Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς γιατί ο Βλάνταν Ίβιτς επέλεξε το επιθετικογενές 4-2-3-1 χωρίς καθαρόαιμο αμυντικό μέσο (Κάνιας) και με δεκάρι στην κορυφή της μεσαίας γραμμής στη ρεβάνς του ΠΑΟΚ με τον Παναθηναϊκό. Το 2-0 του πρώτου ημιτελικού στη Λεωφόρο δεν άφηνε πολλά περιθώρια για σκέψεις άλλου είδους, αφού ο ΠΑΟΚ ήθελε πολλά γκολ και μάλιστα γρήγορα.

Έχει, όμως, αξία να αναλύσουμε τις επιλογές προσώπων που έκανε ο Βλάνταν Ίβιτς και, κυρίως, πώς μπήκε στο αριστερό άκρο της ενδεκάδας ο Δημήτρης Πέλκας (η έκπληξη του Σέρβου τεχνικού), αλλά και ο Αμρ Ουάρντα σε ρόλο επιτελικού και γιατί έμειναν στον πάγκο στο πρώτο μέρος ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ και ο Πέντρο Ενρίκε.

Το ίδιο ενδιαφέρον είναι τι άλλαξε, όχι μόνο μεσοεπιθετικά αλλά και μεσοαμυντικά, στο δεύτερο μέρος και ο Δικέφαλος απειλήθηκε ελάχιστα από τον Παναθηναϊκό που στο πρώτο ημίχρονο έχασε σημαντικές ευκαιρίες με τον Κλωναρίδη.

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:

1. Επιλογή Πέλκα: Ο προβληματισμός του Βλάνταν Ίβιτς για το αριστερό άκρο της επίθεσης ήταν μεταξύ τριών παικτών. Του Ουάρντα, του Ενρίκε και του Πέλκα. Ο Αιγύπτιος πήγε σε ρόλο οργανωτή για λόγους που θα εξηγήσουμε παρακάτω και έτσι έμεινε το δίλημμα Ενρίκε ή Πέλκας. Ο Βραζιλιάνος έχει κάνει καλά παιχνίδια στην Τούμπα, έχει σκοράρει, όμως είναι αρκετά άναρχος στο παιχνίδι του. Τακτικά έχει δείξει ότι δεν ανταποκρίνεται σε όλη τη διάρκεια των αγώνων με την ίδια συνέπεια και ο ΠΑΟΚ, σ΄αυτό το ματς, είχε ανάγκη και από καλές καλύψεις χώρων. Αντίθετα, ο Δημήτρης Πέλκας είναι πολύ πιο συνεπής στα ανασταλτικά καθήκοντά του, έχει αποδείξει ότι διαθέτει το γκολ και ουσιαστικά "κουβαλούσε" στην πλάτη του ένα μόνο ερωτηματικό: Δεν είχε βάλει τη σφραγίδα του σε ένα μεγάλο ματς. Φρόντισε να δώσει την απάντησή του με τον πλέον εμφατικό τρόπο προχθές.

2. Επιλογή Ουάρντα: Ο Αιγύπτιος είχε κάνει ένα καλό παιχνίδι στον Πλατανιά (παίζοντας στα άκρα βέβαια...) και ο Βλάνταν Ίβιτς, αρχίζοντας τη σκέψη του από το γεγονός ότι πιστεύει πως ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ δεν μπορεί να βγάλει στο ίδιο υψηλό τέμπο ένα ολόκληρο ματς και άρα ήταν καλύτερο να τον ρίξει στη μάχη στο δεύτερο μέρος όταν οι μέσοι του Παναθηναϊκού θα ήταν κουρασμένοι, επέλεξε να του δώσει την ευκαιρία να παίξει σε ρόλο οργανωτή. Η σύγκριση στην απόδοση μεταξύ των δύο ήταν η καταλυτική παράμετρος για την μεταμόρφωση του ΠΑΟΚ (στο πρώτο μέρος οι γηπεδούχοι δεν μπορούσαν να κρατήσουν τη μπάλα στα πόδια τους) και κατά συνέπεια, ο 40χρονος κόουτς μπορεί να πει ότι το πλάνο του του βγήκε κατά το ήμισυ.

3. Συμμάζεμα στην άμυνα: Ο ΠΑΟΚ, όμως, δεν παρουσιάστηκε μόνο στο επιθετικό κομμάτι αισθητά βελτιωμένος στο δεύτερο μέρος. Το ίδιο παρατηρήθηκε και στο αμυντικό κομμάτι. Μία εξήγηση είναι ότι με τη μπάλα περισσότερη ώρα στα πόδια του, ο Παναθηναϊκός είχε λιγότερες ευκαιρίες να εκδηλώσεις αντεπιθέσεις (όσο έπαιζε με έντεκα παίκτες). Όμως, υπάρχει και κάτι ακόμη. Ο τεχνικός του ΠΑΟΚ είχε διαπιστώσει ότι Βαρέλα και Κρέσο, οι δύο στόπερ της ομάδας είχαν μεγάλη απόσταση από τους Μπεργκ και Κλωναρίδη με αποτέλεσμα, όταν ο Παναθηναϊκός επιχειρούσε να βγει στην κόντρα με γρήγορη πάσα μπροστά, ο ΠΑΟΚ να είναι εκτεθειμένος στα μετόπισθεν.

Οι δύο κεντρικοί αμυντικοί του ΠΑΟΚ "κόλλησαν" πάνω στους επιθετικούς των φιλοξενούμενων στο δεύτερο μέρος, ακόμη κι όταν ο ΠΑΟΚ είχε κατοχή μπάλας και αυτό βοήθησε στο να μειωθούν οι κίνδυνοι μπροστά από την εστία του Γλύκου που η αλήθεια είναι ότι με καίριες επεμβάσεις του κράτησε όρθιο τον ΠΑΟΚ στο πρώτο ημίχρονο.

Photo Credits: Eurokinissi