Ο Ολυμπιακός βρίσκεται στην αναζήτηση στόπερ για να ενισχύσει την αμυντική του γραμμή. Ήδη έχουν γραφτεί διάφοροι υποψήφιοι και ανάμεσά τους έχει ακουστεί έντονα το όνομα του Έντερ Μπαλάντα, που αγωνίζεται στην Ρίβερ Πλέιτ. Ο 22χρονος Κολομβιανός θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στη θέση του σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική και ήδη έχουν ασχοληθεί μαζί του μεγάλοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι όπως η Μπαρτσελόνα, η Γιουβέντους και η Βαλένθια. Ο ίδιος θεωρεί ότι έχει φτάσει η ώρα για να περάσει τον Ατλαντικό και να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του. Ο Μπαλάντα είναι κεντρικός αμυντικός, που όμως μπορεί να παίξει και ως αριστερό μπακ, ενώ γνωρίζει και την θέση του αμυντικού χαφ, αφού από εκεί ξεκίνησε στην πατρίδα του. Πολύ γρήγορα καθιερώθηκε στην πρώτη ομάδα της Ρίβερ, πήρε μέρος πέρυσι στο Μουντιάλ της Βραζιλίας με την Εθνική και αν οι "ερυθρόλευκοι" μπορέσουν να τον αποκτήσουν, θα πρόκειται για πολύ μεγάλη επιτυχία. Ας δούμε όμως ποια είναι η μέχρι σήμερα ποδοσφαιρική πορεία του "κογιότε", όπως είναι το παρατσούκλι του λόγω της ταχύτητάς του μέσα στο γήπεδο.

Ο Éder Fabián Álvarez Balanta γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1993 στην Μπογκοτά της Κολομβίας. Οι γονείς του (οικονομολόγος ο πατέρας, νοσοκόμα η μητέρα) δεν είχαν σχέση με το ποδόσφαιρο, όμως ο μικρός γρήγορα έδειξε το ταλέντο του. Υποστήριζε την Ατλέτικο Νασιονάλ της Μεντεγίν, παρά το γεγονός ότι ήταν "πρωτευουσιάνος" και όποτε η οικογένεια επισκεπτόταν το χωριό της μητέρας του, το Πουέρτο Τεχάδα, έξω από το Κάλι, ο Έντερ έπαιζε ξυπόλητος μπάλα στις αλάνες μαζί με τα άλλα πιτσιρίκια. Όσο ήταν μικρός, δεν είχε κάποιο είδωλο, αλλά του άρεσε γενικότερα το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο. Ένας θείος του, φανατικός της "σελεσάο", ήταν εκείνος που τον μύησε στην σχολή των καριόκας. "Πάντοτε έτρεφα μεγάλο θαυμασμό για τους Βραζιλιάνους παίκτες, όπως ο Ρονάλντο, ο Ρομπέρτο Κάρλος και ο Ροναλντίνιο", λέει ο ίδιος σε πρόσφατη συνέντευξή του. Και είναι γεγονός ότι το βραζιλιάνικο στιλ έχει επηρεάσει και τον δικό του τρόπο παιχνιδιού. Δεν του αρέσει να "κωλοβαράει" τη μπάλα, αντίθετα προτιμάει να είναι πιο τεχνικός, προσπαθώντας όμως να μην ρισκάρει σε κρίσιμες φάσεις.

Με τη φανέλα της Εθνικής Κολομβίας στο Μουντιάλ της Βραζιλίας (2014)

