Μεγάλοι θριαμβευτές του πρώτου και εξαιρετικού τουρνουά ULTREX 5X5 CUP, οι φοβεροί και τρομεροί TAO ANTIGA. Νίκησαν στον τελικό τη DREAMTEAM, ύστερα από ένα ματς θρίλερ, που χρειάστηκε παράταση και πέναλτι για να μάθουμε τον νικητή. 2-2 κανονική διάρκεια και παράταση, 5-4 στα πέναλτι με ήρωα τον Ζελέκου που ευστόχησε στο τελευταίο και προφανώς κρίσιμο πέναλτι.

Οι ΤΑΟ, από το ξεκίνημα του τουρνουά, δεν φάνταζαν ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση. Ωραία παρέα, λίγο άναρχη, όχι πολύ αθλητική σε κορμιά, με παίκτες που ξέρουν μπάλα, αλλά ως εκεί. Προσωπικά δεν έβλεπα ότι μπορούσαν να φτάσουν ως τον τελικό και την κατάκτηση του τροπαίου.

Κάποια στιγμή όμως ήρθε η Νίκη Σαραντίδη, το αετίσιο μάτι της διοργάνωσης και μου είπε «ρε συ, αυτούς τους βλέπεις να φτάνουν ψηλά; Δε μασάνε και έχουν νικήσει κάτι καλούς. Για τσέκαρε τους».

Την τελευταία φορά που πήρα στα σοβαρά γυναικεία υπόδειξη για αγώνα ποδοσφαίρου, ήμουν στο δημοτικό και δε θυμάμαι το λόγο. Όπως αντιλαμβάνεστε απλώς περίμενα να αποκλειστούν οι ΤΑΟ, για να πάω με ύφος στη Νίκη και να της πω «άσε μας κοπέλα μου, ασχολήσου εκεί με τα μπαλέτα και ότι κάνουν τα κορίτσια».

Εμ, ναι. Μόνο που δεν ήρθε αυτή η στιγμή και προς τιμήν της δεν ήρθε και εκείνη να μου πει «στα ‘λεγα μεγάλε, μάθε μπαλίτσα από την αρχόντισσα», σαν θηλυκός Αλέφαντος.

Οι δύο πιο…αθόρυβες ομάδες του τουρνουά έφτασαν ως το μεγάλο τελικό. Και μας έδωσαν ματς με αγωνία, ωραίες φάσεις και απρόβλεπτη εξέλιξη ως το τέλος. Εκεί που έλεγες ότι πήρε τα πάνω της η μία ομάδα και θα το καθαρίσει, ερχόταν η αντίδραση από την αντίπαλο και η πλάστιγγα γύριζε πλευρά.

Και το εντυπωσιακό είναι πως από πλευράς σκορ όλα κρίθηκαν στο πρώτο μέρος. 2-2 με γκολ του Μότσκα (φυσικά) στο 12’ για την TAO ANTIGA, ισοφάριση από τον Γκαϊφίλια στο 15’ από προσπάθεια του Σκουτέλη, νέο προβάδισμα με Μότσκα στο 23’ και τελικά 2-2 στο φινάλε του πρώτου μέρους με τον κινητικότατο Σκουτέλη.

Δύο διαφορετικές προσεγγίσεις στο ματς από τους αντιπάλους. Η DREAM TEAM ως γνήσια ομάδα σάλας, με πολλές κινήσεις χωρίς τη μπάλα, αλληλοκαλύψεις, αρκετά επιθετικό μαρκάρισμα, κυκλοφορία μπάλας μέχρι να βρουν το σωστό διάδρομο για να απειλήσουν.

Οι ΤΑΟ από την άλλη, με έμφαση στην άμυνα, έκλεισαν χώρους, έψαχναν τις αντεπιθέσεις. Τακτική που τους δικαίωσε στον ημιτελικό και στον τελικό. Πολλά κορμιά πίσω από τη μπάλα, λίγες επαφές για να βγουν στην επίθεση και στο σκοράρισμα ότι κάνει ο Μότσκα. Και αυτός έκανε ξανά τη δουλειά του. Στο δεύτερο 25λεπτο και στην παράταση δεν έγιναν πολλές φάσεις, καλή δουλειά από τους τερματοφύλακες όποτε χρειάστηκε. Ο Μπινιάκου ήταν πάντα σοβαρός και καταλυτικός, ενώ ο Θεοφίλου έβγαλε μερικά πολύ δύσκολα σουτ. Η μεγάλη φάση ήρθε, το δοκάρι για την ΤΑΟ με τον Μότσκα στην εκπνοή της παράτασης. Θα ήταν το χρυσό γκολ.

