ΣΤΗΛΕΣ

O Super Mario δε θα κάνει κακό

O Super Mario δε θα κάνει κακό
Μπαλοτέλι

Ο Μπαλοτέλι δε φταίει πάντα και δεν είναι χαζός. Η επιλογή της Λίβερπουλ εμπεριέχει μηδενικό ρίσκο. Ο Football Philosopher γράφει για τη μεταγραφή του Ιταλού επιθετικού στους Κόκκινους.

Δηλώνω fan του Mario Balotelli. Γενικά. Του παίκτη, του ανθρώπου. Έστω μέσω των λίγων δεδομένων που έχω, αφού προφανώς δεν τον έχω γνωρίσει. Πρώτα από όλα δεν υπάρχει άλλος Balotelli. Κανένας δεν του μοιάζει. Η παιδική/εφηβική τρέλα, που ακόμα κουβαλάει σε ένα βαθμό, είναι υπέροχη.

Κι όπως έχω ξαναπεί, αγαπώ την τρέλα , συνήθως στηρίζω αυτούς που γίνονται στόχος πολλών. Όποιος θεωρείται/χαρακτηρίζεται τρελός από πολύ κόσμο, αυτόματα είναι άνθρωπος που έχει ενδιαφέρον για μένα.

«Δεν είμαι τρελός, αν και κάποιες φορές κάνω παράξενα πράγματα, που θεωρούνται διασκεδαστικά», λέει ο Ιταλός επιθετικός. Μην μπερδεύεσαι ρε Mario, το «τρελός» είναι θετικός χαρακτηρισμός στην πραγματικότητα. Πολύ συχνά τον κολλάνε οι άνθρωποι σε άτομα που συμπεριφέρονται διαφορετικά από αυτό που θεωρείται συνηθισμένο. Ναι, οι επαγγελματίες παίκτες πρέπει να υπακούουν σε συγκεκριμένες νόρμες, αλλά καμιά φορά, κάποιοι δεν εντάσσονται στο καθορισμένο πλαίσιο γρήγορα. Καμιά φορά δε χρειάζεται να το κάνουν.

Διαχείριση

Υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται τουλάχιστον να έχουν την ψευδαίσθηση μιας παραπάνω ελευθερίας. Ο κάθε Balotelli δεν είναι δεδομένο πως χρειάζεται διόρθωση. Το να αλλάξεις κάποια συγκεκριμένα στοιχεία της προσωπικότητάς του, δε σημαίνει πως τον κάνεις καλύτερο. Μπορεί να συμβεί και το αντίθετο. Τα κομμάτια που τον διαμορφώνουν, δεν είναι ασύνδετα μεταξύ τους. Το ζήτημα δεν είναι (πάντα) η αλλαγή, όσο ο καλύτερος έλεγχος. Της εκκεντρικότητάς του, της τρέλας του, της παιδικότητάς του, του εγωισμού του κτλ.

Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις στεκόμαστε στον «προβληματικό». Παράδοξο. Αν δεχόμαστε πως αυτός κάνει λάθος, πρέπει να αλλάξει και δεν ξέρει τι κάνει, τότε η ευθύνη είναι σε σημαντικό βαθμό στην άλλη πλευρά, που είναι λογική και σοφή. Οπότε εκείνη είναι που ξέρει πώς να λύσει το πρόβλημα, πώς να φέρει ισορροπία κ.ο.κ. Εκείνη είναι που πρέπει να αποδεχτεί τον απροσάρμοστο, εκείνη είναι που ξέρει αυτό το παιχνίδι. Στην πραγματικότητα όμως είναι εκείνη που συχνά κάνει τα λάθη, δεν υποχωρεί, δεν επιδεικνύει ωριμότητα, ευελιξία και οξυδέρκεια.

Βέβαια, στην περίπτωση του Balotelli για κάποιους έχουμε να κάνουμε με έναν ηλίθιο. Ξέρετε, δεν μπορεί να φορέσει τη «σαλιάρα» του και τα σχετικά. Προσωπικά από τις συνεντεύξεις που έχω παρακολουθήσει κι από όσα έχω δει στο γήπεδο, θεωρώ πως σε καμία περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με ένα χαζό άτομο. Πιθανότατα μιλάμε για έναν άνθρωπο που είναι λίγο στον κόσμο του, συχνά δε νιώθει (το οποίο έχει και πολλά θετικά, ειδικά όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο), λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό με το ένστικτο. Αρκετές φορές επιπόλαιος και χωρίς συγκέντρωση; Κι αυτά μέσα. Οπότε, ξανά, το θέμα δεν είναι η αλλαγή, αλλά η καλύτερη διαχείριση.

«Είναι και η καρδιά μου μαύρη;»

Σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στη Guardian*, ο Paolo Bandini προσπαθεί να εντοπίσει πώς διαμορφώθηκε η προσωπικότητα του Balotelli. Αναφέρει σε ένα σημείο: «Αν συμπεριφέρεται σαν ξένος, σαν παρείσακτος, ξεκομμένος από τους συμπαίκτες του εντός και εκτός γηπέδου, ​​ίσως είναι επειδή έτσι έπρεπε να ζήσει ολόκληρη τη ζωή του - γνωρίζοντας ότι είναι λίγο διαφορετικός από τους υπόλοιπους. Αυτό θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει γιατί στα 24 εξακολουθεί να δυσκολεύεται να βρει ένα μέρος, που θα χαίρεται να αποκαλεί σπίτι».

