσεις. Κάθε δύο - τρία χρόνια πηγαίναμε και καθόμασταν αρκετά".

Photo by: Andreas Papakonstantinou / Tourette Photography
Photo by: Andreas Papakonstantinou / Tourette Photography ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ / TOURETTEPHOTO.COM

Αν κάποιος διαβάσει το... βιογραφικό του Γιάννη Ντιμπ, θα σταθεί στην τριετία 2009-12, όταν αγωνίστηκε στην Αλ Τζάλα της Συρίας: "Η χώρα, όπως σας είπα, δεν ήταν άγνωστη για εμένα. Δεν γνώριζα, όμως, την πόλη. Οι συγγενείς μου είναι όλοι στην Δαμασκό, αλλά η ομάδα ήταν στο Χαλέπι".

Ο Γιάννης Ντιμπ πέρασε μερικές από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του στο Χαλέπι, καθώς με την Αλ Τζάλα κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, ένα κύπελλο και το 2012 αναδείχθηκε κορυφαίος Σύρος παίκτης, ενώ ήταν μέλος φυσικά και της καλύτερης πεντάδας. Το 2012, όμως, ολοκληρώθηκε η θητεία του στο πρωτάθλημα της Συρίας για λόγους ανωτέρας βίας.

"Το καλοκαίρι του 2012 επέστρεψα στην Ελλάδα και σκοπός μου ήταν να γυρίσω ξανά στη Συρία, αλλά τότε άρχισαν οι δυνατές επιθέσεις των τρομοκρατών από την πλευρά της Τουρκίας στο Χαλέπι. Περίμενα να δω πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα και τελικά πήρα την απόφαση να μείνω στην Ελλάδα. Αγωνίστηκα στη Νήαρ Ηστ, η οποία παρέμεινε στη Β΄ Εθνική και είχα μία πολύ καλή σεζόν. Θα μπορούσε κάποιος να πει πως τότε μπήκα ξανά στον ελληνικό χάρτη".

Πέφτουν οβίδες καθημερινά

Οι δεσμοί του Γιάννη Ντιμπ με την Συρία δεν γινόταν να κοπούν από το γεγονός πως πλέον αγωνίζεται στην Ελλάδα και είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα πως "το καλοκαίρι του 2017 πήγα στη Συρία και κάθισα αρκετές ημέρες. Αν εξαιρέσουμε το γεγονός πως υπήρχε αρκετός στρατός στους δρόμους για έλεγχο, δεν αντιμετώπισα το παραμικρό πρόβλημα. Στο Χαλέπι, όπου εδρεύει η Αλ Τζάλα, παλαιότερα είχαν γίνει πολλές ζημιές, αλλά όχι στο κέντρο του. Τώρα δεν ακούς ούτε πυροβολισμό. Έχει ηρεμήσει εντελώς η κατάσταση".

Τα λεγόμενα του Γιάννη Ντιμπ σηματοδότησαν την επόμενη ερώτησή μας, καθώς εικόνες φρίκης από τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία που έχουμε δει, δεν σβήνουν εύκολα από την μνήμη: "Τα κανάλια σάς δείχνουν το τι γίνεται στην περιοχή της Γούτα, η οποία κατά κάποιο τρόπο είναι ένα προάστιο της Δαμασκού με πολλές περιοχές. Όσον αφορά τον εμφύλιο, είναι τρομοκράτες εναντίον του συριακού στρατού. Δεν παίρνω θέση. Απλά σας λέω όσα έζησα, όσα μου λένε οι συγγενείς μου και όσα είδα το καλοκαίρι που ήμουν εκεί. Είχε γίνει μία εκεχειρία, η οποία έσπασε από την πλευρά των τρομοκρατών. Για εμένα είναι τρομοκράτες".

