Η έκφραση ελληνικός κορμός εξηγείται και ερμηνεύεται από έναν αριθμό. Για τον Ολυμπιακός αυτός ο μαγικός αριθμός είναι το "9". Και λέει πολλά. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, δηλαδή, όχι πάντα. Διότι είναι άλλο να μετράς κι άλλο να σου το εξηγούν... Οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές. Και κυρίως οι παλιοί. Αυτοί που αποτελούν τον κορμό και δημιουργούν το απαραίτητο συστατικό μιας επιτυχημένης ομάδας. Η λέξη "οικογένεια" μοιάζει κλισέ και προφανώς είναι, αλλά κρύβεται πίσω κάθε επιτυχία στον ομαδικό αθλητισμό.

Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, έχει επενδύσει στο κομμάτι των Ελλήνων. Μαζί με τον Παναθηναϊκό, την ΤΣΣΚΑ και τον Ερυθρό Αστέρα έχει τους περισσότερους γηγενείς στο ρόστερ τους σε επίπεδο Euroleague. Και όχι απλά έχει εννέα, αλλά έχει και αυτό που λέμε σταθερό κορμό.

Ο Γιώργος Πρίντεζης ανήκει στην οικογένεια του Ολυμπιακού από το 2000 (έφυγε για ενάμιση χρόνο), ο Κώστας Παπανικολάου από το 2009 (με ένα διάλειμμα δύομιση ετών)ο Βασίλης Σπανούλης από το 2010, ο Βαγγέλης Μάντζαρης από το 2011. Στην πορεία προστέθηκαν ο Δημήτρης Αγραβάνης και ο Ιωάννης Παπαπέτρου (μπαίνουν στην τρίτη σεζόν), ο Γιάννης Αθηναίου, από κοντά είναι ο Βασίλης Τολιόπουλος και ο Πάρης Μαραγκός.

Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η πιο επιτυχημένη ομάδα του Ολυμπιακού από την ημέρα που ανέλαβαν οι Αγγελόπουλοι. Δύο κατακτήσεις EuroLeague συν άλλη μία συμμετοχή σε τελικό, τρεις BasketLeague είναι ο απολογισμός...

Πως γίνεται αυτό;

Πρώτα φίλοι, μετά συμπαίκτες

Ο πιο παλιός της παρέας, ο Γιώργος Πρίντεζης, έχει ζήσει πολλά και δικαιούται να ομιλεί από κάθε άποψη: "Είναι ευτύχημα για τον Ολυμπιακό πως τα τελευταία χρόνια διαθέτει μία ομάδα με καλούς χαρακτήρες, γεγονός που έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην πετυχυμένη πορεία αυτής της ομάδας την τελευταία πενταετία. Είμαστε μία παρέα εντός, αλλά και εκτός παρκέ. Νοιαζόμαστε και ενδιαφερόμαστε ο ένας για τον άλλον.

Όλα αυτά έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στο να έχουμε χημεία και ομοιογένεια στην ομάδα. Έχουμε "δεθεί" μεταξύ μας, ειδικά οι παλαιότεροι, και μπορώ να πω πως πλέον είμαστε πρώτα καλοί φίλοι και μετά καλοί συμπαίκτες. Έχουμε μία φιλοσοφία που παίζουμε όλοι για έναν και ένας για όλους, βάζοντας πάντα το "εμείς" πάνω από το "εγώ", τοποθετώντας την ομάδα πάνω απ' όλους", εξήγησε δίχως παρεμβολές και πολλές, πολλές ερωτήσεις.