« Μεγαλώνοντας είχε ένα προφανές πρόβλημα ταυτότητας», υποστηρίζει η Tiziana Gatti, παλιά δασκάλα του Balotelli. «Με είχε ρωτήσει αν η καρδιά του ήταν κι αυτή μαύρη. Του εξήγησα πως δεν ήταν, αλλά λίγες μέρες αργότερα με ξαναρώτησε», προσθέτει. Η ιστορία με τους γονείς του και οι ρατσιστικές συμπεριφορές με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπος από μικρός, είναι γνωστές. Όπως λέει συχνά και ο Balotelli «δε με ξέρετε». Αποδοχή και κατανόηση. Αυτό είναι το κλειδί.

«Ο Balotelli χρειάζεται ένα κλαμπ που δε θα τον βλέπει ως εμπόρευμα, αλλά ως άνθρωπο. Στη Liverpool θα βρει ένα σπίτι, θα βρει σεβασμό και ζεστασιά», λέει ο Christian Vieri. Από την πλευρά του ο Andrea Pirlo υποστηρίζει: «Ο Mario έχει ωριμάσει. Είναι ο πρώτος που θα παραδεχτεί πως όταν ήταν πιο νέος έκανε λάθη –δεν είναι όμως ίδιος πλέον. Πάντα έλεγα πως αν βρεθεί στο σωστό περιβάλλον, μπορεί να γίνει ένας από τους καλύτερους επιθετικούς». Και πρόσθεσε πως τα ΜΜΕ δε θα πρέπει να ασχολούνται συνέχεια με ό,τι κάνει εκτός γηπέδου. Αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Διαφορετικός; Εκκεντρικός; Ψωμί για τα ΜΜΕ. Focus σε συγκεκριμένα πράγματα, κίτρινη δημοσιογραφία.

Δεν πρόκειται να χάσει

Στη Liverpool συνηθίζουν να στηρίζουν τους δικούς τους, συχνά σε υπερβολικό βαθμό. Daniel Sturridge και Luis Suarez δεν είναι ίδιες περιπτώσεις με αυτή του Balotelli, αλλά κι αυτοί σχεδόν στην ίδια ηλικία βρίσκονταν υπό αμφισβήτηση. Ο Brendan Rodgers κατάφερε/καταφέρνει να παίρνει από αυτούς τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας τους. Ο προπονητής της Liverpool λέει πως ο Balotelli είναι «πραγματικά καλό παιδί, το είδος του ταλέντου που μου αρέσει να δουλεύω, που μπορώ να βελτιώσω μέσα κι έξω από το γήπεδο». Σε ό,τι έχει να κάνει με τον Rodgers, μόνο ως θετικό μπορώ να δω πως δέχτηκε να δουλέψει με έναν παίκτη που όπως είπε και ο ίδιος μεταξύ σοβαρού κι αστείου «φέρνει προβλήματα». Γυρνάμε σε όσα λέγαμε πιο πάνω περί διαχείρισης κι ευθύνης της πλευράς που λειτουργεί σε συγκεκριμένα πλαίσια.

Αγωνιστικά, τώρα, η μεταγραφή Balotelli έχει ελάχιστο ρίσκο. Πρώτα από όλα η Liverpool με 20 εκατομμύρια δεν μπορούσε να αποκτήσει παίκτη με το potential του Ιταλού. Ο Balotelli στα καλύτερά του είναι από τους κορυφαίους επιθετικούς, κάνει πράγματα που λίγοι μπορούν. Με πρώτο το ότι είναι ικανός να τα βάζει μόνος του με 2, 3 και 4 παίκτες. Εκτός των άλλων (θα) λειτουργεί ως αντιπερισπασμός για τους Sturridge και Sterling. Ο δεύτερος επιθετικός σε συνδυασμό με την παρουσία του Sterling κεντρικά, δίνει περισσότερη δυναμική στους Κόκκινους. Ο Balotelli είναι αυτός που με την παρουσία του και μόνο προσθέτει καθαρή δύναμη.

Ο Balotelli δεν αποκτήθηκε από τη Liverpool για να τη σώσει. Δε θα είναι το πρώτο όνομα, άσχετα αν κάποια στιγμή μπορεί να γίνει. Είναι ακόμα μια φετινή προσθήκη που γεμίζει το ρόστερ και παράλληλα αυτή που έχει το ψηλότερο ταβάνι. Οι Κόκκινοι έβαλαν ένα δύσκολο στοίχημα κι αν τους βγει σε μεγάλο βαθμό, αλλάζουν τα δεδομένα. Σε κάθε περίπτωση δε βλέπω τον τρόπο για να χάσει η Liverpool. Δε βλέπω πώς μπορεί να χαλάσει το κλίμα της ομάδας (το οικοδόμημα στο Merseyside φαίνεται πολύ γερό και ο Balotelli συνήθως κακό στον εαυτό του κάνει, όχι στους άλλους). Επιπλέον εύκολα ο παίκτης μπορεί να πουληθεί για ένα ποσό κοντά σε αυτό που έδωσε η Liverpool για να τον αποκτήσει. Ουσιαστικά μιλάμε για μια κατάσταση win win για τους Κόκκινους.

Στην τελική, η Liverpool έκανε μια εξαιρετική κίνηση για να διατηρήσει τον τίτλο της πιο διασκεδαστικής ομάδας (για θετικούς κι αρνητικούς λόγους). Στην τελική, ό,τι κι αν πιστεύετε για τον Balotelli, μη μου πείτε πως δε σας κάνει να περνάτε καλά.

*Μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο πατώντας ΕΔΩ

Για σχόλια και παρατηρήσεις μπορείτε να με βρείτε και στο twitter ως @sokinside

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