Αυτή είναι η μοίρα του προπονητή στον Ολυμπιακό. Πριν καν ξεκινήσει η σεζόν να κρίνεται για τις επιλογές του. Για την εικόνα της ομάδας στα φιλικά, ποιους παίκτες εμπιστεύεται και ποιους όχι. Αν πρόκειται για κάτι φυσιολογικό ή όχι, είναι θέμα οπτικής.

Καλώς ή κακώς, σε κάθε περίπτωση πρόκειται για την πραγματικότητα όταν μιλάμε για τον Ολυμπιακό. Όπου πάντα το κλειδί της επιτυχίας προκύπτει μέσα από μια τριμερή σχέση και τον βαθμό ισορροπίας που απαιτείται. Για όλα τα ωραία ή άσχημα, στο Λιμάνι πάντα μερίδιο επιτυχίας/αποτυχίας αναλογεί σε διοίκηση, προπονητή, κόσμο. Από την ισορροπημένη ή μη σχέση των τριών εμπλεκομένων πλευρών έρχεται συνήθως το ανάλογο αποτέλεσμα.

Αποφάσεις και αντιδράσεις

Υπήρχε μια σχετική αγωνία για τους παίκτες που θα κόψει ο Σίλβα πριν φύγει ο Ολυμπιακός για το Έρμελο της Ολλανδίας. Μπενίτες, Μαρτίνες, Ολαϊτάν, Γιαταμπαρέ και Καραμάνος ήταν η πεντάδα που αποφάσισε να κρατήσει εκτός ο Πορτογάλος τεχνικό. Δύσκολη απόφαση που προκάλεσε αντιδράσεις για τον Παραγουανό και τον Αργεντίνο, σε συνδυασμό με την προτίμηση στα πρόσωπα των Ντουρμάζ, Ντοσεβί και Χάρα.

Οι απορίες των φίλων του Ολυμπιακού ήρθαν σαν τσουνάμι. Ας τα πάρουμε όμως με την σειρά. Ο Μπενίτες όσο αγωνίστηκε την περσινή σεζόν έβγαλε στοιχεία που έλειπαν από τους "ερυθρόλευκους" και το μεγαλύτερο ποσοστό του κόσμου τα εκτίμησε: έκρηξη, ταχύτητα, δύναμη, πείσμα, αγωνιστικός τσαμπουκάς, επίθεση κατά μέτωπο, ενίοτε και όμορφα γκολ.

Με ένα πρόβλημα στην περιοχή των κοιλιακών - προσαγωγών (που πάντως σήμερα αντιμετωπίζεται εύκολα και ακόμη και μετά από επέμβαση, στην χειρότερη των περιπτώσεων, ο παίκτης παίζει μπάλα στο δίμηνο), ο Σίλβα δεν μπόρεσε ουσιαστικά να τον δει στην περίοδο της προετοιμασίας.

Και με την έλευση του Φινμπόγκασον στον Πειραιά, ο Παραγουανός δύσκολα θα είχε ικανοποιητικό χρόνο συμμετοχής. Γι' αυτό και δεν έφερε αντίρρηση να πάει δανεικός στην Κρους Ασούλ και να ψάξει εκεί την αγωνιστική του ανάταση.

Το πρόβλημα με τον Μπενίτες όμως ξεκίνησε από πέρσι. Ο Ολυμπιακός επένδυσε σε έναν παίκτη 3 εκατομμύρια ευρώ, αλλά ταυτόχρονα δεν στήριξε την επιλογή του στον αγωνιστικό χώρο.

Αντί του 23χρονου φορ αγωνιζόταν ένας δανεικός παίκτης που δεν υπήρχε περίπτωση να μείνει στο Λιμάνι μετά το πέρας του δανεισμού του, επομένως ο Ολυμπιακός δεν είχε τίποτα να κερδίσει από αυτόν εκτός από κάποια τέρματα. Μην κολλάτε στο όνομα, θα μπορούσε να είναι κάποιος άλλος αντί του Μήτρογλου. Την ίδια στιγμή ο Μπενίτες ξεροστάλιαζε μεταξύ πάγκου, εξέδρας και ολιγόλεπτων συμμετοχών.