Photo by: Andreas Papakonstantinou / Tourette Photography
Photo by: Andreas Papakonstantinou / Tourette Photography ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ / TOURETTEPHOTO.COM

Ο Γιάννης Ντιμπ είναι ξεκάθαρος για το ποιους θεωρεί τρομοκράτες: "Όσοι αποκεφαλίζουν ανθρώπους και τους χρησιμοποιούν σαν ασπίδα, είναι τρομοκράτες. Αυτό κάνουν στην Γούτα. Αυτό που δεν έχετε δει στα κανάλια είναι πώς κάθε μέρα στο χριστιανικές περιοχές στο κέντρο της Δαμασκού σκοτώνονται 15-20 άτομα από οβίδες όσων παραπονιούνται πως τους χτυπάει ο συριακός στρατός. Το έχετε δει αυτό; Εγώ δεν το έχω δει, αλλά μιλάω με τον ξάδερφό μου και την σύζυγό του και μου λένε πως δεν μπορούν να βγουν από το σπίτι τους για να πάνε στην δουλειά τους. Πέφτουν οβίδες καθημερινά".

Επίσης, συμπλήρωσε πως "πέρσι που πήγα στη Συρία δεν φοβόμουν. Αυτό που με ενόχλησε ήταν ότι για να για να πάω π.χ. από την Συγγρού ως τον Νέο Κόσμο, μπορεί να χρειαζόταν να περάσω από τρία μπλόκα. Αυτή η καθυστέρηση ήταν το μόνο πρόβλημα. Τώρα υπάρχει ο φόβος, αλλά πιο πριν ήταν σε ισχύ η εκεχειρία, η οποία έσπασε από την πλευρά εκείνων που είναι στην Γούτα. Ο στρατός δεν μπορεί να μπει εκεί, γιατί χρησιμοποιούν τους αθώους σαν ασπίδα. Ο στρατός χτυπάει σε συγκεκριμένα σημεία. Στην τηλεόραση και στα δυτικά μέσα ενημέρωσης βλέπουμε, όσα θέλουν εκείνοι να μας δείξουν. Γιατί δεν βλέπουμε video μέσα από την Δαμασκό; Έχουμε δει κάποιο video για αυτά που σας είπα πως γίνονται; Όλα τα video που βλέπουμε είναι μέσα από την Γούτα".

Υπάρχουν δημοκρατικές διαδικασίες

Μήπως, όμως, έχουν υπάρξει φορές που ο συριακός στρατός έχει υπερβεί τα όρια; " Έχω δει πολλά βίντεο αποκεφαλισμών σε πλατείες. Δεν έχω δει, όμως, ούτε ένα video με έναν Σύρο στρατιώτη να εκτελεί κάποιον, ακόμα κι αν αυτός ήταν τρομοκράτης", αποκρίθηκε ο Γιάννης Ντιμπ, ενώ στη συνέχεια τον ρωτήσαμε για τον Μπασάρ αλ Άσαντ, ο οποίος διαδέχθηκε τον πατέρα του, Χαφέζ και βρίσκεται στην εξουσία από τον Ιούνιο του 2000:

"Το μοντέλο του πολιτεύματος είναι ίδιο με εκείνο της Γαλλίας, καθώς υπάρχει προεδρική δημοκρατία. Από όσο ξέρω γίνονται εκλογές. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν οικογένειες που έχουν κυβερνήσει; Υπάρχει δημοκρατική διαδικασία στην Συρία. Προσωπικά, όσο ήμουν εκεί, είχα ψηφίσει σε βουλευτικές εκλογές".

Το θέμα είναι ενεργειακό, μπορείτε να καταλάβετε γιατί ξεκίνησε

Ζητήσαμε από τον Γιάννη Ντιμπ να μας σχολιάσει το γεγονός πως οργανώσεις της αντιπολίτευσης κατά καιρούς έχουν αναγνωριστεί από διάφορές χώρες. Εκείνος δεν μας χάλασε το χατίρι και συγχρόνως έβαλε στη συζήτησή μας ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα, καθώς πίσω από κάθε μεγάλη αιματοχυσία, είναι πολλά αυτά που κρύβονται...

