Στις 27 Μαρτίου 1991 ο Αλέξος Αλεξανδρής φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής για πρώτη φορά σε φιλική αναμέτρηση με το Μαρόκο στο Ραμπάτ. Ήταν τότε 23 χρονών και αγωνιζόταν στη Β' Εθνική με τη Βέροια.

Ακολούθησε μια καριέρα 11 ετών στα "γαλανόλευκα" η οποία σταμάτησε στις 15 Φεβρουαρίου 2002 σε φιλικό με την Κύπρο. Απολογισμός; Σε 42 συμμετοχές, η μία μουντιαλική με τη Νιγηρία το 1994, σημείωσε 10 τέρματα.

Και έχασε ΤΗΝ ευκαιρία στις 11 Οκτωβρίου 1997.

Η Ελλάδα υποδέχεται την Δανία στο κατάμεστο Ολυμπιακό Στάδιο. Με νίκη θα πάρει την πρόκριση για το Μουντιάλ της Γαλλίας, με ισοπαλία ή ήττα θα πανηγυρίσουν οι 5.000 Δανοί που βρίσκονταν στις εξέδρες.

Η Εθνική είναι καλύτερη των Δανών, πιέζει, έχει δοκάρι με τον Νταμπίζα και παράπονα από τον Γάλλο διαιτητή που ανακάλυψε επιθετικό φάουλ σε καθαρό πέναλτι πάνω στον Ντέμη.

Το παιχνίδι πλησιάζει προς το τέλος του, το 0-0 δίνει την πρόκριση στη Δανία την οποία κρατά σφικτά ο τεράστιος Πίτερ Σμάιχελ όταν στο 89ο λεπτό απλώνει το τεράστιο κορμί του μπροστά στον Αλέκο Αλεξανδρή και απομακρύνει την μπάλα.

Αν μία χαμένη ευκαιρία θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε ως "Εθνική" ήταν αυτή. Το γκολ δεν μπήκε και η πρόκριση πήγε στους Δανούς που έφτασαν μέχρι και τα προημιτελικά του Μουντιάλ του 1998 όπου λύγισαν από τη Βραζιλία.

Όλα θα ήταν όμως διαφορετικά αν είχε μπει αυτό το γκολ:

Το πρωτοσέλιδο του Sportime την επομένη: