Η Άρσεναλ παραπαίει, απέτυχε για ακόμη μια χρονιά να κάνει το επόμενο βήμα σε Αγγλία και Ευρώπη, και ο Αρσέν Βενγκέρ βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στην έξοδο από το "Emirates". Ο νυν προπονητής της Γιουβέντους, Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, φέρεται να είναι το πρώτο φαβορί για να καθίσει σε έναν πάγκο ο οποίος έχει μόνιμο... κάτοικο την τελευταία εικοσαετία. Οι προεκτάσεις μιας τέτοιας ανακατάταξης θα είναι πάμπολλες, όμως η βασικότερη έχει να κάνει με το τακτικό σκέλος.

Έστω και αν στα μάτια πολλών μοιάζει αυτονόητο, το ότι η Γιουβέντους καταφέρνει να προελαύνει σε μόνιμη βάση στη Serie A, δεν αποτελεί μικρή υπόθεση. Ουδείς αρνείται ότι, βάσει υλικού, ήταν και είναι η ισχυρότερη ομάδα στην Ιταλία.

Ωστόσο, ο Αλέγκρι πιστώνεται το γεγονός ότι προσέδωσε μια σπάνια τακτική ευελιξία στην ιταλική ομάδα και χάρη σε αυτό, όχι μόνο δεν άφησε περιθώρια αμφισβήτησης της εγχώριας κυριαρχίας της, αλλά την έκανε και να προσεγγίζει πιο ρεαλιστικά τις ευρωπαϊκές αναμετρήσεις, και να ανταποκρίνεται εξαιρετικά έναντι των άλλων "μεγαθηρίων".

Ενδεικτικό παράδειγμα η πρόκριση επί της Ρεάλ Μαδρίτης στην ημιτελική φάση του Champions League τη σεζόν 2014-15, όταν αιφνιδίασε τον Κάρλο Αντσελότι χρησιμοποιώντας ένα 4-4-2 με ρόμβο και μπλοκάροντας υποδειγματικά τα επιθετικά ατού των "μερένγκες". Εντέλει, πανηγύρισε μια σπουδαία πρόκριση στον τελικό του θεσμού, όπου ηττήθηκε από την Μπαρτσελόνα.

Το παραπάνω υποδεικνύει την προσαρμοστικότητα του 49χρονου τεχνικού στον αντίπαλο, στοιχείο το οποίο δεν διακατέχει τα προπονητικά "πιστεύω" του Βενγκέρ. Ο Αλσάτος τολμά να αλλάξει -έστω και σε μικρό βαθμό- την τακτική προσέγγισή του, αλλά ποτέ το σύστημα, παραμένοντας σταθερά στο 4-2-3-1.

Για να γίνουμε πιο σαφείς, ας δούμε αυτό που συμβαίνει στη θέση του επιθετικού της Άρσεναλ τη φετινή σεζόν, κατά την οποία χρησιμοποιεί εναλλάξ τους Ολιβιέ Ζιρού και Αλέξις Σάντσες. Ανάλογα με το ποιος εκ των δύο βρίσκεται στη συγκεκριμένη θέση, αλλάζει και ο τρόπος που αναπτύσσεται η ομάδα του στο επιθετικό μισό της.

Με τον Σάντσες εκεί, η Άρσεναλ μειώνει αισθητά τις σέντρες της και αναζητά πολύ περισσότερο τους ανοιχτούς χώρους, ενώ με τον Ζιρού συμβαίνει το αντίστροφο, αφού μιλάμε για δύο ποδοσφαιριστές με εκ διαμέτρου αντίθετα χαρακτηριστικά. Λεπτομέρεια, αλλά υποδεικνύει ότι ο Γάλλος τεχνικός δεν είναι τόσο... εμμονικός όσο πολλοί πιστεύουν.

Ο Αλέγκρι, λοιπόν, δεν μένει εκεί, καθώς περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, εκπαιδεύοντας τους παίκτες του πάνω σε διαφορετικά σχήματα. Κατά καιρούς έχει χρησιμοποιήσει το 4-4-2 σε ευθεία και ρόμβο, ενώ φέτος πειραματίζεται με το 4-2-3-1.

Ως γνωστόν, όμως, προτεραιότητα του αποτελεί το 3-5-2. Δεδομένου ότι αυτό το σχήμα δεν έχει δουλευτεί ποτέ από τον Βενγκέρ στους Λονδρέζους, εάν επιχειρούσε κάτι τέτοιο ο Αλέγκρι, θα επρόκειτο για ριζική αλλαγή.

Μια πρόχειρη σκέψη, καθώς αυτή τη στιγμή μιλάμε σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο, μας οδηγεί στο ότι τα βασικά πλεονεκτήματα που θα έφερνε το εν λόγω σύστημα στην Άρσεναλ θα ήταν η συνύπαρξη δύο επιθετικών διαφορετικού τύπου, με το ρόστερ να της προσφέρει αυτή τη δυνατότητα και το Ζιρού - Σάντσες να φαντάζει ιδανικό.

Επίσης, η απελευθέρωση των πλούσιων επιθετικών αρετών των μπακ της (Μπεγερίν, Γκιμπς, Μονρεάλ, Ντεμπισί), οι οποίοι θα κινούνται πιο ψηλά όταν η ομάδα τους βρίσκεται σε φάση επίθεσης και θα δοκιμάζουν περισσότερες παράλληλες μπαλιές, ή και σέντρες.

Το μεγαλύτερο ερώτημα αφορά το κέντρο της άμυνας, αφού -για χάρη της τριάδας- θα πρέπει να υπάρξει ποσοτική αύξηση, προκειμένου να καλυφθεί όλο το εύρος της αγωνιστικής περιόδου. Εντούτοις, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι ήδη υπάρχοντες (Κονσιελνί, Μερτεζάκερ, Γκάμπριελ, Μουστάφι) αμφισβητούνται έντονα και σε περίπτωση που ο Αλέγκρι εκφράσει επίσης αρνητική άποψη, η αναβάθμιση στη συγκεκριμένη θέση θα μετατραπεί σε απόλυτη προτεραιότητα, ώστε να εργαστεί ο Ιταλός πάνω στο αγαπημένο σχήμα του.

Πάντως, η όποια ικανότητα του Αλέγκρι επί του τομέα, έρχεται σε συνάρτηση με την τακτική ευφυία των παικτών του. Στη Γιουβέντους έχει καταφέρει να περάσει τις ιδέες του μέσα από δουλειά μακράς διάρκειας και θα απαιτηθεί χρόνος για να πράξει το ίδιο στην Άρσεναλ. Όλα αυτά, εφόσον το -πλέον επικρατέστερο- σενάριο επιβεβαιωθεί και αναλάβει τα προπονητικά ηνία της Άρσεναλ το ερχόμενο καλοκαίρι.