Το καλά αποδυτήρια είναι το πιο σημαντικό

Η άποψη του αρχηγού Βασίλη Σπανούλη δεν είχε μεγάλη διαφορά: "Tο πιο σημαντικό πράγμα σε μία ομάδα είναι να έχει χημεία και καλά αποδυτήρια. Και εμείς στον Ολυμπιακό τα τελευταία χρόνια αυτά τα στοιχεία τα έχουμε. Υπάρχει καλό κλίμα μεταξύ μας, είμαστε μία παρέα, σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και έχουμε γίνει καλοί φίλοι. Έχουμε ζήσει πολλές χαρές, αλλά και λύπες και όλα αυτά έχουν δημιουργήσει ένα "δέσιμο". Νοιαζόμαστε την ομάδα μας, την πονάμε και είμαστε μία οικογένεια. Όλα αυτά έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στο να έρθουν οι επιτυχίες και οι τίτλοι τα τελευταία χρόνια. Όλοι έχουμε κάνει βήματα πίσω όσον αφορά τον εγωισμό μας, βάζοντας την ομάδα πάνω από όλους".

Από τη μεριά του ο Ιωάννης Παπαπέτρου παραδέχεται: "Εγώ όταν ήρθα στον Ολυμπιακό ήξερα πως η ομάδα διαθέτει ένα καλό κλίμα, ήταν κάτι που το άκουγα και μου το έλεγαν. Και όταν μπήκα στην ομάδα το έζησα από κοντά και όντως αυτή η ομάδα ξεχωρίζει για τα καλά της αποδυτήρια, για αυτό το εξαιρετικό κλίμα που έχει. Αυτό έχει παίξει ρόλο στο να έχουμε χημεία και ομοιογένεια μέσα στο γήπεδο. Έχουν δημιουργηθεί καλές φιλίες, όλα τα παιδιά έχουν εξαιρετικούς χαρακτήρες και τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα "δέσιμο" μεταξύ μας. Είμαστε μία παρέα και έχουμε ταιριάξει εντός και εκτός παρκέ".

Για αυτό επέστρεψα

Ο Κώστας Παπανικολάου πήγε στη Βαρκελώνη, μετακόμισε στο Χιούστον, έκανε το όνειρο του ΝΒΑ πραγματικότητα, αλλά γύρισε στη βάση του... Βρήκε πάλι την παρέα του, τους φίλους του και κάνει την επανεκίνηση στην καριέρα του: "Είναι μία ευτυχής συγκυρία να έχει ο Ολυμπιακός στην ομάδα του αυτό το εξαιρετικό κλίμα μεταξύ των παικτών του. Ένας από τους λόγους που ήθελα να επιστρέψω στον Ολυμπιακό ήταν και αυτό το κλίμα που υπάρχει στα αποδυτήρια, με τους συμπαίκτες μου, τους προπονητές και το σταφ. Στην ομάδα όλα τα παιδιά έχουν καλούς χαρακτήρες, έχουμε ταιριάξει, υπάρχει χημεία και είμαστε φίλοι μεταξύ μας.

Παίζουμε ο ένας για τον άλλον και είναι στην φιλοσοφία μας να παίζουμε όλοι για έναν και ένας για όλους, είναι στην νοοτροπία μας να βάζουμε την ομάδα πάνω από όλους, πάνω από εγωισμούς. Ο καθένας μας χαίρεται για την επιτυχία του διπλανού του μέσα στο γήπεδο, όπως και λυπάται για εκείνον σε μία δύσκολη στιγμή. Είμαστε ενωμένοι, όλοι μαζί κερδίζουμε, όλοι μαζί χάνουμε.Βλέπετε πως ακόμη και αν κάποιος δεν παίζει και βρίσκεται στον πάγκο, σηκώνεται όρθιος και στηρίζει την προσπάθεια των συμπαικτών του. Είναι ένα κλίμα που δεν το συναντάς εύκολα σε άλλες ομάδες".

Ο ρόλος του Βαγγέλη Μάντζαρη

Για να συμβούν όλα αυτά, χρειάζεται να υπάρχει ο κατάλληλος άνθρωπος. Και ο Βαγγέλης Μάντζαρης κάνει στον Ολυμπιακό πολλά περισσότερα απ' όσα φαίνονται στο παρκέ. Είναι ο πλέι μέικερ που κρατά τις ισορροπίες μέσα στο γήπεδο, αλλά όταν τελειώσει η προπόνηση και ο αγώνας, αναλαμβάνει ακόμα μεγαλύτερη δράση...

