Το διεθνές κοινωνικό πρόγραμμα της Gazprom "Football for Friendship" κατάφερε να ενώσει παιδιά από 211 χώρες, αποδεικνύοντας γι' ακόμα μία φορά πως το ποδόσφαιρο αποτελεί κάτι περισσότερο από ένα σπορ.

Μεταξύ των χωρών που συμμετείχαν ήταν κι Ελλάδα, μέσω της ΑΕΚ, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον 12χρονο τερματοφύλακα, Πέτρο Γαρείο και τον προπονητή της Κ14 του συλλόγου, Στέλιο Ορφανίδη.

Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, ο κ. Ορφανίδης μίλησε στους Έλληνες απεσταλμένους του "Football for Friendship" για όσα έζησε στη Μόσχα, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ακαδημίες, αλλά και τα μηνύματα που περνάνε τέτοιες αξιόλογες προσπάθειες.

Το ποδόσφαιρο ενώνει τους λαούς

Καταρχάς, πως ήταν η εμπειρία του "Football for Friendship" τόσο για εσένα όσο και για τα παιδιά της ελληνικής αποστολής;

"Πρώτα απ' όλα, ήταν μία πρωτόγνωρη εμπειρία για εμένα. Ασχολούμαι περίπου 16 χρόνια με ακαδημίες και παιδιά, αλλά πρώτη φορά έζησα κάτι τέτοιο και δεν είμαι σίγουρος ότι θα το ξαναζήσω στο μέλλον. Η διοργάνωση του "Football for Friendship" εκτός από το γεγονός πως ήταν άψογη, βοηθάει πάρα πολύ τα παιδιά να επικοινωνήσουν με άτομα από διαφορετικές χώρες και διαφορετικούς πολιτισμούς.

Θεωρώ πως ο Πέτρος Γαρείος, ο οποίος εκπροσώπησε την Ελλάδα, ήταν πολύ τυχερός που έζησε μία τέτοια εμπειρία. Γενικότερα, ήταν μία εμπειρία ζωής. Απ' την πλευρά μου, είχα την τύχη και τη χαρά να συνομιλήσω με συναδέλφους από διαφορετικές χώρες, συνειδητοποιώντας πως παντού υπάρχουν τα ίδια προβλήματα, σε ποδοσφαιρικό επίπεδο".

Είναι το ποδόσφαιρο σημαντικό κι ως κοινωνικό εργαλείο, με βάση όσα είδες στη Ρωσία;

"Το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς των σπορ, οπότε είναι λογικό να επηρεάζει και το κοινωνικό κομμάτι. Ήταν σημαντικό που η διοργάνωση πραγματοποιήθηκε μέσα στο Μουντιάλ, καθώς είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά την πρεμιέρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Σίγουρα, το ποδόσφαιρο ενώνει τους λαούς. Ήταν πολύ όμορφο που είδαμε παιδιά από διαφορετικές χώρες να γίνονται ένα. Να γίνονται μία ομάδα. Να χαίρονται, να λυπούνται και να νιώθουν μαζί τόσα ξεχωριστά συναισθήματα. Το κέρδος ήταν πάρα πολύ μεγάλο για όλους μας".

Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει σωστή νοοτροπία στις ακαδημίες

Από όσα άκουσες και συζήτησες, τι είναι τελικά το πιο σημαντικό στην προπόνηση, σε αυτές τις ηλικίες;

"Το πιο σημαντικό είναι η φιλοσοφία. Δηλαδή, να υπάρχει μία σωστή φιλοσοφία. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι πως το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι. Το παιδί πρέπει να μπαίνει μέσα στο γήπεδο για να διασκεδάζει και να φεύγει χαρούμενο. Δεν πρέπει το παιδί να νιώθει σε καμία περίπτωση πίεση. Μόνο έτσι θα καταφέρει να βγει κερδισμένο σε βάθος χρόνου.

Θα πρέπει να καταλάβουμε, ως προπονητές, πως, πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι, πλάθουμε και χαρακτήρες. Σε όλες τις Ηπείρους υπάρχουν τα ίδια προβλήματα, με γονείς που θέλουν το παιδί τους να παίζει, γιατί θεωρούν πως είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο. Θα πρέπει να καταλάβουμε πως το παιδί είναι παιδί κι ως τέτοιο θα πρέπει να του συμπεριφερόμαστε.

Όλοι θέλουν να κερδίζουν. Το θέμα είναι να πετυχαίνεις με τον σωστό τρόπο. Κι απ' την ήττα μαθαίνεις πολλά πράγματα. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει σωστή νοοτροπία και δεν βλέπω και να αλλάζει.

Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους τους προπονητές που ασχολούνται με ακαδημίες να ζήσουν μία ανάλογη εμπειρία. Τα μηνύματα ήταν πολλά και σημαντικά".