Στις 25 Νοεμβρίου η Real Μαδρίτης υποδεχόταν τη Μάλαγα και εγώ για έναν ανεξήγητο λόγο (με λυπήθηκε η NIVEA MEN και με έστειλε να ξεστραβωθώ) ήμουν εκεί.

Ωστόσο, εξαιτίας της μικρής μου εμπειρίας σε γήπεδα του εξωτερικού, εντυπωσιάστηκα λίιιιιιιγο παραπάνω από τους υπόλοιπους της δημοσιογραφικής αποστολής και έτσι είπα όταν γυρίσω να στρωθώ και να γράψω γι' αυτήν την εμπειρία. Και να τη γράψω με τα άβγαλτα και άδολα μάτια ενός τύπου, που εντυπωσιάστηκε από το μεγαλείο τόσο της ομάδας εντός του γηπέδου, όσο και από την ατμόσφαιρα του μαδριλένικου ναού.

Τσέκαρε και εσύ τα 5 πράγματα που μου έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση αυτές τις δυο ώρες που πέρασα στο Μπερναμπέου και δείξε κατανόηση αν είσαι Μπάρτσα, Ατλέτικο ή οτιδήποτε άλλο. Λέω μόνο όσα είδα.

1. Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ξεχνιέσαι. Υπάρχουν στιγμές που νομίζεις ότι βλέπεις θέατρο με απλά λίγο πιο αγενείς θεατές που στις κρίσιμες στιγμές των ηθοποιών φωνάζουν, σπάζοντας την τελετουργική ησυχία. Ξεχνάς ότι είσαι σε γήπεδο, πραγματικά. Αυτό, βέβαια, μπορεί να σε ξενερώσει, αν έχεις συνηθίσει να γυρνάς απ' το ένα ελληνικό γήπεδο στο άλλο και από τσιμέντο σε τσιμέντο, αλλά στη συνέχεια σε κερδίζει με την απλότητά του και την ειλικρίνειά του. Και σε κερδίζει όταν το κατανοείς, όταν νιώθεις και εσύ ο ίδιος τον λόγο για τον οποίο η ησυχία είναι τόσο πολύτιμη μέσα στο γήπεδο. Οι Μαδριλένοι βλέπουν μία 'παράσταση' από τους καλύτερους 'ηθοποιούς', έχουν πάει για να απολαύσουν ποδόσφαιρο και αυτό, όπως κάθε μορφή τέχνης, απαιτεί προσοχή και αφοσίωση. Θα μπορούσες να είσαι σε ένα μουσείο μοντέρνας τέχνης, να περνάς από τον έναν αριστουργηματικό πίνακα στον άλλον και να ουρλιάζεις συνεχώς συνθήματα ή βρισίδια; Δύσκολο.

2. ΟΙ ΑΝΑΜΕΙΚΤΟΙ ΟΠΑΔΟΙ

Η Real έπαιζε με τη Μάλαγα εκείνη τη μέρα, έτσι; Μπορείς να μου πεις τι δουλειά είχαν τύποι με κασκόλ της Εσπανιόλ ή με μπλούζες της Ντόρτμουντ και της Ντιναμό Ζάγκρεμπ εκεί μέσα; Στην πραγματικότητα οι εξέδρες ήταν ένα μωσαϊκό χρωμάτων, όπου και βέβαια κυριαρχούσε το άσπρο, αλλά κατά σημεία φύτρωναν διαφορετικά χρώματα πράσινα, κόκκινα, οτιδήποτε. Η Real είναι ίσως το σημαντικότερο αξιοθέατο της Μαδρίτης, οπότε δεν θα έπρεπε να μου κάνει εντύπωση που τόσοι πολλοί διαφορετικοί οπαδοί από κάθε γωνιά της Ευρώπης δίνουν ραντεβού εκεί. Το πόσο ασφαλείς όμως ένιωθαν φορώντας τη φανέλα της ομάδας τους σε ξένο γήπεδο, δεν μπορούσε παρά να μου κάνει εντύπωση. Και φυσικά να το ζηλέψω ελεεινά.

3. ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΗΣ ΜΑΛΑΓΑ

Οι αντίπαλοι οπαδοί πριν το παιχνίδι ήταν στο πίσω μέρος του γηπέδου και απολάμβαναν τις σαντουιτσάρες τους και τα μπυρόνια τους παρέα με τους φίλους της Real, γελώντας και τσουγκρίζοντας τα πλαστικά ποτήρια τους. Όπως καταλαβαίνεις, λοιπόν, δεν υπήρχε λόγος μέσα στο γήπεδο να υπάρχουν δίπλα τους άδειες εξέδρες για να τους προστατεύουν από τους αντίπαλους, ούτε πάνω από μια ντουζίνα αστυνομικούς. Κάθονταν σχεδόν όλοι μαζί. Και τις δύο φορές που σκόραρε η Μάλαγα και οι φίλαθλοί τους πανηγύριζαν, οι Μαδριλένοι απλώς γύριζαν και τους κοίταζαν με περιέργεια, ίσως και μια μικρή απορία για το τι χαβαλεδιάρικο θα φωνάξουν ή θα κάνουν. Μαγική εικόνα για μας. Δεν μπορώ να το φανταστώ να συμβαίνει ποτέ.

4. ΟΙ ΕΞΕΔΡΕΣ-ΓΚΡΕΜΟΣ

Συγνώμη για την έκφραση, αλλά πώς αλλιώς να χαρακτηρίσεις το πόσο απότομες ήταν οι θέσεις, που έμοιαζαν σαν είναι κτισμένες πάνω σε έναν τοίχο με ελαφριά κλίση. Σκέψου ότι κάθε σειρά είχε κάγκελα, γιατί το να φύγεις από την πάνω σειρά και να βρεθείς πάνω απ' τα δίχτυα του τέρματος ήταν το μόνο εύκολο. Η αλήθεια είναι ότι θες λίγη ώρα να συνηθίσεις το ύψος και όταν ψάχνεις τη θέση σου, δεν το κάνεις με την ίδια ψυχραιμία και σπρώχνοντας κόσμο όπως στο ΟΑΚΑ, αλλά πας σιγά σιγά και προσεκτικά. Και κάποιοι που παραείμαστε φοβιτσιάρηδες, προσπαθούμε να μην κοιτάμε καν κάτω.

5. ΟΙ ΣΟΜΠΕΣ ΣΤΟ ΣΚΕΠΑΣΤΡΟ

Εντάξει, μπορεί να ακούγεται λίγο 'φλούφλικο' αυτό, αλλά αν δεν το ζήσεις, δεν μπορείς να καταλάβεις για τι πολυτέλεια μιλάμε. Και να σκεφτείς ότι εκείνη τη μέρα ήταν μισοαναμμένες, αλλά και πάλι με 5 βαθμούς εξωτερική θερμοκρασία, θα μπορούσες να αράξεις και δεις το ματς με το κοντομάνικό σου. Σόμπες στο σκέπαστρο γκαντάμνιτ, το φαντάζεσαι; Που πας στο ΟΑΚΑ και ειδικά άμα κάτσεις στις πάνω κερκίδες θες 4 τομάρια πολικής αρκούδας για να μη φύγεις με γάγγραινα.