Ο Μπαλάντα θέλησε να μπει στις ακαδημίες κάποιας από τις μεγάλες ομάδες της Κολομβίας, χωρίς επιτυχία. Μόνο η Academia FC της Μπογκοτά τον δέχτηκε στα φυτώριά της. Κάποια στιγμή ο Έντερ παρουσιάστηκε για δοκιμή στην Σχολή Fair Play, ιδιοκτήτης της οποίας ήταν ο Σιλβάνο Εσπίντολα, πρώην συμπαίκτης του Μαραντόνα στους Αρχεντίνος Τζούνιορς, που στη συνέχεια αγωνίστηκε στην Κολομβία και τελικά εγκαταστάθηκε μόνιμα εκεί. Ο Εσπίντολα είχε πάει τον Φαλκάο στη Ρίβερ κάποια χρόνια πριν και γενικότερα είχε πάρε-δώσε με τους "εκατομμυριούχους". Θυμάται ο ίδιος: "Μου είχαν φέρει εκείνη την ημέρα επτά νεαρούς, ανάμεσά τους ήταν ένας 16χρονος που μου τράβηξε αμέσως την προσοχή. Όταν τον είδα να παίζει, σκέφτηκα, ο νέγρος είναι φαινόμενο, μου αρέσει, έχει κάτι διαφορετικό, αυτόν τον θέλω. Του έδειξα μερικά πράγματα που έπρεπε να βελτιώσει, του είπα να προετοιμαστεί στη σχολή για ένα χρόνο και στη συνέχεια αποφάσισα να τον στείλω στη Ρίβερ, όπου είχα φίλους στις ακαδημίες".

Πράγματι, ο Μπαλάντα παρουσιάστηκε στο "Μονουμεντάλ" για την δοκιμή. Στην Ακαδέμια Κομπενσάρ, την ομάδα του στην Κολομβία, ο Έντερ αγωνιζόταν στη θέση του αμυντικού χαφ και συχνά ανέβαινε ακόμα πιο ψηλά, στη θέση του κεντρικού χαφ. Το δοκιμαστικό ήταν δυο τριαντάλεπτα. Μόλις ολοκληρώθηκε το πρώτο, ένας από τους προπονητές της Ρίβερ, ο Χόρχε Μπούστι, του ζήτησε να γυρίσει πίσω: "Μου είπαν να παίξω στη θέση του κεντρικού αμυντικού. Τους απάντησα ότι δεν είχα παίξει ποτέ εκεί, εκείνοι επέμειναν να δοκιμάσω για λίγο και με την τρέλα που είχα για να περάσω το τεστ, φυσικά και δεν αρνήθηκα", θυμάται ο Έντερ. "Ως αμυντικός έχεις το πλεονέκτημα να διαθέτεις περισσότερο χώρο και πιο καθαρή αντίληψη του παιχνιδιού, μεγαλύτερη ελευθερία για να παίξεις. Επίσης, έχεις τη μπάλα και κοιτάζεις μόνο μπροστά, αυτό είναι πολύ θετικό. Όμως και οι υποχρεώσεις είναι διαφορετικές. Γιατί αν κάνεις λάθος στην τοποθέτησή σου και χάσεις τον αντίπαλο, ο μοναδικός που απομένει πίσω είναι ο τερματοφύλακας και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο".

Με το Copa Libertadores U20, τον πρώτο τίτλο που κατέκτησε με την Ρίβερ (2012)

Ο Έντερ δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να αφήσει την ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη: "Όλοι οι νέοι παίκτες στην Κολομβία έχουν αυτό το όνειρο, να πάνε δηλαδή σε μια χώρα όπως η Αργεντινή και να ολοκληρώσουν εκεί την ποδοσφαιρική τους παιδεία. Γνωρίζουμε ότι είναι ένας από τους κορυφαίους προορισμούς σε αυτόν τον τομέα και η σημαντικότερη γέφυρα για να περάσουμε μετά στην Ευρώπη. Με τον πατέρα μου συζητούσαμε πόσο σημαντικό θα ήταν να μπω σε κάποιον σύλλογο της Αργεντινής και να παραμείνω στις ακαδημίες του για δυο χρόνια. Γιατί αν στη συνέχεια θα έπρεπε να επιστρέψω στην Κολομβία, θα ήταν σίγουρο ότι θα με έπαιρνε κάποια από τις μεγάλες ομάδες της πατρίδας μου". Στα φυτώρια της Ρίβερ, ο Μπαλάντα συνειδητοποίησε αμέσως τις διαφορές. Όλα τα παιχνίδια, σημαντικά ή όχι, ήταν γεμάτα ένταση και πάθος. Θυμάται ο ίδιος: "Πέρασα δύσκολα μέχρι να συνηθίσω. Στην Αργεντινή όλα τα ματς ήταν τελικοί. Κάποια φορά παίξαμε στην έδρα της Τσακαρίτα που ήταν ουραγός. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Οι αντίπαλοι έπαιζαν λες και θα έπαιρναν κάποιο τρόπαιο. Αλλά όλο αυτό με βοήθησε να αναπτύξω μια διαφορετική προσωπικότητα και επιθετικότητα στο παιχνίδι μου".

