ΣΤΗΛΕΣ

Το τρίγωνο ΜΠΑΜΠ...

Το τρίγωνο ΜΠΑΜΠ...

Ο Γιάννης Φιλέρης βλέπει μια φωτογραφία και πάει 27 χρόνια πίσω. Μαζί με τους φίλους του, στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Στη θύρα 29, για το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 2-1

H φωτογραφία είναι κλασική. Ο Βασίλης Παπαχρήστου πλασάρει, ο Μήνου δεν μπορεί να αποκρούσει και ο Ολυμπιακός νικάει τον Παναθηναϊκό 2-1. Από πίσω, κόσμος και κοσμάκης. Μιλιούνια. Θεατές στο Ολυμπιακό Στάδιο, στις 15/2/1987 μόλις 74.252! Εισπράξεις 28.346.964 δραχές (δηλαδή, μέσος όρος τιμής του εισιτηρίου 381 δραχμές έκαστο. Ένα ευρώ...αν προτιμάτε)

Μια φωτογραφία, που θα με πάει 27 χρόνια πίσω. Σε μια άλλη Αθήνα, μια άλλη Ελλάδα. Χωρίς ίντερνετ, χωρίς κινητά τηλέφωνα, χωρίς καν ιδιωτικά κανάλια στην τηλεόραση. Πηγαίναμε για καφέ στο "Ελλάς" (και όχι στο Λέντζο), σινεμά στο Μετάλλειον και το Παγκράτιον, τρώγαμε σουβλάκια από το "Σμυρνέικο" (δίπλα στο Παγκράτιο) και παίζαμε μπάσκετ στον Προφήτη Ηλία.

Λίγο μετά τα 20, νιώθεις όλο τον κόσμο δικό σου. Κι ας μην είχαμε ... (πολλά) λεφτά. Οι φίλοι να ήταν καλά, κι όλα τα άλλα τα βρίσκαμε. Ο Ανδρέας, ο Βασίλης, ο Μιχάλης. Δυο ολυμπιακοί, ένας παναθηναϊκός. Κι ο Ηλίας, ο ΠΑΟΚτζής -από αντίδραση στο "κατεστημένο"-, αλλά κι ο αδερφός του Ανδρέα, ο Μανόλης.

Του Μιχάλη του έχουμε σπάσει τα νεύρα. Ο Ολυμπιακός του Αλκέτα Παναγούλια, προηγείται στο πρωτάθλημα, αν και ο Παναθηναϊκός με Ζάετς, Ρότσα, Σαραβάκο, Δημόπουλο και λοιπούς, μοιάζει ποιοτικότερος. Κάθε Κυριακή μαζευόμαστε σπίτι του και μαζί με τον Ανδρέα αναλύουμε όσα είχαμε διαβάσει στο ΦΩΣ, ειδικά για το "τρίγωνο" ΜΠΑΜΠ, όπως είχε ... ονομάσει την τριπλέτα Μπονόβα, Αλεξίου και Μπάριος, η ιστορική εφημερίδα! Ο Μπονόβας μεταγραφή από τα Γιάννενα, ο Αλεξίου ο ... υδροκέφαλος (έχει μεγάλο κεφάλι ο άνθρωπος) και ο Χόρχε Μπάριος, αρχηγός της Εθνικής Ουρουγουάης, ένα χρόνο πριν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού.

Μεγάλες στιγμές. Η νεανική φαντασία οργίαζε και μια Κυριακή, ο Μιχάλης -ο πιο ευγενικός άνθρωπος του κόσμου- μας είχε πετάξει έξω από το σπίτι του, όταν προσπαθούσαμε να βγάλουμε κι άλλους τίτλους του στυλ ΜΠΑΜΠ-Α (στο τρίγωνο προσθέταμε τον Αναστόπουλο), κραυγάζοντας "ο θρύλος του Αλί ΜΠΑΜΠ-Α" και άλλα τέτοια γραφικά.

Παγκράτι-ΟΑΚΑ σε πέντε λεπτά...

Εκείνη την Κυριακή, χειμώνας με ήλιο, είχαμε αποφασίσει να πάμε στο γήπεδο. Τέσσερις ολυμπιακοί κι ένας παναθηναϊκός. Ήταν η Κυριακή, που έμαθα ότι μπορεί κανείς να πάει από το Παγκράτι στο Ολυμπιακό Στάδιο σε πέντε λεπτά, αρκεί να κρατιέται καλά, στην πίσω θέση της μηχανής του Μανόλη. Με το που σήκωσε τον μασπιέ, τον κατέβασε ... γιατί ήμασταν έξω από τη θύρα 29 , να βρούμε τους άλλους που είχαν φύγει νωρίτερα.

"Μανολάκη, τρέχεις λίγο..." ψέλιζα, με το στομάχι μου να έχει κολλήσει προς τον οισοφάγο, ου μην τον ουρανίσκο.

Στο γήπεδο δεν πέφτει καρφίτσα. Οι ολυμπιακοί είναι περισσότεροι, αλλά είχε και παναθηναϊκούς. Εμείς έχουμε έναν ... δίπλα μας. Δεν είμαστε μέσα στους φανατικούς. Σιγά-σιγά θα εκδηλωθούν κι άλλοι "ομόχρωμοι" του Μιχάλη. Ο Παναθηναϊκός ξεκινάει καλύτερα. Ένα σουτ του Ζάετς αποκρούει δύσκολα ο Σκούνας, που καθόταν κάτω από τα δοκάρια του Ολυμπιακού.

Το τρίγωνο ΜΠΑΜΠ...

