Ήταν πριν 15 χρόνια, το ημερολόγιο έγραφε 28 Νοεμβρίου του 1999, όταν ένας εκκεντρικός τερματοφύλακας από την Παραγουάη ονόματι Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ, σημείωνε χατ - τρικ με τη φανέλα της Βέλες Σάρσφιλντ απέναντι στη Φέρο Καρίλ Οέστε.

Ο Παραγουανός, εκκεντρικός πλην αυθεντικός, όπως ίσως ξέρετε αλλά σίγουρα θα διαπιστώσετε μέσα από τη συνέντευξη, τερματοφύλακας είναι ο δεύτερος στην ιστορία γκολκίπερ με τα περισσότερα γκολ, πίσω από το θρυλικό επίσης, Ροζέριο Σένι.

Σύμβολο μίας γενιάς, ποδοσφαιρικής και μη, συνώνυμο της Παραγουάης στα Μουντιάλ αλλά και κοινωνικός αγωνιστής, πολιτικός ακτιβιστής, Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ, μιλά στο Sport24.gr:

Διαβάστε στο Sport24.gr την κατάθεση ψυχής του "Μπουλντόγκ" για το "κακό παιδί", τις προπονήσεις, το πως έγινε κατά λάθος τερματοφύλακας, αλλά και τους "πολεμιστές Έλληνες" που έχουν ψυχή γκουαρανί (φυλή ινδιάνικη της Παραγουάης) και πρέπει να διώξουν το ΔΝΤ και τη... Λαγκάρντ.

Ο Τσιλαβέρτ, στις 28 Νοεμβρίου του 1999 κρίνει, εν πολλοίς, το "κλάσικο" του Οέστε στην Αργεντινή. Μπορεί η Βέλες να κερδίζει με 6-1 τη Φέρο Καρίλ, αλλά τα μισά από τα γκολ των νικητών δεν τα πέτυχε κάποιος επιθετικός, Ούτε κάποιος μέσος, ούτε κάποιος αμυντικός.

Τα πέτυχε ο τερματοφύλακας της ομάδας. Ο Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ από την Παραγουάη εκτελεί τρία πέναλτι, όλα εύστοχα. Κάτι πρωτόγνωρο, κάτι εξωπραγματικό. Ακόμη και ο Βραζιλιάνος πρώτος τερματοφύλακας -σκόρερ, Ροζέριο Σένι, δεν έχει πετύχει κάτι τέτοιο.

Είναι μαλ... τα γούρια στο ποδόσφαιρο

Το Sport24.gr ζήτησε από τον Τσιλαβέρτ να πει, πως συνέβη αυτό και αν είχε κάποιου είδους προαίσθημα ότι θα συμβεί, ότι εκείνη επρόκειτο να ήταν η μέρα του.

"Μπορεί να σου φανεί εγωιστικό, αλλά εγωιστής ήμουν σε όλη μου τη ζωή, αλλιώς δεν θα πετύχαινα. Αυτό που έκανα δεν θα το κάνει κανείς. Γιατί δεν υπάρχουν τέτοιοι τερματοφύλακες πλέον. Όσον αφορά στο παιχνίδι, έτυχε και η ομάδα κέρδισε τρία πέναλτι. Δεν σκέφτηκα στιγμή ότι μπορούσε να τα εκτελέσει άλλος. Και πέντε να κέρδιζε, εγώ θα τα εκτελούσα, όλα. Προαίσθημα, αυτά είναι μαλ.... Δεν υπάρχει προαίσθημα όταν παίζεις μπάλα."

Ξυπόλητος μέχρι 10 ετών

Γεννήθηκε στο Λούκε, προάστιο της πρωτεύουσας της Παραγουάης, Ασουνσιόν, στις 27 Ιουλίου του 1965. Η οικογένειά του πάμφτωχή, ο ίδιος ο Τσιλαβέρτ ανατράφηκε κατά τα ήθη και έθιμα των "γκουαρανί". Πόσο, όμως τον βοήθησε αυτό για να γίνει σκαπανέας των προκαταλήψεων μίας παραδοσιακής κοινωνίας και να χτίσει μία τόσο λαμπρή καριέρα;

"Οι γονείς μου ήταν φτωχοί και μέχρι 10 χρονών δεν είχα παπούτσια. Δεν μεγάλωσα εύκολα, αλλά μεγάλωσα σωστά. Φυσικά και είμαι περήφανος. Δεν άλλαξαν οι ιδέες μου, όταν γέμισαν οι τσέπες μου με πέσος. Κυκλοφορώ άνετος στη φτωχογειτονιά που μεγάλωσα. Γιατί όλοι ξέρουν ποιος είναι ο Τσιλαβέρτ και πόσο τους έχει βοηθήσει ο Τσιλαβέρτ και ότι δεν τους ξέχασε ο Τσιλαβέρτ, όταν έγινε γνωστός."

Τερματοφύλακας από... σπόντα

Με τη φανέλα των Σπορτίβο Λουκένιο, Βέλες Σάρσφιλντ, Γκουαρανί, Σαραγόσα και Πενιαρόλ σημείωσε 59 γκολ, με την εθνική Παραγουάης, άλλα οκτώ. Ένας τερματοφύλακας που πετυχαίνει 67 τέρματα. Από πέναλτι και από φάουλ. Πως ξεκίνησε όμως αυτή η "τρελα"; Ο ίδιος ο Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ, αφηγείται στο Sport24.gr.

"Μην ξεχνάς ότι ξεκίνησα να παίζω με το "9" στην πλάτη. Όταν ήμουν στις μικρές ομάδες της Λουκένιο, τότε στην Παραγουάη δεν υπήρχαν υποδομές. Περισσότερο παίζαμε στο δρόμο μπάλα ξυπόλητοι και απλά μαζευόμασταν για να παίξουμε την Κυριακή αγώνες. Δηλαδή δεν κάναμε προπονήσεις, όπως κάνουν τα σημερινά παιδιά σε όλο τον κόσμο.

Έπαιζα λοιπόν επιθετικός, ώσπου με είδαν οι μεγαλύτεροι στην ομάδα και μου λένε. Μικρέ παίζουμε εμείς μπροστά που είμαστε μεγάλοι, εσύ θα κάτσεις τέρμα.

Δεν είπα τίποτα, κάθισα και από τότε ξεκίνησε το ταξίδι μου. Έτσι ξεκίνησε, μην ψάχνετε να βρείτε συγκινητικές ιστορίες."

Μαρσέλο Μπιέλσα: Ο τρελός δάσκαλός μου

Μπορεί να πέτυχε στις 28 Νοεμβρίου του 1999, εκείνο το θρυλικό χατ-τρικ, αλλά ο πρώτος έρωτας δε ξεχνιέται. Διαβάστε τον Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ να θυμάται στο Sport24.gr το πρώτο γκολ στην καριέρα του, αλλά και να ευγνωμονεί δύο προπονητές που είχαν σημαντική συμβολή στην εξέλιξη της καριέρας του.

"Το πρώτο γκολ, ήταν κόντρα στην Ολίμπια Ασουνσιόν την καλύτερη ομάδα εκείνης της εποχής στην Παραγουάη. Το πρώτο γκολ με τη φανέλα της Λουκένιο, φυσικά και το θυμάμαι, αλλά η ζωή προχωρά, ποτέ μου δεν στάθηκα σε αυτό να το θυμάμαι και να αφήνομαι.

Έχω να το λέω, ότι όλοι οι προπονητές που δούλεψα, μηδενός εξαιρουμένου, δεν με απέτρεψαν από το να εκτελώ πέναλτι και φάουλ. Ειδικά δύο από αυτούς, με βοήθησαν πολύ και θα νιώσω τύψεις αν αποφύγω να σου φάω ένα λεπτό από τη συνομιλία μας για να μην κάνω αναφορά.