Πάντως το ξεκίνημά του στη Ρίβερ δεν ήταν και το πλέον ιδανικό. Το πρώτο εξάμηνο του 2011 δεν μπόρεσε να αγωνιστεί, γιατί δεν είχε ακόμα δελτίο. Έκανε μόνο προπονήσεις, έμενε σε ένα μικρό διαμέρισμα απέναντι από το γήπεδο και είχε δυσκολευτεί να προσαρμοστεί επειδή ήταν πολύ ντροπαλός. Αργότερα μετακόμισε στο σπίτι μιας φιλικής οικογένειας του Εσπίντολα και σιγά-σιγά άρχισε να εγκλιματίζεται στο καινούργιο περιβάλλον. Θυμάται ότι ο ίδιος είχε τη συνήθεια των Κολομβιανών να τρώει πολύ ρύζι και πως είχε εντυπωσιαστεί από τις ποσότητες κρεάτων που κατανάλωναν οι Αργεντίνοι! Πέρα από αυτό, δεν μπορούσε να πιστέψει τον φανατισμό με το οποίο ζούσαν οι οπαδοί το ποδόσφαιρο. Λέει ο ίδιος: "Το ποδόσφαιρο είναι πάθος, αλλά προσωπικά, προσπαθούσα πάντοτε να βλέπω το επάγγελμά μου με έναν χαλαρό, ήρεμο τρόπο. όμως στην Αργεντινή αυτό δεν υφίσταται. Θυμάμαι όταν υποβιβάστηκε η Ρίβερ (Ιούνιος του 2011), ήμουν στην πλατεία μπροστά στο "Μονουμεντάλ" και χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια για να κατανοήσω τον κόσμο που θρηνούσε διαλυμένος, σαν να του είχαν πάρει την ίδια τη ζωή. Στην Κολομβία δεν φτάνουμε σε τέτοια άκρα".

Με την Copa Sudamericana, πάνω αριστερά στη φωτογραφία (2014)

Η έκπληξή του πάντως, έγινε ακόμα μεγαλύτερη, όταν μόλις στο τέταρτο παιχνίδι του στην Πριμέρα, άκουσε την εξέδρα του "Μονουμεντάλ" να σείεται στον ρυθμό του "Negrooooo, Negrooooo"! Πολύ σύντομα, στην ανακοίνωση από τα μεγάφωνα της ενδεκάδας της Ρίβερ, έγινε αυτός που εισέπραττε το περισσότερο χειροκρότημα, ενώ μόλις άρχισαν οι φήμες για το ενδιαφέρον μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων να τον εντάξουν στα ρόστερ τους, το σύνθημα άλλαξε και έγινε "no se vende, el Negro no se vende", δηλαδή "ο νέγρος δεν πωλείται"! Ο ίδιος δεν μπορούσε να πιστέψει όλη αυτή την αυθόρμητη λατρεία των φιλάθλων στο πρόσωπό του: "Δεν καταλάβαινα όλο αυτό που συνέβαινε, έγιναν πολλά ωραία πράγματα μαζί, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και ήταν δύσκολο να το διαχειριστώ. Ένα από αυτά ήταν και το υποτιθέμενο ενδιαφέρον της Μπαρτσελόνα. Προσπάθησα να μείνω στο περιθώριο, ήξερα ότι αν η φήμη δεν γινόταν συγκεκριμένη πρόταση στον εκπρόσωπό μου, δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να επιτρέψω στον εαυτό μου να πάρουν τα μυαλά μου αέρα, γιατί τότε θα έχανα τα αυγά και τα πασχάλια".