Ένας μεγάλος τελικός όπως αυτός, έμελλε να κριθεί στη ρώσικη ρουλέτα των πέναλτι. Ωραίες εκτελέσεις από όλους. Εκτός από μία.

Η διαδικασία των πέναλτι

Το 1-0 ο Γκαϊφίλιας για τη DreamTeam.

Το 1-1 ο Μότσκα.

Το 2-1 ο Δελαπόρτας.

Το 2-2 ο Ερέκι.

Το 3-2 ο Ντάρλας.

Το 3-3 ο Ντούνης.

Το 4-3 ο Σκουτέλης.

Το 4-4 ο Αγγελόπουλος.

Δοκάρι και άουτ ο Θεοφίλου για τη Dreamteam.

Το 4-5 και νίκη τρόπαιο για την ΤΑΟ ο Ζελέκου.

Όλοι οι νικητές έγιναν ένα κουβάρι και πανηγύριζαν σα μικρά παιδιά. Ωραίες στιγμές.

Ακόμη πιο ωραίες οι αγκαλιές νικητών και ηττημένων, δείγμα του ήθους που επέδειξαν κατά τη διάρκεια του ματς και μάλιστα αναφέρθηκε από τον αρχιδιαιτητή Γιώργο Τζουφίδη. «Μπράβο τους, διότι ήταν κύριοι παρά την ένταση και την αγωνία. Ούτε διαμαρτυρίες, ούτε φωνές, ούτε καβγάδες», μας είπε χαρακτηριστικά μετά το ματς, παρά το γεγονός πως απαγορεύονται οι δηλώσεις από τους διαιτητές. Τον πιέσαμε αφόρητα, όπως ο Γιώργος Μίνος τους επαγγελματίες διαιτητές. Λύγισε.

MVP: Πολύ δύσκολο να επιλέξεις τον καλύτερο μεταξύ ίσως. Για το πέναλτι που έδωσε το τρόπαιο προφανώς τον τίτλο θα έπρεπε να πάρει ο Ζελέκου. Αυτός τους στέλνει στη Μαδρίτη. Για το σκοράρισμα ο Μότσκα. Χωρίς τα δικά του γκολ δε θα έφταναν ούτε ως την πόρτα του αεροδρομίου. Στον τελικό πάντως και μόνο για την κανονική διάρκεια και την παράταση, τον τίτλο παίρνει ο Ερέκι.

Απίθανος παίκτης, γρήγορος, με αντοχές, γνώστης της μπάλας, κάλυψε όλα τα σημεία του γηπέδου, φανταστική δουλειά. Ερέκι λοιπόν ο MVP.

Το έπαθλο: Οι μεγάλοι νικητές κέρδισαν ένα ταξίδι στη Μαδρίτη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ρεάλ, Ρονάλντο, Ultrex, TAO ANTIGA, όλα συνδέονται μεταξύ τους.

DREAM TEAM: Θεοφίλου, Σκουτέλης (1 γκολ), Τζάλας, Νικολάου, Δελαπόρτας, Ντάρλας, Γκαϊφίλιας (1 γκολ).

TAO ANTIGA: Μπινιάκου, Ντούνης, Αγγελόπουλος, Μότσκα (2 γκολ), Ερέκι, Ζελέκου.

BULLDOGS - SANANTONIO 10-8

Ο μικρός τελικός του τουρνουά, ως είθισται, είχε καλύτερο θέαμα δεδομένου πως οι δύο ομάδες έπαιξαν απελευθερωμένα. Βέβαια χρειάστηκαν ένα ημίχρονο για να βρουν ρυθμό, κυρίως οι νικητές, οι Bulldogs. Σκορ ημιχρόνου 2-2 και τελικό 10-8, σαν κάτι να έγινε στο δεύτερο 25λεπτο.

