Λίγο μετά το τέλος της φιλικής αναμέτρησης του Ολυμπιακού απέναντι στους Dusan Ivkovic Stars, η οποία διεξήχθη προς τιμήν του Ντούσαν Ίβκοβιτς στο ΣΕΦ, ( πέρα από τον Κάιλ Χάινς) δύο πρώην παίκτες των "ερυθρολεύκων" μίλησαν στο Sport24.gr. Ο λόγος για τους Πέρο Άντιτς και Λάζαρο Παπαδόπουλο, οποίοι συνεργάστηκαν με τον Ντούντα στο μεγάλο λιμάνι την σεζόν 2011-2012, στην οποία και οι Πειραιώτες κατέκτησαν το πρωτάθλημα σε Ελλάδα και Ευρώπη, με συναρπαστικό και εντυπωσιακό τρόπο.

Άντιτς: "Ο Ντούντα είναι ο πατέρας του γιουγκοσλαβικού μπάσκετ"

Ο Πέρο Άντιτς από την πλευρά του εκθείασε τον προπονητή και άνθρωπο Ντούσαν Ίβκοβιτς, αναφέροντας και την βαρύτητα που έχει η παρουσία του για το γιουγκοσλαβικό μπάσκετ: "Με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς είχα μία καταπληκτική συνεργασία. Όταν με έφερε στον Ολυμπιακό το 2011, μου έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστώ σε μία μεγάλη ομάδα όπως ο Ολυμπιακός και να φτάσω μαζί του στην κορυφή της Ευρώπης. Έφτιαξε μία καταπληκτική ομάδα, η οποία μπορεί να είχε μικρό μπάτζετ, αλλά είχε αρχές, είχε φιλοσοφία και συγκεκριμένη αγωνιστική νοοτροπία, παίζοντας ένα μοντέρνο και γρήγορο μπάσκετ. Οι παίκτες "δέσαμε" μεταξύ τους, είχαμε χημεία, ξεκάθαρους ρόλους, πολλούς ταλαντούχους Έλληνες παίκτες που ταίριαξαν με τους ξένους, και από τα μέσα της σεζόν και μετά, σημειώναμε την μία υπέρβαση μετά την άλλη, κατακτώντας την EuroLeague το 2012 με εκείνη την απίστευτη ανατροπή απέναντι στην ΤΣΣΚΑ. Όλα αυτά αποτελούν δουλειά του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Φυσικά εμείς οι παίκτες παίζουμε, αλλά εκείνος μας καθοδήγησε και μας έδωσε ρόλους για να δημιουργηθεί εκείνη η ομάδα.

Είναι ένας προπονητής τον οποίο τον σέβομαι απεριόριστα. Ήταν ευχαρίστηση μου που συνεργάστηκα μαζί του και είμαι χαρούμενος που αγωνίστηκα σε αυτό το φιλικό παιχνίδι προς τιμήν του. Άξιζε τα όσα κατόρθωσε στην καριέρα του και μπορώ να πω πως άξιζε και ακόμη περισσότερα. Ήρθα στον Ολυμπιακό 29 ετών το 2011, αλλά μπορώ να σου πω πως έμαθα να αντιλαμβάνομαι καλύτερα το μπάσκετ μαζί του. Με έκανε καλύτερο παίκτη, με εξέλιξε. Ήταν αυστηρός και σκληρός στην κριτική του, αλλά το έκανε για καλό. Μου έδωσε συμβουλές, κάποιες φορές μου μίλησε και αρκετά σκληρά, αλλά έχοντας στόχο να με κάνει καλύτερο. Του είμαι ευγνώμων.

Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς είναι ο πατέρας του γιουγκοσλαβικού μπάσκετ. Κοίτα πόσοι παίκτες από εκείνη την τότε ενωμένη χώρα και ομάδα ήρθαν για εκείνον στο φιλικό για να τον τιμήσουν. Πάσπαλ, Ράτζα, Ντανίλοβιτς, Τζόρτζεβιτς, Τάρλατς, Ομπράντοβιτς, Τομάσεβιτς, Ζντοβτς, αλλά και άλλοι. Σέρβοι, Κροάτες, Σλοβένοι, σπουδαίοι παίκτες και προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκε με επιτυχία στο παρελθόν, τόσο με την εθνική Γιουγκοσλαβίας, όσο και σε συλλογικό επίπεδο, οι οποίοι και τον σέβονται. Ήταν ο ομοσπονδιακός προπονητής της ίσως κορυφαίας ευρωπαϊκής εθνικής ομάδας όλων των εποχών, της μεγάλης Γιουγκοσλαβίας που κατέκτησε τα πάντα από τα τέλη της δεκαετίας του '80 έως και τις αρχές της δεκαετίας του '90, έχοντας χτίσει ο ίδιος εκείνη την ομάδα, βρίσκοντας όλους αυτούς τους ταλαντούχους παίκτες σε νεαρή ηλικία. Τους ανέδειξε και μετά εκείνοι έγραψαν ιστορία, πραγματοποιώντας μεγάλες καριέρες. Πάντα ήξερε να φτιάχνει σπουδαίες ομάδες και να αναδεικνύει παίκτες, δείγμα της προπονητικής του ικανότητας".

Παπαδόπουλος: "Τον ευχαριστώ γιατί μου έμαθε μπάσκετ"

Ο Λάζαρος Παπαδόπουλος συνεργάστηκε με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, τόσο στην Ντινάμο Μόσχας, όσο και στον Ολυμπιακό την σεζόν 2011-2012 και στις δηλώσεις του εκθείασε τον Σέρβο κόουτς: "Mε τον Ντούσαν Ίβκοβιτς είχα μία τέλεια συνεργασία μαζί του, τόσο στην Ντιναμό, όσο και στον Ολυμπιακό. Είμαι περήφανος που είχα για προπονητή αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο. Τον ευχαριστώ όχι μόνο γιατί μου έμαθε μπάσκετ, γιατί δίπλα του έμαθα και μάθαμε μπάσκετ αρκετοί παίκτες, αλλά και γιατί μου έμαθε την ζωή. Αυτό που μπορώ να σου πω, είναι πως δίπλα του έγινα πρώτα καλύτερος άνθρωπος και μετά καλύτερος παίκτης.

Μου δίδαξε πολλά, ήταν δάσκαλος για μένα, έχω κρατήσει συμβουλές του, αλλά και πολλές συζητήσεις μας. Ένας προπονητής που έβλεπε μπροστά από την εποχή του. Ήταν τιμή μου που συνεργάστηκα μαζί του. Η συμβουλή που θυμάμαι μας έδινε, ήταν πως "πρέπει να τα δίνεις όλα, το 100% σου και να μην τα παρατάς ποτέ". Του άρεσε να βλέπει τους παίκτες του να παλεύουν μέχρι το τέλος. Ήξερε και ήθελε να φτιάχνει καλές ομάδες, με συνοχή, με ρόλους, με ομοιογένεια, που θα παίζουν καλό μπάσκετ. Ασχολιόταν με τους παίκτες του, ενδιαφερόταν, τους μίλαγε και προσπαθούσε πάντα, ειδικά τους νεότερους, και όχι μόνο, να τους εξελίξει και να τους κάνει καλύτερους. Είμαι περήφανος που συνεργάστηκα μαζί του".