Ήταν στις πρώτες μέρες του Τάτα Μαρτίνο στον πάγκο των "μπλαουγκράνα", τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν κυκλοφόρησε η συγκεκριμένη φήμη ότι η Μπάρτσα προόριζε τον Έντερ για διάδοχο του Κάρλες Πουγιόλ. Οι "εκατομμυριούχοι" ζήτησαν, υποτίθεται, 50 εκατομμύρια ευρώ, αλλά όταν είδαν ότι η διαπραγμάτευση ναυάγησε, κατέβασαν την ρήτρα αποδέσμευσης του Μπαλάντα από τα 30 στα 15 εκατομμύρια ευρώ. Ας γυρίσουμε όμως λίγο πίσω, στο 2011, τότε που ο νεαρός Κολομβιανός έγινε δεκτός στις ακαδημίες της Ρίβερ. Πολύ σύντομα πήρε "προαγωγή" στην ομάδα Νέων (U20) του συλλόγου και το καλοκαίρι του 2012 κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο, την Copa Libertadores U20 που διεξήχθη στο Περού. Ο Μπαλάντα ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές στον δρόμο προς τον τίτλο. Η άμυνα της Ρίβερ δέχτηκε δυο τέρματα στον όμιλο και κανένα στα τρία νοκ άουτ παιχνίδια. Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Ιανουάριο του 2012, ο Έντερ είχε κάνει την προετοιμασία μαζί με την πρώτη ομάδα, με παίκτες όπως ο Νταβίντ Τρεζεγκέ και ο δικός μας Τσόρι Ντομίνγκες. Η βελτίωσή του ήταν συνεχής σε όλους τους τομείς και έτσι δεν άργησε να έρθει το ντεμπούτο του στην Πριμέρα με τους "μεγάλους".

Το μεγάλο του προσόν είναι να βγαίνει πρώτος στη μπάλα, προλαβαίνοντας τον αντίπαλο

Στις 7 Απριλίου του 2013, στην 8η αγωνιστική του Torneo Final, στον "Κύλινδρο" της Αβεγιανέδα, ο Έντερ έπαιξε για πρώτη φορά με την πρώτη ομάδα και αντίπαλο την Ράσινγκ. Η Ρίβερ κέρδισε 0-2, ενώ ο Μπαλάντα πήρε 30 φορές τη μπάλα. Στις 28 την έδωσε σωστά σε συμπαίκτες του, ενώ τις 2 την έδιωξε μακριά στα "τυφλά". Υπέπεσε μόνο μια φορά σε φάουλ και αυτό στην επίθεση. Οι δημοσιογράφοι του αγώνα τον ανακήρυξαν κορυφαίο παίκτη της συνάντησης. Θυμάται ο ίδιος: "Ήταν μια μέρα που την περίμενα με αγωνία, αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν πίστευα ότι θα ερχόταν τόσο γρήγορα. Όλη την προηγούμενη εβδομάδα είχα κάνει προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, αλλά δεν μου είχαν πει τίποτα. Μου ανακοίνωσαν ότι θα έπαιζα μόλις το προηγούμενο βράδυ του αγώνα. Με πλησίασε ο Εμιλιάνο Ντίας (τεχνικός διευθυντής και γιος του τότε προπονητή της Ρίβερ, Ραμόν Ντίας) και μου είπε να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία, ότι αυτή ήταν η πιο όμορφη στιγμή για κάθε νέο παίκτη και πως θα έπρεπε να σκέφτομαι συνέχεια όλους όσους ονειρεύονταν να έχουν την ίδια ευκαιρία με μένα". Ο Μπαλάντα τα κατάφερε με το παραπάνω. Και δεν ξαναβγήκε από την πρώτη ομάδα.