Αυτοί που με βοήθησαν, λοιπόν, ήταν οι Κάρλος Μπιάντσι και αυτός ο μεγάλος "προφεσόρ" και το ίδιο "λόκο" με εμένα, Μαρσέλο Μπιέλσα."

80 από αριστερά, 80 από δεξιά, 80 στο κέντρο

Ταλέντο ή προπόνηση. Δουλειά ή έμπνευση; Τι ήταν αυτό που έκανε τον Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ να ξεχωρίσει, να γίνει ο δεύτερος τερματοφύλακας - σκόρερ στην ιστορία του ποδοσφαίρου, να κερδίσει τρία πρωταθλήματα σε τρεις διαφορετικές χώρες της Ν. Αμερικής, ένα Κόπα Λιμπερταδόρες, ένα Κόπα Σουδαμερικάνα, ένα Διηπειρωτικό και ένα Κύπελλο Γαλλίας; Δείτε τι απαντά στο Sport24.gr

"Είχα ένα ταλέντο μοναδικό, που δεν το είχε άλλος, και δύσκολα να το βρει και άλλος στο μέλλον, γιατί δε βγαίνουν πλέον τέτοιοι τερματοφύλακες.

Το ταλέντο, είναι η μισή δουλειά, γιατί η άλλη μισή και παραπάνω είναι η προπόνηση. Με ρώτησες, ακριβώς τι προπόνηση έκανα.

Θα σου πω λοιπόν ακριβώς τι έκανα. Κάθε μέρα, όταν σου λέω κάθε μέρα, εκτελούσα 80 φάουλ από τα δεξιά, 80 φάουλ από τα αριστερά και 80 φάουλ από το κέντρο. Δεν υπήρχε μέρα που να πω, άστο θα το κάνω αύριο. Αστοχούσα στην προπόνηση, για να ευστοχήσω στον αγώνα. Αλλά, κάθε μέρα."

Δεν θα ήταν υπερβολή να πεις κανείς ότι το μισό που γνωρίζει η φίλαθλη ελληνική κοινή γνώμη για την εθνική Παραγουάης είναι από τον Κάρλος Γκαμάρα, και το άλλο μισό από τον Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ. Υπερασπίστηκε 74 φορές την εστία της "αλμπιρόχα" και πέτυχε οκτώ τέρματα. Το πρώτο, εξ' αυτών, απέναντι στην Κολομβία στις 27 Αυγούστου του 1989 από το σημείο του πέναλτι για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιταλίας, το 1990.

Θα πηγαίναμε τελικό εάν δεν ήταν ο Μπλαν

Πήρε μέρος στα Μουντιάλ της Γαλλίας το 1998 και της Ιαπωνίας - Ν. Κορέας του 2002. Αλλά αυτό της Γαλλίας, έμελλε να μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη του, όχι μόνο επειδή βρέθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα του τουρνουά, αλλά κυρίως για τον τρόπο που αποκλείστηκε η καλύτερη εθνική Παραγουάης εκείνων των εποχών. Ο Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ μοιράζεται τις αναμνήσεις του με τους αναγνώστες του Sport24.gr

"Εκείνη η ομάδα, ήταν να φτάσει στον τελικό. Θυμάμαι ακόμη εκείνο το γκολ του Μπλαν και με πονάει πιο πολύ από όλα όσα έχω δεχθεί. Ήμασταν η μοναδική ομάδα που μπλοκάραμε εκείνη την ιδιοφυΐα που λέγεται Ζινεντίν Ζιντάν. Αποκλειστήκαμε από τη μετέπειτα κάτοχο του Μουντιάλ, Γαλλία. Εάν περνούσαμε σίγουρα θα πηγαίναμε τελικό.