"Όλο αυτό το θέμα με την Αραβική Άνοιξη και το ότι ο κόσμος άρχισε να βλέπει την Συρία ως δικτατορικό κράτος, άρχισε τρεις μήνες μετά την συμφωνία της Ρωσίας, της Συρίας και του Ιράν για το φυσικό αέριο. Το θέμα είναι ενεργειακό. Αυτή την στιγμή υπάρχουν στον κόσμο υπάρχουν 180 τρις μέτρα κυβικά φυσικού αερίου. Τα 140 είναι στην περιοχή μεταξύ της Ανατολικής Μεσογείου, της Ρωσίας και του Ιράν. Τα 40 εξ αυτών βρίσκονται στα χωρικά ύδατα της Συρίας. Οι ΗΠΑ έχουν εμπλακεί σε όλους του πολέμους. Από εκεί και πέρα μπορείτε να καταλάβετε, γιατί έχουν ξεκινήσει όλα αυτά.

"Τι να κάνουμε; Να σταματήσουμε να ζούμε;"
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ / TOURETTEPHOTO.COM

Όσον αφορά τις οργανώσεις, πιο παλιά είχαν δημιουργηθεί οι «Φίλοι της Συρίας» που άρχισαν με 145 μέλη και στην τελευταία τους συνάντηση είχαν 7 μέλη. Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι ένα πολύ μικρό γραφείο με έδρα την Αγγλία. Όλα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης παίρνουν τα στοιχεία τους από εκεί. Πιστεύω πως αυτό είναι επιεικώς απαράδεκτο. Οι τρομοκρατικές οργανώσεις ξεκίνησαν με τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, ο οποίος ξαφνικά έγινε το Μέτωπο «Αλ Νούσρα», το οποίο έγινε ο ISIS. O ISIS ξαφνικά έφτιαξε δύο χαλιφάτα και άρχισε να χτυπά στην Ευρώπη. Όλα αυτά με τις ευλογίες και την εκπαίδευση της Δύσης και την χρηματοδότηση άλλων Αράβων".

Οι περισσότεροι νεκροί είναι αθώοι

Ο αριθμός των θυμάτων από την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στην Συρία το 2011 είναι τεράστιος, καθώς υπάρχουν αναφορές πως περισσότεροι από 300.00 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί. Ο αριθμός αυτός δεν προκαλεί έκπληξη στον Γιάννη Ντιμπ, αλλά στο μάτια του βλέπεις την θλίψη: "Μία ομάδα τζιχαντιστών χρησιμοποιεί το θρησκευτικό αίσθημα σαν ένα μέσο για να δείξει πως κάνει θρησκευτικό πόλεμο. Η έκφραση «ο θεός είναι μεγάλος» χρησιμοποιείται για κάτι καλό στην Συρία. Αυτοί, όμως, χρησιμοποιούν το θρησκευτικό αίσθημα σαν ένα μέσο για να μπαίνουν σε χωριά, ώστε να σφάξουν χριστιανούς και μουσουλμάνους που δεν είναι σουνίτες. Δυστυχώς οι περισσότεροι από τους νεκρούς είναι αθώοι. Με την δική μου λογική, αφού έχεις πρόβλημα με τον στρατό, γιατί δεν χτυπάς τον στρατό; Γιατί να μπεις σε ένα χωριό και να βιάσεις τις γυναίκες και να σκοτώσεις τους άνδρες; Γιατί να σφάξεις τα χωριά με τους Σιίτες; Αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να το δεχτώ".

Υπάρχει όμως και το ζήτημα των προσφύγων, καθώς περισσότεροι από 4.000.000 πολίτες της Συρίας έχουν φύγει από την χώρα τους για να γλιτώσουν από την βία και να αναζητήσουν ένα καλύτερο "αύριο". Κάποιοι εξ αυτών έφτασαν στην Ελλάδα με σαπιοκάραβα και αφού πρώτα είχαν γλιτώσει από πολλές κακουχίες παίζοντας την ζωή τους κορώνα γράμματα: "Το πρώτο μαζικό κύμα προσφύγων που ήρθε στην Ελλάδα ήταν από τα αντίσκηνα που υπήρχαν στην Τουρκία. Μέσα σε μία μέρα το τουρκικό καθεστώς - γιατί αυτό είναι καθεστώς και όχι εκείνο της Συρίας - αποφάσισε να τα τερματίσει. Ήταν λογικό να έρθουν στην Ελλάδα", ανέφερε ο Γιάννης Ντιμπ.