Για τους παλιούς ολυμπιακούς, Ζάετς, Ρότσα και Σαραβάκος ήταν μια τριάδα που σκόρπιζε τον ... τρόμο. Ο Κροάτης δεν έχανε την μπάλα ποτέ, ο Ρότσα την έστελνε συστημένη, όπου ήθελε, σουτ σαν του Σαραβάκου δε νομίζουμε να έχει ξανακάνει κανένας άλλος Έλληνας ποδοσφαιριστής.

Κάπως έτσι οι παναθηναϊκοί θα ένιωθαν βλέποντας το μέγιστο Νίκο Αναστόπουλο, μόνιμο σκόρερ στα ντέρμπι, ή τον Μητρόπουλο που παρέσερνε τους πάντες στο πέρασμά του.

Οι ... ήρωές μας είναι παρατεταγμένοι στο χορτάρι του ΟΑΚΑ. Και στο 39, μετά από κόρνερ του Σαραβάκου, ο Σκούνας κάνει λάθος έξοδο και ο Ζάετς με κεφαλιά ανοίγει το σκορ. Ο Μιχάλης ψιλοσηκώνεται από τη θέση του, παίρνει εκείνο το χαμόγελο της ευδαιμονίας και της παναθηναϊκής σιγουριάς του στυλ "σας έχουμε".

Πριν καν κοπάσουν οι πανηγυρισμοί των "πράσινων", ο Ολυμπιακός κερδίζει φάουλ έξω από την περιοχή. Ο Αλεξίου σουτάρει με δύναμη, το τείχος ανοίγει και η εξέδρα στο πόδι να χοροπηδάει για το 1-1.

Στο ημίχρονο, κάνουμε κλασικό καφενείο: "Ο μεγάλος Αλκέτας θα κάνει τις αλλαγές που πρέπει" λέει ο Ανδρέας, που προβλέπει "με σιγουριά τη νίκη", ενώ ο Μιχάλης απελπισμένος από τους φίλους του κουνάει με νόημα το κεφάλι του. Πράγματι, ο Παναγούλιας κάνει γρήγορα τις δυο κινήσεις, που θα αλλάξουν το ματς και θα αιφνιδιάσουν τον Βασίλη Δανιήλ. Ο Βαΐτσης με την έναρξη του δευτέρου μέρους παίρνει τη θέση του Μίχου και ο Ολυμπιακός γίνεται επιθετικότερος, ενώ στο 69' ο Παπαχρήστου παίρνει τη θέση του Μπονόβα.

"Πάει το τρίγωνο ΜΠΑΜΠ" λέω απογοητευμένος στον Ανδρέα, αλλά πριν προλάβει να μου απαντήσει, ο Αναστόπουλος σεντράρει, ο Βαϊτσης πιάνει την κεφαλιά που στέλνει την μπάλα πάνω στον Παπαχρήστου. Πλασέ και ... 2-1. Χαμός! Όλοι όρθιοι και ... όλοι πάνω στο Μιχάλη, που αναστενάζει από το βάρος τεσσάρων μαντραχαλάδων. Όταν θα καταφέρει να ξεφύγει από τον κλοιό θα μονολογήσει: "Τέρμα, δεν ξαναβλέπω ποδόσφαιρο μαζί σας. Ούνοι..."

Ο Ανδρέας φωνάζει: "Σας τα λεγα. Θα κάνει τις αλλαγές ο Αλκέτας. Ποιοι έβαλαν το δεύτερο γκολ; Κεφαλιά ο Βαΐτσης, πλασέ ο Παπαχρήστου..."

Η πλάκα είναι ότι οι δημοσιογράφοι ρωτάνε τον Παναγούλια το ίδιο πράγμα στα αποδυτήρια. Ο Αλκέτας τους παίρνει στο ψιλό: "Ναι, αλλά του είχα πει να βάλει το γκολ λίγο αργότερα"!

Το τρίγωνο ΜΠΑΜΠ...

Κάπου στο δεύτερο ημίχρονο, ο διαιτητής Γερμανάκος θα αποβάλλει τον Μπάριος και ο Ολυμπιακός θα μείνει με δέκα παίκτες. Ο Σκούνας κάνει κάνα δυο καλές αποκρούσεις, ο Μιχάλης δεν μας μιλάει αλλά μας προειδοποιεί ότι "δεν πρόκειται να δούμε Αθλητική Κυριακή στο σπίτι". Τον καταλαβαίνουμε. Ξέρουμε που σταματάει η καζούρα. Έτσι νομίζουμε, τουλάχιστον

Θα γυρίσουμε στο Παγκράτι, έχοντας δει ένα ακόμη ντέρμπι. Μια κλασική διασκέδαση της εποχής, όπως οι περισσότερες Κυριακές μας, μέχρι τότε. Το καλό είναι ότι η παρέα δεν έχει διαλυθεί ακόμη, 27 χρόνια μετά. Κι όταν ξαναμαζευόμαστε ότι κάποια στιγμή θα θυμηθούμε εκείνη την χειμωνιάτικη Κυριακή του 1987 και ένα ωραίο Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός. Τώρα που το σκέφτομαι, ήταν τόσο ... ωραία, ή επειδή πέρασαν τα χρόνια, τα βλέπουμε όλα διαφορετικά;

Για την ιστορία, ο Ολυμπιακός εκείνη τη χρονιά αναδείχθηκε Πρωταθλητής, για τελευταία φορά πριν προκύψει η δεκαετία των "πέτρινων χρόνων του". Όσοι είχατε πάει σε αυτό το ματς, αλλά και όσοι δεν ξέρετε τι έγινε, ιδού και το βίντεο σε περιγραφή Γιάννη Διακογιάννη. Μπόνους ρεπορτάζ αγωνιστικού χώρου από τον Μανόλη Μαυρομμάτη!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