Ποτέ δεν τον ενόχλησε που οι φίλαθλοι της Ρίβερ τον φωνάζουν "νέγρο": "Ξέρω ότι το κάνουν με καλή πρόθεση, ότι το λένε χαϊδευτικά. Πάντα όταν τα πράγματα λέγονται με εκτίμηση, γίνονται αποδεκτά με καλό τρόπο. Ο κόσμος με αγάπησε και με στήριξε από την πρώτη στιγμή. Η αλήθεια είναι ότι δεν το πολυκαταλαβαίνω, γιατί δεν είμαι ούτε ο επιθετικός που βάζει γκολ, ούτε ο φαντεζί χαφ που δημιουργεί, αλλά ένας απλός αμυντικός που μόλις ξεκίνησα την καριέρα μου και πρέπει να βελτιωθώ ακόμα σε πολλούς τομείς. Σίγουρα έχει βάλει το χέρι του ο Θεός". Ο Μπαλάντα αναφέρει τον Θεό πολύ συχνά στις προτάσεις του, είναι πολύ θρήσκος. Τόσο θρήσκος που πολλοί θυμούνται ακόμα και σήμερα εκείνη την προσευχή που είχε κάνει μέσα στο γήπεδο "Μαλβίνας Αρχεντίνας" στην τρίτη του συμμετοχή με την πρώτη ομάδα της Ρίβερ απέναντι στην Γοδόι Κρους. Είχε πετύχει το παρθενικό του γκολ σε εκείνο το ματς, που ήταν και το νικητήριο (1-2). Στο τέλος του παιχνιδιού άκουσε το σφύριγμα του διαιτητή, πίστεψε ότι ήταν η λήξη και αμέσως γονάτισε κοντά στο κεντρικό ημικύκλιο, έκλεισε τα μάτια και σήκωσε τα χέρια του στον ουρανό. Η αντεπίθεση των αντιπάλων τον βρήκε χαμένο στην έκστασή του! Η Γοδόι παραλίγο να ισοφαρίσει! Με ολόκληρη την κερκίδα να κλαίει από τα γέλια με το πάθημα του "μικρού"!

Πανηγυρίζοντας ένα γκολ του στο Λιμπερταδόρες (2015)

Τον Νοέμβριο του 2013, ο Χοσέ Πέκερμαν, εκλέκτορας της Εθνικής Κολομβίας, τον κάλεσε για πρώτη φορά στους άνδρες για δυο φιλικά με το Βέλγιο και την Ολλανδία, στα οποία τελικά δεν αγωνίστηκε. Λίγους μήνες νωρίτερα, είχε κληθεί να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων (U20) στην Τουρκία, όμως ήταν τραυματίας και η Ρίβερ αρνήθηκε να τον αφήσει. Τελικά πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με το εθνόσημο στις 5 Μαρτίου του 2014 στη Βαρκελώνη, σε φιλικό με την Τυνησία. Το Μουντιάλ της Βραζιλίας πλησίαζε, αλλά ο Μπαλάντα δεν πίστευε ότι θα αποτελούσε μέλος της αποστολής των "καφετέρος". Θυμάται ο ίδιος: "Ο πρόφε (Πέκερμαν), μου είχε μιλήσει και μου είχε εξηγήσει ποια ήταν η διαδικασία σχετικά με την Εθνική. Έπρεπε πρώτα να μπω στο κλίμα, να βελτιωθώ ακόμα περισσότερο και να μείνω ήρεμος περιμένοντας την ευκαιρία μου". Στις 13 Μαΐου του 2014, ο Έντερ είδε το όνομά του να φιγουράρει ανάμεσα στα 30 της προεπιλογής του Πέκερμαν. Δέκα μέρες αργότερα, η Ρίβερ κατέκτησε το Torneo Final και στις 2 Ιουνίου ο Μπαλάντα έμαθε ότι τελικά θα ταξίδευε στη Βραζιλία, αφού είχε επιλεγεί στην τελική αποστολή των 23 παικτών της Εθνικής Κολομβίας.