Photo by: Andreas Papakonstantinou / Tourette Photography
Photo by: Andreas Papakonstantinou / Tourette Photography ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ / TOURETTEPHOTO.COM

Επίσης, του ζητήσαμε να μας σχολιάσει τον τρόπο, με τον οποίο οι Έλληνες υποδέχτηκαν τους πρόσφυγες: " Χωρίς να έχω ιδιαίτερη γνώση, πιστεύω πως αν υπήρχε καλύτερη οργάνωση, οι Έλληνες θα μπορούσαν να βοηθήσουν παραπάνω. Έτσι πιστεύω τουλάχιστον. Οι δύο χώρες έχουν σχέσεις εδώ και πολλά χρόνια".

Τέλος, πριν ολοκληρώσουμε αυτό το κομμάτι της συζήτησής μας, ζητήσαμε από τον Γιάννη Ντιμπ να βαθμολογήσει την ζωή στην Συρία. Νωρίτερα, όπως διαβάσατε, δεν δίστασε να πάρει θέση για πολλά "καυτά" ζητήματα, αλλά η ερώτηση τον δυσκόλεψε περισσότερο και για αυτό υπήρχε ένας σημαντικός λόγος: " Δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Δεν είναι μόνο ο πόλεμος, καθώς υπάρχουν και οι συνέπειές του. Το εμπόριο χτυπιέται και το νόμισμα έχει υποτιμηθεί. Έχει χάσει δέκα φορές την αξία του. Υπάρχουν σημαντικές συνέπειες από τον πόλεμο, αλλά όταν πηγαίνω και βλέπω πως έπειτα από επτά χρόνια πολέμου οι άνθρωποι ζουν κανονικά, πώς μπορώ να τους βαθμολογήσω; Εγώ ζούσα εδώ και ο πόλεμος δεν με επηρέασε παρά μόνο συναισθηματικά. Αυτή την στιγμή για όσα έχουν περάσει, θα τους έβαζα 10. Ξέρω πως ζουν κανονικά, φροντίζουν την οικογένειά τους, πηγαίνουν στη δουλειά τους και βγαίνουν έξω. Από τη μια μέρα στην άλλη μπορεί να γίνει κάτι. Χρειάζεται μεγάλη δύναμη. Δεν μπορώ να βαθμολογήσω τη ζωή, γιατί δεν έχω ζήσει εκεί το διάστημα του πολέμου".

Η ΣΥΡΙΑ... ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΑΡΚΕ

Ο Γιάννης Ντιμπ είναι.... μπασκετάνθρωπος και δεν το κρύβει, όποτε η πορτοκαλή θεά είχε θέση στην - ελπίζουμε ενδιαφέρουσα - συζήτησή μας. Ο 32χρονος γκαρντ πριν από λίγες ημέρες συμμετείχε με την εθνική Συρίας στο δεύτερο "παράθυρο" των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2019, αλλά δεν είχε την ευκαιρία να βρεθεί στη δεύτερη πατρίδα του...

"Η έδρα της εθνικής ομάδας της Συρίας αυτή την στιγμή είναι στον Λίβανο λόγω των καταστάσεων. Είναι κατανοητό η FIBΑ να μην θέλει να γίνονται αγώνες στην Συρία. Σε αυτό το «παράθυρο» παίξαμε ένα παιχνίδι στον Λίβανο ως γηπεδούχοι απέναντι στον Λίβανο κι ένα στην Ιορδανία ως φιλοξενούμενοι".