Όπως βλέπετε και στις εικόνες, δεν φοβάται ούτε να... τσαλακωθεί. Ξέρει πώς να φτιάξει κλίμα, πώς να ισορροπήσει ανάμεσα στο αστείο και το σοβαρό, πώς να οργανώσει την ομάδα σε όλα τα επίπεδα. Όπως έκανε και στη media day, που πήρε την κάμερα, μάζεψε όλους τους 'Ελληνες συμπαίκτες του και πέρασαν ωραία.

"Όπως θα κάναμε αν πηγαίναμε για καφέ στη Γλυφάδα", λέει χαμογελώντας... "Αν και πλέον πηγαίνουν περισσότερο μόνοι τους. Όλοι μένουν Νότια και μαζεύονται πολύ πιο εύκολα. Εγώ μένω στο Περιστέρι και με τις προπονήσεις δεν είναι απλό να ανεβοκατεβαίνω κάθε μέρα, αλλά η ομάδα έχει βρει το ρυθμό της".

Όταν εννοεί ομάδα; Μόνο τους Έλληνες; "Όχι, κάνουμε παρέα με όλα τα παιδιά, ειδικά όταν έρχονται σε μικρή ηλικία. Αλλά εμείς οι Έλληνες γνωριζόμαστε χρόνια. Είτε από τις μικρές Εθνικές, είτε από τη μεγάλη, οι περισσότεροι όλο και γνωρίζουμε κάποιον. Έχουμε ταιριάξει ως χαρακτήρες και όταν έρχεται ένας καινούργιος, εντάσσετται άμεσα στην παρέα. Αν δεν το κάνει, κακό του κεφαλιού του, αλλά προς το παρόν δεν έχει παρουσιαστεί τέτοιο φαινόμενο".

Υπάρχουν οι εξαιρέσεις; "Εντάξει οι μεγαλύτεροι έχουν οικογένειες και δεν τους πετυχαίνουμε εύκολα. Ο Βασίλης (Σπανούλης) και ο Ματ (Λοτζέσκι) έχουν παιδιά και άλλες προτεραιότητες εκτός γηπέδου, αλλά όταν πρέπει να κάνουμε τις εξόδους μας".

Μετά τις μεγάλες νίκες για παράδειγμα; "Ε, ναι. Όταν κάνουμε μεγάλες νίκες είναι πιο εύκολο να το ξενυχτήσουμε και κάπως. Με όριο βέβαια γιατί τα παιχνίδια δεν σταματούν ποτέ. Αλλά όταν η περίσταση το επιτρέπει, βγαίνουμε όλοι μαζί παρέα. Κι αυτό δεν γίνεται αναγκαστικά ή για τα μάτια του κόσμου, για να μας λένε ότι έχουμε καλό κλίμα. Με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα, είναι αποδεδειγμένο σε όλες τις ομάδες. Θέλουμε και μας αρέσει να κάνουμε παρέα εκτός παρκέ κι αυτό ξεκινάει πάντα από τους Ελληνες παίκτες του Ολυμπιακού, ειδικά τους παλιότερους".

Στις ήττες όμως; "Ε, στην Ελλάδα είμαστε, ξέρουμε τι θα κάνουμε. Δεν θα χαθούμε, αλλά θα είναι αλλιώς. Υπάρχουν, βέβαια και τα ταξίδια - ειδικά φέτος βλέπω δύσκολες τις βόλτες στη Γλυφάδα - οπότε δεν χανόμαστε καθόλου. Αλλά δεν είναι μόνο μέσα στη σεζόν. Θα πάμε και διακοπές μαζί μερικές μέρες, θα βρεθούμε και στην Εθνική. Κανονικά θα έπρεπε να βαριόμαστε ο ένας τον άλλο, όμως αυτό δεν συμβαίνει γιατί έχουμε ταιριάξει οι περισσότεροι και παιρνάμε πραγματικά καλά. Κάτι που φαίνεται στο παρκέ και μας βοηθάει κυρίως στις δύσκολες στιγμές κάθε σεζόν".