Μετά το Μουντιάλ πήγα στο Στρασβούργο να παίξω μπάλα στην τοπική ομάδα. Μου είπαν οι κάτοικοι, απλοί άνθρωποι από τους οποίους ψώνιζα είδη καθημερινής ανάγκης: Πριν το Μουντιάλ δεν ξέραμε ότι υπήρχε Παραγουάη, την μπερδεύαμε με την Ουρουγουάη. Τώρα ξέρουμε, που πέφτετε στο χάρτη"

Είχα πρόταση από Ολυμπιακό

Μήπως τελικά είχαμε την ευκαιρία να δούμε τον καλύτερο τερματοφύλακα για τις χρονιές 1995, 1997 και 1998 και στα ελληνικά γήπεδα, και αν ναι πότε;

"Είχα μία πραγματικά μεγάλη ευκαιρία να έρθω στην Ελλάδα. Τώρα είναι πολύ πίσω στο χρόνο και δεν μπορώ να σου πω με ακρίβεια, αλλά ήταν όταν έπαιζα στη Σαραγόσα. Η πρόταση ήταν καλή και δεν ήταν οικονομικοί οι λόγοι που δεν ήρθα, αλλά αγωνιστικοί. Η ισπανική ομάδα τα πήγαινε καλά στα Κύπελλα Ευρώπης και προτίμησα να μη ρισκάρω, ο καθένας το ίδιο θα έκανε στη θέση μου."

Πιστέψτε στον Μπενίτες, θα κερδίσετε

Περί "αλμπιρόχα" η συζήτηση και δεν θα μπορούσε να μη στραφεί γύρω από το μοναδικό εκπρόσωπο της Παραγουάης που αγωνίζεται στην Ελλάδα. Ο Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ μπορεί να μένει, πλέον, μόνιμα στο Μπουένος Άιρες, αλλά παρακολουθεί στενά τα ποδοσφαιρικά δρώμενα της χώρας του και καταθέτει στο Sport24.gr την άποψή του για τον Χόρχε Μπενίτες.

"Τον γνωρίζω και μπορώ να πω μετά βεβαιότητας ότι είναι από τους πιο ταλαντούχους ποδοσφαιριστές της χώρας μου. Το μεγάλο κέρδος του είναι ότι έφυγε από την Παραγουάη και πήγε στην Ευρώπη. Αυτό είναι εφαλτήριο για την εξέλιξη της καριέρας του.

Μόνο αν βγεις έξω από τα σύνορα της χώρας σου, μπορείς να βελτιωθείς. Και αν πιστέψετε στον Χόρχε θα κερδίσετε και εσείς και εμείς."

Ευτυχώς, μπορώ να ταΐσω τα παιδιά μου

Τίτλοι, αναγνωσιμότητα και πολλά πέσος στο πορτοφόλι ενός παιδιού που δεν είχε παπούτσια, μέχρι την ηλικία των 10 ετών. Τι κρατά ο Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ, τώρα σε ηλικία 49 ετών, μετά από μία τόσο ένδοξη καριέρα;

"Δεν κρατάω μετάλλια και τέτοια. Αυτά τα κέρδισα, αλλά είναι καλά όταν πίνεις την μπύρα το βράδυ να τα θυμάσαι και να γελάς. Αυτό που κέρδισα είναι ότι μπορώ και δίνω στα παιδιά του, τα απαραίτητα.

Μακάρι να μπορούσαν να το πουν οι γονείς όλου του κόσμου, αυτό. Είμαι ο πιο περήφανος άνθρωπος του κόσμου που ξεκίνησα φτωχός, πάμφτωχος και μπόρεσα να δώσω στα παιδιά μου, αυτό που στερήθηκα. Μόνο αυτό κρατάω. Τα υπόλοιπα είναι καλά, αλλά δεν έχουν αξία καμία μπροστά σε αυτό."