Οι υποχρεώσεις της εθνικής Συρίας μάλιστα δεν περνούν απαρατήρητες από τους φιλάθλους: "Στο ματς με τον Λίβανο στις κερκίδες ήταν 1.000 Σύροι που μένουν εκεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις και όταν μια χώρα έχει περάσει τόσα, όσα η Συρία, τα αθλητικά γεγονότα είναι ακόμα πιο σημαντικά", μας είπε κι εν συνεχεία άνοιξε μία μικρή ποδοσφαιρική παρένθεση.

"Τι να κάνουμε; Να σταματήσουμε να ζούμε;"
FIBA

Η Συρία βλέπετε, βρέθηκε πάρα πολύ κοντά στην πρόκριση στο διηπειρωτικό μπαράζ του Μουντιάλ του 2018, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε απέναντι στην Αυστραλία: " Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου είναι πολύ καλή. Είχε γίνει μεγάλη κινητοποίηση στη Συρία για τα παιχνίδια με την Αυστραλία. Είχαν τοποθετηθεί γιγαντοοθόνες στις κεντρικές πλατείες. Κρίμα που δεν προκρίθηκε. Δεν είμαι φαν του ποδοσφαίρου και ειδικά του ελληνικού, αλλά τότε ήμουν σε αναμμένα κάρβουνα και είχα παρακολουθήσει τους αγώνες".

Ο Γιάννης Ντιμπ πρόσφατα είχε την ευκαιρία να βρεθεί με τους συμπαίκτες του στην εθνική ομάδα. Άραγε πώς βιώνουν εκείνοι την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα τους; "Έπειτα από τόσα χρόνια το έχουν συνηθίσει. Το έβλεπα και το καλοκαίρι με τους συγγενείς μου. Τους ρωτούσα αν φοβούνται και μου έλεγαν «τι να κάνω, να σταματήσω να ζω;». Όπως στο λέω, έτσι απλά".

Όσον αφορά το πρωτάθλημα της Συρίας, τόνισε πως "πλέον είναι κάπως πιο υποβαθμισμένο. Όταν έπαιζα εγώ, οι οικονομικές συνθήκες ήταν καλές. Το επίπεδο των τεσσάρων πρώτων ομάδων ήταν πολύ καλό. Ήταν αντίστοιχο με εκείνο των ομάδων από τη μέση της ελληνικής Α1 ως τη μέση της Α2. Οι υπόλοιπες ομάδες ήταν σε ένα επίπεδο Γ’ Εθνικής, αλλά με ξένους παίκτες. Επιτρέπονταν δύο ξένοι παίκτες. Εμείς είχαμε παίξει και στη FIBA Asia League, καθώς είχαμε πάρει δύο πρωταθλήματα. Η Ασία είναι πολύ μεγάλη ήπειρος. Παίζαμε πρώτα τα προκριματικά και μετά ακολουθούσε μία διοργάνωση αντίστοιχη με εκείνη των εθνικών ομάδων που διαρκούσε 15-20 ημέρες".

ΜΙΑ ΕΠΙΤΥΧΗΜΈΝΗ ΠΑΡΕΑ ΣΤΟΝ ΤΡΙΤΩΝΑ

Ο Γιάννης Ντιμπ μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα αγωνίστηκε στη Νήαρ Ηστ (2012-13), στον Προμηθέα (2013-15) και στον Ιωνικό Νικαίας (2015-2016), ενώ από το 2016 φοράει την φανέλα του Τρίτωνα. Άραγε το μπάσκετ και οι ομάδες που ήταν μέλος, τον έχουν βοηθήσει να "ξεχαστεί" από όσα ταλαιπωρούν την Συρία;

"Το μπάσκετ για εμένα πρώτα είναι χόμπι και μετά επάγγελμα, άσχετα αν πληρώνομαι από αυτό. Μου αρέσει πάρα πολύ. Σε όποια ομάδα ήμουν, μου άρεσε. Μου αρέσει που είμαι στον Τρίτωνα, γιατί περνάμε καλά ακόμα και σε δύσκολες ομαδικές στιγμές και είναι κύριοι σε όλα. Σίγουρα βοηθάει, όταν κάθε μέρα περνάς 2-2,5 ώρες στο γήπεδο παίζοντας μπάσκετ, βλέποντας φίλους και κάνοντας χαβαλέ στα αποδυτήρια. Σίγουρα βοηθάει. Όταν νικάς τις Κυριακές, νιώθεις καλά. Όλα αυτά βοηθούν", παραδέχθηκε.

