Αν οποιοσδήποτε άλλος ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ, έκανε αινιγματικό ποστάρισμα στο facebook, ίσως να περνούσε στα ψιλά. Ίσως και να είχε διαφορετική αντιμετώπιση από τον κόσμο και διαφορετική διαχείριση από την ομάδα.

Όμως ήταν ο Χρήστος Αραβίδης που το έκανε. Και είχε άλλο βάρος. Κάπως έτσι άλλωστε, είναι δομημένη η ιστορία του Αραβίδη και της ΑΕΚ. Αν οποιοσδήποτε άλλος είχε τα «ζόρια» του «Άραβα» στην καριέρα του, δεν θα είχε πετύχει ποτέ μεταγραφή στην ΑΕΚ. Εκείνος το πέτυχε. Αν οποιοσδήποτε άλλος είχε ζητήσει από τον Νίκο Κορομηλά την ειδικού βάρους φανέλα με το «21», μπορεί και να έπαιρνε την απάντηση πως είναι… πιασμένη. Εκείνος την πήρε.

Οποιοσδήποτε άλλος, δεν θα πανηγύριζε μέσα στο Καραϊσκάκη δείχνοντας την φανέλα με το «21». Εκείνος το έκανε. Οποιοσδήποτε άλλος δεν έπαιρνε αγκαλιά τον τραυματισμένο σοβαρά Μανιάτη για να του απαλύνει τον πόνο. Εκείνος το έκανε. Αυτός είναι εξάλλου ο Αραβίδης. Ό,τι κάνει, έχει την ιδιαίτερη σημασία του. Είτε είναι γκολ, όπως συνήθως, είτε είναι οφσαιντ, όπως τώρα με την ανάρτηση του. Ο «φάκελος Αραβίδης», είναι ιδιαίτερος. Και το Sport24.gr επιχειρεί να τον ανοίξει...

Η μεταγραφή, το δέσιμο, η εθνική

Για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, το να φορέσει ο Χρήστος Αραβίδης την κιτρινόμαυρη φανέλα έμοιαζε με κάτι σαν επιταγή της μοίρας. Ο πατέρας του είχε ποδοσφαιρικό πέρασμα από την ΑΕΚ. Ο ίδιος στα επτά του χρόνια είχε ποδοσφαιρικά βήματα στην ΑΕΚ. Όμως χρειάστηκε να δουλέψει σκληρά, να περάσει πολλά, για να φτάσει τον Γενάρη του 2014, λίγους πριν λήξει το συμβόλαιο του με τον Πανιώνιο, να δώσει τα χέρια με την ΑΕΚ. Και φυσικά να κλείσει την πόρτα σε κάθε άλλο «μνηστήρα» από Βορρά και Νότο, που είχε σπεύσει να εκμεταλλευτεί το γεγονός πως θα έμενε ελεύθερος μετά από σούπερ σεζόν.

Με την ΑΕΚ δέθηκε σχεδόν αμέσως. Και αγωνιστικά και με τον οργανισμό που λέγεται ΑΕΚ. Πέτυχε το πρώτο του γκολ με τα κιτρινόμαυρα στο πρώτο του ματς πρωταθλήματος με τον Παναιγιάλειο στο Αίγιο. Εκείνη τη σεζόν σταμάτησε στα 17 γκολ. Ρεκόρ καριέρας. Πρόσθεσε και τρια στο κύπελλο. Το ένα απέναντι στον Ολυμπιακό. Ήταν από τους μπροστάρης στην μετατροπή της περιπέτειας της Β’ εθνικής σε υγιεινό περίπατο για την ΑΕΚ. Κέρδισε με το σπαθί του, το δέσιμο με τον κόσμο, το περιβραχιόνιο του αρχηγού της ΑΕΚ και μια θέση στην εθνική ομάδα. Στις 25 Αυγούστου του 2015, έναν χρόνο και έναν μήνα από τότε που επισήμως φόρεσε τα κιτρινόμαυρα, ο Αραβίδης φόρεσε και το εθνόσημο.