Ποια λοιπόν η λογική να επενδύεις σε ένα ταλέντο 3 εκατομμύρια ευρώ και να μην αγωνίζεται; Εδώ έρχεται ο παράγοντας κόσμος: αν ο Ολυμπιακός δεν έπαιρνε άλλον φορ και έλεγε "πάω με τον Μπενίτες βασικό, θα στηρίξω την επένδυση μου", ποιες θα ήταν οι αντιδράσεις;

Πως θα υποδεχόταν ο κόσμος μια τέτοια είδηση; Θα στήριζε τον Παραγουανό ή μετά από 1-2 ματς χωρίς να σκοράρει θα ξεκίναγαν τα παράπονα περί "φτηνών επιλογών", "παλτών" κτλ; Τώρα οι αντιδράσεις για την παραχώρηση Μπενίτες είναι πολλές.

Αν πέρσι προοριζόταν για βασικός, θα υπήρχε η ανάλογη υπομονή/στήριξη; Εδώ σαφώς υπάρχει θέμα και με τον Μίτσελ, ο οποίος πίεσε για την απόκτηση του Μπενίτες και ο ίδιος προτιμούσε τον Μήτρογλου.

Όσον αφορά τον Μαρτίνες, εδώ πρέπει να υπάρχει μια επιφύλαξη, αφού δεν τον είχαμε δει ποτέ να αγωνίζεται με τα "ερυθρόλευκα". Υποθετικό λοιπόν το πόσο θα μπορούσε να βοηθήσει. Σίγουρα ήταν εξαιρετικός πέρσι με τον Παναιτωλικό και οι αριθμοί του κατά πολύ ανώτεροι από τους αντίστοιχους παικτών που βρίσκονται στην αποστολή για το Έρμελο.

Και ο Αργεντίνος είχε έναν μικρό τραυματισμό, ο Σίλβα τον είδε ελάχιστα και αποφάσισε να τον κόψει. Εξέλιξη που επίσης προκάλεσε απορίες. Στο υποθετικό σενάριο που ο Πορτογάλος τεχνικός κρατούσε τον Μαρτίνες και αυτός δεν είχε καλό ξεκίνημα, θα υπήρχε η υπομονή μέχρι να βρει ο Αργεντίνος τα πατήματα του; Ή θα εμφανιζόταν μουρμούρα του στυλ "που πας με παίκτη από τον Παναιτωλικό";

Οι... τρεις πέτρες του σκανδάλου

Οι μεγαλύτερες ενστάσεις σε σχέση με τους Μπενίτες, Μαρτίνες, έχουν να κάνουν με την απόφαση του Σίλβα να προτιμήσει τους Ντουρμάζ, Χάρα και Ντοσεβί, την στιγμή μάλιστα που κάθε άλλο παρά "ασφαλείς" μπορούν να θεωρούν εαυτούς οι Γιαννιώτας, Κολοβός.

Ο Ντουρμάζ πέρσι δεν δικαιολόγησε σε καμία περίπτωση τα χρήματα που δαπανήθηκαν (και δεν ήταν καθόλου λίγα...) για την απόκτηση του. Ο Ντοσεβί δεν είναι ο εξτρέμ που θα κάνει τη διαφορά, αν και για παίκτης που αποκτήθηκε ως ελεύθερος έδωσε κάτι λίγα.

Ο Χάρα είναι η κλασική περίπτωση του "τίμιου" παίκτη, που "σκίζεται" στο γήπεδο επί 90 λεπτά προσπαθώντας να προσφέρει όπου και όσο μπορεί. Για κυνηγός όμως έχει ένα μειονέκτημα που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο: είναι "τσακωμένος" με το γκολ.

Αυτοί είναι οι τρεις "τρεις πέτρες του σκανδάλου" που έχει στα χέρια του ο Σίλβα. Και μαζί με τους Μπενίτες, Μαρτίνες, είναι ουσιαστικά τα πρώτα του δυνατά στοιχήματα. Να μεταλλάξει σε απαραίτητους τους Ντουρμάζ, Ντοσεβί, Χάρα, να βγάλει ένα καλύτερο ποδοσφαιρικό τους πρόσωπο και μέσα από την χρησιμότητα τους να αποδείξει ότι ορθώς έπραξε, αποφασίζοντας να τους προτιμήσει αντί των Μπενίτες και Χάρα.

Σε κάθε περίπτωση, αν ο Ολυμπιακός είχε μια καλή πρόταση για οποιονδήποτε από τους τρεις, δεν θα το σκεφτόταν και πολύ να τους παραχωρήσει. Αν όμως οι συγκεκριμένοι μείνουν... αμανάτι στον Σίλβα, τότε ο Πορτογάλος θα πρέπει να αποδείξει γιατί τους κράτησε. Διαφορετικά η καλοκαιρινή του απόφαση θα τον ακολουθεί μέσα στο χειμώνα.