Ο προπονητής του στον Τρίτωνα, Γιάννης Μιχελάκος ανέφερε από την πλευρά του πως "ο Γιάννης μάς μεταφέρει μία εικόνα για όσα συμβαίνουν στη Συρία, αλλά τον περισσότερο χρόνο είναι στην Ελλάδα. Αυτή η συζήτηση αποτέλεσε μία καλή ευκαιρία για να αποκτήσουμε κι εμείς μία πιο εμπεριστατωμένη άποψη".

Photo by: Andreas Papakonstantinou / Tourette Photography
Photo by: Andreas Papakonstantinou / Tourette Photography ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ / TOURETTEPHOTO.COM

(Ο Μιχάλης Μιχελάκος με τον Γιάννη Ντιμπ)

Επίσης, ο Μιχάλης Μιχελάκος σημείωσε πως "η συμμετοχή του Γιάννη Ντιμπ στην εθνική Συρίας είναι τεράστια τιμή για τον σύλλογο. Ήταν πρωτόγνωρο για εμάς το γεγονός πως αναβλήθηκε παιχνίδι της ομάδας μας για τα παράθυρα της FIBA. Ήταν πολύ σημαντική στιγμή για τον Τρίτωνα. Είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι που ο Γιάννης τίμησε την δεύτερη πατρίδα του, τον παρακολουθούσαμε και τον στηρίζαμε από τον Ελλάδα" και στη συνέχεια αναφέρθηκε στις… παραστάσεις που δίνει ο διεθνής παίκτης του στον Τρίτωνα:

"Η αύρα του να παίζεις σε μία εθνική ομάδα μεταφέρεται και στα υπόλοιπα παιδιά. Η ποιότητά του, όμως, είναι τέτοια - ειδικά για το επίπεδο της Β' Εθνικής - που δεν παίζει και τόσο ιδιαίτερο ρόλο. Έχει πολλές εμπειρίες και κουβαλάει χρόνια επαγγελματικού και ποιοτικού αθλητισμού".

Το κλίμα στον Τρίτωνα είναι οικογενειακό, όπως αποδεικνύεται και από το γεγονός πως οι παίκτες του έγιναν... Σύροι θέλοντας να δείξουν την υποστήριξή τους στον Γιάννη Ντιμπ...

"Τι να κάνουμε; Να σταματήσουμε να ζούμε;"

Το καλά "αποδυτήρια" είναι από τα μυστικά επιτυχίας. Άραγε ο Τρίτωνας μπορεί να πάρει ακόμα μία άνοδο και να βρεθεί στην Α2: "Μας πιέζετε (σ.σ. γέλια). Αυτή την στιγμή ο Τρίτωνας είναι στο πικ του. Είναι στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Κάθε εβδομάδα προσπαθούμε για το καλύτερο και κοιτάμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, ώστε στο τέλος που θα κάνουμε το ταμείο, να είμαστε ικανοποιημένοι", τόνισε ο Μιχάλης Μιχελάκος, ο οποίος πήρε στα χέρια του το τιμόνι της ομάδας, όσο εκείνη αγωνιζόταν στην Γ' ΕΣΚΑ (2011-12).

Ο Γιάννης Ντιμπ από την πλευρά του παρατήρησε πως "είμαστε σε ένα πολύ καλό σημείο. Αν συνεχίσουμε να παίζουμε, όπως τον τελευταίο 1,5 μήνα, θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε κάτι παραπάνω. Αυτό, όμως, είναι κάτι που θα το βλέπουμε σε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά".

Photo Credits: Ανδρέας Παπακωνσταντίνου / tourettephoto.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