Έμαθα να λέω "όχι"

Μπουνιές με τον Αριστισάμπαλ και τον Ασπρίγια, φτύσιμο στο πρόσωπο στον Ρομπέρτο Κάρλος, διαπληκτισμοί με τον Μαραντόνα. Λατινοαμερικάνος που το "αίμα" του είναι σε "σημείο βρασμού" ή "γκουαρανί" που δεν δέχεται μύγα στο σπαθί του; Παρορμητικός ή μήπως εκκεντρικός; Παλαιότερα είχε αποδεχθεί το ρόλο του "κακού παιδιού" λέγοντας: "Είχα πολλές μάχες στο γήπεδο, αλλά τι περιμένουν; Με το πρόσωπο που έχω είναι ο μόνος τρόπος, ο πιο εύκολος. Δεν είμαι το καλό παιδί, μην το ψάχνετε σε εμένα"

Ο Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ επιβεβαιώνει τη ρήση του στο Sport24.gr, με συγκριτικές αναφορές σε Μέσι και Ρονάλντο.

"Το μοναδικό πράγμα που μαθαίνεις από μικρός είναι να συμβιβάζεσαι. Και μαζί το μεγαλύτερο λάθος. Ήμουν αντικονφορμιστής, αλλά στην πράξη. Έχασα, θεωρητικά, επειδή ήμουν ευθύς. Κάποτε επιτέθηκα σε μέλος του τεχνικού επιτελείου επειδή προσέβαλλε την ανατροφή μου και το δικαστήριο αποφάσισε φυλάκιση. Επειδή υπερασπίστηκα το αυτονόητα. Δηλαδή, εάν έλεγα ναι, δεν με μεγάλωσαν σωστά, θα ήμουν καλό παιδί.

Δεν μου αρέσει αυτό το καλό παιδί. Δεν είμαι τέτοιο. Με τον Μαραντόνα τα έχω βρει, αυτά που λένε είναι αηδίες. Είμαστε φίλοι.

Βλέπω το Ρονάλντο και το Μέσι, είναι οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές στον κόσμο. Αλλά κανείς τους δεν είναι ασυμβίβαστος, μπορεί να τους έχουν πει ότι ο δρόμος για την κορυφή περνάει μέσα από συμβιβασμούς, αλλά κάνουν λάθος.

Να μοιάσουν τα παιδιά μου σε αυτούς, αλλά να μάθουν να λένε και όχι. Το όχι έχει πιο πολλή αξία από το ναι.

Λένε για πίεση. Εγώ θα πω αυτό που είπε ο καλός μου φίλος και καλύτερος πολεμιστής - προπονητής στον κόσμο, Τσόλο (Σιμεόνε) τις προάλλες σε συνέντευξη.

Πίεση δεν έχει ούτε ο Σιμεόνε, ούτε ο Μέσι, ούτε ο Ρονάλντο αν δεν πετύχει ένα γκολ, ή δεν σπάσει ένα ρεκόρ. Πίεση έχει ο πατέρας που γυρνά σπίτι μετά από μία ημέρα δουλειάς και του ζητούν τα παιδιά του φαγητό και κρύβεται από ντροπή γιατί δεν έχει να τους δώσει."

Διώξτε ΔΝΤ και Λανγκάρντ

Η επικοινωνία με το "Μπουλντόγκ" ήταν δύσκολη, κυρίως λόγω εντοπισμού του. Μετά από αλλεπάλληλα τηλέφωνα και μηνύματα στο κινητό του στην Παραγουάη, και έχοντας χάσει κάθε ελπίδα συνομιλίας μαζί του, ελήφθη ένα μήνυμα με αριθμό που είχε τον τηλεφωνικό κωδικό της Αργεντινής μπροστά.

Αφού ευχαρίστησε για το ενδιαφέρον μας, ο Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ, έγραψε το εξής: "Είναι μεγάλη μου χαρά, να μιλήσω σε ένα λαό που είναι γεμάτος πολεμιστές της κοινωνίας, όπως είστε εκεί στην Ελλάδα."