Και οι δέκα παίκτες που ξεκίνησαν το μικρό τελικό, ήταν ελαφρώς απογοητευμένοι, αφού δεν κατάφεραν να περάσουν στο μεγάλο τελικό. Σιγά-σιγά όμως άφησαν πίσω τους το παρελθόν και αφοσιώθηκαν στο παρόν. Ευτυχώς για εμάς, αφού έτσι παρακολουθήσαμε καλό ποδόσφαιρο, πολλές φάσεις και στις δύο εστίες και φυσικά 18 γκολ. Δεν τα λες και λίγα.

Αμφότερες είχαν ξανά σημαντικές απουσίες και ψάχτηκαν σε ρόλους στο ξεκίνημα του ματς. 0-1 μόλις στο πρώτο λεπτό για το SANANTONIO, από γύρισμα του φανταστικού Αρμάντο και αυτογκόλ του Σταματάκη.

Μέχρι το 4’ και την ισοφάριση των Bulldogs, οι SANANTONIO έκρυψαν τη μπάλα και είχαν ευκαιρία με τον Αρμάντο στο 3’ και διπλή χαμένη ευκαιρία με τον Λαμπάι στο 4’, που ο Ρομπέρτο έδειξε την κλάση του στο τέρμα.

Το 1-1 έγινε από τον Ψαραδέλη αμέσως μετά, από ασίστ του Πουλάκη, που τόσο έλειψε από τους νικητές του μικρού τελικού στον ημιτελικό. Για 13 λεπτά χάνονταν ευκαιρίες εκατέρωθεν, σπουδαία δουλειά από τους δύο γκολκίπερ.

Στο 17’ ο Ψαραδέλης πήρε τη μπάλα και δεν την έδωσε σε κανέναν, μέχρι να την καρφώσει στα δίχτυα του Σκέντο. 2-1 που φαινόταν ότι θα ήταν το σκορ ημιχρόνου.

Στην τελευταία φάση του πρώτου μέρους, ο Αρμάντο από κοντά βρήκε δίχτυα, 2-2 και αμέσως σφύριγμα των δύο διαιτητών για ημίχρονο. Ντέρμπι.

Όλα κρίθηκαν στο ξεκίνημα του δεύτερου μέρους. Καταιγίδα στον καύσωνα οι Bulldogs, ύστερα από τις σχετικές φωνές του Προέδρου Τσέργα, σκόραραν 4 γκολ σε 5 λεπτά και τελείωσαν το ματς. Δύο γκολ του Δημητρίου (για τον οποίον οι αντίπαλοι ζήτησαν ντόπινγκ κοντρόλ έτσι αφιονισμένος που μπήκε στο Β’ μέρος), ένα του Ψαραδέλη και ένα του Πουλάκη, έφεραν το ισόπαλο 2-2, στο άνετο 6-2.

Η συνέχεια ήταν αναμενόμενη. Η διαφορά έφτασε και στα 5 γκολ, 8-3 κάποια στιγμή, λογική χαλάρωση των νικητών, οι πεισματάρηδες SANANTONIO, ροκάνισαν τη διαφορά και τελικά φτάσαμε στο 10-8. Δίκαιο.

Ξανά πρώτος σκόρερ ο Ψαραδέλης που τελείωσε το τουρνουά με 25 γκολ, φοβερή επίδοση. Τρομερό ματς ο Αρμάντο, με 4 γκολ, τρεξίματα, πάθος, πήγε να το γυρίσει μόνος του.

MVP: Ο Πουλάκης. Φάνηκε και σε αυτό το ματς πόσο πολύ έλειψε από τον ημιτελικό. Είναι ο παίκτης που δίνει μεγαλύτερο πλάτος στην επίθεση των Bulldogs, αφήνει χώρο στον Ψαραδέλη, σκοράρει και δίνει έτοιμα γκολ. Σε όσος ρωτάνε ακόμη γιατί έλειψε από τον ημιτελικό, η απάντηση είναι πως έκανε επέμβαση στη μύτη του. Σε όσους ρωτάνε αν έφτιαξε η μύτη του, η απάντηση είναι όχι, δείχνει χειρότερη από πριν.

BULLDOGS: Ρομπέρτο, Πουλάκης (2 γκολ), Ψαραδέλης (5 γκολ), Δημητρίου (3 γκολ), Σταματάκης, Τσέργας.

SANANTONIO: Σκέντο, Σινομάτι (3 γκολ), Λαμπάι, Κοροβέσι, Τζόλης, Αρμάντο (4 γκολ), Τσέλα (1 γκολ), Κίτσι