Αγωνίστηκε στο τελευταίο παιχνίδι του ομίλου (στον οποίο βρισκόταν και η Ελλάδα), με αντίπαλο την Ιαπωνία στη νίκη των Κολομβιανών με 4-1. Έναν χρόνο αργότερα, ο Μπαλάντα βρέθηκε και στην προεπιλογή για το Copa America της Χιλής, όμως τελικά δεν ταξίδεψε με την Εθνική, αφού οι πρόσφατοι τραυματισμοί τον είχαν βγάλει εκτός ρυθμού. Μετά το Μουντιάλ της Βραζιλίας, ο Έντερ πήρε μέρος με την Ρίβερ στην Copa Sudamericana (αντίστοιχη διοργάνωση του Europa League στη Νότια Αμερική). Οι "εκατομμυριούχοι" απέκλεισαν πρώτα την Γοδόι Κρους και στη συνέχεια διέλυσαν τους πάντες στην τελική φάση, κατακτώντας το τρόπαιο αήττητοι (6 νίκες & 2 ισοπαλίες σε 8 αγώνες), με αντίπαλο στον διπλό τελικό την Ατλέτικο Νασιονάλ της Κολομβίας. Τον Φεβρουάριο του 2015, η Ρίβερ πήρε και την Recopa Sudamericana (το αντίστοιχο ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ της Νότιας Αμερικής), κερδίζοντας μέσα-έξω την κάτοχο του Λιμπερταδόρες, Σαν Λορένσο (Αργεντινή). Ο Μπαλάντα ήταν στον πάγκο, αλλά δεν αγωνίστηκε. Λίγες μέρες αργότερα πραγματοποίησε το ντεμπούτο του και στο Copa Libertadores, το οποίο κατέκτησε η Ρίβερ, κερδίζοντας στον τελικό την μεξικάνικη Τίγρες.

Αν και αμυντικός, ξέρει να ξεκινάει σωστά τις επιθετικές προσπάθειες της ομάδας του

Αυτή είναι η μέχρι σήμερα ποδοσφαιρική πορεία του Έντερ Μπαλάντα. Στα 22 του θεωρείται ένας ολοκληρωμένος σέντερ μπακ. Ψηλός (1.83), πολύ δυνατός και γυμνασμένος, με εντυπωσιακή ταχύτητα για το ύψος του και τεχνίτης, ο αριστεροπόδαρος Κολομβιανός (αν και παίζει άνετα και με το δεξί) εμπνέει εμπιστοσύνη στα μετόπισθεν. Το μεγαλύτερο προσόν του είναι το διάβασμα του αντιπάλου, οι πολύ σωστές τοποθετήσεις του και η ευχέρειά του να βγαίνει πρώτος στη μπάλα. Κυριαρχεί στο ψηλό παιχνίδι, ενώ τροφοδοτεί σωστά τους χαφ στην πρώτη πάσα από την άμυνα προς το κέντρο. Ο πρώην προπονητής του στη Ρίβερ, Ραμόν Ντίας, τον έχει συγκρίνει με τον Ντανιέλ Πασαρέλα! Πιέζει τον αντίπαλο και κλέβει πολλές μπάλες, έχει επιθετικό προσανατολισμό και κάποιες φορές ρισκάρει, μην θέλοντας να διώξει τη μπάλα στα τυφλά. Έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης και είναι μια σταθερά ανερχόμενη αξία στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο, παρά τους κάποιους τραυματισμούς που τον έβγαλαν εκτός ρυθμού τον τελευταίο χρόνο. Θεωρείται παίκτης του προπονητή και όλοι μιλάνε για έναν θαυμάσιο χαρακτήρα.

Πηγές: Olé, elgrafico.com.ar, maisfutebol.iol.pt, elespectador.com, elpais.com, goal.com

Βίντεο: Highlights από την καριέρα του Μπαλάντα, μέρος πρώτο

Βίντεο: Highlights από την καριέρα του Μπαλάντα, μέρος δεύτερο