"Αυτό που πέτυχα στο Ελλάδα-Ρωσία 1-0, γιατί ήταν γκολ πρόκρισης στο Euro 2012. Ξεχωριστή θέση ανάμεσα σε όλα, όμως, έχει και το γκολ με απευθείας χτύπημα φάουλ μέσα στο Μάντσεστερ (2000-2001) με τον Παναθηναϊκό", είπε αρχικά ο αρχηγός της Εθνικής στο περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ.

Διαβάστε αποσπάσματα του Γιώργου Καραγκούνη από το περιοδικό που θα κυκλοφορήσει στις 30 Απριλίου.

Η Εθνική μας στα τελικά του Μουντιάλ. Πού μπορεί να φτάσει αυτή η ομάδα;

"Είναι πολύ μεγάλη επιτυχία η δεύτερη συνεχόμενη παρουσία της Εθνικής στην τελική φάση του Παγκόσμιου Κυπέλλου, και μάλιστα σε ένα μουντιάλ το οποίο διοργανώνεται στη χώρα που γέννησε το ποδόσφαιρο και το έχει αγαπήσει όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Το ότι θα είμαστε στο επίκεντρο του κόσμου εκείνη την περίοδο μόνο θετική διαφήμιση μπορεί να είναι για τη χώρα μας. Όσον αφορά τους στόχους μας, τώρα, είμαστε ομάδα με φιλοδοξίες και θέλουμε πάρα πολύ να καταφέρουμε να περάσουμε στην επόμενη φάση, κάτι που πιστεύω ότι έχουμε τα φόντα να πετύχουμε! Μέχρι το προηγούμενο Μουντιάλ, στόχος ήταν η νίκη. Πλέον, θέλουμε κάτι παραπάνω. Η κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας αυτά τα χρόνια αποτελεί επιπλέον κίνητρο για εμάς, και πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε".

Σας επηρεάζει που γνωρίζετε ότι ο προπονητής του Μουντιάλ δε θα συνεχίσει να βρίσκεται στον πάγκο της Εθνικής μετά τη διοργάνωση;

"Όλοι οι ποδοσφαιριστές είμαστε επαγγελματίες. Το ίδιο επαγγελματίας είναι και ο προπονητής μας, και δουλεύει πολύ ώστε να μας τα παρέχει όλα, χωρίς να επηρεαζόμαστε στο παραμικρό. Έχουμε έναν ιερό σκοπό, και δεν πρόκειται να επηρεαστεί από τίποτα. Είμαστε και θα είμαστε απόλυτα συγκεντρωμένοι στο στόχο μας, εκμεταλλευόμενοι την εμπειρία μας, τις φιλοδοξίες μας και το καλό κλίμα που υπάρχει στην ομάδα. Όλη η Ελλάδα γνωρίζει την ξεχωριστή σχέση που έχεις με την Εθνική".

Πόσο διαφορετική είναι για σένα αυτή η φανέλα, σε σχέση με εκείνη της όποιας ομάδας σου;

"Με κάθε ομάδα προσπαθώ να δίνω πάντα το 100% των δυνατοτήτων μου, και με την Εθνική ακόμα παραπάνω, αν κάτι τέτοιο είναι δυνατόν. Για μένα το εθνικό συγκρότημα είναι κάτι σαν δεύτερη καριέρα. Παίζω από δεκατεσσάρων ετών με το εθνόσημο στη φανέλα. Από την πρώτη μου κιόλας κλήση, από τον Αλέκο Σοφιανίδη τότε, μέχρι και σήμερα, αποτελεί πάντα μια ιδιαίτερη στιγμή για την καριέρα μου. Σαν να είναι πάντα η πρώτη φορά! Δεν υπάρχει κάτι πιο τιμητικό για έναν ποδοσφαιριστή και, γενικότερα, αθλητή από το να εκπροσωπεί την ίδια του την πατρίδα!"

Ήσουν μέλος της ομάδας-θρύλου για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Τι πιστεύεις ότι έγινε και δεν εκμεταλλευτήκαμε σωστά την επιτυχία του 2004; Τι θα μπορούσε να έχει γίνει διαφορετικά;

"Σε επίπεδο Εθνικής ομάδας, πιστεύω ότι εκμεταλλευτήκαμε όπως ακριβώς έπρεπε αυτήν την επιτυχία. Δέκα χρόνια τώρα ανήκουμε στην ελίτ του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, και αυτό λέει πολλά! Για μένα αυτή η διάρκεια αποτελεί ανάλογο επίτευγμα με αυτό που έγινε στην Πορτογαλία το 2004, αφού το ίδιο δύσκολο με το να φτάσεις στην κορυφή είναι το να διατηρηθείς και μετά σε υψηλό επίπεδο. Σε επίπεδο σωματείων, τώρα, αλλά και γενικότερα ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν υπάρχει καλή υποδομή, και τα μικρά παιδιά «καίγονται» εύκολα. Πολλοί από τους παράγοντες, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η νοοτροπία αλλά και γενικότερα η δομή του ποδοσφαίρου μας έχουν παίξει το ρόλο τους σε αυτό".