Πρωτάθλημα δεν έχουμε. Ξανά. Οπότε, μας δίνεται μία χρυσή ευκαιρία να ασχοληθούμε με το... πρωτάθλημα. Πως γίνεται αυτό; Καθίστε αναπαυτικά κι ελάτε να μιλήσουμε για τα trending θέματα που απασχολούν την Super League, η οποία βρίσκεται σε διακοπή (κι εμείς μαζί της).

Όπου "trending" βάλτε τα -ηλεκτρονικά εισιτήρια- και την -κάρτα φιλάθλου-. Πράγματα δηλαδή που ζητά η πλευρά της πολιτείας. Παρότι η ίδια η πολιτεία ( όχι η συγκεκριμένη κυβέρνηση) υποτίθεται πως έχει "διευθετήσει".

Να ξεκινήσουμε λοιπόν από το ηλεκτρονικό εισιτήριο και γιατί αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει υπό νορμάλ συνθήκες στην Ελλάδα. Κάποτε (πριν λίγα χρόνια δηλαδή), η ΓΓΑ -Γενική Γραμματεία Αθλητισμού- μετά από διαγωνισμό συνεργάστηκε με την εταιρεία Space για την εγκατάσταση συστημάτων ασφαλείας και ηλεκτρονικών εισιτηρίων στα γήπεδα της Super League.

Το μαλλί πήγε περίπου στα 13-15 εκ. ευρώ. Βέβαια κάποιες ομάδες στη πορεία (ή και από την αρχή) συνεργάζονταν με άλλες πιστοποιημένες εταιρείες που έκαναν την ίδια δουλειά. Ποια η διαφορά με εκείνη της ΓΓΑ; Το... μαλλί που είπαμε νωρίτερα. Δηλαδή το κόστος ήταν πολύ μικρότερο, γεγονός που βοηθάει στη συντήρηση των συστημάτων.

Εδώ να ανοίξουμε μία παρένθεση και να πούμε πως η ΓΓΑ πλήρωσε σε κάποιες ΠΑΕ την εγκατάσταση ( πχ Πανιώνιος, Λεβαδειακός), αλλά εκείνες * είναι υπεύθυνες για την συντήρηση στην πορεία. Κάπου εδώ αρχίζουν τα προβλήματα.

Δεδομένα, κόστος, ο καθένας τα δικά του

Όπως καταλάβατε, οι μισές ομάδες έχουν συστήματα μιας εταιρείας και οι άλλες μισές άλλης. Υπάρχουν και κάποιες που δεν έχουν καθόλου (πχ Νίκη Βόλου, ΟΦΗ, Πανθρακικός, Καλλονή)! Έτσι, για παράδειγμα, η συγκέντρωση των δεδομένων και η χρησιμοποίηση τους πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τους αγώνες είναι πρακτικά εξαιρετικά δύσκολη.

Επίσης υπάρχει και το θέμα της συντήρησης. Στην Ξάνθη πχ υπήρξε πρόβλημα με τις κάμερες. Η εταιρεία που τις εγκατέστησε ήθελε περίπου 12.000 ευρώ για να τις φτιάξει και τελικά οι Ακρίτες έκαναν τη δουλειά τους μόνοι τους με 3.500 χιλιάρικα και εγγύηση καλής λειτουργίας παρακαλώ.

Έτσι καταλήγουμε στο εξής συμπέρασμα

Διάθεση υπάρχει από όλες τις πλευρές. Τα μέσα επίσης. Εκείνο που πρέπει να γίνει είναι να υπάρξει ουσιαστική συνεννόηση μακριά από φώτα, κάμερες κτλπ, μεταξύ της πολιτείας και της διοργανώτριας Αρχής.

Συνεννόηση υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες, με ένα χρονοδιάγραμμα 2-3 ετών έτσι ώστε η λειτουργία και πάνω απ όλα η εφαρμογή των συστημάτων να είναι πρακτική και λειτουργική.

Για παράδειγμα η κάρτα φιλάθλου δεν μπορεί να γίνει πράξη τώρα. Στα μέσα της σεζόν. Είναι ένα καλό μέτρο, που μπορεί να δουλέψει από τη νέα σεζόν προσαρμοσμένο στις "ελληνικές" συνθήκες ( ξέρουμε τι γήπεδα έχουμε -η καλύτερα δεν έχουμε-).

Και κάτι μπόνους

Ωραία τα "συστήματα" και η "διάθεση". Σε πόσα γήπεδα αυτή τη στιγμή όμως λειτουργούν; Εμείς μάθαμε πως στο 1/3 των γηπέδων είτε δεν υπάρχει τίποτα, είτε υπολειτουργούν. Στην Νίκη Βόλου (όταν έπαιζε δηλαδή) δεν υπάρχουν ούτε κάμερες, ούτε ηλεκτρονικό εισιτήριο.

Στην Λιβαδειά οι κάμερες ασφαλείας από το πέρασμα του χρόνου και τη χρήση πρέπει να διορθωθούν, όπως και στην Βέροια, η οποία παρεμπιπτόντως "πάσχει" στο θέμα "ticketing".

Για να έχετε μία ξεκάθαρη εικόνα, πέρα από τους: Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, Ατρόμητο και Κέρκυρα, σε ΟΛΟΥΣ τους άλλους κάτι... λείπει ή δεν δουλεύει.

* Υπάρχει μία εκκρεμότητα όσον αφορά τα Δημοτικά Στάδια. Εκεί δεν είναι ξεκάθαρο ποιος είναι υπεύθυνος για τη συντήρηση ή αν μοιράζονται τα έξοδα.