Για την καριέρα του στην Μπαρτσελόνα μίλησε ο Τσάβι. Από τα πρώτα χρόνια στη Μασία μέχρι το περασμένο Σαββατοκύριακο όπου αποχαιρέτησε τους φιλάθλους της Μπαρτσελόνα μετά από 17 χρόνια καριέρας στους "μπλαουγκράνα"! Διαβάστε αποσπάσματα.

Τι σου έδωσε η Μπαρτσελόνα 17 χρόνια στην πρώτη ομάδα;

" Νοιώθω χαρούμενος και περήφανος με όσα πέτυχα και με τον τρόπο που φεύγω. Αλλά έχω περάσει και δύσκολες στιγμές. Ειλικρινά. Το ποδόσφαιρο είναι μία μπάλα και μερικοί φίλοι. Ένα παιχνίδι με μία μπάλα στην παραλία ή στην αυλή του σπιτιού σου ενώ παράλληλα γελάς. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο".

Γιατί φεύγεις;

" Γιατί ήρθε η ώρα. Το σώμα μου μου δείχνει τα σημάδια. Η καρδιά μου όχι. Θα ανήκει πάντα στην Μπαρτσελόνα".

Ποια είναι η πρώτη εικόνα που έχεις από τα αποδυτήρια της Μπαρτσελόνα;

" Καθόμουν δίπλα στον Φίγκο, τον Γκουαρδιόλα και ο Χοσέ Λουίς Νούνιες μιλούσε με τον Πεπ. Ήμουν μικρός και ντρεπόμουν. Οι παλαίμαχοι που συμπεριφέρθηκαν άψογα. Πεπ, Σέρχι, Φίγκο, Ριβάλντο, ήταν όλοι πολύ καλοί απέναντι μου".

Η χρονιά του τρεμπλ ήταν μοναδική, σωστά;

" Mέχρι στιγμής είναι η καλύτερη χρονιά στην ιστορία της Μπαρτσελόνα. Για τον τρόπο που κερδίσαμε τους τίτλους. Δεν έχω ξαναδεί ποδόσφαιρο σαν αυτό που παίξαμε. Έβλεπα παιχνίδι από εκείνη την σεζόν και έλεγα: "Είναι αδύνατο να παίξουμε καλύτερα". Κερδίσαμε το Champions League με εκκωφαντικό τρόπο. Τα χρόνια του Πεπ είναι ανεπανάληπτα".

Είναι αλήθεια ότι ήσουν κοντά στην αποχώρηση πριν αναλάβει προπονητής της Μπαρτσελόνα ο Γκουαρδιόλα;

" Είχα πρόταση από την Μπάγερν και ήμουν πρόθυμος να φύγω. Τότε μου είπε: "Τσάβι, δεν μπορώ να φανταστώ την Μπαρτσελόνα χωρίς εσένα, είναι αδύνατον". Και είπα: "ΟΚ Μένω". Σπουδαίος προπονητής. Καταλαβαίνουμε το ποδόσφαιρο με τον ίδιο τρόπο.

Είχαμε μία σπουδαία ομάδα στα χρόνια του Πεπ. Αλλά δεν ήταν σύμπτωση, δουλέψαμε πολύ και ήμασταν καλύτεροι των αντιπάλων μας. Έχω μία θεωρία. Η Μπαρτσελόνα πρέπει να είναι ανώτερη της Ρεάλ διαφορετικά δεν κερδίζει. Είμαστε το ίδιο καλοί ή τίποτα. Η δυναμική στην Μπαρτσελόνα είναι πάντα αρνητική ενώ στην Ρεάλ πάντα θετική".

Το χειρότερο πρωτάθλημα είναι αυτό της χρονιάς του Τϊτο Βιλανόβα;

" Αυτή και η επόμενη χρονιά που πέθανε. Ήταν μία οδυνηρή χρονιά. Ήταν απαιτητικός. "Πρέπει να φθάσουμε τους 100 βαθμούς έλεγε". Ήταν μία δύσκολη χρονιά και η διάθεση στα αποδυτήρια ήταν πάντα πεσμένη. Ήταν πάντα δίπλα μας. Του μιλούσα συχνά. Είχε ψυχή και ήταν γενναίος".

Πως πέρασε η φετινή σεζόν που δεν είχες πολλές συμμετοχές;

" Ήταν δύσκολο. Έμαθα από τους συμπαίκτες μου που δεν έπαιζαν που ήταν ήρεμοι και πάντα με θετική διάθεση στα αποδυτήρια. Ένα από τα παραδείγματα είναι ο αναπληρωματικός τερματοφύλακας. Δεν έπαιζε σχεδόν ποτέ και πανηγύρισε το πρωτάθλημα σαν να ήταν βασικός.

Άλλαξα τρόπο σκέψης και σκέφτηκα όπως όταν ήμουν παιδί. Σκεφτόμουν την ομάδα. Ήθελα να τελειώσω την σεζόν με τίτλο. Το παζλ ολοκληρώθηκε. Δεν μπορούσε να φανταστώ καλύτερο τρόπο για να κλείσω την καριέρα μου. Είναι θέμα για ταινία.

Ο Ενρίκε μου συμπεριφέρθηκε τίμια και ποτέ δεν μου είπε ψέματα. Τίμιος και ευθύς. Θα μπορούσα να του κρατήσω κακία γιατί δεν έπαιζα πολύ αλλά ξέρω ότι ήταν ο άνθρωπος που έκανε τα περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον για να μείνω στην ομάδα".

Θυμάσαι όταν ήρθες στην Μασία;

" Ναι. Ο πατέρας μου ήταν στο αυτοκίνητο και μου έλεγε: " Άνοιξε τα μάτια σου και μάθε. Δεν παίρνει ο καθένας αυτή την ευκαιρία". Υπέγραψα, αλλά δεν ήξερα τι θα συνέβαινε. Αυτό τελικά έκανα: "Mάθαινα, μάθαινα, μάθαινα". Σε αυτό τον σύλλογο έμαθα πως να παίζω και πως να είμαι ως άνθρωπος. Εδώ και στο σπίτι. Χρωστάω τα πάντα στην Μπαρτσελόνα. Δεν μπορούσα ποτέ να το φανταστώ".