Η κουβέντα για φορ και η αλλαγή θέσης

Το καλοκαίρι της επιστροφής της ΑΕΚ στην φυσική της θέση, δηλαδή στη Superleague, ήταν ένα καλοκαίρι που ο πήχης των απαιτήσεων ανέβηκε πολύ ψηλά. Κάτι που άγγιξε τις μεταγραφικές αναζητήσεις της ομάδας γενικώς και αυτές στην θέση του φορ ειδικώς. Πριν καν ξεκινήσει η καλοκαιρινή προετοιμασία, αποκτήθηκε ο Ράφικ Τζεμπούρ. Ενώ μέχρι και την τελευταία μέρα των μεταγραφών, γινόταν κουβέντα για το ενδεχόμενο (ή την ανάγκη) να αποκτήσει η ΑΕΚ έναν ακόμα σέντερ φορ. Κουβέντα που «ζωντάνεψε» και πάλι στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου και οδήγησε στην μεταγραφή του Τόμας Πέκχαρτ.

Προφανώς και όλη αυτή η διαδικασία, έφτανε και μέχρι τον Αραβίδη και έβαζε πίεση και στο μυαλό του και στα πόδια του. Παρόλα αυτά ο «Άραβας» έμεινε ανεπηρέαστος. Έκανε μαζί με τα πλέι οφ, μια από τις πιο γεμάτες σεζόν στην καριέρα του στο πρωτάθλημα, με 34 συμμετοχές αλλά και 9 γκολ. Ενώ πρόσθεσε ακόμα δυο στο κύπελλο. Βεβαίως πολλές φορές, πολύ περισσότερες απ’ ότι συνέβη στη Β’ εθνική, χρειάστηκε να μετατεθεί από την κορυφή της επίθεσης και να παίξει στα άκρα. «Κόλπο» που έκανε και ο Δέλλας και ο Πογέτ. Με τον μαχητικό και πεισματάρη Αραβίδη, να βοηθά και ως εξτρέμ.

Η πίεση του πάγκου και του συμβολαίου

Στο ξεκίνημα του φετινού καλοκαιριού, ήταν δεδομένο πως ο πήχης της μεταγραφικής ενίσχυσης θα ανέβαινε ακόμα περισσότερο. Όπερ και εγένετο. Η ΑΕΚ απέκτησε βαρύ πυροβολικό για την θέση του σέντερ φορ, τον Ούγκο Αλμέιδα. Όμως πριν καν αποκτηθεί ο Πορτογάλος, είχε φανεί πως ο Αραβίδης έχανε έδαφος στην διεκδίκηση μιας θέσης στη βασική ενδεκάδα. Ήταν το φιλικό με την Κόρονα Κίελτσε, το πιο δυνατό εξ όσων έδωσε η ΑΕΚ στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας στην Πολωνία, που ο Κετσπάγια δοκίμασε στην κορυφή της επίθεσης τον Μπακασέτα, αφήνοντας στον πάγκο τον Αραβίδη. Ενώ σε κανένα από τα δυο ευρωπαϊκά ματς με την Σεντ Ετιέν, ο «Άραβας» δεν μπήκε στην ενδεκάδα. Παρόλο που ο Αλμέιδα στο πρώτο παιχνίδι στη Γαλλία ήταν εκτός αποστολής και στο δεύτερο μπήκε ως αλλαγή. Στο Ζοφρουά Γκισάρ βασικός φορ είχε ξεκινήσει ο Πέκχαρτ και στην ρεβάνς ο Μπακασέτας. Και φυσικά όταν ξεκίνησε το πρωτάθλημα, η θέση στην κορυφή της επίθεσης, πήγε στον Αλμέιδα.

Ο Αραβίδης θέλει πάντα να είναι πρώτος και το γεγονός πως αυτό, το έχει χάσει, τον πίεζε. Όπως επίσης τον πίεζε (και τον πιέζει) το θέμα του συμβολαίου. Η τριετία που αρχικά υπέγραψε με την ΑΕΚ, λήγε το προσεχές καλοκαίρι. Και το γεγονός πως ακόμα δεν έχει τεθεί επί τάπητος το μέλλον του, είναι ένα ζήτημα που ενδεχομένως τον αγχώνει. Και προφανώς αυτή η διπλή πίεση, του πάγκου και του συμβολαίου, οδήγησαν τον Αραβίδη στο… οφσαίντ της ανάρτησης. Είναι όμως γεννημένος μαχητής και νικητής. Και ξέρει πως είναι στα χέρια και κυρίως στα πόδια του, η δυνατότητα να επιστρέψει και πάλι στα γκολ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

Αραβίδης: "Ζητάω συγγνώμη για την αναστάτωση"

Θα κληθεί για εξηγήσεις ο Αραβίδης

Αινιγματική ανάρτηση από Αραβίδη