Φυσικά, ρωτήσαμε τον Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ τι εννοούσε με αυτό το μήνυμα και κυρίως ποιο είναι το πρώτο πράγμα που περνά από το μυαλό του, όταν ακούει τη λέξη Ελλάδα.

"Μπορεί να νομίζετε ότι εμείς οι ποδοσφαιριστές είμαστε αμόρφωτοι, αλλά δεν είμαστε όλοι. Ελλάδα για μένα είναι ιστορία. Η ιστορία από εσάς ξεκίνησε και μετά την πήραν οι άλλοι. Όπως σας πήραν τα αγάλματα, σας πήραν και την ιστορία.

Και ένας λαός πολεμιστής. Είμαι περήφανος για τους Έλληνες. Διώξτε επιτέλους, αυτούς που σας ληστεύουν. Τι τους κρατάτε;

Στην Αργεντινή ξεκλήρισαν οικογένειες. Αυτή η... Λανγκάρντ. Διώξτε τους. Βγείτε όλοι μαζί στο δρόμο, και διώξτε τους όπως στην Αργεντινή.

Πρέπει να φύγουν. Μαθαίνω τι κάνει το ΔΝΤ στην Ελλάδα και ξέρω από πρώτο χέρι τι έγινε στην Αργεντινή.

Γι' αυτό σου είπα πριν, πρέπει στη ζωή σου να λες όχι. Όχι λοιπόν σε αυτούς που κλέβουν αυτό που δουλεύετε."

Έλληνες, ένας λαός που πολεμά

Ο Τσιλαβέρτ ασχολείται ενεργά με τα κοινά της χώρας του. Πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε η φήμη, ότι μπορούσε να είναι υποψήφιος για τις Προεδρικές εκλογές στην Παραγουάη. Τι λέει ο ίδιος γι' αυτό;

"Δεν το αποκλείω, είναι κάτι που το σκέφτομαι σοβαρά. Δεν μπορεί αυτή η ήπειρος που έχει βγάλει τον Σιμόν Μπολίβαρ και τον Τσε Γκεβάρα να είναι τόσο αποβλακωμένη.

Τους δίνουν ποδόσφαιρο στη Βραζιλία και πεινούν. Στην Κολομβία το ίδιο, στην Ουρουγουάη το ίδιο. Δεν μπορεί να μην έχουν διαβάσει ιστορία αυτοί οι άνθρωποι.

Στην Παραγουάη, δεν έχουν να φάνε - δεν είναι σχήμα λόγου - και δεν κάνουν τίποτα. Κλαίνε μοιρολατρικά, δεν ξέρουν να διαβάζουν, δεν ξέρουν να γράφουν και το αποδέχονται σαν κάτι φυσιολογικό.

Γι' αυτό είπα πριν για τον Μπενίτες και γι κάθε παιδί που φεύγει για το εξωτερικό, ότι λυτρώνεται που φεύγει. Βλέπουν τη διαφθορά μπροστά τους, και το περνούν για φυσιολογικό. Αυτό με εξοργίζει, αλλά και με πεισμώνει.

Το μήνυμα που στέλνω στους Έλληνες αδερφούς μου είναι να μείνουν ενωμένοι να διώξουν τους κλέφτες. Να συνεχίσουν να είναι ένας λαός ελεύθερος και πολεμιστής."

Σαν τελευταία ερώτηση, αφήσαμε στον Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ, ποιον αφήνει σαν διάδοχο και ποιον αντίπαλο θαύμασε πιο πολύ στην καριέρα του.

"Διάδοχο δεν αφήνω κανένα, γιατί δεν υπάρχουν πλέον τέτοιοι τερματοφύλακες και δεν μπορεί κανένας να κάνει σήμερα, αυτά που έκανα εγώ.

Αντιπάλους θαύμασα πολλούς. Αν πρέπει να ξεχωρίσω οπωσδήποτε θα το έκανα για τον Κούμαν και τον Ζιντάν. Λόγω εγκεφάλου"