ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Η παγίδα των social media στον αθλητισμό

Η παγίδα των social media στον αθλητισμό

Πόσο έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση τον ελληνικό αθλητισμό; Γιατί τα social media θεωρούνται παγίδα για τους αθλητές και γιατί ευνοούν την προσωπική εμπλοκή των "φανατικών". Ο αθλητικός ψυχολόγος, Γιάννης Ζαρωτής, ομιλητής στο Game Changer, μας εξηγεί τι συμβαίνει όταν η ψυχολογία συναντά τα σπορ.

Ο αθλητικός ψυχολόγος Γιάννης Ζαρωτής θα είναι ομιλητής στο Game Changer , το πρώτο αθλητικό συνέδριο που διοργανώνει η 24 Media, στις 18 Απριλίου στο Χίλτον. Στο συνέδριο θα μιλήσει για τις ψυχολογικές προεκτάσεις του αθλητισμού στο χτίσιμο του χαρακτήρα κατά την ανατροφή των νέων. Το Sport24.gr του ζήτησε να τοποθετηθεί σε θέματα που συνδέουν τον αθλητισμό και την ψυχολογία και έχουν να κάνουν με την εποχή μας, την οικονομική κρίση, αλλά και τον κυρίαρχο ρόλο που παίζουν τα social media στον κόσμο των αθλητών, αλλά και των φιλάθλων.

Το συνέδριο Game Changer In Sports διοργανώνεται από την 24MEDIA σε συνεργασία με την εταιρεία επικοινωνίας SYMEON G. TSOMOKOS.

Υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, κάποιες ηλικίες κλειδιά, που θα πρέπει να ξέρουν οι γονείς ώστε να σπρώξουν τα παιδιά τους προς τον αθλητισμό;

Όσο νωρίτερα τόσο καλύτερο θα είναι για τα παιδιά για να αποκτήσουν θετική στάση απέναντι στην άσκηση γενικότερα. Για τα περισσότερα αθλήματα, η ηλικία των 4-5 ετών είναι κατάλληλη για να ξεκινήσουν με την πρώτη τους επαφή. Η συμμετοχή στην άσκηση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εικόνα που τα παιδιά σχηματίζουν για την έννοια του αθλητισμού. Όσο πιο θετική είναι η στάση των γονέων τόσο πιο «εύκολα» ένα παιδί θα εισέλθει στο περιβάλλον του αθλητισμού.

Τι πλαίσιο έχει δημιουργηθεί στην ανατροφή των παιδιών λόγω της οικονομικής κρίσης;

Το πλαίσιο στην παρούσα χρονική περίοδο δείχνει να παρουσιάζει υπερπροστατευτική τάση από την πλευρά των γονέων, συνοδευόμενη από ανησυχία για την εξέλιξη των παιδιών, στοιχείο το οποίο καθιστά τα παιδιά λιγότερο ενεργητικά, με δυσκολίες να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να λειτουργήσουν σταδιακά αυτόνομα. Στην περίοδο της κρίσης έχει αυξηθεί ταυτόχρονα η συμμετοχή των παιδιών στον αθλητισμό καθώς αποτελεί μια σχετικά «οικονομική» ενασχόληση για τα παιδιά.

"Τα παιδιά πλέον κινούνται λιγότερο"

Αυτό που συνήθως λέγεται ότι "τα παιδιά έχουν αλλάξει" και δεν μεγαλώνουν το ίδιο όπως στις δεκαετίες του '80 και του '90 ισχύει;

Μας είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει διαφοροποίηση στα γενικότερα χαρακτηριστικά των παιδιών της σύγχρονης εποχής, της γενιάς του millennium όπως συνηθίζουμε να την αποκαλούμε. Λιγότερη κίνηση, λιγότερο παιχνίδι με τη μορφή της διαπροσωπικής αλληλεπίδρασης, δυσκολίες στη συνύπαρξη σε περιβάλλοντα ομάδας. Την ίδια στιγμή, η στάση των γονέων «συμβάλλει» στην έλλειψη πρωτοβουλίας, στη αδυναμία από την πλευρά των παιδιών να διαχειριστούν δύσκολες καταστάσεις και μια έντονη τάση να αποφύγουν συνθήκες που απαιτούν κούραση και αρκετή προσπάθεια. Σε παλιότερη περίοδο τα παιδιά «έψαχναν» αυτό που ήθελαν, ενώ στην τωρινή κατάσταση πολλά πράγματα είναι «υποχρεωτικά» ή παρέχονται με ευκολία από τους γονείς. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν αναπτύσσεται το κίνητρο των παιδιών και η επιθυμία να επιμείνουν σε ό,τι επιλέξουν.

Κι αν ναι; Πόσο σημαντικό κομμάτι στην ανατροφή τους παίζει ο αθλητισμός;

Ο αθλητισμός παρέχει τη δυνατότητα στα παιδιά να αναπτύξουν έννοιες όπως η αυτονομία, η πρωτοβουλία, η υπευθυνότητα, στοιχεία τα οποία θα τους «συνοδεύσουν» στη ζωή τους γενικότερα. Ο αθλητισμός έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει ως πεδίο ανάπτυξης για τα παιδιά, καλλιεργώντας έννοιες τις οποίες δεν είναι εύκολο να βρουν σε άλλο περιβάλλον. Ο αθλητισμός, όταν «λειτουργεί» με ορισμένες προϋποθέσεις, αποτελεί ένα σημαντικό πλαίσιο μέσα στο οποίο δομείται εν μέρει η αυτοεκτίμηση των παιδιών, η γενικότερη καλή εικόνα για τον εαυτό τους και θεμελιώνεται η βάση για την μετέπειτα ανάπτυξη της αυτοπεποίθησής τους.

"Πέφτουμε στην παγίδα των social media"

Τα social media έχουν φέρει τους αθλητές κοντά στους φιλάθλους. Αυτό είναι καλό τελικά ή κακό;

Είναι καλό όταν γίνεται υπό προϋποθέσεις. Παρέχεται η δυνατότητα στους φιλάθλους να ζουν από κοντά το ίνδαλμά τους, να έρχονται κοντά σε ό,τι θέλουν να παρακολουθούν και αυτό αυξάνει και το δικό τους κίνητρο ενασχόλησης με τον αθλητισμό. Η «εγγύτητα» παρέχει την (ψευδ)αίσθηση και της προσωπικής συμμετοχής. Από την πλευρά των αθλητών δημιουργούνται πολλά θέματα καθώς είναι πολύ εύκολο να «πέσουν στην παγίδα» της υπέρμετρης ενασχόλησης με την κοινωνική τους εικόνα, χάνοντας εν μέρει τον προσανατολισμό τους.

Η σειρά με την οποία ένας αθλητής δραστηριοποιείται θα έπρεπε να είναι: «το άθλημα- η κοινωνική ζωή – η προσωπική εικόνα». Όταν ένας αθλητής ασχολείται περισσότερο με την εικόνα του, αυτό θα συμβεί σε βάρος του βασικού του αντικειμένου, που είναι το άθλημά του, διαταράσσοντας με τον τρόπο αυτό την ισορροπία της καθημερινότητάς του, επαγγελματικά κατά πρώτον και εσωτερικά κατά δεύτερον.

Δεν θα έπρεπε να υπάρχει εκπαίδευση (των αθλητών) πάνω στο ζήτημα , όπως γίνεται για παράδειγμα στο ΝΒΑ;

Σαφέστατα και απαιτείται κάποια ανάλογη εκπαίδευση καθώς και για τους αθλητές ο χώρος των social media είναι σχετικά καινούριος και χρειάζεται να γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητές του. Όλα τα πεδία στο περιβάλλον του αθλητισμού, όπως και αυτό των social media, είναι «καλό» ή «κακό» ανάλογα με τον τρόπο που τα χρησιμοποιούμε. Είναι απαραίτητα για την προβολή χωρίς ωστόσο να ξεπερνά τα όρια της υπερχρήσης και υπερ-έκθεσης.

Υπάρχει έντονη επικριτική διάθεση από τον κόσμο, που οξύνεται μέσω των social media στοχεύοντας τους αθλητές/προπονητές/παράγοντες. Πιστεύετε ότι είναι ελληνικό φαινόμενο; Πόσο επηρεάζει αυτό τους πρωταγωνιστές;

Το φαινόμενο αυτό δεν είναι σίγουρα μόνο ελληνικό. Στις ΗΠΑ η ίδια κατάσταση ισχύει εδώ και πολλά χρόνια και για το λόγο αυτό εισήχθη ως απαραίτητη η εκπαίδευση των αθλητών στο αντικείμενο των social media. Ως προς την επίδρασή στους πρωταγωνιστές, γενικότερα ισχύει το ότι, όσο περισσότερο ασχολείται κάποιος με τα social media τόσο περισσότερο θα επηρεάζεται από αυτά καθώς εκεί έχει εναποθέσει ένα πολύ μεγάλο μέρος της καθημερινότητας του στην δόμηση της προσωπικής του εικόνας μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Οπαδισμός και social media

Τι θα τους συμβουλεύατε ώστε να αντιμετωπίσουν με τον σωστό τρόπο όλο αυτό το φαινόμενο της υπερπροβολής σε σχόλια;

Την περιορισμένη χρήση των μέσων, ως προς τα δεδομένα που αφορούν προσωπικά τους στοιχεία, την προσωπική παράθεση ατομικών στιγμών (π.χ. φωτογραφίες), τη λελογισμένη χρήση όλων των μέσων που προβάλλουν τον εαυτό τους. Ταυτόχρονα θα χρειαστεί να «αποφεύγουν» την εμπλοκή σε σχόλια καθώς δεν είναι δεδομένο ότι μπορούν να είναι αποδεκτοί από όλους και πάντα θα υπάρξει κάποιος που επιτηδευμένα προκαλεί την αντίδρασή τους. Η εικόνα των αθλητών είναι εκείνη που περνάει και στα παιδιά μικρών ηλικιών και θα θέλαμε να τα «εκπαιδεύσουν» με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Οι σημαντικοί, σε φήμη, αθλητές αποτελούν έμμεσους «εκπαιδευτές» των παιδιών που εμπλέκονται στον αθλητισμό.

Παρατηρείται αύξηση του οπαδισμού τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Παίζουν ρόλο τα social media;

Η αύξηση του οπαδισμού οφείλεται σε διαφορετικούς παράγοντες και τα social media είναι απλά ένα στοιχείο που την ευνοεί. Μέσω των social media παρέχεται η δυνατότητα της άμεσης αλληλεπίδρασης, της πιο «προσωπικής» εμπλοκής, η οποία συντηρεί υψηλούς τόνους ή δημιουργεί εντάσεις. Ωστόσο δεν μπορούμε να πούμε ότι δημιουργούν τον οπαδισμό αλλά ότι επιτείνουν την τάση που υπάρχει ήδη.

Βρείτε εδώ όλες τις πληροφορίες για το Game Changer (ατζέντα, ομιλητές, πρόγραμμα) και κλείστε θέση!

TAGS ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